Share
บทที่ 801
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 802
ฉินอันอันคิดว่าเธอฟังผิดไป ดังนั้นเธอจึงไม่ตอบคำถามนี้ผลคือไมค์ไม่ยอมแพ้และถามอีกครั้ง “ไมค์ ทำไมนายถึงถามคำถามนี้ล่ะ?” ฉินอันอันพูดอย่างสงสัย “เขาทำเรื่องที่คนปัญญาอ่อนทำเหรอ?” ไมค์ส่ายหัว “ฉันไม่สนิทกับเขา ฉันไม่ได้กำลังถามเธออยู่เหรอ?” “นายไม่สนิทกับเขา แล้วทำไมนายต้องสงสัยเรื่องสติปัญญาของเขา? ถ้ามีคนสงสัยเรื่องสติปัญญาของนาย นายจะรู้สึกดีเหรอ?” ถึงแม้ฉินอันอันกับฟู่สือถิงจะอยู่ในช่วงสงครามเย็น แต่เธอไม่อยากเห็นเขาโดนดูถูก ไมค์สัญญากับฟู่สือถิงว่าจะไม่บอกความลับของเขา ดังนั้นเขาจึงระงับอาการหน้าแดงและหาข้อแก้ตัว“เขากับอิ๋นอิ๋นเป็นฝาแฝดกัน อิ๋นอิ๋นป่วย เป็นไปได้ไหมล่ะว่าเขาจะป่วยด้วย?” “พวกเขาเป็นพี่น้องฝาแฝดกัน นายสามารถเข้าใจได้ว่าพวกเขาเป็นคนสองคนที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง กรุ๊ปเลือดของเขาก็แตกต่างกันด้วย” ฉินอันอันอธิบาย ไมค์ดูเหมือนจะรู้แจ้งในทันที ทั้งที่จริงแล้วในใจยังเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ทำไมอาการป่วยของฟู่สือถิงถึงสามารถรักษาให้หายได้ตอนที่เขายังเป็นเด็ก? คุณหมอเทวดาคนนั้นไม่เพียงรักษาโรคของฟู่สือถิงให้หายได้เท่านั้น ยังไม่ทิ้งผลสืบเนื่องใด ๆ ไว้ด
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 803
เขาโทรหาไมค์แล้ว แต่ไมค์ปิดเครื่อง เขากังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของลูกจึงทำได้เพียงถามเธอเท่านั้นเธอตอบกลับว่า : ค่ะ หลังจากส่งคำนี้ไปแล้ว เธอก็วางโทรศัพท์ลงและถอดเสื้อผ้าจื่อชิว เธอต้องการแกล้งทำเป็นว่าเธอไม่สนใจเขาเลย แต่หลังจากถอดเสื้อผ้าให้จื่อชิวแล้ว เธอก็อดไม่ได้ที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อดูว่าเขาได้ส่งข้อความใหม่หรือเปล่า ผลคือย่อมไม่มีอยู่แล้ว เธอวางโทรศัพท์ลงอย่างผิดหวังแล้วอุ้มจื่อชิวไปที่ห้องอาบน้ำ ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา ป้าจางก็เข้ามารับจื่อชิว เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้งและอ่านข้อความของฟู่สือถิงอีกรอบ รวมถึงย้อนดูข้อความเก่า ๆ ด้วย ยิ่งอ่านก็ยิ่งไม่สบายใจ เธอค่อนข้างเห็นแก่ตัวและหุนหันพลันแล่นจริง ๆ การจากไปของอิ๋นอิ๋น สำหรับเขาแล้วคือการสูญเสียครั้งใหญ่ บางทีเธอควรจะอดทนและใจกว้างต่อเขามากกว่านี้ แทนที่จะพาจื่อชิวมาประเทศบีด้วยความโกรธหลังจากที่ทะเลาะกัน เธออดไม่ได้ที่จะอยากส่งข้อความถึงเขา แต่ก็ไม่รู้ว่าจะส่งอะไรไปดีเธอเปิดดูปฏิทินโดยไม่ตั้งใจ อีกสองวันจะถึงปีใหม่ของประเทศเอ ถึงตอนนั้นค่อยส่งข้อความถึงเขาแล้วกัน!พริบตาเดียวก็มาถึงปีใหม่แล
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 804
โทรศัพท์โทรติดอย่างรวดเร็ว เสียงของฟู่สือถิงที่ทุ้มต่ำและแหบพร่าอย่างน่าดึงดูดดังออกมา “รุ่ยลาเหรอ?” “ฉันเองค่ะ” ฉินอันอันพูดอย่างเก้อเขิน “คุณโอนเงินให้ฉันทำไม?” ฟู่สือถิง “นั่นคือเงินปีใหม่สำหรับเด็ก ๆ” ฉินอันอันยิ่งกระอักกระอ่วนมากขึ้น “คุณให้เงินปีใหม่กับลูก ๆ ต่อหน้าไม่ได้เหรอ? โอนมาให้ฉันทำไม?” ฟู่สือถิงอธิบาย “คุณไม่เห็นข้อความที่รุ่ยลาส่งให้ผมเหรอ? เธอใช้โทรศัพท์ของคุณอวยพรปีใหม่ให้ผม” ฉินอันอันหมดคำพูด “…” เธออยากแทรกแผ่นดินหนี เธอเห็นแค่ข้อความการโอนเงินสองสามรายการ ไม่ได้เลื่อนขึ้นไปดูเธอย่อหน้าจอสนทนา กดเปิดกล่องสนทนาแล้วเลื่อนขึ้นไปก็เห็นว่าตนเองส่งข้อความเสียงไปก่อนคงจะเป็นข้อความที่รุ่ยลาส่งไป เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ หน้าแดงด้วยความเขินอายและทำตัวไม่ถูก “แม่คะ!” เวลานี้เอง รุ่ยลาก็เปิดประตูวิ่งเข้ามา เมื่อเห็นฉินอันอันกำลังถือโทรศัพท์คุยอยู่ รุ่ยลาใช้มือเล็ก ๆ ปิดปากทันที ฉินอันอันมองเห็นลูกสาวก็ยื่นโทรศัพท์ให้ “พ่อของลูก” ถึงอย่างไรหลังจากที่ฟู่สือถิงรับสายเขาก็เอ่ยชื่อรุ่ยลา ความรักอันลึกซึ้งของพวกเขาในฐานะพ่อและลูกสาวช่างซาบซึ้งใจจริง ๆหลังจ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 805
“งั้นก็ช่างเถอะค่ะ! ตอนกลางคืนข้างนอกหนาวมาก” รุ่ยลาล้มเลิกความคิดนี้ “ดูดอกไม้ไฟบ้านคุณพ่อแล้วกัน!” “อื้ม ลูกดูเถอะ!” ฉินอันอันเดินออกไปจากกล้อง หลังจากที่เธอเดินจากไป ประกายในดวงตาของฟู่สือถิงหายไปเช่นกัน ......ฉินอันอันออกมาจากห้อง เธอพบเข้ากับไมค์ “ไมค์ โทรหาเสี่ยวเถียนหน่อยสิ!” “ฉันโทรแล้ว” ไมค์พูดด้วยท่าทาง ‘ฉันรู้หรอกน่าว่าเธอคิดอะไรในใจ’ “ฉันขอให้พี่หานเรียกเธอมา เธอบอกว่าจะมาทีหลัง” ฉินอันอัน “นายนี่เก่งจริง ๆ เลย” “ฮ่า ๆ ๆ! หลีเสี่ยวเถียนโกรธเธอแล้วจะมาโกรธลูกเธอด้วยได้ยังไง?” ไมค์มองดูเสื้อผ้าใหม่ของเธอ "พวกเธอทุกคนใส่ชุดสีแดง แต่ฉันไม่มี ฉันไม่ใช่ครอบครัวของเธอเหรอ?"“นายไม่ชอบสีแดงไม่ใช่เหรอ?” ฉินอันอันย้อนถาม “เพราะฉันปฏิบัติต่อนายเหมือนคนในครอบครัว ดังนั้นฉันเลยจำได้ว่านายชอบอะไร” ไมค์ไม่มีอะไรจะพูด หลังจากนั้นไม่นาน หลีเสี่ยวเถียนก็มาถึง เธอมาคนเดียว “คุณป้าล่ะ?” ฉินอันอันแสร้งทำเป็นว่าก่อนหน้านี้ไม่เคยทะเลาะและถามด้วยน้ำเสียงสงบ “บอกว่าจะพาแฟนใหม่มาด้วยไม่ใช่เหรอ? ฉันเตรียมของขวัญไว้ให้เขาด้วยนะ” หลีเสี่ยวเถียนเองก็แสร้งทำเป็นว่าก่อนหน้านี้ไม่เคย
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 806
ประเทศบี หลังจากที่ไมค์และหลีเสี่ยวเถียนดื่มไปสองสามแก้ว พวกเขาก็เริ่มระบายอารมณ์ที่อยู่ข้างในออกมาหลีเสี่ยวเถียนบอกว่าเธอเจ็บปวดมากเมื่อรู้ว่าความสัมพันธ์ของเธอกับเฮ่อจุ่นจือจะไม่ประสบผลสำเร็จ แต่เธอก็ไม่สามารถลืมเขาได้ไมค์เลยปัดผมออกด้านข้างและให้เธอดูบาดแผล “ก่อนหน้านี้ผมเกือบตายมาก่อน ตอนที่ผมได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างหนักหน่วง แฟนของผมก็ทิ้งผมไป ผมคิดว่าผมแย่กว่าคุณนะ อย่างน้อยคุณไม่ใช่คนที่ถูกทิ้ง” “เอาล่ะ คุณลำบากกว่าฉันมาก ไม่เพียงแต่ฉันไม่ได้ถูกทิ้ง ฉันยังไม่ได้ป่วยเกือบตายด้วย” หลีเสี่ยวเถียนดื่มคารวะเขา “คุณผ่านมาได้ยังไง?” ไมค์จิบไวน์ “ตอนนี้ผมพูดได้เลยว่าผมไม่กลัวตาย แต่ตอนที่ผมใกล้จะตาย ผมกลัวมากจริง ๆ หลังจากที่อันอันดึงผมกลับมาจากความตาย ในใจของผมไม่คิดว่าตัวเองถูกทิ้งอีกต่อไป แต่ว่าผมยังมีชีวิตอยู่ คุณสามารถรู้สึกยินดีที่ฟื้นกลับมาจากความตายใช่ไหมล่ะ? ฮ่า ๆ ๆ!” หลีเสี่ยวเถียนพยักหน้า “พูดตามตรง ถึงแม้ว่าฉันจะเจ็บปวดมาก แล้วตอนกลางคืนก็นอนไม่ค่อยหลับ แต่ตอนที่ได้กิน ฉันก็ค่อนข้างพอใจ ฉันตายเพราะความรักแค่นี้ไม่ได้หรอก… การมีชีวิตอยู่มันดีจริง ๆ” ไมค์ “ถูกต้อง
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 807
ฉินอันอันอึ้งไป “…” เขาเมาแบบนี้แล้วกลับพูดว่าตัวเองไม่เมา “สวัสดีปีใหม่” เธอขมวดคิ้ว “นี่คือเหตุผลที่คุณวิดีโอคอลเหรอ?” “ไม่ใช่” น้ำเสียงของเขาหนักแน่น ความคิดชัดเจน “จื่อชิวล่ะ? ให้ผมดูเขาเหน่อยได้ไหม?” เธอคิดไม่ถึงว่าเขาจะร้องขอเรื่องนี้ขึ้นมา “ในที่สุดคุณก็จำเด็กคนนี้ได้แล้วเหรอ?” เธอล้อเขา “ไม่โทษเขาแล้วเหรอ?” ฟู่สือถิงไม่ต่อล้อต่อเถียงกับเธอ เขาตอบรับเสียงอู้อี้ “ผมไม่เคยลืมเด็กคนนี้เลยนะ” เขาจะลืมเด็กคนนี้ที่เขาพยายามปกป้องอย่างสุดกำลังไปได้ยังไง? “คุณคืนดีกับเด็กคนนี้ได้ยังไง?” เธออยากรู้ว่ากระบวนการความคิดของเขาว่าเปลี่ยนใจได้ยังไง “ถึงผมจะฆ่าเขา อิ๋นอิ๋นก็ไม่ฟื้นขึ้นมา” น้ำเสียงของเขาเย็นชาและน่ากลัว แต่ดวงตาของเขายังคงปกคลุมไปด้วยอาการเมาอย่างเห็นได้ชัด “แทนที่จะโทษเขาที่อ่อนแอ สู้โทษตัวเองดีกว่า” “โทษคุณแล้วได้ประโยชน์อะไร? คุณไม่ได้บังคับอิ๋นอิ๋นให้ทำแบบนี้เสียหน่อย” ฉินอันอันแย้งเขา “ฟู่สือถิง คุณใช้ชีวิตแบบนี้ไม่รู้สึกว่ามันเหนื่อยเกินไปเหรอ? ฉันรู้ว่าการสูญเสียอิ๋นอิ๋นไปทำให้คุณเจ็บปวดมาก แต่ถ้าคุณไม่ยอมปล่อยวางจริง ๆ พวกเราจะไม่มีใครรอดพ้นเงามืดของเ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 808
เขากลัวว่าหลังจากเจอเธอและลูกแล้ว เขาจะดื่มด่ำกับความสุข จนไม่สามารถเผชิญกับความมืดมิดที่อยู่ข้างหลังได้อย่างสงบอีกต่อไปเขาไม่ต้องการให้เรื่องยุ่งเหยิงของเขาส่งผลกระทบต่อเธอและลูกฉินอันอันมองดูเขาที่นิ่งเงียบ มองเห็นอารมณ์ที่ซับซ้อนในดวงตาของเขา แต่ไม่สามารถมองทะลุความคิดของเขาได้เธอคิดว่าถ้าเธอเป็นฝ่ายเริ่มเชิญเขาและให้บันไดเขา เขาก็จะลงบันไดตามมา แต่ทำไมเขาถึงนิ่งเงียบ ไม่พูดอะไร?ถ้าเขาไม่อยากเจอลูก ก็ปฏิเสธได้นี่นา! เขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่? “ถ้าคุณไม่ว่างก็ช่างเถอะค่ะ” ฉินอันอันทนกับความเงียบและความสงสัยที่ไม่มีสิ้นสุดไม่ไหว ดังนั้นจึงเอ่ยว่า “รุ่ยลาบอกว่าช่วงปีใหม่นี้ คุณอยู่อย่างเงียบเหงาตามลำพัง ดังนั้นฉันเลย…” “คุณอยากให้ผมไปรึเปล่า?” เขาพูดแทรกเธอ ถ้าเขาปฏิเสธเธอ เธอต้องปวดใจมาก สิ่งที่เขาไม่อยากเห็นมากที่สุดคือการที่เธอเสียใจ การถามกลับของเขาทำให้ใบหน้าของฉินอันอัน ‘ฉาบ’ ด้วยสีแดงระเรื่อ เธอได้เชิญเขาอย่างชัดเจนแล้ว แต่เขากลับอยากให้เธอแสดงทัศนคติของเธออีกครั้งจริง ๆ เหรอ?“คุณอยากมาก็มา ถ้าไม่อยากมาก็…” ก่อนที่เธอจะพูดสองคำว่า 'ช่างเถอะ' เขาก็ขัดจัง
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 809
เพราะเธอเป็นคนเรียกฟู่สือถิงมา ดังนั้นเมื่อถึงตอนนั้นเขาควรจะพักอยู่ที่นี่ แบบนี้จะทำให้เขาเข้ากับลูก ๆ ได้ง่ายขึ้นเมื่อเธออุ้มจื่อชิวไปที่ห้องนั่งเล่น ป้าจางก็มารับจื่อชิวไปทันที“แม่ขา เมื่อกี้ใครโทรมาเหรอคะ?” รุ่ยลากินอิ่มแล้วก็ลุกจากโต๊ะ เดินมาหาฉินอันอัน “พ่อของลูก” ฉินอันอันพูดพร้อมกับจูงมือรุ่ยลาแล้วเดินไปทางห้องอาหาร “เขาวางแผนที่จะมาฉลองปีใหม่กับเรา”ทุกคนในห้องอาหารได้ยินประโยคนี้“อันอัน เธอบอกว่าฟู่สือถิงกำลังมางั้นหรอ?” ไมค์ถามเสียงดัง“อื้ม เขาขึ้นเครื่องมาแล้ว” “โอ้... แล้วจื่ออี้ล่ะ? จื่ออี้จะมากับเขาไหม?” ไมค์ไม่สนใจฟู่สือถิง เขาสนใจโจวจื่ออี้เท่านั้นฉินอันอัน “เขาไม่ได้บอกฉันเรื่องนี้ นายโทรถามจื่ออี้สิ” ไมค์พูดอย่างไม่พอใจ “ช่างเถอะ เขาน่าจะไม่มาหรอก เขาบอกว่าเขาจะใช้เวลาช่วงตรุษจีนกับพ่อแม่เขา” “อื้ม นายเข้าใจเขาหน่อยนะ! เขาทำงานตลอดทั้งปี มีแค่ช่วงปีใหม่เท่านั้นที่เขาจะได้ใช้เวลากับพ่อแม่อย่างเต็มที่” ฉินอันอันปลอบใจเขาไมค์พยักหน้า จากนั้นเดินไปข้าง ๆ เธอแล้วใช้สายตาส่งสัญญาณไปที่หลีเสี่ยวเถียนที่อยู่ทางด้านนั้น “เธอเริ่มดื่มอีกแล้ว ไม่ว่าฉันจะพยา
Latest chapter
