MARI“What do you mean you’re getting married?! Alam na ba ito ni Sir— ng daddy mo?!”Umiling-iling ako bilang sagot sa tanong na iyon ni Riya.The look on her face just shows how shocked she is when I said the news that I was getting married. Because yes, pumayag ako at sumang ayon sa gusto ni Tita Helena na magpakasal kay SJ.Napag isip-isip ko kasi na parang mas makabubuti nga sa akin at sa relasyon namin kung magpapatali na kami sa matrimonyo ng kasal.SJ is a pilot, at isipin ko man o hindi, alam ko na malaki ang posibilidad na makakilala siya ng iba— hindi lang basta iba, kundi iba-iba at maraming tao. Mga babae to be exact. And in my three months relationship with him, I can say that I am already fallen deeper and madly in love with him. Hindi pa ganoon katagal ang relasyon naming dalawa pero masasabi ko na sa sarili ko na siya na nga ang gusto kong makasama sa habang buhay. I don’t know if this is just normal but… I don’t know. Really.“Hindi ka pa naman siguro nahihibang para
MARIMatapos ang pag uusap namin ni Riya ay umuwi agad ako sa bahay. I am more determined to wait for my dad. Igigisa ko siya sa sarili niyang mantika. And I won’t stop until I get every truth that I want from him.Nang makarating ako kanina ay nabakas ko pa ng gulat sa mga kasambahay namin na nandito. Hindi ko naman sila masisisi kung bakit parang gulat na gulat sila sa pag uwi ko ng ganitong oras ngayon. Mula kasi nang maging kami ni SJ ay napadalas na pag uwi ko ng late.Pero kataka-taka rin na nauna pa talaga akong makauwi kay Daddy. Well, siguro normal lang iyon dahil baka gusto niya ring magpahinga muna somewhere out there. Baka masyado siyang napagod sa business errand niya— or should I say, ‘shopping spree’.Anyways, pag uwi ko kanina ay nagpalit lang ako ng damit pambahay. Tsaka ko kinuha si Pepper at sa living room na ako tumambay. Para unang pasok pa lang ng magaling at ‘napakatapat’ kong ama ay ako agad ang makikita niya.I waited for hours, nagawa ko pa ngang kumain nang
MARIAfter only a week of preparation, today is finally my wedding day. Masyado mang mabilis, but I know, I am making the right decision— a decision to marry the first man who made me feel loved, the first man who made me the happiest woman ever alive. Well, maliban kay Daddy syempre. But that’s beside the point dahil common sense naman na.Ngayon nga ay mag isa lang ako rito sa isang suite ng kilalang hotel. Wala akong kasama maliban sa puting wedding dress na susuotin ko mamaya at sa iba pang accessories na gagamitin ko rin. Simple at intimate lang ang magiging kasal. Walang ibang tao na invited at dadalo maliban sa amin ni SJ na ikakasal, kay Tita Helena, sa kapatid ni SJ na si Ayesha, ang mag asawang sina Zequiel at Riya, at ang mismong huwes na magkakasal sa amin.Oo, huwes lang ang magkakasal sa amin at gaganapin lang iyon sa isa sa mga conference room dito sa hotel na inayusan lang para kahit papaano ay umangkop sa gagawing event.Kung ako lang din ang tatanungin ay hindi ako p
MARIAfter the moment that I had with Riya, magkasabay na rin naming tinungo ang conference room kung saan gaganapin ang pag iisang dibdib namin ni SJ.And stange it might be, nang makarating kami roon at nang makita ko si SJ ay parang agad nang naglaho lahat ng agam-agam at pagdududa na nararamdaman ko kanina. Bigla na lang akong nakaramdam muli ng kasiyahan. Bahagya pa nga akong kinilig nang pagkarating namin sa conference room ay awtomatikong pumaskil ang ngiti sa mga labi ni SJ. Hindi lang sa kanya dahil maging ang ina niya at ang lahat ng naroroon ay talagang napangiti pagpakita sa akin.But the smile and reaction that stood up the most for me is SJ’s, of course.Lumapit din siya agad sa akin pagkatapos ng ilang sandaling tila pagkatulala niya. Si Riya naman ay nakangiti nang humiwalay sa akin, tsaka siya diretsong naglakad palapit sa asawa niya.“You’re so gorgeous, baby. Hindi ako nagkamali ng desisyon na magpakasal sa iyo.” nakangiting salubong naman sa akin ni SJ na tinamnan
MARIThree hours after the wedding and exactly two hours after I and SJ had that heart-to-heart talk with his mother, Mama Helena.Pero imbis na sa reception area o kung saan mang lugar ako pumunta kasama si SJ ay nandito ako ngayon sa kwarto ko. Sa kwarto ko, as in sa isa sa mga kwarto ng bahay na tinitirhan ko kasama si Daddy.Matapos kasi ang naging pag uusap naming tatlo ay nagpaalam na akong uuwi muna bago pumunta sa reception area na isa lang namang exclusive buffet na ang magiging panauhin ay kami-kami lang din na nasa kasal.I just realized kasi na halos twenty four hours na akong wala sa bahay para lang paghandaan ang naging kasal ko kanina. Huli na rin nang maisip ko na hindi nga pala ako nakapagpaalam sa kahit kanino, lalung-lalo na kay Daddy. And like what I’ve said, halos twenty four hours na akong wala sa bahay nang wala ring pasabi kaya baka nag aalala na sila sa akin or whatever. Baka magulat na lang ako at nakapaskil na sa kung saan-saang lugar o naka-flash na sa laha
MARIDahil nga sa nangyaring breakdown ko kanina ay hindi ko nagawang bumalik agad sa lugar na pagkikitaan namin ni SJ.Nang makarating ako roon ay nalaman ko pa na may isang oras na pala siyang naghihintay doon.Inaasahan ko nang magagalit siya, knowing na hindi ganoon kahaba ang pisi ng pasensya niya pagdating sa mga ganoong bagay. Kaya nga medyo kinakabahan pa ako habang papunta roon, eh.Pero nang makarating ako roon ay ibang-iba ang SJ na sumalubong sa akin. Because even though he is not smiling, I can say still that he’s not mad. Kalmado lang siya at halatang nag aalala pa nga.He even hugged me real tight the moment he laid his eyes on me.“Fuck, you made me nervous and worried, baby. Akala ko, hindi ka na darating.” saad niya pa.May mangilan-ngilang tao na ang napapatingin sa amin pero parang walang pakialam doon si SJ. And so am I.Imbis kasi na kumalas ay hinigpitan ko pa lalo ang pagkakayakap sa kanya. I even burried my face on his hard, muscular chest. I am gripping on hi
MARISa tagal namin sa daan, sa dami ng kinain— I’m sorry, what I mean is, sa dami ng pinagtalunan namin ni SJ, sa wakas ay nakarating na rin kami sa dapat naming puntahan.Iyon nga lang, hindi ko maiwasang magtaka dahil imbis na sa airport ay sa isang bakante at malawak na lote kami nagpunta. Oh, my gosh… Don’t tell me…?“Alam ko kung ano’ng iniisip mo. How come, I haven’t notice immediately that you’re a naughty, baby girl—”“B-Bastos ka talaga!” sigaw ko tsaka bahagyang lumayo sa kanya. Nagsimula na kasi siyang lumapit sa akin at ako naman ay nakaramdam agad ng hindi magandang pakiramdam, Idagdag pa na may kadiliman at liblib din ang lugar na iyon. Malayo pa. “W-Wala akong iniisip na kung ano, okay? A-At saka, bakit ba tayo nandito? Akala ko ba, mag a-air transport tayo papunta sa pupuntahin natin?”“Oo nga. Kaya nga may jet diyan, ‘di ba? What do you think is the purpose of that?” kaswal na saad niya.J-Jet?!“E-Eh…? N-Nasaan iyon piloto na magdadala niyan?” takang-taka na tanong
MARIHindi ko alam kung gaano ang itinagal ng flight namin ni SJ. Basta ang alam ko lang, nakatulog ako. Naalimpungatan na lang ako dahil sa mga mumunting halik na naramdaman ko sa noo ko. And when I slowly opened my eyes, I saw nothing but SJ. My husband…“How would you rate the flight? Kumbinsido ka na ba na magaling na piloto ang asawa mo?” nakangiti niyang saad sa akin.Napapitlag ako at nagtatakang napalingon sa paligid.Imbis na malawak na kalangitan ay maluwang na paligid ang bumungad sa akin. Marami ring naglalakihang mga sasakyan na panghimpapawid na bagama’t nagkalat ay maayos namang nakahinto sa hindi kalayuan.“N-Nandito na tayo?” tanong ko na bahagyang nilukuban ng kaba sa dibdib. Nakaramdam din ako ng excitement na hindi ko maipaliwanag.“Yup. It’s been a long flight. But yeah, we’re already here in Paris.” anunsyo nito.Napangiti ako lalo. Pero unti-unti ring naglaho iyon nang mapatingin ulit ako sa paligid.“Gabi pa rin.” malungkot na saan ko.Tumawa lang siya at baha
MARIFortunately, Dad went home just in time. Pero hindi ko na siya pinababa pa ng sasakyan at sumakay na lang kami ni Nina sa dala niyang sasakyan.We then went straight to the church where SJ organized our wedding.Ipinaliwanag ko na rin kay Daddy ang sitwasyon at nagpaliwanagan na rin kami roon. But little did he know that I have something in store for him.Sa kabila ng mahabang traffic ay nagawa pa rin naming makarating sa lugar na pagdarausan ng kasal.Pagbaba ko pa lang ng sasakyan ay hindi ko na agad maiwasang mamangha. Sa labas pa lang ay halatang halata na na pinaghandaan ang mangyayaring kaganapan ngayon.Napaiyak ako.I immediately run inside the church carrying the flower bouquet we just bought on our way here.Sa gitna ng aisle ay nakita ko ang isang lalaking hindi ko inakalang haharapin ko ulit. Si SJ.Tinawag ko ang pangalan niya, lumingon siya sa akin. And seconds later, we are hugging each other.“D-Dumating ka.” halata ang saya sa boses na saad niya.Tumango ako, umi
MARIOne month later…Pagkatapos ng naging disaster na engagement party ay umuwi na ulit ako sa amin.Of course, I have a lot of explaining to do with dad. Maging kay Aunt Melissa na umuwi na rin pala ng Pilipinas at nasaksihan din ang magulong party na iyon.Dad explained everything to me as well. Noong una, wala sana akong balak makinig but when he said a sentence that felt like a slap, I gave in.“You still didn’t tell me that you are going out with someone. Anak mo ako kaya karapatan ko ring malaman ang mga nangyayari sa iyo.”“That was just dating, anak. Ikaw nga, nagpakasal ka nang wala sinuman sa amin ang nakakaalam. Marriage is not a joke, Mari. Ama mo ako kaya may karapatan din akong malaman kung ano ang mga nangyayari rin sa iyo.”And so as that, we agreed to forgive each other. Iyon nga lang, hindi ko pa rin maiwasan minsan na magtampo sa kanya lalo na kapag naaalala ko na ang babaeng nakarelasyon niya ang siya ring ina ng naging asawa ko. Especially knowing that I treated
MARIDahil sa narinig kong mga sinabi ni SJ sa kausap niya ay mas lalo pa akong nabuhayan ng loob na gantihan siya. And tonight, in this engagement party, mangyayari na lahat ng pinaplano at dati ko pang ini imagine na mangyari.Isang oras bago ang nakatakdang event ay nasa venue na kami. I have to act like I care for everything. Nagkunwari akong chine check ang mga bagay bagay mula sa decorations, pagkain, at kung anu ano pa.Like I’ve said, masquerade ang theme ng party. Sinadya ko iyon nang sa ganoon ay hindi basta bastang magkakila-kilala ang mga taong sadya kong inimbita sa gabing ito. Lalung lalo na ang pamilya ni SJ at si Daddy. Maging sila Riya at Zequiel. Sa oras kasi na makilala ni SJ o ni Helena ang mga taong malapit sa akin na nandito ay malamang na maudlot ang mga nakalatag ko nang plano. Which I don’t want to happen of course.Paikot ikot lang ako sa event place, pretending to inspect every details of our party. Natahimik lang ako at napirmi sa isang lugar nang akayin na
MARIAnd so did we. It was finally happening.I couldn’t contain my happiness as I stared at the white dress that I was supposed to wear later that night. Our engagement night.Ilang oras na lang, mangyayari na lahat ng pinlano ko.People will finally know how cruel SJ and his mom are. Malalaman na rin ng mga ito sa wakas kung gaano kawalang hiya at kawalang awa ang mga ito. They will finally know how I suffered. How they played with me, and how I got involved with this mess just because of them.Sa kalagitnaan ng pagmumuni muni ko ay biglang tumunog ang cell phone ko. Tanda iyon na may tumatawag sa akin.Dali dali kong kinuha iyon para sagutin. It was Riya. Napangiti ako agad.“What’s up? Are you ready for tonight’s fun?” bungad ko agad.I am expecting her to have the same energy as I have. Pero hindi nangyari ang inaasahan kong iyon.“Are you… really sure of ruining this special night of yours? Sigurado ka na ba talaga sa mga gusto mong gawin?” instead, in a worried voice, she said
MARIMatapos naming mamili ng kung anu ano lang ay umuwi na rin kami. Nagluto, kumain, at ngayon ay magkatai na kaming nagpapahinga sa kama.It’s been a long and tiring day, somehow. And as much as I hate to admit it but… having SJ beside me takes a lot of frustration somehow.Hindi ko maintindihan kung bakit ganoon ang pakiramdam ko. Basta isa lang ang alam ko at ang paulit ulit na sinasabi ko sa sarili ko tuwing nakakaramdam ako ng ganitong pakiramdam— hayaan na lang at sulitin dahil pagkatapos naman ng plano ko, kapag naisagawa ko na ang paghihiganti ko ay hindi ko na mararanasan ulit ang ganitong kakaibang pakiramdam at pagkalito.“I am so sorry for frantically calling you earlier. I guess, I made myself look like a pathetic paranoid husband who’s afraid to lose his wife.” mahinang saad ni SJ pero sapat na iyon para makarating sa pandinig ko.“No need to be sorry. Naiintindihan ko. In fact, natutuwa nga ako, eh. Looking for me like that is just an indication that you really love m
MARIGaya ng pangako ko kay Riya nang araw na magkita kami ng hindi inaasahan ay nasundan pa nga iyon ng marami pang pagkikita.It’s already been a month, too. At lahat ng pagkikita na ginagawa namin ay palihim. Nasabi ko na rin sa kanya ang lahat ng nangyari maging ang mga nalaman ko. And as expected, she was shocked. Hindi rin daw niya maiwasan na makaramdam ng galit kay Helena at maging kay SJ mismo.And speaking of SJ, I hate him.I hate him not just because of what he did to me. Naiinis na rin ako sa kanya dahil… kahit malalim na ang galit ko sa kanya ay hindi ko pa rin maiwasang makaramdam ng kilig at kasiyahan tuwing may mangyayari o magagawa si SJ para sa akin na sa tingin ko ay genuine naman at hindi bunga lang ng pagkukunwari.“So, you’re saying that you’re already falling for him.” Awtomatiko akong napatingin kay Riya nang marinig ko ang mga sinabi niyang iyon.As I said, matapos ang naging unang pagkikita namin ay nasundan pa iyon ng mga patagong pagkikita. At isa sa mga
MARI Magkasama naming tinunton ni Nina ang daan patungo sa palikuran ng restaurant. Sinabihan ko siya na humanap ng ibang daan na hindi kami masusulyapan o magagawang lapitan ni Riya. I acted as if there is nothing going on. But when I and Nina reached the bathroom, I set off the composure. Especially when Nina said a thing. "You know that woman, don't you? I can see it in your eyes.” Napahilamos ako sa sarili ko at napasabunot din tsaka ako napaupo sa sahig. "She's… She's my best friend. Riya.” pag amin ko. Hindi ko naman na siya kinabakasan ng pagkagulat. Marahil dahil sabi nga niya ay alam niya nang magkakilala kami ni Riya sa unang tingin niya pa lang. "You don't expect to see her here, don't you?” tanong niya ulit. Tumango ako. "Halata nga.” sabi niya na naman. Sinundan niya pa iyon ng mahinang tawa. "If I were you, I'll make a move. Mahirap na dahil habang nandiyan siya, sigurado akong gagawin niya lahat para lang malapitang ka. And her, begging you? I'm sure hindi m
MARIIt is exactly a week after I had that medical test from Nina.Isang linggo na rin mula nang bumalik ang alaala ko. At isang linggo na rin mula nang magkunwari akong amnesiac pa rin sa harapan ni SJ at ng pamilya niya nang sa ganoon ay hindi niya mahalata ang mga pinaplano ko.But as for Riya, hindi pa rin ako nakakapag reach out sa kanya. I am still hesitant at nag iisip pa ako ng posibleng hakbang na hindi makakasira sa mga nakabinbin ko nang plano.By the way, nandito ako ngayon sa labas ng isang high end restaurant. Napag usapan kasi namin nina SJ at Nina na magkita rito. At first, I don’t want to. But after Nina said to me na sasama rin ang mga barkada ni SJ na malamang ay sila ring kasama nito nang gabing narinig ko ang usapan nila, bigla na akong nabuhayan at nagkainteres na sumama. Like, why not nga? Besides, naniniwala ako sa kasabihang “keep your friends close, but keep your enemies closer”.Nasa loob na ng restaurant si SJ at ang mga barkada nito samantalang ako ay nagp
MARI“That I can’t tell you now. Kung mayroon man, I suggest na huwag tayong masyadong mag expect dahil sa ngayon, mas lumiit pa ang tsansa ng pagbalik agad ng memorya niya. And if that would happen which I am hoping too, expect na natin na matatagalan talaga. And we’re not talking about just months in here. Mahaba habang proseso ang kakailanganing pagdaanan ni Mari para roon. And she’ll need a lot of support, of course. Lalung lalo na sa iyo na asawa niya.”Hindi lang iyon ang paulit ulit na ttumatakbo sa isip ko habang naglalakad kami ni SJ pabalik sa sasakyan.Lahat ng sinabi ni Nina kanina, lahat ng iyon ay sabay sabay na bumabalik sa isip ko.“As you can see, hindi na natagal ang examinations na ginawa ko kay Mari. Her case is too common already. Kinailangan ko lang na magtanong sa kanya ng ilang mga katanungan and of course, nag run pa rin ako ng tests para masiguro ang kalagayan niya.”“I know. But what we have to worry is that… sa nangyaring pagkakauntog niya, mas lumala pa an