บททั้งหมดของ พลิกชะตารัก มรดกเซียน: บทที่ 411 - บทที่ 420

นักธุรกิจและสุภาพสตรีที่ร่ำรวยเหล่านี้ ล้วนมาที่นี่เพื่อซื้อยาบำรุงร่างกายและยาเสริมความงามเนื่องจากยาหลอมลมปราณถูกเปิดตัวก่อน ทุกคนจึงไว้วางใจในคุณภาพยาของหมิงเหยากรุ๊ปมาก นอกจากนี้ผลของยาเหล่านี้ยังดีมากจริง ๆ มันย่อมเป็นที่รักและที่ต้องการของทุกคนโชคดีที่ยาเหล่านี้ไม่ได้มีค่าเท่ากับยาหลอมลมปราณและราคาของมันก็ไม่ได้แพงมากขนาดนั้น มีราคาขายตั้งแต่สองสามร้อยไปจนถึงหลักหลายพันฉินหมิงหลอมพวกมันไว้ล่วงหน้าเป็นจำนวนมาก ดังนั้นเขาจึงไม่กังวลว่ามันจะขาดแคลนเช่นยาหลอมลมปราณแต่ถึงกระนั้น ทุกคนก็ยังคงแสวงหายาเหล่านี้ ในไม่ช้าบรรยากาศในงานเลี้ยงก็ถูกผลักไปจนถึงจุดสูงสุด…เบื้องหลังฝูงชนหลินเถิงฮุ่ยไม่ได้รีบร้อนที่จะจากไปเขามองดูยอดขายของยาชนิดต่าง ๆ ตรงหน้า มองภาพการแย่งชิงกัน สีหน้าก็ดูไม่ดีอย่างถึงที่สุดสี่ตระกูลใหญ่แข่งขันกันทั้งทางตรงและทางอ้อมมาโดยตลอด ใครก็อยากขึ้นเป็นอันดับที่หนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ตระกูลหลินเองก็ไม่มีข้อยกเว้น!ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี้ ประเด็นที่ร้อนแรงที่สุดในเจียงเฉิงก็คือเครื่องสำอางระดับไฮเอนด์ตัวใหม่ที่เปิดตัวโดยอาร์ทิสทรีกรุ๊ปด้วยเวชสำอางระดับ

นี่คือความปรารถนาสูงสุดของเขาในขณะนี้!“ฉินหมิง ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง”“ตระกูลซูของเราได้กักยาหลอมลมปราณระดับหนึ่งไว้ล่วงหน้าแล้วหนึ่งพันเม็ด ในบรรดานี้คุณปู่ของฉันขอให้ฉันนำมามอบให้คุณห้าร้อยเม็ด”ซูซินเหยาหยิบขวดกระเบื้องเคลือบสีขาวหยกออกมาหลายขวดแล้วมอบให้ฉินหมิงจำนวนยาหลอมลมปราณชั้นยอดที่ฉินหมิงหลอมครั้งสุดท้ายมีจำนวนจำกัด ตระกูลซูได้รับยาทั้งสิ้นเพียงสองพันหกร้อยเจ็ดสิบเม็ดเท่านั้นยาหลอมลมปราณชั้นยอดเหล่านี้มีจำนวนน้อยเกินไป ไม่เพียงพอให้ตระกูลซูใช้ทุกวัน ดังนั้นนายท่านซูจึงลอบกักยาหลอมลมปราณชั้นหนึ่งไว้อีกหนึ่งพันเม็ดอย่างไรก็ตาม ตระกูลซูและฉินหมิงนั้นมีความสัมพันธ์แบบร่วมมือกัน คนหนึ่งรับผิดชอบในด้านการจัดหาวัตถุดิบยา ส่วนอีกคนรับผิดชอบการหลอมยาทั้งสองฝ่ายมีส่วนร่วมกันคนละครึ่ง ดังนั้นยาที่หลอมได้จึงต้องแบ่งให้เท่า ๆ กันนี่คือหลักการใช้ชีวิตของนายท่านซู“ผม…”ยาหลอมลมปราณชั้นยอดบนตัวฉินหมิงนั้นเพียงพอแล้ว ในตอนนี้เขาไม่มีความจำเป็นต้องใช้หลอมลมปราณระดับหนึ่งมากขนาดนี้เดิมทีเขาต้องการปฏิเสธความหวังดีของนายท่านหลิน แต่เมื่อเขาจำได้ว่าตระกูลหลินดูเหมือนจะต้องการยาหลอ

หลังจากที่ฉินหมิงเห็นกว่านโม๋ เขาก็ตระหนักได้ทันทีว่าทำไมซูห่าวถึงได้เป็นศัตรูกับเหลิ่งจวิ้นข้างหลังหลินเถิงฮุ่ยนำคนของเขาหลายคนติดตามมาแล้ว เมื่อเห็นฉากที่เหลิ่งจวิ้นและคนของเขาล้อมฉินหมิงและหลินหว่านชิงเอาไว้“นายท่าน คุณหนูใหญ่ดูเหมือนจะมีปัญหา เราควรยื่นมือเข้าแทรกดีไหมครับ?”ลูกน้องคนหนึ่งของเขาถามหลินเถิงฮุ่ยเพื่อขอคำแนะนำ“ไม่จำเป็น!”“ดูเหมือนว่าเหลิ่งจวิ้นจะมุ่งเป้ามาที่ฉินหมิง เขาไม่น่าจะแตะต้องหว่านชิง”“อย่างไรก็ตาม เรามาดูสถานการณ์กันก่อน ถ้าเหลิ่งจวิ้นกล้าที่จะทำร้ายหว่านชิงจริง ๆ ก็ยังไม่สายเกินไปที่เราจะออกหน้า”หลินเถิงฮุ่ยลังเลเล็กน้อยและกล่าวตระกูลหลินและตระกูลเหลิ่งนั้นไม่ได้มีความขัดแย้งทางด้านผลประโยชน์กัน ดังนั้นเขาจึงเชื่อว่าเหลิ่งจวิ้นจะฉลาดพอและไม่ทำอะไรที่เป็นการทำร้ายหลินหว่านชิงของเขาสำหรับฉินหมิง ไอ้หนูที่ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำคนหนึ่ง ถึงกับกล้าที่จะหมายปองลูกสาวของเขา!เขาเกลียดชังฉินหมิงจับใจ และหวังว่าเหลิ่งจวิ้นจะช่วยสั่งสอนบทเรียนให้กับฉินหมิงแรง ๆ แล้วเขาจะออกหน้าแทนฉินหมิงได้ยังไง!แน่นอนว่า ถ้าลูกสาวของเขาได้เห็นกับตาตัวเองว่าฉินหม

“หว่านชิง วางใจเถอะ ผมไม่เป็นไรหรอกเชื่อสิ!”ฉินหมิงตบมือของหลินหว่านชิงแล้วเอ่ยปลอบใจให้เธอสบายใจก่อนเดินออกไปหลินหว่านชิงรู้สึกจนปัญญามาก เรื่องราวดำเนินมาถึงจุดนี้ ไม่มีที่ว่างสำหรับทั้งสองฝ่ายที่จะหวนกลับอีกแล้วเธอไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้วนอกจากต้องเชื่อใจฉินหมิง“ไอ้หนู แกคงไม่คิดว่าจะมีวันนี้ใช่ไหม”“ครั้งที่แล้วที่แกลอบโจมตีฉัน ทำให้ฉันต้องนอนพักฟื้นนานกว่าครึ่งเดือน”“วันนี้ฉันจะใช้เลือดของแกล้างความอัปยศในครั้งนั้น!”กว่านโม๋จ้องเขาเขม็ง“ตาแก่ อย่าได้ไม่รู้ดีชั่ว ไม่เห็นน้ำใจของคนอื่น!”“ครั้งที่แล้วฉันอุตส่าห์มีเมตตา ไว้ชีวิตของแก”“แต่ครั้งนี้แกจะไม่โชคดีแบบนั้นอีกแล้ว!”ฉินหมิงพูดอย่างสงบ เขายกมือขึ้นไพล่หลังราวกับว่าเป็นปรมาจารย์ ดวงตาที่เข้มงวดของทั้งสองข้างมองไปที่กว่านโม๋ราวกับว่ากำลังมองดูมดปลวกตัวหนึ่ง“ผายลม!”“ไอ้หนู แกกำลังรนหาที่ตาย!”กว่านโม๋โกรธมาก กลิ่นอายที่ทรงพลังพวยพุ่งออกมาจากร่างของเขา จากนั้นเขาก็หยุดพูดไร้สาระ โจมตีไปที่หน้าอกของฉินหมิงอย่างรวดเร็วด้วยหมัดที่ทรงพลังพอที่จะทำให้รูปปั้นหินแหลกเป็นชิ้น ๆ“ฉินหมิง ระวัง…”ใบหน้าที่สวยงามของ

“อย่างไรก็ตาม บนร่างกายแกไม่มีพลังปราณ น่าจะเป็นปรมาจารย์กังฟูสายนอกคนหนึ่ง!”“ทักษะของกังฟูสายนอกนั้นระเบิดพลังได้รุนแรงในช่วงต้น ทว่าช่วงหลัง ๆ จะไร้เรี่ยวแรง ฉันเองก็อยากเห็นเหมือนกันว่าแกจะขยับได้อีกสักกี่ครั้ง!”เหลิ่งจวิ้นพูดด้วยสีหน้าเยาะเย้ยเขาไม่เคยสังเกตเห็นความผันผวนของพลังปราณจากร่างของฉินหมิงเลย จึงคิดและเข้าใจว่าฉินนั้นหมิงเป็นเพียงปรมาจารย์กังฟูสายนอกคนหนึ่งเขาไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าใครสามารถฝึกฝนกังฟูสายนอกจนมีระดับสูงเทียบเท่ากับขั้นสูงระดับสวรรค์ประทานได้ แต่ฉินหมิงกลับทำได้ นี่นับว่าเป็นอัจฉริยะด้านการต่อสู้ที่หาได้ยากคนหนึ่ง!อย่างไรก็ตาม กังฟูสายนอกนั้นไม่มีพลังปราณ ย่อมไม่อาจต่อสู้ในสงครามยืดเยื้อได้ เพราะปราศจากการสนับสนุนจากพลังปราณอย่างต่อเนื่องนอกจากนี้ ความแข็งแกร่งของฉินหมิงเองก็ด้อยกว่าเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เขาประเมินว่าอย่างมากสุด ตัวเองจะจัดการกับฉินหมิงในกระบวนท่าที่สามหรือไม่ก็สี่!ราวกับจะยืนยันการคาดเดาของเขาใบหน้าของฉินหมิงซีดลง จากนั้นเขาค่อยก็ ๆ เริ่มสูญเสียกำลัง ถูกเขาทุบตีจนล่าถอยไป สถานการณ์อันตรายอย่างมาก“ไอ้หนู มันจบแล้ว!”“ล้ม