All Chapters of Stranded With A Hot CEO: Chapter 1 - Chapter 10

Napansin ni Lola Kora ang naiinis na pagbuntong-hininga ng apong si Joey na noon ay nakaupo sa swivel chair nito sa parte ng maluwang na salas kung saan naroroon ang maluwag nitong writing space. May tatlong floor-to-ceiling bookshelves doon na puno ng libro at mga paraphernalia na nakolekta sa iilang taon pa lamang nitong writing career, at iyong malaki nitong desk na nabili noon pang twelve years old ito ang nasa gitna. Iyon din ang mismong pwesto kung saan ito nag-aaral noong estudyante pa na ngayong manunulat na ay hindi na nabago. Estudyante pa lamang si Josefina Marionne Ledesma ay nananalo na ito ng mga patimpalak sa pagsusulat. Maliit pa lamang ito ay magaling nang mag-imbento ng mga kwentong noong una’y kinukwento nito sa kanila impromptu anumang oras na sumpungin ito, hanggang sa nagtagal ay sinusulat na ng kamay sa mga notebooks nito. Natuto ito ng sarili sa pagtipa sa keyboard ng computer desktop na binili nila para rito at noong highschool naman ay nagsimula itong sumal

“Mom, bakit ka matamlay?”Napaangat ang tingin ng mother ni Hazel sa dalaga. Sa harapan nito, nakapatas ang mga receipts ng mga bills na kailangang bayaran sa katapusan ng buwang ‘yon. “Pa’no ako matutuwa nito, e, male-late na naman ang remittance ng Daddy n’yo? Kukulangin ang budget kong pambayad sa mga bills natin at monthly amortization.”Nagkataon namang nagdaraan si Ara, mas nakababatang kapatid ni Hazel, para kumuha ng tubig sa ref. Narinig nito ang huling sinabi ng ina. “Bakit, Mom? Kulang ba ang pot money natin?”Bumuntunghininga ang ginang. “Oo, e. If you girls can help out, please? Ayokong ma-late sa bayad sa bahay. Hindi natin mahahabol ang rebates.”Nagkatinginan ang magkapatid.“Sige, Mom, we’ll help,” ani Hazel. “Ako rin. Baka may malo-loan-an ako sa mga—““Ah-ah, no utang,” sabi naman ng kanilang Mommy. “We need an additional income, hindi additional utang. I told you, girls, ‘di ba? Last option ‘yon. Hindi naman malaki, konting kulang lang.”Bumuntunghininga ang magk

Pumasok na siya sa bahay at isinara niya na ang pinto. Sinulyapan niya ang kanyang wristwatch. “Ano pa kayang oras darating ‘yon?” natanong niya sa kanyang sarili tungkol sa isa pang renter. Hindi pwedeng hindi niya i-lock ang pinto, syempre. Kaso atat na atat na siyang balikan ang kwento niya, at baka masyado siyang maabala hindi niya agad mamalayan kung may dumating na pala. Ang alam niya, nabigyan na ng duplicate ng susi ang Pepper na ‘yon through the third person. Sobra daw kasing busy kaya hindi na nakapunta at ipinakuha na lang muna. Kaya kung i-lock man niya ang pinto, makakapasok pa rin ito.Isa pa, gusto niyang matulog muna bago magsimulang magtrabaho. Hindi siya nakatulog nang maaga kagabi dahil ang dami-daming ibinilin sa kanya ng kanyang mga lola. Sa tabi pa nga niya nakatulog si Lola Kora kasi ang control freak niyang lola na si Lola Tinay, gumawa pa ng listahan na siya ang pinagsulat kasi masyado nang malabo ang mga mata nito. Nakatulog na si Lola Kora sa kahihintay

Nakatitig si Pepper kay Joey. Halatang bagong bangon lang ito, gulo ang buhok, walang make up, naka-pajamas at robe na pale pink, at bagong gising ang mga mata kahit namimilog ang mga iyon ngayon. Mahaba ang buhok nito, bahagyang kulot, at hugis-puso ang mukha. Ang mga kilay… ang elegante ng hugis. Makapal at may pilantik ang eyelashes ng almond-shaped na mga matang iyon. Sa mga matang iyon at matangos nitong ilong, sulit na sana. But her lips… plump. And red. Sumptuous, kissable lips.Hahalikan kita kahit anong mangyari. Just wait. I will.Muntik nang mapabuntonghinga si Pepper habang tinatago ng mukha ang imboluntaryong naisip. She’s definitely a woman, in all the physical ways that count. And she’s the most gorgeous tousle-haired woman he had ever seen in his entire life. So why the hell was she Joey, again? And why couldn’t he speak suddenly right now, while her eyes traveled over him?“Lalaki si Pepper? Oh my god,” anito, natatawa at namumula ang mga pisnging iyon.“Ahm, I’m

Ang totoo, nalilito si Pepper. Titig na titig sa kanya si Joey at kahit ngayon lang niya ito nakilala, ramdam niya ang lakas ng hatak nito sa kanya. Umiwas siya sa gulo sa Manila kaya siya naririto, pero ngayon ba mapapasok na naman siya sa isa? Nagulat pa siya na gusto niya ang ideya na maaaring gusto siya ng babae—isang virtual stranger, really—sa kabila nang kapangyayari lang kay Hanna. Hindi sa pagmamayabang, talaga lang as long as he could remember, malakas ang hatak niya sa babae. Noong maliit pa siya, dahil cute siya at bibo, pinag-aagawan siya ng mga girl playmates niya sa park. Marami ang mga itong ‘boyfriend’ siya. Kapag nagpapaalam sa kanya kung sila na, payag naman siya nang payag. Lalo na kung hahalik siya sa pisngi kasi ang lambot ng mga pisngi at ang bango. Kilig na kilig siya sa tuwa kapag nakakahalik siya sa mga pisnging iyon.He liked girls, he knew that even before he knew about the different anatomies of boys and girls. He loved that they liked him, too. Noong