All Chapters of Marrying Mr. Stepbrother: Chapter 11 - Chapter 20

MARIKung nakikita ko lang ang mukha ko ngayon, sigurado ako na katawa-tawa at kahihiya na ako ngayon. I can feel my eyes that are seemed to pop out of its sockets. Nakanganga rin ako. Aware ako roon.Ikaw ba naman kasi ang pakitaan ng pilot badge ng isang lalaking inakala mong ‘basta-basta’ lang.“Y-You’re a pilot?” hindi pa rin makapaniwalang saad ko.Tumango naman siya at ngumiti.“Yeah. So, if you’ll excuse me, I better get going bago pa ako ma late ng sobra sa flight ko. I don’t want to put others’ sake on compromise. I’m sure you don’t want to, either.”Dahan-dahan akong tumango tsaka bahagyang ngumiti.“U-Uhm, yeah. I… see you next time, I guess.” sabi ko na lang at bahagya nang lumayo sa kanya para bigyan siya ng daan papasok sa sasakyan niya.Nagpalitan na rin kami ng number at social media accounts nang sa ganoon ay magkaroon pa rin kami ng contact sa isa’t-isa.Hanggang sa makaalis na siya ay nanatili pa rin ako sa kinatatayuan ko. I only walked away after his car was lost

MARIIt’s been an hour since SJ walked up to us and joined us for a drink. Pero hanggang ngayon, parang hindi pa rin ako makapaniwala na kasama nga namin siya. It’s just that… hindi pa rin mag sink in sa akin!“Hey, Mari, are you okay? Bakit hindi ka umiimik diyan?” Napapitlag ako nang marinig ang banayad na tinig na iyon na galing kay… SJ.Anyways, yeah. Siya nga talaga ‘yung lalaking bigla na lang lumitaw sa likuran ni Riya kanina. Hindi ako naghahallucinate lang o nagda-daydream. Totoong SJ siya at maging si Riya ay nakikita rin siya!And the only thing that got him here is that, hindi raw natuloy ang supposedly ay flight niya.“Private flight lang naman kasi iyon, actually. On the last minute, pinaalam ng guest na postponed na raw muna ang flight niya at ire-resched na lang daw.”“Eh, bakit ka nandito?”“Aray naman. Akala ko ba, okay na tayo?” tila offended na saad nito.Tiningnan ko naman siya ng masama.“That’s not what I meant, crazy. I mean, bakit ka nandito? Aren’t you shoul

MARITatlong linggo ang mabilis na lumipas mula nang dalhin ako ni SJ sa napakagandang lugar na iyon. And well, guess what. Nasa Pilipinas pa rin ako!Hindi lang naman kasi ako ang nagdesisyon ukol sa bagay na iyon. I also asked my dad’s side. Hiningi ko rin ang opinyon nina Riya at Zequiel maging ng mga kasambahay namin at si Mang Dario. Ang tanging hindi ko na lang napagsasabihan sa desisyon kong iyon ay si Aunt Melissa.Hindi ko kasi alam at literal na wala kasi akong ideya kung ano ang maaari niyang maramdaman o sabihin sakaling malaman niya na na plano ko nang dito na lang sa Pilipinas mag stay for good. And by the way, noong sinabi ko na hate na hate ko ang Pilipinas, kalimutan niyo na iyon. Because to be honest, I am starting to fall in love with this amazing country again. Lalo na at nandito ang mga taong mahalaga sa buhay ko. Well, except nga from Aunt Melissa. But we’ll get to that.Anyway, okay naman na ang buhay ko rito sa Pilipinas in general. Malamang, gugustuhin ko bang

MARIMarami nang tao sa venue ng party ng mama ni SJ nang dumating kami roon. And as much as I want to look for Zequiel and Riya, wala naman akong nagawa nang hilahin ako ni SJ at sabihing kailangan ko siyang samahan na magpalit ng damit sa isa sa mga cottage. Ang galing lang. What a great waste of time.Kahit naiinis ako ay sinamahan ko na lang din siya dahil wala na rin naman akong choice. Ayoko namang mag-ikot mag isa sa party na iyon nang wala man lang kasamang kakilala kahit isa. Mahirap na, baka mapagkamalan pa akong gate crasher o kung ano pa man.Kanina, nang nasa sasakyan pa kami ay aligaga na ang isip ko sa pag-ooverthink ng paano kung may makakita sa amin na dumating ng magkasama? ‘Tapos makita rin kaming pumasok sa iisang cottage room? Iba na ang mundo ngayon at hindi na natin masasabi ang mga tumatakbo sa isip ng tao. Ayoko ring ma-issue sakaling may kahit isang makakilala sa akin sa party na iyon dahil paniguradong hindi lang ako ang maiiskandalo kundi ang buong pamilya

MARIWith everything that is happening, I can barely cope. I am shocked, I am clueless of everything that is happening around me, especially with SJ’s impulsive behavior.Ang mga naganap kanina ay sobra-sobra na para sa akin. Pero ang mga sumunod na pangyayari ay lalo pa palang mas malala.Matapos mabaling sa amin ang atensyon ng lahat, SJ suddenly bend down on his knee— holding my hand while looking at me with the shiniest eyes and the brightest smile. His expression shows so much hope.“I know I already asked you this and you already said ‘yes’ but… Mari, will you be my girlfriend?” marahan niya pang tanong habang nakatingin pa rin sa akin.Gulung-gulo na ako. Wala akong ni katiting na ideya tungkol sa mga nagaganap sa akin ngayon. Sa mga pinaggagagawa ni SJ… what is this for him, really? A prank? O baka naman ‘palabas’ para kahit papaano ay pasayahin ang mama nito sa kaarawan nito? Hindi malabo.Bumalik din sa isip ko ang ginawa niyang pagkukunwari na bakla siya habang kausap niya