All Chapters of MIREYA, The Miracle Heiress : Chapter 51 - Chapter 60

MIREYA’S POV “Are you sure na okay ka lang dito?” Paulit-ulit na tanong ko kay Alec. “Opo, mommy. Don’t worry about me po. I love you po, tatawag po ako palagi sa inyo ni daddy.” nakangiti na sagot niya sa akin. “Okay, baby. Pero don’t worry rin anak dahil bibisita rin kami ni daddy dito.” nakangiti na sabi ko sa kanya. “Really, mommy?” kumikinang ang mga mata na tanong niya sa akin. “Opo and always remember that mommy loves you so much.” Sabi ko sa kanya. “Me too po, mommy. I love you so much at sana po happy ka palagi.” nakangiti na sabi niya sa akin at hinalikan niya ako sa pisngi. “I love you, baby ko.” malambing na sabi ko sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. Ngayon na kasi ang balik namin ni Xandro sa Hacienda Santillan. Sa totoo lang ay kanina ko pa pinipigilan ang sarili ko na umiyak. Mahal ko na talaga si Alec at mabigat sa loob ko na iwan siya dito sa Maynila. Pero mas pinili namin ni Xandro na gawin ang desisyon na ito para hindi na ako nahihirapan pa. Sariling

MIREYA’S POVNaiinis akong pumasok sa loob ng bahay. Gusto kong pakalmahin ang sarili ko kaya dumiretso ako sa banyo para maligo. Dahil gusto ko na magpalamig ng ulo ko.Paglabas ko at gising na ang asawa ko. Naglakad siya papunta sa akin at hinalikan niya ako sa labi."Good morning, love." Malambing na sabi niya sa akin."Good morning, love.""Bakit parang malungkot ang misis ko?" Tanong niya sa akin."Nakakainis naman kasi ang ex-wife mo. Maaga pa siya kanina nandito at sinabunutan ako." Parang bata na sumbong ko sa kanya.Nakita ko ang pagtiim bagang niya. Pero wala eh bigla na lang lumabas sa bibig ko. Wala sana akong plano na sabihin sa kanya pero naiinis kasi ako."Love, saan ka pupunta?" Tanong ko sa kanya dahil mabilis itong nagsuot ng t-shirt niya at kinuha niya ang susi ng kotse."Hindi ko hahayaan na saktan ka niya." Galit na sabi niya."Love, calm down." Pagpapahinahon ko sa kanya."How can I calm down? Kung sinaktan ka niya." Tanong niya sa akin."Love, sa tingin mo ba hah

WARNING MATURE CONTENT! READ AT YOUR OWN RISK. THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS (R18+)MIREYA POV“Love, where are we going?” Tanong ko sa kanya.“Sa langit, love.” pabulong na sagot niya sa akin.“Hoy! Anong langit? Bakit parang papunta ito doon sa flower farm niyo sa may bandang ilog?” “You knew already pero nagtatanong ka pa.” Sagot niya sa akin.“Ano ba gagawin natin doon? Masyado pang maaga at pagod ka.” “May iba tayong pupuntahan na malapit doon.” Sagot niya sa akin.“May hindi pa pala ako napupuntahan dito.” Saad ko sa kanya.“Marami pa,” sagot niya sa akin sabay halik sa leeg ko.“L–Love, baka may makakita sa atin." Sabi ko sa kanya."Don't worry we're safe here." Sagot niya sa akin.Mabilis niyang pinatakbo ang kabayo hanggang sa nakarating kami sa kabilang parte ng ilog. Umakyat ang kabayo papunta sa isang burol.“Wow!” Namamangha na bulalas ko nang makarating kami sa pinaka-tuktok ng burol.“You like it?” Tanong niya sa akin.“Yeah, I love it.” masaya na sagot ko sa

MIREYA’S POVLaking pasasalamat ko dahil naging mabuti na ang pakiramdam ko. Hindi na ako nahihilo at nagsusuka. Kaya siguro nanibago lang ako sa lamig doon sa ilog. Umuwi si Xandro sa mansyon nila dahil tinawag siya ng mommy niya. Wala naman akong problema hangga’t hindi nila kami pinapakialaman. At kahit bali-baliktarin ko man ang mundo ay anak pa rin niya si Xandro. Mas pinili ko na hindi sumama dahil pupunta pa ako sa bahay nila Aling Lita dahil gagawan raw niya ng pasalubong si Dahlia at Alec. Mas magiging masaya pa ako kaysa sa bahay nila Xandro na may dalawang mangkukulam.Bukas na kasi ang luwas namin sa Maynila. Sobrang nami-miss ko na si Alec kaya ako na mismo ang nagsabi sa asawa ko na lumuwas kami. Alas tres na nang hapon pero wala pa rin si Xandro kanina pa siyang alas dose ng tanghali pumunta doon. Parang gusto kong pumunta sa mansyon nila para sunduin siya pero pinigilan ko ang sarili ko.“Malaki ang tiwala mo sa na ang totoo ay hindi ako totoo sa sarili ko.Kung anu-an

MIREYA’S POV"Anong balak mo sa anak ko?" Tanong sa akin ni Gab.Hindi ako sumagot at nanatili lang akong nakatayo habang hawak pa rin niya ang braso ko. Medyo humigpit rin ang pagkaka-hawak niya sa braso ko. "Sir, mabait po si Ate Iya. Niyakap lang po niya si Gian. Pero wala po siyang ginagawang masama sa alaga ko." Pagtatanggol sa akin ni Yan-yan."Binabayaran kita para alagaan ang anak ko at hindi para pabayaan siya na yakapin lang kung sino. You're fired!" Sigaw niya kay Yan-yan."Sir, nagsasabi naman kasi ako ng totoo. Masyado lang po kayong OA. Mabait po si Ate Iya at wala po siyang ginagawang masama." Sabi pa ni Yan-yan sa kapatid ko."I don't want your excuses. And you sa presinto ka magpaliwanag." "Masama bang yakapin ko ang sarili kong pamangkin?" Biglang sabi ko sa kanya."What are you saying? Who are you?" Tanong niya sa akin.Lumingon ako at pinakita ko sa kanya ang mga mata ko. Nakita ko na natulala siya sa akin. At may mga namumuo na luha sa mga mata niya."A—Ate," taw