All Chapters of MIREYA, The Miracle Heiress : Chapter 21 - Chapter 30

WARNING: YOU CAN SKIP THIS CHAPTER PO. DAHIL MAY MGA EKSENA PO NA MAAARI NIYONG HINDI MAGUSTUHAN. THANK YOU PO!***MIREYA'S POVUnti-unti kong idinilat ang mga mata ko. Unang bumungad sa akin ang kisame kaya alam ko na nandito pa rin ako sa silid na kinaroroonan ko. Pero hindi ko maigalaw ang katawan ko. Nataranta ako dahil nakita ko na nakagapos na ang kamay at mga paa ko. Bumalik rin sa alaala ko ang gamot na pinainom niya sa akin kanina.Tumulo ang luha ko. Wala silang mga puso. Sobrang sama nila. Hindi ko talaga naisip na darating ang oras na gagawin ito sa akin ni Xandro. Gusto rin nila akong matulad sa mommy ko. Ang gamot na pinainom nila sa akin ay kagaya lang ng gamot na pinainom nila kay mommy noon. Ang sakit ng puso ko dahil 'yon ang naging dahilan kung bakit ako muntik ng mawala sa mundo. At ngayon ay nangyayari na rin sa akin.Gusto rin niyang sirain ang buhay ko. Gusto rin niya akong pahirapan ng sobra. Saksi ako sa lahat ng hirap ng mommy ko. At ngayon ay parang mangyaya

MIREYA'S POVNakahiga lang ako at hindi pa rin ako dalawin ng antok. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Kanina pa ako nakaupo dito sa kama. Paulit-ulit kong pinag-iisipan ang alok sa akin ni Xandro. Nilalaro ko ang mga daliri ko. Pero nang marinig ko ang pagtunog ng lock ng pinto ay mabilis akong humiga para magpanggap na tulog.Kahit hindi ko idilat ang mga mata ko ay alam ko kung sino ang dumating. Nalalanghap ko ang pabango niya na kilalang-kilala ko. Napa-tanong ako sa sarili ko. Bakit siya nandito ng ganitong oras? At bakit siya humiga sa tabi ko?Nagtataka man ay hinayaan ko siya. Kailangan kong pangatawanan ang pagpapanggap ko. Pero napsinghap ako bigla dahil niyakap niya ako. Hindi ako kumilos kahit na ang totoo ay para akong mauubusan ng hangin. Nang masigurado ko na tulog na siya ay humarap ako sa kanya.Pinagmasdan ko ang buong mukha niya. Kahit sinasabi ko sa sarili ko na hindi ko na siya mahal at galit ako sa kanya ay hindi ko pa rin pala talaga kaya. Dahil mahal ko pa

MIREYA POV“Ang ganda po dito, mommy diba?” Biglang tanong sa akin ni Alec habang nakatanaw kami sa mga bulaklak. “Oo, baby.” Sagot ko na lang sa kanya.“Mommy, kung maganda dito. Hindi mo ba ako iiwan?” Tanong niya sa akin na ikinagulat ko.“Baby, what are you talking about?”“Gusto ko po na dito kana sa amin ni daddy. Hindi man po kayang ipakita sa ‘yo ni daddy pero mahal ka po niya.”“Mahal?” Tanong ko sa sarili ko.“Mahal niyo rin po ba siya?” Dagdag pa niyang tanong sa akin.“Baby, how old are you na?” Tanong ko sa kanya.“Six years old po,” nakangiti na sagot niya sa akin.Parang hindi six years old ang kausap ko. Dahil ang matured niyang mag-isip. Kung hindi ako pinahirapan at niloko ng daddy mo ay kaya kitang sagutin na mahal ko rin siya. Pero kailangan kong p*tayin ang damdamin na meron ako para sa kanya. Dahil alam ko na hindi na maghihilom ang sugat dito sa puso ko. Gustong-gusto kong isagot kay Alec pero alam ko na hindi niya pa ako maiintindihan. “Mommy, sana po ‘wag niy

MIREYA’S POV“Gavin, ihiwalay mo na lang ng bahay ang babaeng ito. Hindi ko siya kayang makasama sa pamamahay ko.” Sabi ng mommy ni Xandro.“Okay lang naman po sa akin kung ililipat niyo ako.” Biglang sabi ko.“Ahm, Axel, may sarili ka bang bahay? Puwede ba na doon na lang ako tumi—”“Mer–”“No! You, stay here,” matigas na saad ni Xandro sa akin.“Pero ayaw sa akin ng mommy mo.” Kunwari ay malungkot na sabi ko.“You’ll stay here,” seryoso na sabi ulit sa akin ni Xandro.“Pero–”“No more buts, Mireya.” May pagbabanta na sabi niya sa akin.“Okay,” yumuko ako pero lihim akong napangiti. Dahil alam ko na lalong magagalit sa akin ang matanda.“Mommy, don’t be sad. Nandito naman po ako at gusto po kita kasama.” Saad sa akin ni Alec.“Gavin, pagsabihan mo ang anak mo," saad ng ginang sa anak niya.Tahimik lang si Xandro at hindi siya sumagot. Tumayo naman ako dahil nawalan na ako ng gana kumain. Akmang aalis na ako pero biglang hinawakan ni Alec ang kamay ko."Mommy, saan ka po pupunta?" Tan

MIREYA’S POV“S–Senyorito,” nauutal na sabi nila.Hindi ko inaasahan na babalikan ako ni Xandro. May hawak siyang baril at nakatutok ito sa tatlong lalaki. Nakita ko ang takot sa mga mata nila lalo na kakaiba ang awra ni Xandro. Ibang-iba siya ngayon at talagang hindi mo mababasa ang nasa isipan niya. Dahil anytime ay maaari niyang kalabitin ang gatilyo ng baril na hawak niya.“Anong ginawa niyo sa asawa ko?!” Galit na tanong ni Xandro.“A–Asawa?” Nauutal na sabi ng isa sa kanila at tumingin ito sa akin.“Senyorita, patawarin mo po kami. Hindi po namin alam na ikaw ang asawa ni Senyorito Gavin.” Lumuhod pa sila sa harapan ko nang ma-realize nila na asawa ako ni Xandro. “Don’t you dare touch my wife!” Nagulat ako dahil bigla na lang nagpaputok ulit si Xandro ng baril. Hahawakan kasi sana ng isa sa kanila ang kamay ko. Parang tumalon rin ang puso ko sa gulat. “Umuwi na kayo at huwag niyo na itong uulitin pa. Uminom kayo na kaya niyo lang,” mahinahon na utos ko sa kanila.“Opo, Senyorit