All Chapters of Married a Secret Billionaire: Chapter 771 - Chapter 780

Nakaupo si Aurelia sa istasyon ng pulis. May mga camera sa paligid ng maliit na kwarto. Alam niyang maraming mga mata ang nanonood sa lahat ng ginagawa niya sa likod ng kamera. Dalawang pulis ang nakatayo sa harapan niya. Malamig ang mga mukha nilang walang ekspresyon at tinitigan nila siya nang parang mga istatwang inukit sa yelo. Natatakot siya at di niya alam kung anong mangyayari sa kanya. Gayunpaman, sinubukan niya ang lahat para hindi ito ipakita. Mawawalan siya ng pag-asa sa sandaling mangyari iyon. “Sunny?” Maraming beses na siyang tinanong ng tanong ba ito ng isa sa mga lokal na pulis. “Ano ang apelyido mo?”Nanatiling tahimik si Aurelia. Ganito siya simula nang pumasok siya rito. Hindi siya nagsalita kahit isang beses. “Hindi mo ba naiintindihan ang sinasabi ko?” Mabangis ang mga mata ng isa pang pulis. “Kailangan mo ba ng interpreter?”Umupo nang diretso si Aurelia nang nakayuko. Bahagyang nanginig ang mahahabang pilikmata niya. Tinanong ulit ng mga pulis ang lah

Pinayuhan ng doktor si Zephyr na umatras. Tiniyak nilang magiging ayos lang si Cordelia at ang anak nila. Naglakad siya nang pabalik-balik sa delivery room. Hindi gusto ni Cordelia na mag-alala siya kaya sinubukan niya ang lahat para kagatin ang labi niya at manatiling tahimik. Umuri siya ahon sa panuto ng mga doktor. Siguro dahil sa epidural o baka dahil nasanay na siya sa sakit at sa ritmo, naisip niyang hindi na ito masyadong masakit ngayon. “Magaling, Mrs. Hamerton…” Tumutulong ang nars. “Ngayon, huminga ka nang malalim at umiri!”“Sige, iri!“Nakikita na namin ang ulo ng bata, Mrs. Hamerton!”Mamamatay na sa kaba si Zephyr. “Magaling, Mrs. Hamerton. Umiri ka lang nang ganyan!“Kapit ka lang. Lalabas na ang bata!”Manhid na ngayon si Cordelia. Pakiramdam niya ay parang mabibiyak ang katawan niya. Wala na siya sa kontrol dahil patuloy na tinutulak ng bata ang sarili nito palabas ng katawan niya at pinipilit siyang gamitin ang lahat ng lakas niya. "Wah––"Biglang um

“Tama!” Ngumiti ang nars. “Mr. at Mrs. Hamerton, ganito talaga ang mga bagong silang na bata. Matulis ang ulo nila dahil naipit sila sa birth canal. Babalik din sa normal ang lahat. Tungkol naman sa pagiging… pangit niya? Sa tingin ko ang gwapo niya! Maraming taon na akong nagpapaanak. Bihira akong makakita nang ganito kagandang bata!”Yumuko sina Cordelia at Zephyr para tignan muli ang bata. Mas maganda na siyang tignan ngayon. Nakapikit ang mga mata niya at subo niya ang hinlalaki niya. Mataba siya at kaaya-aya. “Malaki ang noo at bilugan ang baba ng sanggol na'to. Isa siyang maswerteng bata!” Hindi napigilan ni Rowan na ngumiti. “Zen, Cordelia, nakaisip na ba kayo ng pangalan niya?”Natulala sila. Hindi pa nila naisip ang tungkol diyan. Hinawakan ni Xyla ang kamay ng anak niya. “Cordelia, kailangan mong hingiin ang opinyon ng mas nakatatanda sa'yo pagdating sa pagpapangalan ng bata. Ang ibig kong sabihin, kailangan mong tanungin ang lolo ni Zen. Nauunawaan mo?”"Oh…"“An

“Hubby!” Gutom pa rin si Cordelia pagkatapos niyang higupun ang sopas at nahihiyang tiningnan si Zephyr. “Gusto ko pa ng pagkain.”Kaagad niyang hinanda ang pagkain niyang pinadala ni Janine. “Hubby, matakaw ba ako…”“Hindi!” Ngumiti si Zephyr. “Masaya lang ako at di ka na naghahanap ng in-flight meals ngayon!”Ngumiti rin siya. Gayunpaman, sinundan ni Janine ang pamantayan ng pagkain pang-ospital nang niluto niya ang pagkain. Matabang ito nang walang kahit na anong pampalasa. Kahit na gutom si Cordelia, wala siyang gana nang tinignan niya ang pagkain. “Anong problema, wifey?”“Ano…” Nagdalawang-isip siya. Si Cordelia ay hindi ang klase ng taong mang-aabala ng iba. Inaalagaan siya ngayon at ito ang kabutihang binigay sa kanya ng biyenan niya. Masyado siyang nahihiyang manghingi ng mga bagay. Matalas ang paningin ni Zephyr at napansin niya kaagad ang isyu. Tinikman niya ang pagkain—walang lasa ang lahat ng pagkain. Pagkatapos ay tinaas niya ang mga mata niya para titig

Nakakulong si Aurelia sa maliit na kwarto sa cabin kasama ng ilang illegal immigrants at nakabantay ang mga pulis sa labas. Malaki ang barko at mabagal ito sa dagat, pero dinuyan ito ng pagtaas at pagbaba ng alon. Hindi pa nakasakay ng barko si Aurelia kaya sobra siyang nahilo. Nagpahinga siya malapit sa bintana kung saan may siwang na nakabukas. Umihip ang maalat na hangin sa dagat at ginulo ang kanyang mahabang kulay chestnut na buhok. Nasuka si Aurelia at naawang tumingin sa kanya ang mga illegal immigrants. Gayunpaman, hindi man lang nila maprotektahan ang mga sarili nila kaya wala silang magawa maliban sa maawa. Hindi nagtagal ay binuksan ng pulis ang pinto at sinabihan silang lahat na lumabas. Pinigilan ni Aurelia ang pagkahilo niya at bumaba siya ng barko. Nakarating ito sa gitna ng dagat malayo sa Chaiseland, at pupunta ito sa Eropah kapag nagpatuloy ito paharap. Nagmula ang mga illegal immigrant na ito sa Eropah at ngayon ay pababalikin sila sa mga bansa nila. Hind