LOGINShare
บทที่ 794
Related chapters
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 795
สิ่งนี้สามารถถ่ายทอดคำพูดสิ่งที่เขาต้องการพูดกับเสี่ยวหานได้เสี่ยวหานรับทองคำแท่งมาแล้วดูว่าสลักอะไรไว้บนนั้น…สวัสดีปีใหม่เสี่ยวหานส่งเสียงฮึดฮัดไม่พอใจแล้วยัดทองคำแท่งกลับเข้าไปในกล่อง “ด้านหลังยังมีคำพูดอยู่นะ !” ไมค์วางทองคำแท่งไว้ในมือเสี่ยวหาน เสี่ยวหานรู้สึกมีกำลังใจขึ้นแล้วมองทองคำแท่งอีกครั้ง …ขอโทษเสี่ยวหาน “…” ฟู่สือถิงขอโทษเขาผ่านทองคำแท่งงั้นเหรอ ? ไร้สาระชะมัด ! ฟู่สือถิงไม่มีปากเหรอ ? ทำไมไม่พูดขอโทษเขาด้วยตัวเอง ? “พี่หาน ทองคำนี้ค่อนข้างหนักน่าจะแพงมาก ! เธอเก็บไว้เถอะ !” ไมค์วางทองคำแท่งใส่กล่องแล้วยัดใส่มือเขา “เขาให้ทองคำแท่งเธอเพราะว่าเขาคิดว่าเธอเหมือนทองคำ แวววาวดั่งทอง สง่างามดั่งเพชร ออกมาจากโคลนตมแต่ไม่แปดเปื้อน…”“ผุดขึ้นมาจากโคลนตมแต่ไม่แปดเปื้อนคือลักษณะของดอกบัว” “โอ้ ความหมายของเขาคือเธอเปล่งประกายเจิดจ้า และต้องเป็นคนยิ่งใหญ่ในอนาคต” “ในอนาคตผมแซงหน้าเขาได้แน่นอน” เสี่ยวหานโยนทองคำแท่งไปด้านข้างอย่างรังเกียจ “ผมไม่ต้องการคำขอโทษของเขา !” หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ไมค์ถือกล่องของขวัญออกมา เสี่ยวหานไม่ยอมรับของขวัญของฟู่สือถิง ไมค์
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 796
วิดีโองานศพของพ่อฟู่สือถิงกำลังเล่นอยู่ในคอมพิวเตอร์ของเขา ในเวลาเดียวกันนี้ใบรับรองการวินิจฉัยทางจิตเวชอยู่ในมือของเขาเช่นกัน วันที่หวังหว่านจือมาเยี่ยมนั้น ได้กระตุ้นถังเฉียวเซินอย่างรุนแรง เพราะหวังหวานจือพูดว่าเธอมีความมั่นใจมาก ดังนั้นถังเฉียวเซินจึงส่งคนไปอยู่ใกล้ ๆ ริเวอร์ สตาร์วิลล่า ฃคิดไม่ถึงว่าลูกน้องจะซุ่มจับได้อย่างรวดเร็ว! การมองเห็นแต่สิ่งที่อยู่ข้างหน้าจนไม่รู้เลยว่ามีภัยกำลังตามมาข้างหลังคือผลของการที่หวังหว่านจือไม่เห็นเขาอยู่ในสายตา! เมื่อเขาออกจากโรงพยาบาล เขาจะวางแผนให้ดี ครั้งนี้เขาจะทำให้ฟู่สือถิงต้องชดใช้อย่างหนักแน่นอน! ......ด้านหลังเวทีของงานเลี้ยง หลังจากการแสดงรุ่ยลาจบลง เธอถูกนักข่าวดักสัมภาษณ์ เพราะจิ้นซือเหนียนเป็นคนพาเธอเข้าสู่วงการด้วยตัวเอง จุดเริ่มต้นของเธอจึงสูงกว่าดาราเด็กคนอื่น ๆ นอกจากนี้เธอยังหน้าตาสวย มีรูปร่างสูงโปร่ง ในด้านความสามารถ ไม่ว่าจะร้องหรือเต้นล้วนทำได้ดี ในอนาคตถ้าได้ทีมงานมืออาชีพเจียระไน ต้องได้รับความนิยมแน่นอน! “รุ่ยลา หนูคิดว่าการแสดงคืนนี้ของหนูเป็นยังไงบ้าง? ถ้าคะแนนเต็มร้อย หนูให้คะแนนตัวเองเท่าไหร
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 797
“รุ่ยลาเมื่อกี้นี้นักข่าวสัมภาษณ์เธอเหรอ?” จิ้นซือเหนียนถาม “ค่ะ คุยกันเรื่อยเปื่อยไม่กี่คำค่ะ” รุ่ยลาพูดพร้อมกับหาว “ลุงซือเหนียน หนูง่วงมากเลย! หนูอยากหลับแล้วค่ะ” จิ้นซือเหนียนอุ้มเธอขึ้นแล้วพูดว่า “เธอนอนเถอะ! พอตื่นแล้วก็ไปสมทบกับคุณแม่ที่ประเทศบีได้เลย” ที่จริงรุ่ยลาสีหน้าเหนื่อยล้ามาก แต่หลังจากได้ฟังคำพูดของเขา เธอก็ยิ้มหวานออกมา “หนูคิดถึงแม่มากเลยค่ะ หนูมีเรื่องอยากคุยกับแม่เยอะแยะเลย…” รุ่ยลาพูดเสียงกระซิบแล้วหลับตาลงทันที …… ประเทศบีหลายวันมานี้โดยทั่วไปฉินอันอันยุ่งอยู่กับการเตรียมการผ่าตัด ป้าจางและพี่เลี้ยงอีกคนดูแลจื่อชิวเป็นอย่างดี หลีเสี่ยวเถียนเองก็มาเยี่ยมจื่อชิวเป็นบางครั้งบางคราว ดังนั้นเมนูอาหารมื้อรวมญาติในวันตรุษจีนที่หลีเสี่ยวเถียนจัดเตรียมไว้ถูกส่งให้ฉินอันอัน ฉินอันอันดูรายการอาหารแล้วพูดชม “เรื่องกินนี่ เธอเก่งกว่าฉันมาก ดีจริงๆ ที่ให้เธอตัดสินใจ” “อันอัน เธอจะรังเกียจไหมถ้าฉันพาคนมาทานด้วยอีกคน?” หลีเสี่ยวเถียนรับเมนูกลับมาพร้อมกับสีหน้าที่ไม่เป็นธรรมชาติ“ไม่รังเกียจอยู่แล้ว ว่าแต่เธอจะพาใครมาเหรอ?” ฉินอันอันมองหน้าเธอแล้วรู้สึกว่าเ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 798
“เธอพูดถูกแล้ว” ฉินอันอันมองดูเธอ “ฉันให้ความสำคัญกับลูก ๆ และตัวเองก่อนเสมอ ฉันเป็นคนเห็นแก่ตัวขนาดนี้แล้วมีสิทธิ์อะไรวิพากษ์วิจารณ์เธอ” หลีเสี่ยวเถียน “ฉินอันอัน เธอไม่ต้องเสียใจ เธอต้องรู้สึกเสียใจเรื่องอะไร? เธอไม่เคยต้องทุกข์ทน เธอไม่เคยเจอความยากลำบากมาก่อน” ฉินอันอัน “ถูกแล้ว ประสบการณ์ของฉันเทียบกับเธอไม่ได้เลย” หลีเสี่ยวเถียนไม่ต้องการฟังคำพูดเหล่านี้ของเธอ แม้แต่ได้ยินเสียงของเธอ ยังหงุดหงิดใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อก่อนพวกเธอสองคนไม่เป็นแบบนี้ พูดตามตรง หลีเสี่ยวเถียนไม่สามารถเอาชนะอุปสรรคในใจของเธอได้ ถึงเธอจะบอกว่าความอัปยศอดสูที่เธอต้องทนทุกข์ทรมานไม่เกี่ยวกับฉินอันนัน แต่เธอก็ไม่สามารถปล่อยวางได้ถ้าเธอไม่รู้จักฉินอันอัน เธอก็คงไม่ถูกลักพาตัว เห็นได้ชัดว่าเธอสามารถแก่เฒ่าไปพร้อมกับเฮ่อจุ่นจือได้ ไม่เหมือนตอนนี้ที่เอาแต่ตาต่อตาฟันต่อฟันใส่กัน ทำร้ายกันแบบนี้ เธอก้าวเท้าเดินจากไป หลังจากขึ้นรถแล้ว เธอก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว เธอเจ็บปวดมาก! เธอตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้ว ทำไมฉินอันอันต้องมาบอกเรื่องของเฮ่อจุ่นจือกับเธอในเวลานี้ด้วย?เธอร้องไห้ตลอดทางที่ข
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 799
เสียงเคาะประตูดังขึ้นและผลักเปิดออก เซิ่งเป่ยก้าวเข้ามา “สือถิง อีกไม่วันจะถึงตรุษจีนแล้ว นายวางแผนไว้ยังไง? นายจะอยู่บ้านหรือว่าไปเที่ยวพักผ่อน?” ฟู่สือถิงไม่เงยหน้าขึ้นมาและพูดด้วน้ำเสียงราบเรียบ “อยู่บ้าน” “งั้นคืนส่งท้ายปีฉันจะไปกินมื้อเย็นที่บ้านนายแล้วกัน! ปีนี้ฉันไม่ได้กลับบ้านเกิด” เซิ่งเป่ยเดินไปนั่งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของเขา “จื่ออี้ทำครัวได้ไม่เลว ถึงตอนนั้นก็ให้เขาทำกับข้าว” ฟู่สือถิงมองไปทางเขาแล้วพูดตรง ๆ “พวกนายไม่จำเป็นต้องอยู่เป็นเพื่อนฉัน” เซิ่งเป่ยส่ายหัว “ไม่ได้อยู่เป็นเพื่อนนาย บ้านเกิดฉันหนาวเกินไป ตอนนี้พ่อกับแม่ของฉันไปเที่ยวที่เกาะเขตร้อนอยู่! พวกเขาขอให้ฉันไม่ไปรบกวนโลกของพวกเขาสองคน” ฟู่สือถิง “พ่อแม่ของนายรักกันมากขนาดนี้ ทำไมนายไม่หาใครสักคนมาแต่งงานด้วยล่ะ?” เซิ่งเป่ยถอนหายใจ “การแต่งงานหมายความว่าต้องแบกรับภาระอันใหญ่หลวง ฉันคิดว่าการเป็นโสดมันก็ดี จะสนุกกับใครก็ได้”“นายปล่อยวางเรื่องถังเชี่ยนไม่ได้ใช่ไหม?” ฟู่สือถิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วบอกเขาว่า “ถังเชี่ยนเสียโฉมแล้ว ตอนนี้น่าจะยังอยู่ที่โรงพยาบาล” “ฉันรู้ ฉันอยากไปเยี่ยมเธอ แต่ก
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 800
หลังจากเห็นแผลบนหน้าของตัวเองชัด ๆ ถังเชี่ยนก็เงียบไป จากนั้นเธอก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่งท่ามกลางความเงียบ! ใบหน้าด้านขวายังคงเรียบเนียนและงดงามมาก แต่ใบหน้าด้านซ้ายของเธอเต็มไปด้วยเลือดและเนื้อเยื่อที่เละเทะ ราวกับว่าเนื้อชิ้นใหญ่ถูกตัดออก ครึ่งหนึ่งของใบหน้าจมหายไป! บาดแผลของเธอน่ากลัวกว่าที่เธอจินตนาการไว้เป็นร้อยเป็นพันเป็นหมื่นเท่า! ศักดิ์ศรีในตัวเองของเธอถูกบดขยี้อย่างรุนแรง ความเจ็บปวดจากการที่ใบหน้าเสียโฉมไปครึ่งหนึ่งนั้นรุนแรงกว่าความทุกข์ที่เธอเคยเจอมาทั้งหมดรวมกันเสียอีก! ไม่แปลกใจเลยที่พี่ชายที่เคยรักเธอมากที่สุดจู่ ๆ สีหน้าก็เปลี่ยนไป แม้แต่แม่ที่ให้กำเนิดเธอ หลังจากเห็นแผลบนหน้าของเธอแล้วก็อดถอยหลังไปก้าวหนึ่งไม่ได้“เฉียวเซิน แกออกจากโรงพยาบาลก่อนเถอะ!” คุณแม่ถังถอนสายตาจากถังเชี่ยน ไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อไปอีกแม้แต่วินาทีเดียว “เธออยากอยู่โรงพยาบาลต่อก็ให้อยู่ไปเลย! จากนี้แกไม่ต้องสนใจเธอแล้ว” “แม่ แม่พูดแบบนี้ต่อหน้าเธอ มันทำให้เธอเสียใจมากนะครับ! ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะกลายเป็นสัตว์ประหลาดหน้าตาน่าเกลียดไปแล้ว แต่ผมจะไม่มีวันลืมนางฟ้าตัวน้อยที่แสนมีเสน่ห์อย่าง
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 801
นักข่าว : รุ่ยลา หนูมีความปรารถนาปีใหม่อะไรไหม? รุ่ยลา : หนูหวังว่าจะได้รับของขวัญสวย ๆ มากมาย…นักข่าว : เมื่อเร็ว ๆ นี้หนูมีเรื่องที่มีความสุขไหม?รุ่ยลา : ก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ของหนูกับพ่อไม่ค่อยดีค่ะ แต่ตอนนี้เราคืนดีกันนิดหน่อยแล้ว ความรู้สึกของการมีพ่อดีมากเลยค่ะ ดวงตาของฟู่สือถิงชื้นเล็กน้อยเมื่อเห็นสิ่งนี้เขาไม่ได้คาดหวังว่าลูกสาวจะพูดถึงเขาในระหว่างการสัมภาษณ์ในใจลูกสาวตอนนี้เขาถือเป็นคนสำคัญมาก!นักข่าว : คุณพ่อของหนูเป็นคนในวงการหรือเปล่า? คืนนี้เขามาที่งานไหม?รุ่ยลา : เขาไม่ใช่คนในวงการค่ะ เขาไม่รู้ว่าหนูมาบันทึกรายการคืนนี้ค่ะ หนูกับเขาคืนดีกันนิดหน่อยเท่านั้น ยังไม่ได้คืนดีกันโดยสมบูรณ์! หนูต้องดูท่าทีของเขาอีกทีค่ะ!นักข่าว : หนูหวังว่าเขาจะมีท่าทีแบบไหนเหรอ?รุ่ยลา : หนูไม่เคยคิดมาก่อนเลยค่ะ… แต่อย่างน้อยก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำให้หนูเสียใจ แล้วก็ห้ามทำเรื่องไม่ดีด้วย ไม่งั้นหนูจะรู้สึกขายหน้าวิดีโอจบลงเท่านี้ คำพูดสุดท้ายของรุ่ยลาดังก้องในใจของเขาอยู่นานในฐานะพ่อ ก็ควรสร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้กับลูกจริง ๆ นั่นแหละ เขาจะพยายามไม่ทำให้ลูกต้องอับอายเขาบ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 802
ฉินอันอันคิดว่าเธอฟังผิดไป ดังนั้นเธอจึงไม่ตอบคำถามนี้ผลคือไมค์ไม่ยอมแพ้และถามอีกครั้ง “ไมค์ ทำไมนายถึงถามคำถามนี้ล่ะ?” ฉินอันอันพูดอย่างสงสัย “เขาทำเรื่องที่คนปัญญาอ่อนทำเหรอ?” ไมค์ส่ายหัว “ฉันไม่สนิทกับเขา ฉันไม่ได้กำลังถามเธออยู่เหรอ?” “นายไม่สนิทกับเขา แล้วทำไมนายต้องสงสัยเรื่องสติปัญญาของเขา? ถ้ามีคนสงสัยเรื่องสติปัญญาของนาย นายจะรู้สึกดีเหรอ?” ถึงแม้ฉินอันอันกับฟู่สือถิงจะอยู่ในช่วงสงครามเย็น แต่เธอไม่อยากเห็นเขาโดนดูถูก ไมค์สัญญากับฟู่สือถิงว่าจะไม่บอกความลับของเขา ดังนั้นเขาจึงระงับอาการหน้าแดงและหาข้อแก้ตัว“เขากับอิ๋นอิ๋นเป็นฝาแฝดกัน อิ๋นอิ๋นป่วย เป็นไปได้ไหมล่ะว่าเขาจะป่วยด้วย?” “พวกเขาเป็นพี่น้องฝาแฝดกัน นายสามารถเข้าใจได้ว่าพวกเขาเป็นคนสองคนที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง กรุ๊ปเลือดของเขาก็แตกต่างกันด้วย” ฉินอันอันอธิบาย ไมค์ดูเหมือนจะรู้แจ้งในทันที ทั้งที่จริงแล้วในใจยังเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ทำไมอาการป่วยของฟู่สือถิงถึงสามารถรักษาให้หายได้ตอนที่เขายังเป็นเด็ก? คุณหมอเทวดาคนนั้นไม่เพียงรักษาโรคของฟู่สือถิงให้หายได้เท่านั้น ยังไม่ทิ้งผลสืบเนื่องใด ๆ ไว้ด
Latest chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 960
ฉินอันอันที่นอนหลับเต็มอิ่มรู้สึกสดชื่น กระปรี้กระเปร่า แต่เพราะสายเรียกเข้านี้ทำให้ใจของเธอร้อนรนอีกครั้งหลังจากวางสายแล้ว เธอก็ได้รับที่อยู่ของมหาวิทยาลัยชิงซานที่รองประธานส่งมาต่อจากนี้เธอต้องจองตั๋วเครื่องบินแล้วรีบไปให้ทันขณะที่เธอกำลังเปิดแอปจองตั๋วเครื่องบินอยู่ จู่ ๆ หน้าจอโทรศัพท์ก็เด้งขึ้นมาเป็นโปรแกรมนาฬิกาปลุก ทำให้เธอเกือบจะปาโทรศัพท์ทิ้งเธอเอามือปิดหน้าอก หายใจเข้าลึก ๆทำไมต้องรีบร้อนขนาดนี้ด้วย?แค่การฝึกอบรมครั้งเดียว ถึงจะไปสายหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรสมัยเรียนเธอก็ไปสายตั้งบ่อย นี่เธอไม่ได้เป็นนักศึกษาแล้วนี่นาแถมนี่ก็ไม่ใช่การฝึกอบรมที่เธอสมัครเอง แค่ตอบตกลงว่าจะไปก็ถือว่าทำดีที่สุดแล้ว ทำไมต้องทำให้ตัวเองเครียดขนาดนี้ด้วย?คิดได้ดังนั้น เธอก็ล้มตัวนอนลงบนเตียง ตั้งใจจะนอนต่อสักหน่อยเธอเปิดโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาหลีเสี่ยวเถียน : เสี่ยวเถียน ฉันต้องออกไปธุระไกล ๆ ประมาณหนึ่งสัปดาห์ถึงจะกลับ สองวันนี้หลังจากที่ไปพบจิตแพทย์แล้ว อย่าลืมมาบอกฉันด้วยนะตอนนี้ยังเช้ามาก เธอคิดว่าหลีเสี่ยวเถียนคงยังนอนอยู่ ดังนั้นหลังจากส่งข้อความเสร็จแล้ว เธอก็วางโทรศัพท์ลง
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 959
“อันอัน คุณคงเหนื่อยมากเลย!” ป้าจางพูดกับเธอ “ฉันมาบอกคุณว่า ของขวัญที่เสี่ยวหานและรุ่ยลาได้รับวันนี้ ฉันเอาไปเก็บไว้ที่โกดังชั้นหนึ่งแล้วนะคะ”“ค่ะ พรุ่งนี้ฉันค่อยไปจัดการ” ฉินอันอันลูบศีรษะทุยของจื่อชิวเบา ๆ “ลูกรัก วันนี้สนุกไหมจ๊ะ? พอครบหนึ่งขวบเมื่อไหร่ แม่จะจัดงานวันเกิดให้ลูกนะ”ป้าจางพูดด้วยรอยยิ้ม “เวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ แป๊บเดียวจื่อชิวก็ครึ่งขวบแล้ว!”“ค่ะ”“อันอัน รีบกลับห้องไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะค่ะ! พรุ่งนี้ต้องกลับไปทำงานแล้ว!” ป้าจางเตือนฉินอันอันพยักหน้าแล้วเดินไปที่ห้อง เธอตั้งใจจะอาบน้ำก่อนนอน แต่พอเข้าไปในห้อง เตียงนอนขนาดใหญ่ดูเหมือนจะมีเวทมนตร์ดึงดูดเธอเธอมองไปที่เตียงแล้วล้มตัวนอนลง ตั้งใจจะพักสักหน่อย พอมีแรงแล้วค่อยลุกไปอาบน้ำ แต่หลังจากนอนลงไม่นาน เธอก็นอนหลับสนิทปกติแล้วเธอมีนิสัยชอบฝันร้าย ไม่ว่าจะพยายามปรับยังไงก็ปรับไม่ได้ ภาพที่เธอฝันถึงบ่อยที่สุดก็มีอยู่ไม่กี่อย่างอย่างแรกคือตอนที่พ่อเสียชีวิต พ่อจับมือเธออยู่ในห้อง ขอโทษเธอและขอให้เธอให้อภัย ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร พ่อก็สิ้นใจไปเสียก่อน กลายเป็นความเสียใจตลอดชีวิตของเธออย่างที่สองคือแม่ประสบอุบั
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 958
ตลอดชีวิตที่ผ่านมา อวิ๋นซื่อเจี๋ยไม่เคยกลัวอะไรเลยแต่ตอนนี้ เมื่อเขาเห็นใบหน้าเย็นชาและดุร้ายของฟู่สือถิง เขากลับรู้สึกกลัวเป็นครั้งแรก!รู้สึกว่าถ้าเขาทำให้ฟู่สือถิงโกรธมากขึ้นไปอีก เขาคงถูกทุบตีจนตายอยู่ที่นี่แน่ ๆคำพูดที่กำลังจะหลุดออกมาจากปากถูกกลืนลงไปอย่างยากลำบากเขาทำพลาดไป! ประเมินอารมณ์ของฟู่สือถิงผิดถนัด! เขาไม่ควรมาที่นี่อย่างประมาทเช่นนี้ตอนนี้เขาอยากแค่หนีรอดออกไปให้ได้“ป้าหง! กระดูกซี่โครงผมหัก! รีบโทรเรียกรถพยาบาลให้ผมหน่อย!” เขาไม่กล้าพูดกับฟู่สือถิง จึงตะโกนเรียกป้าหงเสียงดังป้าหงเห็นเขาเลือดอาบ นอนอยู่บนพื้นและกระตุกเกร็งอย่างควบคุมไม่ได้ ด้วยความตกใจ เธอรีบคว้าโทรศัพท์เพื่อโทรแจ้งเหตุฉุกเฉิน“ป้าหง อย่าใจอ่อนกับพวกกากเดนประเภทนี้!” ฟู่สือถิงตะโกนห้ามป้าหงได้สติกลับคืนมาทันที “คุณผู้ชาย สั่งให้บอดี้การ์ดจับเขาโยนออกไปเถอะค่ะ! ต่อไปนี้ฉันจะไม่ให้เขาก้าวเข้ามาในบ้านอีกเด็ดขาด!”ฟู่สือถิงส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ด บอดี้การ์ดจึงคว้าแขนอวิ๋นซื่อเจี๋ยแล้วลากเขาออกไปฟู่สือถิงมองดูสภาพที่ยับเยินของอวิ๋นซื่อเจี๋ย สั่งบอดี้การ์ดเสียงเย็นเยียบว่า “เอาตัวไปทิ้งให้ไ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 957
เพื่อนร่วมงานได้รับข้อความแล้วตอบกลับทันทีว่า “ทราบแล้วเปลี่ยน! ลงมือเลย!”ประมาณห้านาทีต่อมา เสียงต่อยตีและเสียงร้องโหยหวนของผู้ชายดังมาจากนอกบ้าน!ป้าหงได้ยินเสียงดังนั้นจึงรีบวิ่งออกมาดูเห็นบอดี้การ์ดสองคนกำลังทำร้ายร่างกายผู้ชายคนหนึ่ง จึงถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? คนคนนี้เป็นใคร?”“ป้าหง คนคนนี้แหละคือนักถ้ำมองเมื่อคืน! เขาทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่แถวกำแพง ถึงแม้เขาไม่ได้คิดจะทำเรื่องไม่ดี แต่ก็ต้องจัดการเขาซะ!” บอดี้การ์ดคนหนึ่งหยุดมือ แล้วอธิบายให้ป้าหงฟัง “ไม่งั้นเขาจะมาทุกวัน เจ้านายต้องไม่พอใจแน่ ๆ”“อ้อ…” ป้าหงมองดูชายวัยกลางคนคนนั้นที่กำลังนอนอยู่บนพื้นอย่างระมัดระวัง“ป้าหง จำผมได้ไหม?” ชายวัยกลางคนคนนั้นเงยหน้าขึ้น สะบัดผมที่หน้าผากออก ดวงตาที่เฉียบคมและแดงก่ำจ้องมองป้าหงอย่างตรงไปตรงมาบอดี้การ์ดได้ยินชายวัยกลางคนคนนั้นพูดกับป้าหง จึงหยุดทำร้ายเขาทันทีคนคนนี้รู้จักกับป้าหงงั้นเหรอ? ถ้ารู้จักป้าหงทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก?“คุณคือ…” แสงสลัวทำให้ป้าหงมองใบหน้าของเขาไม่ชัด จึงจำไม่ได้เลยแม้แต่น้อย“คุณอาจจะจำผมไม่ได้ ผมเคยทำงานที่บ้านเดิมกับคุณ” อวิ๋นซื่อเจี๋ยยิ้มแล้วลุกขึ้นจ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 956
ฟู่สือถิงจ้องมองภาพถ่ายของชายวัยกลางคนอีกครั้ง แต่จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่เข้าใจเขาไม่เคยเห็นคนคนนี้มาก่อนอาจเป็นไปได้ว่าชายคนนี้มีปัญหาทางจิต จึงมาปรากฏตัวอยู่ใกล้บ้านเขาเมื่อคืนแล้วฉีกยิ้มใส่ฟู่สือถิงขยำกระดาษทิ้งลงถังขยะ เดินเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็วแล้วปิดประตูในครัว ป้าหงเห็นฟู่สือถิงขึ้นไปชั้นบนแล้ว จึงรีบโทรหาป้าจาง“ได้ยินว่าคุณผู้ชายกับจิ้นซือเหนียนทะเลาะกัน” ป้าจางกล่าว “แต่ไม่ใช่เขาที่เริ่มก่อน ทะเลาะกันเสร็จแล้วทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไป”ป้าหง “อ๋อ มิน่าล่ะถึงได้กลับมาเร็วขนาดนี้”“คุณผู้ชายอารมณ์เป็นยังไงบ้าง?” ป้าจางถามด้วยความเป็นห่วง“ไม่ค่อยดี แต่ก็ยังพอถูไถ” ป้าหงถามต่อ “วันนี้เขาอยู่กับลูก ๆ แล้วเป็นยังไงบ้าง?”ป้าจางหัวเราะทางโทรศัพท์ “วันนี้เขาไม่ได้อยู่คลุกคลีกับเด็ก ๆ หรอก เขาคอยต้อนรับแขกในงานทั้งวัน อันอันเป็นคนกำชับให้เขาคอยอยู่กับแขก”ป้าหงหน้าแดง “ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะดูใกล้ชิดกันมากขึ้นนะ”“ใช่! ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะดีขึ้นกว่าเดิมมากแล้ว หวังว่าต่อไปจะไม่ทะเลาะกันอีก” ป้าจางพูดด้วยความเป็นห่วง “ไม่งั้นลูก ๆ ทั้งสามคนคงน่าสงสารมาก”“อืม ฉั
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 955
ฉินอันอันรู้ดีว่าฟู่สือถิงและจิ้นซือเหนียนมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นเมื่อเห็นทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน เธอจึงรู้สึกแปลก ๆ“ไม่ได้คุยอะไรกันหรอก” ฟู่สือถิงมองจิ้นซือเหนียนอย่างเย็นชา ตอบฉินอันอัน “จิ้นซือเหนียนแค่เป็นห่วงความสุขของคุณ เลยเตือนผมให้ออกกำลังกายมากขึ้นหน่อย”“พวกคุณนี่ลามกกันจริง ๆ!” ฉินอันอันหน้าแดง เดินหนีไปด้วยความโกรธจิ้นซือเหนียนเห็นฉินอันอันโกรธ ความสงบสุขบนใบหน้าของเขาก็หายไป “ฟู่สือถิง คุณนี่มันไร้ยางอายจริงๆ!”ฟู่สือถิงพูดอย่างไม่รีบร้อน “ผมว่าคุณนั่นแหละที่ไร้ยางอาย ผู้ชายจะไหวหรือไม่ไหว ไม่ได้อยู่ที่ปาก ไม่ต้องทำมาเป็นห่วงหรอกว่าผมจะไหวหรือไม่ไหว รีบไปหาผู้หญิงสักคนมาพิสูจน์ว่าคุณไม่ได้ด้อยเรื่องนี้ให้ได้ก่อนเถอะ”จิ้นซือเหนียนโกรธจนเดินหนีไปดื้อ ๆ!“คุณตายแน่” ไมค์พูดกับฟู่สือถิง “เดี๋ยวถ้ารุ่ยลารู้ว่าคุณทำให้จิ้นซือเหนียนโกรธ เธอก็จะพาลมาโกรธคุณอีก!”ฟู่สือถิงปวดหัวทันทีเขาไม่สามารถตามจิ้นซือเหนียนกลับมาได้แต่เขาก็ไม่อยากทำให้รุ่ยลาโกรธ“ผมมีวิธีหนึ่ง” ไมค์คิดแผนขึ้นมาทันที “คุณกลับไปก่อน แบบนี้รุ่ยลาก็จะไม่โกรธคุณ”ฟู่สือถิงขมวดคิ้วเข
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 954
“คุยอะไร ตอนนี้ไม่สะดวกคุยเหรอ?” เธอโพล่งถามออกไป ทั้งที่ในใจรู้ดีอยู่แล้วความเข้าใจผิดระหว่างเธอกับเขานั้นได้คลี่คลายไปแล้ว สิ่งที่เขาต้องการคุยก็คือการขอโอกาสอีกครั้งจากเธอครั้งก่อนเธอปฏิเสธเขาไปอย่างสุภาพ ตอนนี้เธอก็ยังไม่สามารถตอบตกลงได้ไม่ใช่ว่าเธอเกลียดเขา แต่เธอรู้สึกว่าตัวเองยังไม่หนักแน่นพออีกทั้งตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็ดีอยู่แล้ว ต่างคนต่างให้เกียรติซึ่งกันและกัน ไม่ได้สนิทสนมหรือห่างเหินเกินไป แบบนี้ก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?“คุยตอนนี้คงไม่ได้ผลหรอก” เพียงแค่ดูสีหน้าของเธอก็เดาได้แล้วว่าเธอคิดอะไรอยู่“คุณคิดว่าพอกลับมาจากต่างเมือง พอคุยกันแล้วจะได้ผลเหรอ?” ฉินอันอันถามอย่างไม่เข้าใจ “คุณจะไปนานแค่ไหน?”“หนึ่งอาทิตย์”“อ๋อ งั้นอีกหนึ่งอาทิตย์ค่อยว่ากันใหม่!” เธอก้มหน้าลง มองไปที่มือของเขาที่กำลังจับแขนเธออยู่ “คุณเพิ่งเล่นไพ่เสร็จ ยังไม่รีบไปล้างมืออีก?”เธอรู้สึกว่ามือเขาสกปรกเขาอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะดึงเธอไปที่ห้องน้ำ “งั้นเราไปล้างมือด้วยกัน!”ทั้งสองคนเดินผ่านห้องจัดเลี้ยงไปท่ามกลางสายตาของผู้คนมากมาย“คุณสังเกตไหมว่าวันนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาสองค
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 953
เสี่ยวตง “พ่อเธอยังไม่มาอีกเหรอ?”รุ่ยลา “มาแล้ว! ตอนนี้ก็ยังอยู่ในห้องจัดเลี้ยง!”เสี่ยวตงขมวดคิ้ว มองไปรอบ ๆ“พ่อเธอคนไหนล่ะ? ทำไมเขาไม่เห็นมาเล่นกับพวกเธอเลย? เขาขี้เกียจทำงานใช่ไหม? เลยทำให้แม่เธอไม่ยอมคบกับเขา และทำให้พวกเธอไม่ชอบเขาด้วยใช่ไหม?” เสี่ยวตงคิดไปเรื่อยเปื่อยรุ่ยลาตกใจ แต่เธอก็ไม่ยอมบอกความจริงกับเสี่ยวตง “พ่อฉันเปล่าขี้เกียจทำงานซะหน่อย! ฉันไม่บอกหรอกว่าพ่อเป็นใคร พี่บอกว่าพี่เก่งกว่าพี่ชาย งั้นพี่ก็ไปหาเองสิ!”ไมค์หัวเราะ “เสี่ยวตง ทำไมเธอดูอยากรู้จังเลยล่ะว่าพ่อของเสี่ยวหานกับรุ่ยลาเป็นใคร?”เสี่ยวตง “ผมก็แค่อยากรู้! แม่ผมบอกว่าพ่อของเสี่ยวหานก็คือฟู่สือถิง แต่พ่อผมบอกว่าไม่ใช่ พวกเขาทะเลาะกันเรื่องนี้หลายครั้งแล้ว”ไมค์หัวเราะจนท้องคัดท้องแข็ง “งั้นเธอเชื่อแม่หรือว่าเชื่อพ่อล่ะ?”“ผมเชื่อพ่อ เพราะพ่อผมดีกับผมมากกว่า” เสี่ยวตงพูดอย่างมั่นใจ “ถ้าพ่อของเสี่ยวหานเป็นฟู่สือถิงจริง ๆ เสี่ยวหานคงไม่เมินพ่อของเขาแบบนั้นแน่! ฟู่สือถิงน่ะเก่งมากเลย! เขาเป็นไอดอลของผม!”เสี่ยวหานได้ยินที่เสี่ยวตงพูดก็ไม่สนใจที่จะโต้เถียง เดินออกไปเงียบ ๆไม่นาน เสียงเปียโนอันไพเราะ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 952
เสียงหัวเราะดังขึ้นจากกลุ่มคนรอบข้าง “ผู้ช่วยของคุณฟู่ไปเอาเงินสดมาแล้วล่ะครับ ดูเหมือนวันนี้คุณฟู่จะตั้งใจจะทุ่มสุดตัวเลยนะ!” ทุกคนหัวเราะคิกคักใบหน้าของฉินอันอันขึ้นสีเล็กน้อย ไม่คิดว่าฟู่สือถิงจะพยายามขนาดนี้เพื่อสร้างความบันเทิงกับแขก“พวกคุณอย่าเล่นกันจริงจังเกินไปนะคะ” เธอเตือน“อันอัน เพิ่งเริ่มเองนะ คุณก็เริ่มห่วงกระเป๋าเงินของคุณฟู่แล้วเหรอ?” เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้งฟู่สือถิงมองเธอด้วยแววตาสนใจ แล้วถามว่า “หรือว่าคุณจะมานั่งข้าง ๆ คอยเป็นที่ปรึกษาให้ผมดีล่ะ?”ฉินอันอันหลบสายตาที่ลึกซึ้งของเขา แล้วพูดกับคนอื่น ๆ ว่า “พวกคุณเล่นกันเต็มที่เลยค่ะ ไม่ต้องไว้หน้าเขาหรอก”พูดจบเธอก็อุ้มลูกเดินออกไปเฮ่อจุ่นจือถือจานอาหารเดินมาจากโซนบุฟเฟ่ต์“อันอัน อย่าห่วงพี่สือถิงเลย เขาไม่ล้มละลายหรอก”ฉินอันอันแก้ตัวเสียงแข็ง “ฉันไม่ได้ห่วงเขา”“แล้วทำไมเมื่อกี้พวกเขาถึงหัวเราะกันเสียงดังขนาดนั้นล่ะ?” เฮ่อจุ่นจือพูดแทงใจดำเธออย่างไม่ไว้หน้า “เมื่อกี้หลีเสี่ยวเถียนพูดอะไรกับคุณตอนอยู่ข้างนอกบ้างเหรอ? หรือว่าพูดถึงเรื่องเมื่อคืนของพวกเรา?”เฮ่อจุ่นจือรู้สึกอายเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่อง
