Hello po, kumusta po kayong lahat? Sana po ay nasa maayos kayong kalagayan. Lubos po akong nagpapasalamat sa inyong lahat na kumapit at sumama sa akin sa story na ito.
Hindi man po madali ang lahat sa story na ito. Marami man akong pinagdaanan matapos ko lang ito ay masaya po ako na sinamahan niyo ako.Maraming salamat po sa bawat pag-add, pagbigay ng gems at pag-iwan ng comments. Sobrang na-appreciate ko po 'yun. Hindi po ako showy na tao pero sa loob ko ay sobrang nagpapasalamat po ako sa inyo. Kayo po ang dahilan kaya hindi ako sumuko sa story na ito.Sana po sa mga susunod ko pa na story ay samahan niyo pa rin ako.Hiling ko po ang lahat ng mga magagandang bagay sa inyong lahat. Ingat po kayo palagi at God bless you po!Mahal ko po kayo at see you po sa mga susunod kong story. Maraming salamat po! ❤️❤️❤️❤️AXEL & DAHLIA STORY (SECRETLY IN LOVE WITH MY BROTHER)MIREYA'S POV"Mom, okay lang po ako dito. Don't worry about me. Kaya ko po ang sarili ko. I will take care of myself." Kausap ko ngayon si mommy."Nami-miss na kita, anak. Alagaan mo ang sarili mo. Huwag kang magpapagutom." Paalala niya sa akin kaya napangiti naman ako."Opo, uuwi ako this weekend kaya 'wag na po kayong malungkot—""Miss, matagal kapa ba? Ang haba na nga pila bibili ka ba o makikipag-usap ka lang d'yan sa phone mo." "Bye mom, call you later." Nagpaalam na kaagad ako kay mommy.Napalingon ako doon sa lalaking nagsasalita sa likuran ko. Halatang nagagalit na ito sa akin. Kaya mabilis akong bumili at umalis na kaagad. I'm living in a small community. I'm currently renting a small apartment and I worked in our company factory. Many people say that I am a heiress. Yes it's true dahil nag-iisang babae lang ako sa pamilya namin. But for me I want to live a simple life, a peaceful life. Malayo sa gulo at gusto kong gawin ang mga bagay na gusto ko. My parents are very support
MIREYA'S POVHabang nakatingin ako sa dalawang tao na naghahalikan ay naikuyom ko ang mga palad ko. Hindi ako pumasok at nanatili ako sa kinatatayuan ko. Pinanood ko lang sila at hinayaan ko sila sa ginagawa nila. They betrayed me. Hindi ko alam na inaahas na pala ni Andrea ang fiancee ko. Sa likod ng napakahinhin at inosente niyang mukha ay nagawa niyang patulan ang boyfriend ko.Tumalikod ako at bumababa na. Kaagad akong pumasok sa kotse at doon ako umiyak. Wala akong pakialam kahit na makita ako ni Alexandro. Nang maging okay na ako ay kaagad kong inutusan si Alexandro na umuwi na kami. Pasalamat naman ako dahil tulog na ang parents ko pagdating ko sa bahay."Salamat," saad ko kay Alexandro."Trabaho ko po 'yon, Miss." Sagot niya sa akin. Ngayon ko lang narinig ang mahinahon niyang boses. Ngumiti ako at umakyat na. Dito sa kwarto ko itinuloy ang pag-iyak. Nasasaktan ako dahil minahal ko siya pero paano niya ito nagawa sa akin? Ano bang dahilan niya para gawin ito sa akin? Malapit
MIREYA'S POVBumiyahe kami papunta sa Tagaytay. Hindi ako sumakay sa kotse ni Eric. Hinayaan ko si Andrea ang makasama niya. Gusto ko ipakita sa kanila na nagtitiwala ako sa kanila at para isipin nila na hindi ako naghihila sa pagtataksil nila sa akin. Si Alexandro ang driver namin ni Zio."So, what's your plan, Ate?" Tanong sa akin ng kapatid ko."My plan?" Kunwari nag-iisip ako sa tanong niya."Ate," tawag niya ulit sa akin."Secret, hayaan mo na lang na sila mismo ang maglantad sa mga sarili nila. Pupunta tayo doon para mag-enjoy." Sabi ko sa kanya.Narinig ko si Zio na nagbuntong hininga. Ako naman ay natulog lang habang nasa biyahe kami. Nagising na lang ako nang makarating na kami at gingising ako ng kapatid ko. Lahat kami ay tig-isang silid. Nasa vacation house kami nila Eric. "Hon, excited na ako sa kasal natin." Sabi sa akin ni Eric."Ako rin naman, hindi na rin ako makapaghintay." Nakangiti na sagot ko sa kanya pero sa loob ko ay sasabog na ako. I'm against to violence kay
MIREYA'S POV"Hon," tawag niya sa akin. Tumingin lang ako sa kanya at wala akong ipinakitang emosyon."Please, let me explain." aniya sa akin."Explain? Para ano? Sabihin mo sa akin ang mga kasinungalingan mo?" Sarcastic na tanong ko sa kanya."I'm sorry, pero ikaw talaga ang mahal ko. Inutusan lang ako ni Andrea. Please, honey." Sabi niya sa akin na kinatawa ko."Really? Huwag mo akong tawagin ng ganyan. Akala ko pa naman mahal mo ako. But I'm wrong, because you love me only for my MONEY. Hindi naman ako mayaman, ang kayamanan na gusto mo ay pagmamay-ari ng parents ko. So, stop now. Stop acting like you love me. Because you're not. I can't marry you," sabi ko sa kanya at mabilis na tumalikod para lumabas na sa simbahan.Pipigilan pa sana niya ako pero hindi siya hinayaan ng mga kapatid kong lalaki. Paglabas ko ay kaagad akong sumakay sa kotse. Doon pa lang ako nakahinga ng maluwag. Kaagad kong hinubad ang suot kong veil. "Saan po tayo pupunta, Miss?" Tanong sa akin ni Xandro.I pr
MIREYA'S POV"What's the meaning of this, Mireya?!" Galit na tanong sa 'kin ni daddy."I'm sorry, Sir. Ako po ang may kasalanan." Biglang sabi ni Xandro."No, dad. Lasing po ako/kami." Nahihiya na sagot ko kay daddy."Magbihis na kayo at hihintayin ko kayo sa baba," seryoso na sabi ni daddy bago lumabas sa silid ko.Tahimik lang na sumunod ang mga kapatid ko palabas. Si mommy naman ay ngumiti sa akin pero alam ko na hindi 'yon ngiti na masaya. Lumabas na silang lahat at kami na lang ni Xandro ang naiwan dito sa silid ko.Ramdam ko pa rin ang sakit ng nasa pagitan ng hita ko. I'm really sore down there. Hindi ko rin matandaan ang mga nangyari sa aming dalawa. Kapwa kami tahimik at walang may nais na magsalita. Hanggang sa tumikhim ako."Xandro, kahit anong mangyari ay huwag kang pumayag sa nais ni daddy." Sabi ko kay Xandro pero hindi siya sumagot.Nang lingunin ko siya ay isang mapusok na halik ang sinalubong niya sa akin. This is my first time na mahalikan ng ganito. Maybe hindi tala
MIREYA'S POVAng bilis ng mga pangyayari dahil sa isang iglap lang ay may asawa na ako. Hindi ko alam kung tama ba ang desisyon ko pero wala na akong magagawa pa. Nandito kami ngayon ni Xandro sa loob ng silid ko. Dahil inaayos ko ang mga gamit ko."Are you sure na kaya mong tumira sa bahay ko?" Tanong sa akin ng asawa ko."Oo naman, hindi naman ako maarte." Nakangiti na sagot ko sa kanya."Okay," tipid na sagot niya sa akin bago labas sa silid ko.Tahimik lang siya at cold kaya nasanay na ako. Bumaba siguro siya para makipag-inuman sa mga kapatid ko. Hindi rin naman bongga ang kasal namin kanina. Isang simpleng kasal lang.Ako naman ay itinuloy ang ginagawa ko. Hanggang sa matapos na ako. Tumayo na ako sa kama ko para sana pumasok sa banyo pero biglang dumating si Mommy. "Sigurado ka ba na sasama ka sa kanya?" Tanong sa akin ni mommy."Opo, mommy. Gusto kong subukan, dahil malay mo maging maayos naman kami. Mabait naman si Xandro kahit na madalas siyang tahimik. Alam ko na hindi niya
MIREYA'S POVHabang pinagmamasdan ko ang gwapong mukha ni Xandro ay bigla na lang dumilat ang mga mata niya. Kaya mabilis naman akong pumikit para magpanggap na tulog pa ako. Nakiramdam lang ako pero wala naman kaya nang idilat ko ang mga mata ko ay nagtama kaagad ang mga mata namin ni Xandro. Bumilis ang t*bok ng puso ko. Habang nakatingin ako sa kanya at siya ay napaka-seryoso lang ng ekspresyon niya. Kaya ngumiti ako sa kanya at binati ko siya ng good morning. At natuwa naman ako dahil ngumiti rin siya sa akin. Hinalikan niya ako sa labi bago siya bumangon. Nakatingin lang ako sa kanya bago siya pumasok sa loob ng banyo. Hindi ko mapigilan ang sarili ko dahil aaminin ko na kinilig ako.Kahit noon ay cold talaga siyang tao kaya wala namang problema sa akin. At alam ko na magiging malambing rin siya balang araw. Hindi man ngayon pero soon. Paglabas niya ay bagong linggo na siya at talagang ang hot niya. Umiwas ako ng tingin dahil alam ko na nahuli niya akong nakatingin sa kanya. Kay
MIREYA'S POV Diretso lang ang lakad ko hanggang sa makarating ako sa may pintuan."Love," tawag ko kay Xandro.Kaagad naman siyang lumingon sa akin. Kaya ngumiti ako sa kanya. Nang tumingin ako sa kausap niya ay bumungad sa akin ang babaeng kinulang yata sa tela dahil sa sobrang iksi ng damit at nakaluwa pa ang malaki nitong dibdib. Sobrang pula pa ng nguso niya. Kumunot ang noo ko dahil nakahawak pa ang kamay niya sa braso ng asawa ko. Mabilis akong kumapit sa braso ni Xandro kaya napabitaw ito."Love, sino siya?" Malambing na tanong ko sa asawa ko."Love?" Kunot noo na tanong nang babae."Hi, ako pala si Mireya ang asawa ni Alexandro." Pakilala ko sa sarili ko dahil wala yatang balak itong asawa ko na magsalita.Tahimik lang kasi siya. Kung sabagay ay palagi naman siyang tahimik. Wala namang araw na hindi siya tahimik."Asawa? Kailan pa? Alex, totoo ba? Bakit?" Hindi makapaniwala na tanong nang babae."Kahapon lang po, kahapon kami ikinasal." Nakangiti na sagot ko sa kanya."Alex?!"
Hello po, kumusta po kayong lahat? Sana po ay nasa maayos kayong kalagayan. Lubos po akong nagpapasalamat sa inyong lahat na kumapit at sumama sa akin sa story na ito. Hindi man po madali ang lahat sa story na ito. Marami man akong pinagdaanan matapos ko lang ito ay masaya po ako na sinamahan niyo ako.Maraming salamat po sa bawat pag-add, pagbigay ng gems at pag-iwan ng comments. Sobrang na-appreciate ko po 'yun. Hindi po ako showy na tao pero sa loob ko ay sobrang nagpapasalamat po ako sa inyo. Kayo po ang dahilan kaya hindi ako sumuko sa story na ito.Sana po sa mga susunod ko pa na story ay samahan niyo pa rin ako. Hiling ko po ang lahat ng mga magagandang bagay sa inyong lahat. Ingat po kayo palagi at God bless you po!Mahal ko po kayo at see you po sa mga susunod kong story. Maraming salamat po! ❤️❤️❤️❤️AXEL & DAHLIA STORY (SECRETLY IN LOVE WITH MY BROTHER)
MIREYA’S POV“Love, isama na lang kaya natin ang mga bata?” Tanong ko sa asawa ko.“Love, three days lang tayo sa hacienda.” Sagot naman niya sa akin.“Okay, pero bawal tayo mag-extend ha.” Saad ko sa kanya.“Opo,” malambing na sagot niya sa akin.Ganito ako kapag hindi ko nakikita ang mga anak ko. Nag-aalala ako sa kanila at hindi talaga ako mapakali. Pero ayoko rin naman kalimutan na isa rin pala akong asawa at kailangan ko itong gampanan. “Naku, anak. Minsan lang ang honeymoon niyo kaya mag-enjoy kayo. Malapit lang naman ang hacienda at anytime puwede kaming pumunta doon.” Saad pa sa akin ni mommy.“Okay, mom and thank you po.” malambing na sabi ko at hinalikan ko siya sa pisngi bago ako sumakay sa kotse ni Xandro.Habang nasa biyahe kami ay masaya kaming nag-uusap ni Xandro. Marami kaming alaala na binabalikan. Lalo na nung nanganak ako. (FLASHBACK)Alam ko na kabuwanan ko na pero gusto ko pa rin na pumunta sa school ni Miracle. Kahit na nahihirapan akong maglakad ay talagang mak
MIREYA’S POV Suot ko ang isang napakagandang puting wedding gown at ngayon ang araw ng kasal naming dalawa ni Xandro. Sa loob ng maraming taon ay natupad rin ang pangarap ko na kasal. Ang kasal sa pagitan ng dalawang taong nagmamahalan. Noong kinasal kami noon ay alam ko sa sarili ko na minahal ko na siya. Hindi ko lang kayang tanggapin sa sarili ko dahil maikling panahon pa lang kami nagkakilala. Pero kahit na nakalimutan siya ng isip ko ay kilala na talaga siya ng puso ko. At ngayon ay dumating na ang araw na maglalakad ako papunta sa harap ng altar. Papalapit sa lalaking mahal ko. Ang lalaking hindi sumuko na mahalin ako. Sa lalaking kayang gawin ang kahit na ano para lang sa akin. Ginagawa ko ang lahat para lang pigilan ang sarili ko na umiyak. Pero sadyang traydor ang mga luha ko. Habang naglalakad ako ay nagsimula ng pumatak ang mga luha ko. Hanggang sa nakarating ako sa harapan niya ay umiiyak ako. Nakita ko rin na tumulo ang mga luha niya, na umiiyak rin siya. “I love you,”
XANDRO'S POVHindi ako makapaniwala kay Mireya. Medyo nahiya ako dahil gusto na pala niyang magpakasal. Pero may balak naman ako. "You're fired!" Galit na sabi ko sa secretary ko."Sir, wala naman po talaga akong ginagawang masama. Masyado lang pong masama ang ugali ng ex-wife niyo." Saad niya sa akin."Lumabas kana bago pa dumilim ang paningin ko at masaktan kita. Tigilan mo na ang kakasabi ng ex-wife dahil puputulin ko na 'yang dila mo!""S-Sir, diba type mo ako?" Tanong niya sa akin na ikina-init pa lalo ng ulo ko."What?! I don't like you!" hindi ko mapigilan ang sarili ko na sigawan siya."Sinasabi mo lang 'yan dahil sa Mireya na 'yun.""Kahit wala pa si Mireya ay hindi ako magkakagusto sa babaeng nagkukunwaring mahinhin pero haliparot.""Arghhh! I hate you!""Hate me all you want. I don't care! Now get out of my office!"Mabilis naman siyang lumabas. Kaagad akong tumawag kay mama. Dahil siya ang reason kaya hindi pa ako nagpo-prose kay Mireya. Gusto ko kasi na kumpleto ang pamil
MIREYA'S POV"Love, wake up na po. Dinner is ready." Naririnig ko ang bulong ni Xandro pero nagkukunwari pa rin akong tulog.Kahit na gaano pa siya ka-sweet sa akin ay wala akong pakialam. Hanggang ngayon ay naiinis pa rin ako sa kanya. Naramdaman ko ang malikot niyang kamay na ngayon ay nasa dibdib ko. Pero hinayaan ko lang siya."Love, alam ko na gising kana. Kapag hindi ka pa bumangon ay aangkinin talaga kita at sisiguraduhin ko na hindi ka makakalakad bukas."Pinagbabantaan pa talaga ako. Akala niya siguro ay natatakot ako sa kanya. Nakakainis dahil sa pag-angkin sa akin lang siya magaling. Pero sa pag-alok ng kasal ay hindi. Puro na lang kami gawa ng bata nito."Love, wake up ka na. Kanina pa tayo hinihintay nila mommy sa bab—""Nasa baba sila? Bakit ngayon mo lang sinabi?" Naiinis na tanong ko sa kanya at mabilis akong bumangon para pumasok sa banyo."Nandito pala sila pero hindi mo man lang sinabi. Nakakainis ka. Buong araw na akong naiinis sa 'yo! Sarap mong hiwalayan." Sa sobr
MIREYA’S POV Kahit na pagod ang asawa ko ay lumabas pa rin kami para sa family day namin. Pumunta kami sa isang park. Dumaan rin kami sa Griffin’s Diner para bumili ng pagkain wala na rin kasi kaming time pa na magluto kanina dahil nga sa biglaan lang. Balak kasi namin na magpicnic doon. Habang pinapanood ang dancing fountain. Sa aming lahat ay si Miracle talaga ang sobrang natutuwa. Kaya napapangiti na lang kami ni Xandro.Habang nakatingin ako sa mga anak ko ay palagi kong ipinadarasal na maging malusog sila. Na maging mabait at mabuting tao sila. Hiling ko rin na maging matapang sila. Marami silang pagdadaanan kapag lumaki na sila. At gusto ko na maging matibay silang magkapatid.“Are you okay, love?” biglang tanong sa akin ni Xandro.“Yeah, I’m fine. Hindi lang kasi ako makapaniwala ang bilis ng panahon. Binata na si Alec at si Miracle malaki na rin. Gustong-gusto ko na maalala ang lahat. Ang mga alaala na nakalimutan ko. Alam ko na maraming masakit na alaala pero alam ko na parte
XANDRO’S POV Uuwi ako dahil sa sobrang selos ko. Pinagtatawanan pa ako ni Mama at ni Lester dahil sa pagmamadali na ako ngayon. “Anak, masyado ka namang nagmamadali. Mahal ka nun, wala ka bang tiwala kay Mireya?” tanong sa akin ni mama. “Malaki ang tiwala ko sa kanya, ma. Pero sa mga lalaki na nakapaligid sa kanya ay wala.” Sagot ko kay mama. “Seloso talaga ng anak ko. Hala sige, umalis kana. Huwag kang mag-alala dahil nandito si Lester. Aalagaan niya ako,” nakangiti na sabi sa akin ni mama. “Thank you, mama. I love you… Hihintayin kita sa Manila.” hinalikan ko siya sa noo. “Ingat ka anak ko,” sabi niya sa akin. Hinatid ako ni Lester sa airport. Wala na talagang makakapigil sa pag-uwi ko. Alam ko na magugulat si Mireya pero wala e. Hindi ko na talaga kaya pang magtagal dito sa Canada. Dahil baka bigla na lang akong mamatay. Sa buong flight ko ay tulog ako. At sa wakas nakarating na rin ako bahay namin. Alam ko na nagulat ang mga kasama namin sa bahay pero ngumiti lang ako sa k
MIREYA’S POVSobrang nag-enjoy ako sa community service namin ni Miracle.“Baby, ano pala ang sinabi ng daddy mo kanina?” tanong ko sa kanya.“Wala naman po, mom. Gusto lang po niya akong makita and gusto rin niyang i-check ang ginagawa mo.” natatawa na sagot niya sa akin.“Ganun ba? Sorry, baby ha. Tatawagan ko na lang si daddy mo mamaya.” sabi ko sa kanya.“Okay po,” sagot niya sa akin at natulog na siya.Ako naman ay nagmaneho na para pumunta sa home of the aged. Magdadala kasi ako ng mga pagkain at mga gamot para sa mga naroon. Habang papasok ako ay kinakabahan ako. Natatakot ako dahil alam ko na galit sila sa akin.Nakangiti akong sinalubong ng mga matatanda. Kinakabahan man ako ay hiniling ko pa rin na makausap sila. Nang makita nila ako ay umiyak sila agad."Iha, patawarin mo ako. Patawarin mo kami," umiiyak na saad nila sa akin.“Patawarin niyo rin po ako, alam ko na nasaktan ko rin kayo.” saad ko sa kanila.“Wala kang kasalanan. Kami ang nagkamali, nagkamali kami sa pagpapalak
AFTER THREE MONTHS MIREYA’S POV Nakangiti ako habang nakatingin sa bulaklak na nakapatong sa itaas ng table ko. Araw-araw na lang ay may pa-bulaklak akong natatanggap mula sa Xandro ko. Ang dahilan niya ay araw-araw siyang nanliligaw sa akin. Ngayon talaga lumalabas ang sweet side niya. Tatlong buwan na rin ang nakalipas simula noong nangyari sa amin ang isa sa pinaka-pangit at pinaka-magandang pangyayari sa buhay namin. Pangit dahil na takot kami at maganda dahil sa wakas ay wala ng mananakit sa pamilya ko. Nabubuhay na kami ngayon ng masaya at malaya. Wala ng takot na baka may magtangka sa buhay namin. Kasabay ng pagkatupok ng lumang gusali ang pagkawala ng mga problema namin. May problema pero hindi na malaki. “Hello, love. Please lang, tama na ang paglulustay mo ng pera. Araw-araw na lang ay may pa-bulaklak ka. Alam ko na may discount ka kay mommy pero hindi naman ibig sabihin ay palagi ka na lang bibili. Punong-puno na ng bulaklak ang clinic ko. Saan ko na ito ngayon ilalagay