All Chapters of Love by Chance (The Billionaire's Forgotten Love): Chapter 71 - Chapter 80

Pumasok pa rin ako sa hotel kinabukasan. Hindi naman ako ang nakaschedule na maglilinis ngayon sa opisina ni Conrad kaya walang dahilan para makita ko siya, na ayaw ko naman ding mangyari talaga matapos ang paghaharap naming iyon kahapon.Ano namang akala niya? Na porke't may nangyari sa 'min ay maging sunod sunuran nalang ako ng ganoon kadali? At talagang pinagsalitaan niya pa ako ng masakit!At buti nalang na mukhang parehas naman kami ng gusto dahil di na ulit lumapit sa 'kin ang sekretarya niya gaya ng ginawa nun kahapon."Jusko Ze, ayaw ko na talagang umulit! Pakiramdam ko hanggang ngayon may tama pa rin ng alak ang ulo ko. First time ko nakainom ng ganoon karami." Palatak ni Rina. Naalala na naman nito ang nangyari noong isang gabi.Kasalukuyang lunch break namin ngayon at gaya ng nakagawian ay dito lang kami sa locker kumakain dahil may baon naman kami."Buti naisip mo yan. Kumusta na pala kayo ni Matt?" Tanong ko sa abogadong kameet up niya."Ayon, nagkakachat pa rin kami pero

Nang makarating kami sa mansyon ng mga Farris ay walang paglagyan sa magkahalong kaba at excitement ang puso ko. Tunay ngang napakayaman nila. Napakalaki at napakaganda ng kanilang mansyon kahit sa labas pa lamang ang nakikita ko. May maraming mga bisita na rin sa kanilang malawak na bakuran.At yung abnormal kong mga mata kagaya ng puso kong tanga ay hinanap agad ang mukha ng lalaking di mawala wala sa isipan ko. "Gaga! Sa dami ng tao eh paano mo ba naman makikita eh nasa loob ka pa ng sasakyan!" Saway ko sa sarili sa aking isipan.Pero kahit nakapark na ang sasakyan ay di ko pa rin magawang bumaba dahil namuhay na naman yung pagwawala ng damdamin ko dahil sa kaba."Ma'am?" Takang tanong ng driver nang di ko magawang kumilos.At bago pa man ako tuluyang lukubin ng kaba at kahihiyan ay nakita ko si Keron na naglalakad papalapit sa sasakyan kaya binuksan na ito ni kuyang driver.Kita ko kaagad ang pag awang ng labi nito nang tuluyang makalapit."Woooh! I'm speechless!" Manghang mangha

Samo't sari ang emosyong nararamdaman ko nang maliwanagan sa lahat lahat. Umalis na si Jonas matapos namin mag usap habang ako'y nanatili lang sa kinauupuan at patuloy sa pag iyak. Parang walang saysay ang magandang ayos ko ngayong gabi dahil wala na akong ibang gustong gawin ngayon kundi umuwi at ipahinga ang pagod na puso at isipan.Sobra pa akong namuhi noon kay Conrad. Yun pala, sa aming dalawa ay siya ang mas nakakaawa. Hindi siya nagsinungaling noon, totoong mahal niya ako. Totoo lahat ng pinapakita't pinaparamdam niya at hindi iyon pagpapanggap lang. Sadyang kinain lang ako ng sama ng loob dahil akala ko ay basta basta niya nalang akong tinalikuran at iniwan.Pero mali pala ako ng inakala. Maling mali. At mas doble doble pa ang sakit dahil hindi na kami magiging masaya ulit. Hindi na iyon kailan man mangyayari ulit. Sadyang hiram lang ang mga sandaling iyon. Langit at lupa ang pagitan namin at ang kagaya ko'y hindi kailanman nababagay sa kanya. Isang katulad ni Lorraine ang nar

( Conrad's POV )"Oh Fuck!"Napamura ako nang maramdaman ang pagsakit ng ulo ko."Are you okay babe?" Isang boses ng babae ang narinig ko kaya dahan dahan kong iminulat ang mga mata.Napaawang ako nang mabungaran ang mukha ni Lorraine sa tabi ko."Goodmorning babe!" Nakangiting bati nito habang nakatakip ng kumot ang katawan.Agad akong napabalikwas ng bangon dahil sa pagkagulat. At mas lalo lang akong nataranta nang makitang hubo't hubad ako at wala ring anumang suot na saplot sa katawan.Papaanong!?"What the fuck Lorraine! What are you doing here!?" Asik ko habang nagmamadaling pinulot ang nakakalat na boxer, pantalon at t- shirt at isinuot ito agad.Kalmado naman itong umupo sa kama na nagingiti pa. "Why you look furious babe? Samantalang kagabi panay ungol ka. Aren't you happy na sa wakas naisuko ko na sayo ang pagkababae ko?" Kampanteng sagot nito kaya mas lalo akong napamura sa isipan.Damn! How come?Pilit kong inaalala ang mga nangyari kagabi ngunit di ko naman maalala na nag

"I'll transfer now the money you need sa bank account mo. Hindi kita pipiliting bayaran mo, but of you really want to, just don't pressure yourself too much. Asikasuhin mo na muna ang paglipat ninyo." Concern na pahayag ni Keron.Kasalukuyan kaming nasa resto niya. Dito na kami nagkita at nagdinner para pag usapan ang lahat. Matapos kong talikuran si Conrad kanina sa paaralan ay nagpasalamat nalang akong umalis din iyon kaagad."Salamat. Pasensiya ka na sa malaking abala na ito." Emosyonal na ani ko. Ngayong alam na rin ni Conrad ang tinitirhan ko ay mas lalo kong dapat na bilisan ang pagkilos.Kita ko ang pagpakawala ng malalim na buntong hininga ni Keron. Matapos kong sabihin sa kanya ang lahat ng nalaman ko mula kay Jonas naging sobrang seryoso na rin siya bigla."I hope mapanatag ang loob mo sa gagawin mo Ze. Actually, narinig ko ang usap usapan ng mga kaibigan ko sa party na naghiwalay na raw sina Conrad at Lorraine," Salaysay nito kaya napamaang ako sa narinig. Parang biglang lum