Thank you po sa inyong lahat ❤️❤️❤️
MIREYA’S POVKanina pa ako nakasimangot dahil naiinis ako sa higad na nasa paligid. Alam ko na nagpapansin siya sa asawa ko. Kahit na hindi naman ito pinapansin ng asawa ko ay naiinis pa rin ako sa kanya.“Love, bakit ka nakasimangot?” Tanong sa akin ni Xandro.“Nakakainis kasi, love. Tinititigan ka niya,” parang bata na sabi ko sa kanya.“Hahaha, you’re so cute. Don’t mind her kasi ikaw lang ang titiginan ko ng ganito.” sabi niya sa akin habang nakakagat labi na para bang inaakit niya ako.Tumawa naman ako dahil ang kulit niya. Pero hindi ko inaasahan na yayakapin niya ako sabay halik sa leeg ko.“I want you, pero mamaya na lang.” bulong niya sa tainga ko.“Later na lang, love. Masyado pang tirik ang araw,” natatawa na sabi ko sa kanya.“Okay, be ready dahil susulitin ko ang gabi ko mamaya.” nakangiti na sabi niya sa akin.Biglang uminit ang buong mukha ko sa narinig ko mula sa kanya. Pakiramdam ko ay parang kamatis na ang kulay ng mukha ko dahil bigla akong nahiya. Nagpaalam na siya
WARNING MATURE CONTENT! READ AT YOUR OWN RISK. THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS (R18+)MIREYA POV“Love, where are we going?” Tanong ko sa kanya.“Sa langit, love.” pabulong na sagot niya sa akin.“Hoy! Anong langit? Bakit parang papunta ito doon sa flower farm niyo sa may bandang ilog?” “You knew already pero nagtatanong ka pa.” Sagot niya sa akin.“Ano ba gagawin natin doon? Masyado pang maaga at pagod ka.” “May iba tayong pupuntahan na malapit doon.” Sagot niya sa akin.“May hindi pa pala ako napupuntahan dito.” Saad ko sa kanya.“Marami pa,” sagot niya sa akin sabay halik sa leeg ko.“L–Love, baka may makakita sa atin." Sabi ko sa kanya."Don't worry we're safe here." Sagot niya sa akin.Mabilis niyang pinatakbo ang kabayo hanggang sa nakarating kami sa kabilang parte ng ilog. Umakyat ang kabayo papunta sa isang burol.“Wow!” Namamangha na bulalas ko nang makarating kami sa pinaka-tuktok ng burol.“You like it?” Tanong niya sa akin.“Yeah, I love it.” masaya na sagot ko sa
MIREYA’S POV“Are you okay, love?” Naririnig ko na tanong sa akin ni Xandro.“Okay lang ako, love. Sorry about my mess. Bigla na lang sumakit ang sikmura ko.” nahihilo na sagot ko sa kanya.“Magluluto lang ako ng soup para mainitan ang sikmura mo.” aniya sa akin bago siya lumabas sa silid namin.Ako naman ay nanatiling nakahiga sa kama namin. Hindi ko talaga kasi kayang bumangon. Naisip ko na baka dahil sa sobrang init kahapon tapos bigla akong nalamigan dahil sa naligo kami sa ilog kagabi. Hinayaan ko na lang ang asawa ko na linisin ang sahig namin na may s*ka ko. Nakahiga ako pero gising ang diwa ko. Hindi naman ako makatulog dahil sa sobrang hilo ko. Kaya mas minabuti ko na lang na ipikit ang mga mata ko.“Love, humigop ka muna ng mainit na sabaw.” saad sa akin ni Xandro.Dumilat naman ako at tumingin ako sa kanya. Napangiti ako dahil mukha niya kaagad ang bumungad sa akin. Inalalayan niya akong bumangon para makakain na kami. Dito na kami kumain sa room namin.“Sorry, love. Nabigl
MIREYA’S POVLaking pasasalamat ko dahil naging mabuti na ang pakiramdam ko. Hindi na ako nahihilo at nagsusuka. Kaya siguro nanibago lang ako sa lamig doon sa ilog. Umuwi si Xandro sa mansyon nila dahil tinawag siya ng mommy niya. Wala naman akong problema hangga’t hindi nila kami pinapakialaman. At kahit bali-baliktarin ko man ang mundo ay anak pa rin niya si Xandro. Mas pinili ko na hindi sumama dahil pupunta pa ako sa bahay nila Aling Lita dahil gagawan raw niya ng pasalubong si Dahlia at Alec. Mas magiging masaya pa ako kaysa sa bahay nila Xandro na may dalawang mangkukulam.Bukas na kasi ang luwas namin sa Maynila. Sobrang nami-miss ko na si Alec kaya ako na mismo ang nagsabi sa asawa ko na lumuwas kami. Alas tres na nang hapon pero wala pa rin si Xandro kanina pa siyang alas dose ng tanghali pumunta doon. Parang gusto kong pumunta sa mansyon nila para sunduin siya pero pinigilan ko ang sarili ko.“Malaki ang tiwala mo sa na ang totoo ay hindi ako totoo sa sarili ko.Kung anu-an
MIREYA’S POVGusto kong bumaba at yakapin si Gabriel. Gusto ko siyang tanungin kung kaano-ano niya ang batang inaalagaan ni Yan-yan. Pero pinigilan ko ang sarili ko.“Are you okay, love?” tanong sa akin ng asawa ko.“No, I’m not. Gusto ko siyang lapitan, gusto ko siyang tanungin. Gusto ko malaman kung anak ba niya ang batang ‘yan.” Sagot ko sa asawa ko.Bigla akong nataranta dahil bubuksan niya ang pintuan.“What the h*ll are you doing?!” sigaw ko kay Xandro.Para siyang bingi na walang naririnig dahil bigla na lang siyang bumaba sa kotse. Sobra ang kaba na nararamdaman ko ngayon ng dahil sa kanya. Wala akong choice kundi bumaba rin para pigilan siya. Mabuti na lang may balabal ako laging dala at naka-sumbrero naman siya.“Xandro, ano ba?!” naiiyak na tawag ko sa kanya. Pero hindi pa rin niya ako pinansin.“Please, please don’t do this. Baka bigla akong mawala sa ‘yo! Please,” nakikiusap na sabi ko sa kanya.Hindi ko alam kung ano ba ang tumatakbo sa isipan niya. Sobrang bilis ng t*bo
MIREYA’S POV"Anong balak mo sa anak ko?" Tanong sa akin ni Gab.Hindi ako sumagot at nanatili lang akong nakatayo habang hawak pa rin niya ang braso ko. Medyo humigpit rin ang pagkaka-hawak niya sa braso ko. "Sir, mabait po si Ate Iya. Niyakap lang po niya si Gian. Pero wala po siyang ginagawang masama sa alaga ko." Pagtatanggol sa akin ni Yan-yan."Binabayaran kita para alagaan ang anak ko at hindi para pabayaan siya na yakapin lang kung sino. You're fired!" Sigaw niya kay Yan-yan."Sir, nagsasabi naman kasi ako ng totoo. Masyado lang po kayong OA. Mabait po si Ate Iya at wala po siyang ginagawang masama." Sabi pa ni Yan-yan sa kapatid ko."I don't want your excuses. And you sa presinto ka magpaliwanag." "Masama bang yakapin ko ang sarili kong pamangkin?" Biglang sabi ko sa kanya."What are you saying? Who are you?" Tanong niya sa akin.Lumingon ako at pinakita ko sa kanya ang mga mata ko. Nakita ko na natulala siya sa akin. At may mga namumuo na luha sa mga mata niya."A—Ate," taw
MIREYA'S POVTinatawagan ko ang asawa ko pero ring lang ng ring ang phone niya. Hindi man lang niya sinagot ang tawag ko. Kaysa mag-isip pa ay umakyat na lang ako sa room namin para magpahinga lalo na ngayon na kulang ako sa tulog. Pagpasok ko ay agad akong sumampa sa kama namin.Pero napabangon rin ako bigla dahil naisip ko na pumunta sa Pharmacy. I need to confirm it. Gusto kong makita kung talaga bang buntis ako. Mabilis akong nagsuot ng balabal at dire-diretso na lumabas sa pintuan namin. Hindi na ako nagpaalam sa mga kasama namin sa bahay dahil kailangan kong magmadali.Hindi ko rin puwedeng sabihin sa kanila na bibili ako ng PT. Baka kasi bigla na lang umuwi si Xandro. Naglakad lang ako palabas sa subdivision namin. Mabuti na lang at may botika dito sa labasan. Tumawid ako at pumasok para bumili. Bumili ako ng tatlo para sigurado. Maliit lang ang botika kaya wala silang ibang brand ng pregnancy test.Habang patawid ako ay may nakita akong kariton na may tindang dragon fruit. Bigl
THIRD PERSON POV"Sinong kasama mo dito?" Naiinis na tanong ni Felix sa kanyang kasintahan na si Fatima nang pinag-buksan na siya nito ng pinto."Pasyente ko," mabilis naman na sagot ni Fatima."Pasyente? Pero ang tagal ko na sa labas.” Saad pa nito."Yeah, I have a VIP patient tapos ganyan ka." Naiinis na sabi niya sa lalaki."Sorry, baby. Akala ko kasi may iba kang—""Anong iba? Umaandar na naman ang pagiging seloso mo. Umalis kana nga. Nakakahiya sa pasyente ko." naiinis rin na saad ni Fatima."Can I wait for you in your office?" Tanong pa nito sa kanya."Okay, tatapusin ko lang ito. Behave ka lang doon." Mabilis na sagot ni Fatima bago siya pumasok sa loob ng ultrasound room."I'm sorry, Ma'am." Kunwari ay sabi niya sa kaibigan niyang si Mireya.Masaya siya na nakita na niya ang kanyang kaibigan. Pero may nasa loob ni Fatima na nasasaktan para sa kanyang boyfriend at sa pamilya nito."Ma'am, please mag-iingat ka dahil hindi mahina ang kapit ng baby niyo.” saad niya sa kaibigang si
Hello po, kumusta po kayong lahat? Sana po ay nasa maayos kayong kalagayan. Lubos po akong nagpapasalamat sa inyong lahat na kumapit at sumama sa akin sa story na ito. Hindi man po madali ang lahat sa story na ito. Marami man akong pinagdaanan matapos ko lang ito ay masaya po ako na sinamahan niyo ako.Maraming salamat po sa bawat pag-add, pagbigay ng gems at pag-iwan ng comments. Sobrang na-appreciate ko po 'yun. Hindi po ako showy na tao pero sa loob ko ay sobrang nagpapasalamat po ako sa inyo. Kayo po ang dahilan kaya hindi ako sumuko sa story na ito.Sana po sa mga susunod ko pa na story ay samahan niyo pa rin ako. Hiling ko po ang lahat ng mga magagandang bagay sa inyong lahat. Ingat po kayo palagi at God bless you po!Mahal ko po kayo at see you po sa mga susunod kong story. Maraming salamat po! ❤️❤️❤️❤️AXEL & DAHLIA STORY (SECRETLY IN LOVE WITH MY BROTHER)
MIREYA’S POV“Love, isama na lang kaya natin ang mga bata?” Tanong ko sa asawa ko.“Love, three days lang tayo sa hacienda.” Sagot naman niya sa akin.“Okay, pero bawal tayo mag-extend ha.” Saad ko sa kanya.“Opo,” malambing na sagot niya sa akin.Ganito ako kapag hindi ko nakikita ang mga anak ko. Nag-aalala ako sa kanila at hindi talaga ako mapakali. Pero ayoko rin naman kalimutan na isa rin pala akong asawa at kailangan ko itong gampanan. “Naku, anak. Minsan lang ang honeymoon niyo kaya mag-enjoy kayo. Malapit lang naman ang hacienda at anytime puwede kaming pumunta doon.” Saad pa sa akin ni mommy.“Okay, mom and thank you po.” malambing na sabi ko at hinalikan ko siya sa pisngi bago ako sumakay sa kotse ni Xandro.Habang nasa biyahe kami ay masaya kaming nag-uusap ni Xandro. Marami kaming alaala na binabalikan. Lalo na nung nanganak ako. (FLASHBACK)Alam ko na kabuwanan ko na pero gusto ko pa rin na pumunta sa school ni Miracle. Kahit na nahihirapan akong maglakad ay talagang mak
MIREYA’S POV Suot ko ang isang napakagandang puting wedding gown at ngayon ang araw ng kasal naming dalawa ni Xandro. Sa loob ng maraming taon ay natupad rin ang pangarap ko na kasal. Ang kasal sa pagitan ng dalawang taong nagmamahalan. Noong kinasal kami noon ay alam ko sa sarili ko na minahal ko na siya. Hindi ko lang kayang tanggapin sa sarili ko dahil maikling panahon pa lang kami nagkakilala. Pero kahit na nakalimutan siya ng isip ko ay kilala na talaga siya ng puso ko. At ngayon ay dumating na ang araw na maglalakad ako papunta sa harap ng altar. Papalapit sa lalaking mahal ko. Ang lalaking hindi sumuko na mahalin ako. Sa lalaking kayang gawin ang kahit na ano para lang sa akin. Ginagawa ko ang lahat para lang pigilan ang sarili ko na umiyak. Pero sadyang traydor ang mga luha ko. Habang naglalakad ako ay nagsimula ng pumatak ang mga luha ko. Hanggang sa nakarating ako sa harapan niya ay umiiyak ako. Nakita ko rin na tumulo ang mga luha niya, na umiiyak rin siya. “I love you,”
XANDRO'S POVHindi ako makapaniwala kay Mireya. Medyo nahiya ako dahil gusto na pala niyang magpakasal. Pero may balak naman ako. "You're fired!" Galit na sabi ko sa secretary ko."Sir, wala naman po talaga akong ginagawang masama. Masyado lang pong masama ang ugali ng ex-wife niyo." Saad niya sa akin."Lumabas kana bago pa dumilim ang paningin ko at masaktan kita. Tigilan mo na ang kakasabi ng ex-wife dahil puputulin ko na 'yang dila mo!""S-Sir, diba type mo ako?" Tanong niya sa akin na ikina-init pa lalo ng ulo ko."What?! I don't like you!" hindi ko mapigilan ang sarili ko na sigawan siya."Sinasabi mo lang 'yan dahil sa Mireya na 'yun.""Kahit wala pa si Mireya ay hindi ako magkakagusto sa babaeng nagkukunwaring mahinhin pero haliparot.""Arghhh! I hate you!""Hate me all you want. I don't care! Now get out of my office!"Mabilis naman siyang lumabas. Kaagad akong tumawag kay mama. Dahil siya ang reason kaya hindi pa ako nagpo-prose kay Mireya. Gusto ko kasi na kumpleto ang pamil
MIREYA'S POV"Love, wake up na po. Dinner is ready." Naririnig ko ang bulong ni Xandro pero nagkukunwari pa rin akong tulog.Kahit na gaano pa siya ka-sweet sa akin ay wala akong pakialam. Hanggang ngayon ay naiinis pa rin ako sa kanya. Naramdaman ko ang malikot niyang kamay na ngayon ay nasa dibdib ko. Pero hinayaan ko lang siya."Love, alam ko na gising kana. Kapag hindi ka pa bumangon ay aangkinin talaga kita at sisiguraduhin ko na hindi ka makakalakad bukas."Pinagbabantaan pa talaga ako. Akala niya siguro ay natatakot ako sa kanya. Nakakainis dahil sa pag-angkin sa akin lang siya magaling. Pero sa pag-alok ng kasal ay hindi. Puro na lang kami gawa ng bata nito."Love, wake up ka na. Kanina pa tayo hinihintay nila mommy sa bab—""Nasa baba sila? Bakit ngayon mo lang sinabi?" Naiinis na tanong ko sa kanya at mabilis akong bumangon para pumasok sa banyo."Nandito pala sila pero hindi mo man lang sinabi. Nakakainis ka. Buong araw na akong naiinis sa 'yo! Sarap mong hiwalayan." Sa sobr
MIREYA’S POV Kahit na pagod ang asawa ko ay lumabas pa rin kami para sa family day namin. Pumunta kami sa isang park. Dumaan rin kami sa Griffin’s Diner para bumili ng pagkain wala na rin kasi kaming time pa na magluto kanina dahil nga sa biglaan lang. Balak kasi namin na magpicnic doon. Habang pinapanood ang dancing fountain. Sa aming lahat ay si Miracle talaga ang sobrang natutuwa. Kaya napapangiti na lang kami ni Xandro.Habang nakatingin ako sa mga anak ko ay palagi kong ipinadarasal na maging malusog sila. Na maging mabait at mabuting tao sila. Hiling ko rin na maging matapang sila. Marami silang pagdadaanan kapag lumaki na sila. At gusto ko na maging matibay silang magkapatid.“Are you okay, love?” biglang tanong sa akin ni Xandro.“Yeah, I’m fine. Hindi lang kasi ako makapaniwala ang bilis ng panahon. Binata na si Alec at si Miracle malaki na rin. Gustong-gusto ko na maalala ang lahat. Ang mga alaala na nakalimutan ko. Alam ko na maraming masakit na alaala pero alam ko na parte
XANDRO’S POV Uuwi ako dahil sa sobrang selos ko. Pinagtatawanan pa ako ni Mama at ni Lester dahil sa pagmamadali na ako ngayon. “Anak, masyado ka namang nagmamadali. Mahal ka nun, wala ka bang tiwala kay Mireya?” tanong sa akin ni mama. “Malaki ang tiwala ko sa kanya, ma. Pero sa mga lalaki na nakapaligid sa kanya ay wala.” Sagot ko kay mama. “Seloso talaga ng anak ko. Hala sige, umalis kana. Huwag kang mag-alala dahil nandito si Lester. Aalagaan niya ako,” nakangiti na sabi sa akin ni mama. “Thank you, mama. I love you… Hihintayin kita sa Manila.” hinalikan ko siya sa noo. “Ingat ka anak ko,” sabi niya sa akin. Hinatid ako ni Lester sa airport. Wala na talagang makakapigil sa pag-uwi ko. Alam ko na magugulat si Mireya pero wala e. Hindi ko na talaga kaya pang magtagal dito sa Canada. Dahil baka bigla na lang akong mamatay. Sa buong flight ko ay tulog ako. At sa wakas nakarating na rin ako bahay namin. Alam ko na nagulat ang mga kasama namin sa bahay pero ngumiti lang ako sa k
MIREYA’S POVSobrang nag-enjoy ako sa community service namin ni Miracle.“Baby, ano pala ang sinabi ng daddy mo kanina?” tanong ko sa kanya.“Wala naman po, mom. Gusto lang po niya akong makita and gusto rin niyang i-check ang ginagawa mo.” natatawa na sagot niya sa akin.“Ganun ba? Sorry, baby ha. Tatawagan ko na lang si daddy mo mamaya.” sabi ko sa kanya.“Okay po,” sagot niya sa akin at natulog na siya.Ako naman ay nagmaneho na para pumunta sa home of the aged. Magdadala kasi ako ng mga pagkain at mga gamot para sa mga naroon. Habang papasok ako ay kinakabahan ako. Natatakot ako dahil alam ko na galit sila sa akin.Nakangiti akong sinalubong ng mga matatanda. Kinakabahan man ako ay hiniling ko pa rin na makausap sila. Nang makita nila ako ay umiyak sila agad."Iha, patawarin mo ako. Patawarin mo kami," umiiyak na saad nila sa akin.“Patawarin niyo rin po ako, alam ko na nasaktan ko rin kayo.” saad ko sa kanila.“Wala kang kasalanan. Kami ang nagkamali, nagkamali kami sa pagpapalak
AFTER THREE MONTHS MIREYA’S POV Nakangiti ako habang nakatingin sa bulaklak na nakapatong sa itaas ng table ko. Araw-araw na lang ay may pa-bulaklak akong natatanggap mula sa Xandro ko. Ang dahilan niya ay araw-araw siyang nanliligaw sa akin. Ngayon talaga lumalabas ang sweet side niya. Tatlong buwan na rin ang nakalipas simula noong nangyari sa amin ang isa sa pinaka-pangit at pinaka-magandang pangyayari sa buhay namin. Pangit dahil na takot kami at maganda dahil sa wakas ay wala ng mananakit sa pamilya ko. Nabubuhay na kami ngayon ng masaya at malaya. Wala ng takot na baka may magtangka sa buhay namin. Kasabay ng pagkatupok ng lumang gusali ang pagkawala ng mga problema namin. May problema pero hindi na malaki. “Hello, love. Please lang, tama na ang paglulustay mo ng pera. Araw-araw na lang ay may pa-bulaklak ka. Alam ko na may discount ka kay mommy pero hindi naman ibig sabihin ay palagi ka na lang bibili. Punong-puno na ng bulaklak ang clinic ko. Saan ko na ito ngayon ilalagay