All Chapters of Beastly: Dmitri Corcuera: Chapter 11 - Chapter 20

Napangiwi ako nang imulat ko ang mga mata ko. Nagising kasi ako nang naramdaman ko na may matigas na brasong nakayapos sa akin, tapos ay nakaramdam din ako ng mainit na hangin na bumubuga sa may bandang leeg ko. Napasinghap ako nang makita si Dmitri na nakayakap sa akin, sa sobrang lapit nga ng mukha niya ay amoy na amoy ko ang hininga niya habang mahimbing pa rin na natutulog. Teka, bakit ang bango pa rin ng hininga niya? It smells like mint. Ang unfair naman ng mundo. Mabuti na lang at nauna akong magising sa kanya, kung nagkataon na nauna siya ay baka maamoy niya na bad breath ako. Napangiwi ako sa kung ano ang naiisip ko. Bakit ko pa pinoproblema iyon? Hindi ba dapat ay isipin ko kung paano ako makakawala sa yakap niya na hindi siya nagigising? Huminga ako ng malalim tapos ay marahan kong inalis ang braso niya sa akin. Natigilan pa nga ako nang bahagya siyang gumalaw. Ang akala ko ay magigising siya pero mabuti na lang at hindi n

Days turned real fast. Sa awa ng Diyos, sa wakas ay nakapagtapos na ako sa kolehiyo. Hindi rin natuloy ang kambal sa Palawan at nagpasya sila na ipagpaliban na muna iyon, na siya ring nakakatuwa kasi kung sakaling natuloy sila ay hindi sila makakadalo sa graduation ko. Last month, pumayag ako na maging girlfriend na ni Drake. Hindi ko alam kung ano at paano nangyari. Basta ang alam ko lang ay nagseselos ako nang makita si Dmitri na may kasamang babae, hindi iyon si Love, pero isinama niya sa night out na dapat ay para sa aming tatlo lang. Kaya sa harap nila mismo, sinabi ko na sinasagot ko na si Drake. Halata ang gulat sa kanilang lahat nang sabihin ko iyon, pero hindi ko na magawang bawiin pa. “Ano ang plano mo niyan?” tanong ni Drake sa akin. Kasalukuyan kaming nasa rooftop sa harap mismo ng apartment ko. Kasama rin namin si Dmitri at ang bago nitong girlfriend. Napansin ko na simula nung gabing sinagot ko si Drake ay halos paiba i

Being in a secret relationship with Dmitri is not easy. Sa tuwing magkasama kami ay may takot akong nararamdaman na baka may makakita sa amin. So as much as possible, I’m trying to avoid any public display of affection with him. Para kung sakaling may makakita man sa amin ay hindi magtaka. Normal naman kasi sa amin ang laging magkasama kahit pa noong magkaibigan pa lang kami. “What do you want to eat?” nakangiting tanong niya sa akin. We are currently on a well known mall in the city. Katatapos lang naming manuod ng sine at ngayon ay kakain na kami ng tanghalian. “Kahit na ano, Dim. Hindi naman ako mapili sa pagkain,” mahinahong sagot ko. Paminsan minsan ay iginagala ko ang tingin ko sa paligid. Para bang isang takas sa preso na natatakot na may makakita kasi mahuhuli ako. Para akong mababaliw na hindi mapakali. “Hey, don’t worry, okay?” malambing na saad niya. “Alam ko ang nasa isip mo, pero huwag kang mata

Hindi na halos mawala ang kabang nararamdaman ko pagkapasok namin sa bahay nina Drake. Kagaya nang napag-usapan namin kanina ay simundo niya ako sa coffee shop. Nakakahiya nga kay Ate Gigi kasi alas siete pa lang iyon, pero sinabi rin naman niya na gusto niyang magpahinga ng maaga kaya magsasara na rin siya. Kaya naman ang ginawa ko na lang ay tinulungan ko na muna siyang magligpit bago ako umalis kasama si Drake. Pagkapasok namin ay dumiretso kami agad sa kusina, medyo kumunot pa nga ang noo ko kasi wala namang tao doon maliban sa dalawang kasambahay. “Sir, nasa poolside po ang mga magulang niyo. Doon po nila kayo hinihintay,” magalang na saad nung isang kasambahay, ngumiti naman si Dmitri at marahang tumango. “Thank you,” aniya tapos ay nilingon ako. “Let’s go?” anyaya pa niya, huminga na lang ako ng malalim at marahang tumango. Nang maglakad na siya papunta sa backdoor ay sumunod ako sa kanya. May daan din kasi doon papunt

“Dito ka na lang matulog, Ali,” suhestiyon ni Drake nang malapit na kaming matapos sa inuman. Alas dose na rin kasi iyon at sobrang late na. Sa totoo lang ay gusto ko sanang umuwi sa apartment ko, pero hindi ko naman magawang magpahatid pa sa kanila lalo na’t nakainom na rin sila. Kahit pa sabihin na hindi pa sila lasing at kaya pa naman nila ay hindi maikakaila ang katotohanan na naka-inom pa rin sila. Ayaw ko naman na mapahamak pa kami kung sakali. Gaya nang laging sinasabi sa amin ni tita, it’s better safe than sorry. “Yeah, may mga guestrooms naman dito,” segunda ni Dim. Napanguso na lang ako dahil doon. Wala naman na akong magagawa kahit pa hindi ako sang ayon sa gusto nila. At isa pa, mukhang tulog na rin ang driver nila at ayaw ko naman na maka-abala. “Kung hindi ka naman komportable ihahatid na lang kita,” nakangiting saad ulit ni Drake kaya mabilis akong umiling. “Okay lang ako,” sagot ko naman. “Di