All Chapters of Marrying Mr. Stepbrother: Chapter 41 - Chapter 50

MARI“What?! What do you mean he said all that?! I mean, seryoso ka ba na sinabi niya talaga sa iyo lahat ng iyon?!”Hindi ako umimik at napatango na lang.Hindi ko rin masisisi kung ganoon man ang naging reaksyon ni Riya matapos kong ikwento sa kanya lahat ng naganap sa pagitan namin ni SJ. Mula sa pag alis namin patungo sa Paris, hanggang sa hindi namin maayos na paghihiwalay kahapon lang. And throughout our talking, naging roller coaster ang emosyon niya. Naroong mangiyak-ngiyak na ito, pero biglang napangiti at natawa, ‘tapos ay mapapasimangot, kikiligin, at marami pang iba. Pero sa huling bahagi ng kwento ko kung saan kasama ang naging pagtatalo at ang hindi ko maipaliwanag na naging behavior ng asawa ko ay nanatili na sa iisang ekspresyon lang ang mukha ng kaibigan ko— hindi makapaniwala at tila sobrang naiinis.“‘Yung totoo? Hindi ka ba nangpa-prank lang?” paniniguro pa nito na halatang hindi pa rin makapaniwala sa mga sinabi ko. “Kasi kung prank lang ito, nako ‘day! Tigil-tigi

MARINgiting-ngiti ako nang makarating sa lugar na madalas naming pagkitaan ni SJ.Her mom just said na pupunta siya sa amin, ‘di ba? I know that she clearly meant this place! Bukod kasi sa dito kami madalas magtagpo ay dito niya lang din ako hinhatid at sinusundo tuwing matatapos ang mga gala namin o ang sleep over ko sa bahay nila. He never went to our usual house, anyway. Dahil hindi nga alam nina Daddy ang tungkol sa kanya.Kaya nang sabihin ni Mama Helena kanina ang tungkol sa pagpunta umano ni SJ sa amin ay iyon agad ang naisip kong lugar na unang puntahan. I know, he’ll drop by here. Sigurado ako roon. Kanina.Dahil ngayon, halos maggagabi na ay wala pa ring SJ na dumarating.Sinubukan ko na rin siyang tawagan at i-text pero ni isang sagot ay wala akong napala. Ako ba talaga ‘yung ‘pupuntahan’ niya? O nagsinungaling lang siya sa mama niya just to let her think na ayos ang lahat sa amin?Napakagat labi na lang ako habang inuusig ang sarili. Bakit nga ba ngayon ko lang naisip iyo

MARI“A-Ano pong ginagawa niyo dito? Mang Dario is the one who supposed to pick me up—”“Sumakay ka na, anak.” putol ni Daddy sa mga tangkang sasabihin ko pa. Ngumiti pa siya, dahilan para magtaka ako.Wala na rin akong nagawa kundi ang sumakay na lang sa likuran ng sasakyan kahit balot ako ng pagtataka at kaba.Nang makasakay ako ay pinasibad din naman agad ni Daddy ang sasakyan. Hindi ko na pinagbalingan ng atensiyon ang mga lugar na dinadaanan namin. Tatay ko naman ang kasama ko at kahit saan niya ako dalhin, alam kong ligtas at magiging ayos lang ako.Habang nasa daan ay binalot kami ng nakabibinging katahimikan— bagay na inaasahan kong magtatagal na sa kabuuan ng biyahe namin. But boy, was I wrong. Dahil makalipas lang ang halos limang minuto ay nagsimula na siyang magsalita.“Sorry to burst your bubble noong inakala mo na si Dario ang susundo sa iyo but I am the one who showed up.” panimula nito.Napatingin ako sa front mirror ng sasakyan kung saan nagsalubong ang mga paningin n

MARI Ang mga sumunod na nangyari ay talagang lagpas na sa inaasahan ko. Naging mabilis ang paggalaw ni SJ. He only took seconds to drag me back to the bed as he crawl and laid directly on top of me. Pagkatapos noon ay agad niya na akong sinibasib ng maririing mga paghalik— mga halik na pilit kong iniiwasan. Nanlalaban din ako pero sa ngayon ay halatang-halata naman na na wala na akong magagawa pa. Masyado siyang malaki para matalo ko. Dumagdag pa ang bigat niyang nakadagan sa akin na kung hindi ako nagkakamali ay halos doble ng bigat na taglay ko. Pumiglas ako, umiyak. I even begged. Pero para na siyang naging bingi na hindi man lang naririnig ano pa man ang sabihin ko. Balewala na sa kanya ang mga pagmamakaawa ko. Nagpatuloy lang siya sa pwersahang paggalaw niya sa ibabaw ko, hindi pinapansin ang mga paghikbi ko. Hanggang sa tuluyan na lang din akong napagod at nanghina. Lalo na nang tuluyan niya na akong maangkin. Nang maramdaman ko na ang masakit na sensasyon sa ibaba at pribado

MARIMatapos ang naging pag uusap na iyon ng babaeng doktor at ng matangkad at gwapong lalaki ay sabay na silang lumapit sa akin.Ako naman ay hindi maintindihan kung ano ang gagawin at mararamdaman. Is it true that I am currently suffering from a severe head trauma? Kaya ba wala akong maalala sa nakaraan ko at sa kung sino ako? Kung ganoon, paano nangyari ito? Did I suffer from a tragic accident or—“How are you feeling, hija?” nakangiting saad ng doktora na siyang pumutol sa paglalakbay ng isip ko.Napalunok ako.“A-Ayos lang po ako. I-It’s just that… my head hurts a bit. Papintig-pintig po.” turan ko.“Normal lang ang nararamdaman mong iyan, hija. There’s no need to worry about anything. Hindi naman sobrang sakit, hindi ba?”Tumango ako at hindi umimik.“Kanina, I had a talk with… him.” sabi ulit ng babaeng doktor. Natigilan pa ito at nilingon pa ang matangkad na lalaki bago nito nasabi ang ‘him’. Sino ba kasi talaga ang lalaking iyon? “Totoo ba ang sinasabi niya na hindi mo siya n