All Chapters of Marrying Mr. Stepbrother: Chapter 21 - Chapter 30

MARI“What do you mean you’re getting married?! Alam na ba ito ni Sir— ng daddy mo?!”Umiling-iling ako bilang sagot sa tanong na iyon ni Riya.The look on her face just shows how shocked she is when I said the news that I was getting married. Because yes, pumayag ako at sumang ayon sa gusto ni Tita Helena na magpakasal kay SJ.Napag isip-isip ko kasi na parang mas makabubuti nga sa akin at sa relasyon namin kung magpapatali na kami sa matrimonyo ng kasal.SJ is a pilot, at isipin ko man o hindi, alam ko na malaki ang posibilidad na makakilala siya ng iba— hindi lang basta iba, kundi iba-iba at maraming tao. Mga babae to be exact. And in my three months relationship with him, I can say that I am already fallen deeper and madly in love with him. Hindi pa ganoon katagal ang relasyon naming dalawa pero masasabi ko na sa sarili ko na siya na nga ang gusto kong makasama sa habang buhay. I don’t know if this is just normal but… I don’t know. Really.“Hindi ka pa naman siguro nahihibang para

MARIAfter only a week of preparation, today is finally my wedding day. Masyado mang mabilis, but I know, I am making the right decision— a decision to marry the first man who made me feel loved, the first man who made me the happiest woman ever alive. Well, maliban kay Daddy syempre. But that’s beside the point dahil common sense naman na.Ngayon nga ay mag isa lang ako rito sa isang suite ng kilalang hotel. Wala akong kasama maliban sa puting wedding dress na susuotin ko mamaya at sa iba pang accessories na gagamitin ko rin. Simple at intimate lang ang magiging kasal. Walang ibang tao na invited at dadalo maliban sa amin ni SJ na ikakasal, kay Tita Helena, sa kapatid ni SJ na si Ayesha, ang mag asawang sina Zequiel at Riya, at ang mismong huwes na magkakasal sa amin.Oo, huwes lang ang magkakasal sa amin at gaganapin lang iyon sa isa sa mga conference room dito sa hotel na inayusan lang para kahit papaano ay umangkop sa gagawing event.Kung ako lang din ang tatanungin ay hindi ako p

MARIThree hours after the wedding and exactly two hours after I and SJ had that heart-to-heart talk with his mother, Mama Helena.Pero imbis na sa reception area o kung saan mang lugar ako pumunta kasama si SJ ay nandito ako ngayon sa kwarto ko. Sa kwarto ko, as in sa isa sa mga kwarto ng bahay na tinitirhan ko kasama si Daddy.Matapos kasi ang naging pag uusap naming tatlo ay nagpaalam na akong uuwi muna bago pumunta sa reception area na isa lang namang exclusive buffet na ang magiging panauhin ay kami-kami lang din na nasa kasal.I just realized kasi na halos twenty four hours na akong wala sa bahay para lang paghandaan ang naging kasal ko kanina. Huli na rin nang maisip ko na hindi nga pala ako nakapagpaalam sa kahit kanino, lalung-lalo na kay Daddy. And like what I’ve said, halos twenty four hours na akong wala sa bahay nang wala ring pasabi kaya baka nag aalala na sila sa akin or whatever. Baka magulat na lang ako at nakapaskil na sa kung saan-saang lugar o naka-flash na sa laha

MARISa tagal namin sa daan, sa dami ng kinain— I’m sorry, what I mean is, sa dami ng pinagtalunan namin ni SJ, sa wakas ay nakarating na rin kami sa dapat naming puntahan.Iyon nga lang, hindi ko maiwasang magtaka dahil imbis na sa airport ay sa isang bakante at malawak na lote kami nagpunta. Oh, my gosh… Don’t tell me…?“Alam ko kung ano’ng iniisip mo. How come, I haven’t notice immediately that you’re a naughty, baby girl—”“B-Bastos ka talaga!” sigaw ko tsaka bahagyang lumayo sa kanya. Nagsimula na kasi siyang lumapit sa akin at ako naman ay nakaramdam agad ng hindi magandang pakiramdam, Idagdag pa na may kadiliman at liblib din ang lugar na iyon. Malayo pa. “W-Wala akong iniisip na kung ano, okay? A-At saka, bakit ba tayo nandito? Akala ko ba, mag a-air transport tayo papunta sa pupuntahin natin?”“Oo nga. Kaya nga may jet diyan, ‘di ba? What do you think is the purpose of that?” kaswal na saad niya.J-Jet?!“E-Eh…? N-Nasaan iyon piloto na magdadala niyan?” takang-taka na tanong

MARIMatapos nga ang biyahe namin ni SJ patungo sa tutuluyan namin ay ang kagustuhan ko pa rin ang nasunod— natulog kami, nagpahinga, at nagkasundo na kinabukasan na lang gagawin ang paglilibot at iba pang mga bagay na kailangan namin paglaanan ng oras na gawin sa lugar na iyon.Kung hindi ko pa nasasabi, ang tutuluyan namin sa Paris ay hindi isang hotel suite kundi isang normal at totoong bahay. It is simple, yet spacious and nice. Regalo raw iyon sa amin ng isang malapit na kaibigan ni Mama Helena. And guess what’s more surprising? Ang kaibigan na iyon ni Mama na nagregalo sa amin ng bahay ay siya ring nagpumilit kay SJ na dalhin ang isang private jet na pag aari rin nito para gamitin namin sa paglalakbay. And of course, ang kaibigan na iyon na rin ni Mama ang nag ayos ng lahat tungkol sa arrangement ng paglalanding-an at pansamantalang titigilan ng nasabing jet.Noong una ay hindi ako makapaniwala. But when SJ finally showed me the land and the house’s ownership title named after u