All Chapters of บ่วงรักนักโทษสาว: Chapter 241 - Chapter 250

แต่มันก็เป็นการสร้างภาพลวงให้เหล่าสาว ๆ ว่าพวกเธอได้รับการดูแลเอาใจใส่หลิงลั่วอินถอดแว่นกันแดดออกทันทีและจ้องหลิงอี้หรานเขม็ง ดวงตาของเธอลุกโชน “หลิงอี้หราน กู้ลี่เฉินเป็นของฉัน”“ถ้างั้นเธอก็ไปพูดต่อหน้ากู้ลี่เฉินสิ ไม่ใช่มาพูดต่อหน้าฉัน” หลิงอี้หรานตอบเย็นชา“เธอ…” หลิงลั่วอินแค่นเสียง ก่อนจะหันหลังเดินจากไปอย่างรวดเร็วในเมื่อไม่ได้อะไรเพิ่ม เธอก็ไม่รู้จะเสียเวลาไปทำไม แต่.. เธออยากให้หลิงอี้หรานชดใช้กับสิ่งที่พูดไปวันนี้ที่ว่า “เธอจะเป็นแฟนกู้ลี่เฉินไปนานแค่ไหน” นั้นหมายความว่าอย่างไรกัน? เธอจะเป็นแฟนคนสุดท้ายของกู้ลี่เฉินเท่านั้นไม่ว่าอย่างไร เธอจะไม่มียอมปล่อยมือจากแรงสนับสนุนสุดแกร่งนี่ให้ใครแน่……คืนนั้น หลิงอี้หรานได้รับข้อความทางไลน์มาจากผู้จัดการการแสดงฉากกลุ่มที่ผ่านมา ถามเธอว่าจะให้เวลาวันหยุดของเธออาทิตย์นี้กับพวกทีมงานได้หรือไม่“ผู้กำกับบอกว่า มันมีหลายซีนของคุณรอบก่อนที่ถ่ายออกมาได้ดีมาก แต่เมื่อครั้งก่อนไม่ได้ถ่ายฉากกลุ่มเอาไว้ แล้วจะถ่ายกันวันมะรืน ฉากกลุ่มนี้จะเหมือนกับครั้งก่อนไม่งั้นคนที่ถ่ายฉากก่อนกับหลังจะสับสน” เหล่ากัวที่เป็นผู้จัดการกองทิ้งข้อควา

”นี่ เสี่ยวเข่ออย่าพูดแบบนั้นสิ” มีคนเอ่ยขึ้น“ฉันพูดเรื่องจริงนี่นา” จ้าวเข่อเข่อแค่นเสียงเย็น“แต่ที่เธอลงจากรถบีเอ็มดับบลิวมาเมื่อกี้ก็จริงนี่” อีกคนหนึ่งกล่าว“บางทีอาจจะมีคนมีอำนาจที่ไหนหนุนหลังเธออยู่แล้วส่งเธอมาที่นี่ก็ได้ บางคนก็ไม่ได้มีความสามารถอะไร จักแต่รู้ว่าจะดึงดูดความสนใจแล้วไต่เต้าหาพวกคนใหญ่คนโตยังไง” จ้าวเข่อเข่อพูดเสียดสีเมื่อคิดถึงการแสดงฉากกลุ่มคราวก่อน เธอคิดว่าหลิงอี้หรานโชคร้ายเพราะว่าดารานำหญิงตัวรองในฉากนั้นไม่ชอบก็เลยลงโทษเธอ ใครจะรู้ว่าจะมีเจ้าชายมาโอบอุ้มหลิงอี้หรานออกไปท่ามกลางสายตาคนแบบนั้น? แุถมพาไปที่ห้องรับรอง ซึ่งนี่ทำให้เธออิจฉามาก ขนาดตัวเธอเองก็ยังไม่เคยคิดฝันถึงโอกาสเช่นนี้ ขนาดจ้าวเข่อเข่อเองก็ยังคิดเสียใจอยู่หลายหนหากเธอรู้ว่าตอนที่หลิงลั่วอินสั่งให้หลิงอี้หรานคุกเข่าโขกหัวคำนับให้ดูเป็นตัวอย่างนั้น เธอน่าจะลงมือทำเอง แม้ว่าตอนนั้นหลิงอี้หรานจะดูน่าสมเพชแต่ว่าเธอก็ได้รับความสนใจจากกู้ลี่เฉิน ไม่ว่าจะคิดอย่างไรตอนนั้นเธอน่าจะอาสาทำเอง เพราะมันคุ้มค่ามากจ้าวเข่อเข่อคิดว่ารถหรูคันนั้นต้องเป็นของกู้ลี่เฉินแน่ และก็เป็นกู้ลี่เฉินที่ให้คนมาส

บรรดาคนที่อยู่ในฉาก ส่วนใหญ่ไม่ได้ยินว่าอี้จิ่นหลีพูดอะไรกับผู้กำกับ พวกเขาแค่มองเห็นอี้จิ่นหลีเดินตรงไปที่กลุ่มของนักแสดงตัวประกอบและอดไม่ได้ที่จะซุบซิบ เดากันขึ้นมาในกลุ่มของเหล่าตัวประกอบ นักแสดงตัวประกอบหญิงหลายคนอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเมื่อเห็นอี้จิ่นหลีเดินเข้ามาหา พวกเธอรู้สึกเพ้อฝันกลางวันขึ้นมาทันที ต่างคนต่างก็พยายามยิ้มหวานที่สุดโดยเฉพาะจ้าวเข่อเข่อซึ่งหวังว่าจะมีโอกาสได้โผเข้าสู่อ้อมกอดของอี้จิ่นหลีเธอถึงขนาดแอบคิดว่าจะแกล้งทำเป็นไม่สบายหมดสติไปดีไหม หรือว่าจะแกล้งทำเป็นหกล้มไปใส่อี้จิ่นหลีดี พวกเขาก็จะได้มีโอกาสพูดคุยทำความรู้จักกันเพราะอย่างไรนี่ก็คืออี้จิ่นหลี ชายผู้กุมอำนาจในเมืองเซิน หากทำให้อี้จิ่นหลีจดจำได้ ถึงจะได้เป็นแค่คนรักแบบลับ ๆ ก็ยังเป็นความฝันของสาว ๆ หลายคนอีกอย่างเธอได้ยินมาว่า อี้จิ่นหลีนี้นไม่เคยใกล้ชิดกับผู้หญิงคนไหน คู่หมั้นเพียงคนเดียวของเขาก็ตายในอุบัติเหตุทางรถเมื่อสามปีก่อน หากว่าเธอสามารถใกล้ชิดกับอี้จิ่นหลีได้ เธอก็อาจจะมีโอกาสได้แต่งงานเข้าตระกูลร่ำรวยยิ่งไปกว่านั้นเธอก็มีความมั่นใจในรูปร่างหน้าตาของตัวเองมาตลอด แต่เธอกลับรู้สึกว่าตัวเอ

ผู้กำกับพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง เขาไม่รู้จะตอบอย่างไรดีเสียงของอี้จิ่นหลีไม่ได้เบานัก ดังนั้นหลายคนจึงได้ยิน จู่ ๆ ทุกสายตาก็หันไปจับจ้องหลิงลั่วอินหลิงลั่วอินตกใจ ก่อนที่เธอจะทันทำอะไรก็ได้ยินอี้จิ่นหลีบอกว่า “ในเมื่อคนคนนั้นรู้สึกว่าท่าทางไม่เป็นมาตรฐานมากพอ งั้นให้เธอมาลองทำท่าที่เป็นมาตรฐานให้ดูหน่อยสิ ผมเชื่อว่าต้องถูกต้องตามมาตรฐานแน่”ขณะที่พูดเขาก็ชำเลืองไปทางหลิงลั่วอิน เหมือนว่าเรื่องนี้สรุปได้แล้วหลิงลั่วอินอยากจะร้องกรี๊ดออกมา นี่มันหมายความว่าอย่างไรกัน? เขาอยากให้เธอแสดงท่าทางคุกเข่าโขกหัวคำนับเหรอ? เธอเป็นนักแสดงนำรองฝ่ายหญิงนะ อีกอย่างเธอก็เป็นแฟนของกู้ลี่เฉิน แล้วเธอจะมา “ทำท่าทาง” แบบนี้ต่อหน้าผู้คน ทั้งคุกเข่าโขกหัวคำนับได้อย่างไร ต่อหน้าพวกตัวประกอบเนี่ยนะ?อีกอย่างท่าทางที่อี้จิ่นหลีแสดงออกก็เห็นได้ชัดว่าทำเพื่อหลิงอี้หราน เขาก็แค่จะหาเรื่องเธอเท่านั้นเองหลิงลั่วอินยืนตัวแข็งทื่อใบหน้าดูไม่ได้ แต่ผู้กำกับก็มองอี้จิ่นหลีสลับกับหลิงลั่วอิน เขาชั่งน้ำหนักก่อนรีบเดินเข้ามาหาหลิงลั่วอิน เขาฝืนยิ้มและบอกว่า “ลั่วอิน ในเมื่อคราวก่อนคุณบอกว่าท่าทางของพวกตัวประกอบมัน

หากว่าต้องถอนตัวจริง ๆ งานหนักทั้งหมดก่อนหน้านี้ที่ทุ่มเททำมาก็สูญเปล่าน่ะสิ?เธอไม่อยากจะเป็นแค่ดาราหญิงตัวเล็ก ๆ เธอต้องการจะโด่งดัง เธอต้องการจะเป็นดารามีชื่อเสียง และเธอต้องการจะเป็นราชินีจอเงินกู้ลี่เฉินปรายตามองหลิงลั่วอินอย่างไม่แยแส จากนั้นก็ถามอี้จิ่นหลี “นายไม่ชอบเธอเหรอ?”“ก็ค่อนข้างไม่สบอารมณ์” อี้จิ่นหลีตอบเรียบ ๆเขาพูดอย่างไม่แยแสและเจตนาที่จะไม่เบาเสียงลง ดังนั้นทุกคนที่อยู่โดยรอบจึงได้ยินกันหมด ตอนนั้นหลาย ๆ คนแม้แต่คนที่ไม่ชอบหลิงลั่วอินก็อดมองเธออย่างเวทนาไม่ได้แต่อย่างไรก็มีคนไม่มากนักหรอกที่จะทำให้นายใหญ่ผู้ทรงอำนาจของเมืองเซินไม่ชอบได้“ถ้าเป็นแบบนั้น ก็ถอนตัวซะ” กู้ลี่เฉินพูดสบาย ๆ เหมือนว่าพูดเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วไป แต่คำพูดนี้เหมือนสายฟ้าที่ฟาดใส่หูของหลิงลั่วอินถอนตัวเหรอ? นี่เธอต้องถอนตัวจากละครทีวีเรื่องนี้เหรอ? แค่พูดกันสองประโยคเนี่ยนะ จะเป็นไปได้อย่างไร?หลิงลั่วอินเบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ “ลี่เฉิน… คุณ… คุณอยากให้ฉันถอนตัวจากเรื่องนี้เหรอคะ?”“ก็คุณพูดเองไม่ใช่เหรอว่า ถ้าอี้จิ่นหลีไม่ชอบคุณ คุณก็จะถอนตัว แล้วนี่เขาก็ไม่ชอบคุณ คุณต้องถอน