All Chapters of บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่: Chapter 2151 - Chapter 2160

“เรื่องนี้ท่านหวังวางใจได้ ข้ามีความสามารถขอรับ!” ไท่สื่อลี่รีบกล่าวอย่างไรเสีย คนในเผ่าก็เป็นครอบครัวเดียวกัน หากพัฒนาไปได้ ใครบ้างจะไม่ต้องการ?ก่อนหน้านี้มีฉือสยงคอยขัดขวาง ทำให้พวกเขารู้สึกกดดัน แต่ตอนนี้ฉือสยงตายแล้ว ทุกอย่างย่อมขึ้นอยู่กับไท่สื่อลี่ไม่ใช่หรือ?สามวันผ่านไปไท่สื่อลี่ลงมืออย่างรวดเร็ว ใช้เวลาเพียงไม่กี่วันก็สามารถรวมชนเผ่าให้เป็นหนึ่งเดียวได้ ตอนนี้ชนเผ่าทั้งหมดอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา ทำให้หวังหยวนรู้สึกพึงพอใจ!ส่วนในเมืองหลวง ซือฟางและเจี๋ยงโฉ่วอีได้รับข่าวจากจางเหวินเชา เมื่อทราบว่าจางเหวินเชาล้มเหลว ซือฟางกลับไม่โกรธ ยังคงมีท่าทีสงบนิ่ง ราวกับว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งที่คาดการณ์ไว้แล้วบนชั้นสูงสุดของโรงเตี๊ยมหรูหราแห่งหนึ่ง ซือฟางและเจี๋ยงโฉ่วอีนั่งดื่มสุราชมทิวทัศน์เมืองหลวงเบื้องล่าง“ข้าว่าท่านไม่กังวลเลยงั้นหรือ?”“ท่านมองหวังหยวนเป็นเสี้ยนหนามมาตลอดไม่ใช่รึ? ครั้งนี้พลาดโอกาส คราวหน้าคงยากที่จะฆ่ามันแล้ว”“หากไม่ระวัง อาจทำให้พวกเรามีปัญหาใหญ่ด้วยซ้ำ!”เจี๋ยงโฉ่วอีหมุนจอกสุรา มองไปที่โต๊ะต่อไป ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ตอนนี้ทั้งสองมีอำนาจล้นฟ้า อยู่

“ฝ่าบาท บัดนี้กระหม่อมเป็นเพียงคนรับใช้ในห้องเครื่อง จะช่วยเหลือพระองค์ได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ?”เสี่ยวเต๋อจื่อเลียริมฝีปากแห้งผาก สีหน้าดูลังเลไป๋อวิ๋นเฟยรีบกระซิบ “ข้าจะเขียนจดหมาย เจ้าหาทางนำออกไปนอกวัง ไปที่ร้านอาหารชิงเหอที่ถนนเหยียนเหอ แล้วมอบจดหมายนี้ให้เจ้าของร้านอาหาร ให้เขารีบบอกเรื่องนี้กับหวังหยวน!”ถึงเวลาแล้ว ต้องรีบขอความช่วยเหลือจากหวังหยวนแม้ไป๋อวิ๋นเฟยจะอยู่ในวังหลวง แต่ก็พอจะรู้เรื่องราวข้างนอก ซือฟางและเจี๋ยงโฉ่วอีมีอำนาจมาก หากไม่หยุดยั้ง แผ่นดินของราชวงศ์ไป๋คงจะถูกแย่งชิง!ต่อให้เขาตาย ก็คงตายตาไม่หลับ...คงไม่มีหน้าไปพบเสด็จแม่!นี่มัน...เสี่ยวเต๋อจื่อลังเล มือสั่นเทา เขากลืนน้ำลายก่อนกล่าวเบา ๆ ว่า “ฝ่าบาท กระหม่อมอยากช่วยเหลือท่าน แต่กระหม่อมออกจากวังไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ!”“เรื่องนี้สำคัญมาก หากมอบจดหมายให้คนอื่น กระหม่อมก็ไม่มีคนที่ไว้ใจได้ หากเรื่องนี้รู้ถึงหูท่านขุนพลใหญ่และท่านเจี๋ยง ไม่เพียงแต่ชีวิตกระหม่อมจะไม่รอด ฝ่าบาทก็จะเดือดร้อนไปด้วยนะพ่ะย่ะค่ะ!”ไป๋อวิ๋นเฟยครุ่นคิด ตบหน้าผากแล้วกล่าวว่า “เท่าที่ข้ารู้ ห้องเครื่องต้องออกไปซื้อผักสดทุกวันไม่ใช่หร

หวังหยวนคิดแล้วก็ยังไม่เข้าใจไป๋อวิ๋นเฟยเป็นไพ่ใบสำคัญ มีประโยชน์ต่อซือฟางและเจี๋ยงโฉ่วอีอย่างมากหากใช้ไพ่ใบนี้สุ่มสี่สุ่มห้าย่อมมีแต่ผลเสียและจะเป็นอันตรายต่อทั้งคู่สองคนนั้นไม่ใช่คนโง่ จะทำเรื่องโง่เขลาเช่นนี้ได้อย่างไร?“ข้าได้รับจดหมายจากเมืองหลวง ตรวจสอบแล้วเป็นลายมือของไป๋อวิ๋นเฟยจริง อีกอย่างเขายังติดต่อจุดส่งข่าวในเมืองหลวง หากไม่เกิดเรื่องใหญ่ เขาคงไม่เสี่ยงเช่นนี้ขอรับ!”“ที่สำคัญ ข้าได้รับข่าวว่าซือฟางกำลังติดสินบนขุนพลแปดคน แต่ตอนนี้ยังไม่รู้ว่ามีกี่คนที่กลายเป็นพวกของซือฟาง!”ขุนพลแปดคนหรือ?หวังหยวนเลิกคิ้ว เขารู้เรื่องของต้าเย่น้อยมาก“ท่านผู้นำ ขุนพลแปดคนมีอำนาจการทหาร คานอำนาจซึ่งกันและกัน”“อีกอย่าง ไป๋เหยียนเฟยเคยตั้งกฎไว้ว่า แม้แต่ซือฟางที่เป็นขุนพลใหญ่ก็ไม่มีสิทธิ์ยุ่งเกี่ยวกับขุนพลทั้งแปด ไม่ต้องพูดถึงการหาข้ออ้างแย่งชิงอำนาจการทหาร!”“แต่ตอนนี้ไป๋เหยียนเฟยไม่อยู่แล้ว ซือฟางคงไม่ปล่อยให้ขุนพลแปดคนมีอำนาจมากขึ้น ไม่เช่นนั้น ต่อไปคงเกิดการแบ่งแยก ต้าเย่จะไม่เป็นปึกแผ่น แผนการของซือฟางและเจี๋ยงโฉ่วอีก็คงล้มเหลว...”เกาเล่อคือสายลับของหวังหยวน คำพูดของเข

“เสี่ยวเต๋อจื่อหรือ?”หวังหยวนทำหน้างง“ใช่แล้วเจ้าค่ะ!”ไป๋ลั่วหลียืนยัน “เสี่ยวเต๋อจื่อเป็นคนที่ฝ่าบาททรงไว้ใจมากที่สุด คอยดูแลชีวิตประจำวันของพระองค์มาโดยตลอด แม้จะอายุยังน้อย แต่ก็ทำงานรอบคอบอย่างมาก ด้วยเหตุนี้ ฝ่าบาทจึงให้อยู่รับใช้ใกล้ชิด”“ตอนที่ฝ่าบาทสวรรคต เสี่ยวเต๋อจื่อได้หายตัวไป ข้าคิดว่าเขาคงถูกฆ่าไปแล้ว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาคงแอบไปซ่อนตัว และกลายเป็นสายลับขององค์ชาย”“หากพวกเราหาเสี่ยวเต๋อจื่อพบก็จะติดต่อกับองค์ชายได้”ศัตรูอยู่ในที่สว่าง พวกเขาอยู่ในที่มืด ต้องวางแผนอย่างรอบคอบ ห้ามเปิดเผยตัว ไม่เช่นนั้นซือฟางและเจี๋ยงโฉ่วอีจะระวังตัวสองคนนั้นไม่ใช่คนดี!“จริงด้วย”“แต่ตามที่เขาเล่า เสี่ยวเต๋อจื่อเป็นคนรอบคอบ ตอนมาที่ร้านอาหารก็ทำตัวลึกลับ พวกเราคงหาตัวเขายากใช่หรือไม่?”“เจ้าอยู่ในวังหลวงมานาน มีเพื่อนสนิทที่ยังอยู่ในวังบ้างหรือไม่?”“อาจจะขอความช่วยเหลือได้บ้าง”หวังหยวนมองไป๋ลั่วหลี เฝ้ารอคำตอบไป๋ลั่วหลีส่ายหน้า แล้วกล่าวว่า “ฝ่าบาทไม่ชอบให้คนรวมกลุ่ม แบ่งฝักแบ่งฝ่ายกัน ข้าถูกยกย่องเป็นหญิงงามผู้มีความสามารถอันดับหนึ่ง ย่อมมีคนมากมายอยากคบค้าสมาคม แต

“ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว เลือกคืนนี้เลยก็แล้วกัน”หวังหยวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นยกถ้วยน้ำชาขึ้นมองไปยังท้องฟ้าคืนนี้คงเป็นคืนที่นอนไม่หลับอีกด้านหนึ่ง ไป๋ลั่วหลีควบม้าอย่างรวดเร็ว มุ่งหน้าไปยังค่ายทหาร!เวลาคือทุกสิ่ง นางต้องรีบหาคนมาช่วยเหลือไป๋อวิ๋นเฟยให้เร็วที่สุด!ด้วยวิธีนี้เท่านั้น ต้าเย่จึงจะกลับคืนสู่ความสงบสุขได้อีกครั้ง!และยังใช้โอกาสนี้กำจัดซือฟางและเจี๋ยงโฉ่วอีได้ด้วย!...ค่ำคืนมาเยือน หวังหยวนเปลี่ยนเป็นชุดใหม่ มุ่งหน้าไปยังประตูวังหลวงเพียงลำพังด้วยคำขอร้องของหลิ่วหรูเยียนและไฉจวิ้น หวังหยวนจึงจำใจพาทั้งสองไปด้วย แต่ในใจก็รู้สึกซาบซึ้งแม้จะเตรียมการไว้พร้อมแล้ว แต่คนฉลาดก็อาจพลาดพลั้งได้ หากเกิดความผิดพลาด พวกเขาทั้งสามคงต้องติดอยู่ในต้าเย่ตลอดไป...ทั้งสองรู้เรื่องนี้ดี แต่ยังยืนหยัดที่จะติดตามเขา มิตรภาพเช่นนี้ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใด!“พวกเจ้าตัดสินใจแล้วหรือ?”เมื่อใกล้จะถึงประตูวัง หวังหยวนถามขึ้น“เหตุใดท่านจึงลังเล?”“ท่านอย่าบอกนะว่าจะเปลี่ยนใจ?”“ข้าบอกไว้ก่อน! หากท่านไม่พาข้าไปด้วย ข้าจะวิ่งชนกำแพงตายตรงนี้แหละ!”“ข้าเกิดมายังไม่เคยเข้าวังหลวง วันน