All Chapters of พลิกชะตารัก มรดกเซียน: Chapter 161 - Chapter 170

หลินหว่านชิงและหานซีสองคนเป็นสาวสวยที่คนในบริษัทต่างก็รู้จัก พวกเธอเป็นเหมือนนางฟ้านางสวรรค์ มีคนจีบไม่รู้กี่คนต่อกี่คนเอ้าเฟิงและตู้เซียวได้รับการยอมรับว่าเป็นสองคนที่มีพรสวรรค์ที่โดดเด่นที่สุดในบริษัท และยังเป็นผู้มีอิทธิพลในบริษัทอีกด้วยโดยเฉพาะเอ้าเฟิง ปู่ของเขาคือหนึ่งในผู้ถือหุ้นของกลุ่มธุรกิจหลินชื่อกรุ๊ป ภูมิหลังทางครอบครัวของเขาไม่ใช่คนรวยธรรมดา และทรัพย์สินสุทธิของเขาไม่ต่ำกว่าหลายร้อยล้านนอกจากนี้เขาทั้งหล่อและได้รับความนิยมในบริษัท ความหล่อนั้นมากกว่าตู้เซียวนิดหน่อย ทั้งสองคนเป็นเจ้าชายผู้มีเสน่ห์ในสายตาของพนักงานหญิงหลายคนในบริษัท!ไม่เพียงแต่เท่านั้นเอ้าเฟิงยังเป็นหนึ่งในคนตามจีบหลินหว่านชิงที่ทุ่มเทที่สุด เขาตามจีบหลินหว่านชิงมานานกว่าสองปี ในตอนแรกเขาเต็มใจที่จะตามหลินหว่านชิวมายังกลุ่มธุรกิจอานิสทรี กรุ๊ปโดยไม่มีเงื่อนไข เขาแค่อยากจะดึงดูดใจของหลินหว่านชิง คิดที่จะได้ใกล้ชิดกับเธอเพราะอยากจะให้เธอรู้สึกดีกับเขาอาจเป็นเพราะหลินหว่านชิงและหานซีเป็นเพื่อนสนิทที่สุดและรักกันประดุจพี่สาวน้องสาวเอ้าเฟิงและตู้เซียวในฐานะคนที่ตามจีบผู้หญิงทั้งสองจึงค่อย ๆ มารู้จั

ร่างกายของหานซีสั่นและมองไปที่ฉินหมิงด้วยความประหลาดใจประจำเดือนของผู้หญิงมักจะกินเวลาประมาณหกหรือเจ็ดวันในแต่ละเดือน แต่วันนี้เป็นเวลาสิบกว่าวันแล้วนับตั้งแต่เธอเริ่มมีประจำเดือน ประจำเดือนมาเรื่อย ๆ โดยไม่มีทีท่าว่าจะหายไปเลยซึ่งถือว่าผิดปกติมากเมื่อเทียบกับเมื่อก่อนนี่ไม่ใช่จุดสำคัญ จุดสำคัญนั้นคือเรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของตัวเธอเอง เธอไม่เข้าใจเลยว่าฉินหมิงรู้ได้อย่างไร แถมยังรู้ลึกรู้ละเอียดด้วย!นี่มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ !”“ผมเคยบอกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอครับ ว่าผมมีทักษะการแพทย์ ผมสามารถบอกได้จากผิวของคุณ… ”ฉินหมิงพูดอย่างง่าย ๆ “จริงหรือเปล่าเนี่ย? ”“นายคงไม่หลอกฉันเล่นใช่ไหม! ”หานซีมองไปที่ฉินหมิงด้วยความประหลาดใจและไม่แน่ใจครัง้ที่แล้วฉินหมิงพูดจาไม่รู้จักกาลเทศะ เธอนึกว่าฉินหมิงพูดหยอกล้อเธอซะอีกแต่ว่าครั้งนี้ฉินหมิงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเธอ แต่เธอก็ไม่แน่ใจ เป็นไปได้ไหมว่าฉินหมิงมีทักษะทางการแพทย์จริง ๆ?“ผมจะหลอกคุณทำไมกันเล่า!”“คุณวางใจเถอะครับ ครั้งที่แล้วที่ผมเขียนใบสั่งยาให้คุณ ขอแค่คุณกินยาตามเวลา ผมรับรองได้เลยว่ายาจะช่วยอาการคุณได้แน่นอ

ตอนนี้สร้อยคอถูกแกะสลักแล้ว นายท่านซูโทรไปขอที่อยู่ของฉินหมิงและคิดจะให้คนนำสร้อยคอไปส่งมอบให้เขาฉินหมิงมองดูเวลาและเห็นว่าอีกไม่นานก็จะถึงเวลาเลิกงานแล้ว เขาจึงไม่คิดรบกวนนายท่านซูอีกต่อไปจากนั้นก็นัดแนะกับนายท่านซูว่าหลังเลิกงานเขาจะไปรับสร้อยเส้นนั้นเอง และอยากไปแสดงความขอบคุณต่อนายท่านซูด้วยตัวเอง……ตระกูลซูเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลหลักแห่งเมืองเจียงเฉิน และยังเป็นตระกูลที่ด้อยที่สุดในบรรดาสี่ตระกูลหลักอีกด้วยบ้านพักสุดหรูสไตล์คฤหาสน์ของตระกูลซูตั้งอยู่บนเชิงเขาอันเขียวชอุ่ม ห้อมล้อมไปด้วยทิวทัศน์ที่สวยสดงดงามราวกับสวรรค์บนดิน เป็นสถานที่อันเหมาะแก่การปลีกวิเวกและพักผ่อนอย่างที่สุด บริเวณลานบ้านนายท่านซูนั่งอยู่กลางสวน กำลังเล่นหมากล้อมคนที่เล่นหมากล้อมกับเขานั้นเป็นชายหนุ่มในวัยสามสิบต้น ๆชายหนุ่มผู้นี้มีคิ้วได้รูปและดวงตาเป็นประกายและรูปลักษณ์ที่ดูสง่างาม เขาคือซูห่าว หลานชายคนโตของตระกูลซู เขายังเป็นบุคคลที่โดดเด่นที่สุดในบรรดาทายาทตระกูลซู และเป็นผู้สืบทอดลำดับแรกของ ตระกูลในอนาคตอีกด้วยถัดจากนายท่านซูและซูห่าวไป สาวสวยคนหนึ่งกำลังเข็นหญิงชราที่นั่งอยู่บนรถเข็น ทั

“ปู่สัญญากับฉินหมิงไว้ก่อนแล้ว จะให้กลับคำได้ยังไง!”“และในฐานะผู้นำตระกูลซู ถ้าปู่ไม่รักษาคำพูด ต่อไปตระกูลซูของเราจะไม่กลายเป็นตัวตลกในสายตาของคนอื่นหรอกหรือ?”นายท่านซูพูดด้วยสีหน้าจริงจังและแน่วแน่หากเป็นเรื่องอื่นด้วยความรักใคร่เอ็นดูที่มีต่อหลานสาว เขาคงจะไม่ทำให้เธอผิดหวังเช่นนี้ แต่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล และเขาจะเอาชื่อเสียงของวงศ์ตระกูลมาล้อเล่นไม่ได้"แต่......"ซูซินเหยายังคงต้องการเกลี้ยกล่อมปู่ของเธอ แต่กลับถูกนายท่านซูเอ่ยขัดขึ้นก่อนที่เธอจะทันได้พูดอะไร“นี่ไม่เข้าท่าเลย”“ถ้าหลานต้องการ ก็เลือกมาหนึ่งเส้น ไม่อย่างนั้นปู่จะยกสร้อยคอสองเส้นนี้แก่ฉินหมิงเสีย เพื่อไม่ให้ดาวสมุทรคู่ต้องแยกจากกัน”นายท่านซูกล่าวด้วยรอยยิ้ม“หนูอยากได้ จะไม่อยากได้ได้ยังไง!”“แค่ชิ้นเดียวก็ได้ อย่างน้อยก็ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย!”ซูซินเหยากัดฟันและไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมโอนอ่อน จากนั้นเธอก็เลือกดาวเพลิงสมุทรและเก็บมันไว้ด้วยความยินดี หลังจากนั้นไม่นานฉินหมิงรีบไปยังตระกูลซู ภายใต้การนำของรปภ.จากตระกูลซู เขามาที่สวนและเข้าพบนายท่านซูและคนในครอบครัว“นาย

ฉินหมิงรู้สึกหงุดหงิดมาก แต่เมื่อพิจารณาว่าเขาเป็นหนี้บุญคุณอีกฝ่าย ท้ายที่สุดเขาก็ยังแนะนำคุณฉีให้กับพวกเขาหลังจากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นผสานกัน กล่าวคำอำลาหยิบสร้อยคอแล้วเดินจากไป“ช่างเป็นเด็กไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำจริง ๆ!”“นี่มันน่าโมโหจริง ๆ นะ!”เมื่อเห็นร่างของฉินหมิงหายไปจากสายตา นายท่านซูก็ตบโต๊ะ ถอนหายใจและจ้องมองด้วยความโกรธ ความประทับใจที่เขามีต่อฉินหมิงเหือดหายไปในทันที“นายท่านซู อย่าโมโหไปเลย บางทีชายหนุ่มคนนี้อาจมีเจตนาดีและไม่ได้คิดจะประสงค์ร้ายอะไรกับเราก็ได้”ถังเฟิ่งปลอบใจเขาด้วยรอยยิ้ม“เขาจะมีเจตนาดีได้ยังไง ก็เห็น ๆ กันอยู่ว่าเขาเจตนาไม่ดี!”"ในความคิดของหนู พอเขาเห็นคุณย่าอยู่บนรถเข็นถึงได้คิดว่าคุณย่าเป็นอัมพาต จึงจงใจทำให้พวกเราตื่นตระหนกและคิดจะฉวยโอกาสนี้ประจบประแจงตระกูลซูของเรา!"“เพียงแต่เขาคงคาดไม่ถึงว่าคุณย่ากำลังทนทุกข์ทรมานจากอาการบาดเจ็บตามข้อต่อจริง ๆ สุดท้ายเขาถึงไม่ได้ทำอย่างที่ใจปรารถนา!”ซูซินเหยาเย้ยหยัน"ก็เป็นไปได้"ซูห่าวพยักหน้า รู้สึกว่าสิ่งที่น้องสาวของเขาพูดนั้นสมเหตุสมผลท้ายที่สุดแล้วตระกูลซูก็ถือเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลหลักแ