All Chapters of Marrying Mr. Stepbrother: Chapter 51 - Chapter 60

MARI“Because… you, Mari Villafuerte, is my wife. You silly girl.”“Because… you, Mari Villafuerte, is my wife. You silly girl.”“Because… you, Mari Villafuerte, is my wife. You silly girl.”Hindi ko maintindihan kung ano’ng mararamdaman ko, hindi ko rin alam kung paano ako magre-react matapos kong marinig ang mga sinabi niyang iyon.This man said what?!“A-Ano’ng sabi mo?” kumukurap na saad ko, hindi makapaniwala. Ewan ko, pero pakiramdam ko ay nagkamali lang ako ng rinig sa mga sinabi niya! I have to make myself clean first!“Kung ano’ng narinig mo, malamang iyon ang sinabi ko.” makahulugang saad niya.“I… don’t get it, I’m sorry. Could you please—”Hindi ko na naituloy pa ang mga sasabihin ko dahil bigla na lang niyang ginawa ang bagay na hindi ko inaasahang gagawin niya. He… kissed me. He kissed me!Wala akong ideya kung gaano katagal na magkalapat ang mga labi namin. Hindi ko na rin alam kung ano ang una kong mararamdaman bunga ng ginawa niyang iyon. It was… magical. And delightf

MARIAt first, I thought I was lucky to have a husband as handsome and wonderful as SJ.Pero matapos ng lahat ng nalaman ko ngayon? I don’t think I still am.“You’re an only child. Nag iisang anak ka at nag iisang tagapagmana. Sadly, your grandparents died a few years ago. According to you, ang lolo at lola mo sa side ng Daddy mo ay hindi mo na naabutan. Sa mother’s side mo naman, lola mo na lang ang naabutan mo but she died of cancer, too. And that happened when you were just five years old.” “Your mom… she also died when you were just a little kid. Just a year after your grandma passed away. Naging dahilan iyon para ipadala ka ng daddy mo sa ibang bansa. You stayed there with your aunt, whom unfortunately, you had some misunderstandings with. Kaya umuwi ka rito sa Pilipinas. Dito rin tayo nagkakilala. One of the parks somewhere. Dadalhin kita roon once na okay ka na.”“Look, kung ako lang, ayoko na sanang dagdagan pa ang mga hindi gano’n kagandang impormasyon na nakuha mo ngayon. A

MARI“A-Ano’ng ginagawa natin dito? And… why did you bring me here?”Iyon lang ang mga kataga na tanging lumabas sa bibig ko nang makababa na ako sa sasakyan at nang tuluyan ko nang makita ang kabuuan ng lugar na pinagdalhan sa akin ni SJ.It was a complete vacant lot. Malawak iyon, maluwang. Medyo liblib na rin at tanging mangilan-ngilang mga puno at halaman lang ang natatanaw ko. Walang mga kabahayan.Dahil doon ay nahinuha ko na malamang ay malayo na kami sa siyudad. Maybe, it is a gateway to some province or such remote area. Hindi ko alam. At wala na akong balak alamin eventually. Dahil ang tanging tanong na nasa isip ko sa mga oras na iyon na gusto kong mabigyan ng kasagutan ay ang dahilan ni SJ kung bakit niya ako dinala sa lugar na ito. Like, is this place somewhat special to us? Kung ganoon nga, paano? At bakit?Naputol ang kaguluhang iyon sa isip ko nang sa halip na sumagot ay naramdaman ko ay may kahigpitang pagyakap ni SJ sa bewang ko. It was gentle yet… possessive? Ipina

MARIPagkatapos ng magulong tagpo na iyon sa pagitan namin ni SJ ay muli kaming binalot ng katahimikan.Ramdam ko rin kung paanong biglang naging seryoso at bahagya ring tensiyonado ang paligid namin.No one dare to speak. And seconds felt like forever.Hanggang sa napagdesisyunan kong ipunin ang lahat ng natitira kong lakas ng loob. I would risk it to start a fresh, new conversation with him.Iyon nga lang, nang banggitin ko ang pangalan niya ay bigla na rin siyang nagsalita. At kung ako, sinabi ko ang pangalan niya, siya naman ay tinawag ako sa pangalan ko. Literally in unison.Hindi ko tuloy maiwasang makaramdam ng awkwardness.“Uhm… May… sasabihin ka?” mahinang tanong ko na lang para kahit papaano ay mabawi ko ang composure.Nagkibit balikat lang siya.“Ikaw? May sasabihin ka rin ba?” balik tanong niya imbis na sagutin ang nauna kong tanong.“Ako ang naunang magtanong. Sagutin mo muna bago ko sabihin ang sagot sa tanong mo.” sabi ko.“What? It doesn’t matter kung sino ang naunang

MARITime really flies so fast. It does.Parang kahapon lang nang magising ako at matagpuan ang sarili ko sa isang puting puting kwarto. Mag isa. Walang maalalang kahit ano, ni maliit na detalye tungkol sa sarili ko. I felt alone. Not until SJ came to me and introduced himself as my… husband. Then her mom, Mama Helena came to me as well. Isang napakabuting babae na walang ginawa kundi ang paulit ulit na iparamdam sa akin na parte ako ng maliit nilang pamilya. The woman who looks at me and takes care of me as if I am her own daughter. Itinuring niya ako at ipinaramdam niya sa akin na hindi ako iba. Na para bang sa kanya rin ako nanggaling at magkakonekta kaming talaga.And now, Ayesha. Three weeks after I got discharged from the hospital at ngayon lang maipapakilala sa akin ang isa pang tao na ayon kay Mama Helena ay malapit din sa akin. She was SJ’s younger sister. Ayon pa kay Mama Helena, noong bago raw ang aksidente ay malapit na malapit kami ni Ayesha sa isa’t isa. Mas mukha pa n