ฉินหมิงพูดอย่างเย็นชา“ขอบคุณนายท่านที่เมตตาพวกเราครับ พวกเราสัญญาว่าจะไม่มีครั้งต่อไปอีกแล้ว…”พวกคังเหวยเหมือนได้รับการนิรโทษกรรม ตอนนี้พวกเขาถึงกล้าลุกขึ้น เสื้อผ้าบนแผ่นหลังของพวกเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ ซึ่งไม่รู้ว่าเริ่มเปียกตั้งแต่ตอนไหนโดยเฉพาะคังเหวย เขาเพิ่งรู้จากพ่อของเขาเมื่อสักครู่นี้ว่า ครั้งก่อนคุณชายรองโอวทำให้ฉินหมิงขุ่นเคือง เขาไม่เพียงแต่ต้องคุกเข่าร้องขอความเมตตา แต่ยังต้องหักแขนของตัวเองหนึ่งข้างเพื่อแสดงความขอโทษอีกด้วยฉินหมิงไม่ทำลายแขนของเขา อีกทั้งยังไว้ชีวิตเขา ด้วยเหตุนี้เขาจึงรู้สึกมีความสุขมากที่รอดชีวิตจากภัยพิบัตินี้!แน่นอนว่าเขาไม่รู้เรื่องหนึ่ง เนื่องจากเขาเป็นคนธรรมดา ไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ กอปรกับเขาขอโทษและยอมรับความผิดทันเวลา ฉินหมิงในฐานะยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ย่อมไม่ต้องการใช้กำลังรังแกผู้อื่น ครั้งนี้จึงเขาปล่อยพวกเขาไปอย่างง่ายดาย“นอกจากนี้ จ่ายเงินเดือนให้กับสาวน้อยหลิวเสวี่ยด้วย แล้วก็เธอถูกตบโดยไม่มีเหตุผล ชดเชยค่าเสียหายทางจิตใจให้สาวน้อยคนนี้ด้วย!”ฉินหมิงพูดอย่างเย็นชา“ได้ครับ ๆ โปรดรอสักครู่”เถ้าแก่เการับคำ จากนั้นก็กระวีกระวาดรีบ
อ่านเพิ่มเติม