All Chapters of The Billionaire’s Playmate: Chapter 1 - Chapter 10

WARNING mature content. This story is specifically for adults and therefore may be unsuitable for children under 17. This is a work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. Characters : Thaliana Tangi / Tal-ya-na Ta-ngi Rozzean Cyron / Ro-zan Say-ron The Billionaire's Playmate by: Pennieee Thaliana Tangi Dela Vezca "Sa tingin mo ba ay pabata ang nangyayari sa 'yo, Tangi? you are twenty-nine years old!" Ako si Thaliana Tangi Dela Vezca. Ang bunsong anak ni George Romualdo Dela Vezca. Isang bilyonaryo at maraming mga negosyo sa loob at labas ng bansa. Kilala ang aming pamilya dahil hindi nawawala ang aming apelyido sa richest family dito sa Pilipinas. Hindi lang iyon, dahil napaka friendly ng daddy ko, halos lahat ng sikat na tao dito sa bansa ay kaibigan niya. At ito nga siya ngayon... pinipilit na naman ako. Usapang

"Anong kailangan mo dito, miss?"Napatingin ako sa guard. Alam ko naman na hindi ako basta-basta makakapasok sa village na ito at mukhang mayaman ang mga nakatira dito at didiretso na sana ako kaso bigla itong nagsalita. Mukha namang mabait si Kuyang Guard, mauto ko kaya ito?"A-Ahh, kuya... nabalitaan ko kasi na dito daw iyong bahay ni Mr. Valleje. Mag-a-apply sana ako bilang katulong," sabi ko.Bumaba iyong guard at nilapitan ako. Napaatras naman ako at hinigpitan ang hawak sa panyo na nakatali sa ulo ko. Maayos naman ang disguise ko, ilang beses akong tumingin sa salamin kanin bago ako umalis sa bahay. Isang palda na lagpas hanggang tuhod ang suot ko. Naka itim akong medyas at ang suot kong rubber shoes ay bulaklakin. Nabili ko ito doon sa ale na nakita ko kahapon sa taytay. Wala daw siyang benta kaya binili ko na.Tapos naka long sleeve ako ng damit. Ang init pero keri lang, Titiisin ko kaysa malantad ang makinis kong mga braso. Mas hindi ako paniniwalaan na mahirap at naghaha

Nakita ko na nagsalubong ang makakapal na kilay niya. Ako naman ay na-realise kong bigla ang nasabi ko at napagtanto na hindi ko dapat iyon sinabi sa kaniya. Kung kanina ay 90% na ang tiyansa ko na matanggap bilang katulong ngayon ay mukhang 50/50 na."Ano ang sinabi mo?"Itinaas ko ang isang kamay ko at nag-peace sign sa kaniya nang makita ko na namuo ang galit sa mukha niya. Grabe, sabi ni dad mabuting tao ito?! ba't ang bilis magalit?!"J-Joke lang, sir. Hindi ka naman mabiro! h-hehe..."Ibinaba ko ang kamay ko at pinagsalikop iyon."Huwag po kayong mag-alala sir, hinding-hindi po ako magkakagusto sa inyo. Hindi rin naman po kayo ang type ko. Iyong type ko kasi chinito, eh, hindi ka naman chinito. Saka, nakakatakot po kayo," sabi ko.Lalo na yung hotdog niya na parang ready to attack any moment."By the way, I am Rozzean Cyron Valleje. I just want to clear things before I accept you, Tali-- ang ibig kong sabihin ay nais kong maging klaro sa iyo ang isang patakaran ko dito sa bahay

Lumipas ang oras, hindi na muling lumabas pa ng silid si Rozzean. Alas otso syete na ng gabi at nakaluto na rin ako ng hapunan. Tinanong ko si manang kung ano ang maaaring gustong ulam ng boss ko ang sabi niya ay paborito nito ang tinola. Kaya iyon kaagad ang niluto ko. Kaso ito, hindi pa rin siya bumababa. Nakakapagod umakyat para pumunta sa silid niya. Ang taas-taas naman kasi nitong bahay. Ngayon nandito ako sa may sala kasama si manang. Nanonood kami ng palabas sa TV. "Manang, ikaw? hindi ka pa ba kakain?" tanong ko sa kaniya. Ako kasi nakakaramdam na ng gutom. Hindi naman ako nananghalian. Nakalimutan ko nang kumain bago umalis ng bahay ko. "Hangga't hindi pa kumakain si sir, hindi ako maaaring kumain," sagot niya. Napabilog ang mga labi ko. Patakaran kaya ni Rozzean iyon? Pero sa totoo lang, ilang oras pa lang ako dito marami na akong napansin sa ugali niya. Una, mainitin ang ulo niya. Pangalawa, mahilig siyang magpakita ng katawan. Kailangan ko maging alerto. Pakira

Inilayo niya ang mga mata sa akin at tumingin sa ibang direksyon. Sinundan ko ang tinitingnan niya at kaagad akong tumayo nang makuha ko ang nais niyang sabihin. May isang room pa na nakakonekta sa silid niya na ito. Naglakad ako para puntahan iyon. Nang makita ko na mga damit, sapatos, relo at alahas ang naroon ay namangha talaga ako. Napaka-organize ng lalakeng ito! Kumuha ako kaagad ng itim na damit. Puro itim, gray at white ang mga narito sa pambahay niya. Nang makabalik ako ay lumapit ako sa kaniya. "Sir, suotin mo na po," sabi ko at ibinaba sa gilid ng kama ang damit. Nakapikit ang mga mata niya. "Natutulog po ba kayo ulit sir?" "M-Makakasagot... ba... ang tulog?" kahit mahina ay narinig ko ang sinabi niya. May sakit na nga at lahat suplado pa rin! Bumangon siya at sumandal sa headboard ng kama. Nang kukuhanin na niya ang damit at isusuot ay nakita kong nahirapan siyang itaas ang dalawa niyang kamay. Napahinga ako ng malalim at lumapit, itinukod ko ang tuhod ko sa kama at k