Lahat ng Kabanata ng Love by Chance (The Billionaire's Forgotten Love): Kabanata 81 - Kabanata 90

Lumabas ako sa building ng hotel na sobrang bigat ng dibdib ko. Kahit nakapag usap na kami ni Rina ay di pa rin nabawasan ang hinanakit ko sa mga pang iinsulto ni Conrad.Sobrang nagtaka pa nga si Rina kung bakit ako labis na naging emosyonal ngunit naging tikom ang bibig ko. Hindi ko nalang kinuwento sa kanya sa takot na baka madulas siya at may mapagsabihan na iba. Mas lalo akong dapat na mag ingat ngayon kahit aalis na kami.Binalikan ko rin si Mrs. Tizon pagkatapos at binigay na agad ang bayad. Problema na ni Conrad kung hindi niya iyon tatanggapin. Sana masampal at matauhan ang lalaki sa mga sinabi ko kanina.Dumiritso na rin ako sa agad ng uwi sa apartment para ihanda ang mga gamit na dadalhin namin. Ipinaalam ko na rin kay Keron ang oras ng alis namin at nangako ang lalaki na ihahatid kami.Pagkarating mo sa apartment ay naabutan kong nag iimpake na si Tita Charo. Mga mahahalagang gamit lamang ang dadalhin namin dahil ayon kay tita ay kumpleto na raw sa gamit ang pinagawa niyang

"I----- ikaw!?"Nangangatog ang tuhod na bulalas ko kasabay ng pagbaba ko ng tawag. Pero nanatiling seryoso ang mukha nito habang nagmamaneho. Kita ko pang nagsilabasan ang ugat nito sa kamay dahil sa mariing pagkuyom niya ng kamao."Anong ginagawa niya rito? Bakit nagsorry sa 'kin si Keron sa tawag? Ano ba itong nangyayari! May alam na ba ang lalaking ito na anak niya si Connor? O baka nagduda lang dahil sa naging tagpuan nila sa restaurant kanina?" Sigaw ng aking isip na punong puno ng maraming katanungan.Hindi sumagot si Conrad na parang walang narinig kaya mas lalo naghysterical ang damdamin ko. Naluluhang tiningnan ko si Connor na tulog na tulog kaya kahit gusto kong sumigaw ay hindi ko magawa at baka magising ito."Please lang! Kung anuman ang balak mo. Ibaba mo na kami! Uuwi na kami!" Mariing pakiusap ko habang mahinang umiiyak.Hindi pa rin siya umimik. Pero base sa nakikita kong reaksyon ng mukha niya sa rearview mirror, nag aalab ang mga mata niya sa galit. His jaw clenched

( Zelena's POV )"Nasaan tayo?" Ito ang unang tanong ko sa kanya matapos magising mula sa mahabang pagkakatulog. Dahil sa labis na katahimikan namin sa biyahe matapos ang emosyonal na sagutan kanina ay di ko namalayang nakatulog na pala ako. Maging si Connor ay mahimbing at malalim na rin ang tulog."Batangas." Tipid na sagot niya na tutok na tutok ang mga mata sa pagmamaneho.Napalunok ako ng mariin habang tinitingnan ang tinatahak naming daan. Sa dami ng punong kahoy ay alam kong malayo na nga kami sa Maynila.Di ko alam kung anong mararamdaman ko. Pero isa lang ang alam kong sigurado, kinakabahan ako ng sobra ngunit di ko rin maikakaila ang kakaibang galak sa puso ko.Ganoon pa man, kailangan kong manatiling pormal at kalmado sa harapan niya. Alam kong mapag uusapan na namin ang lahat tungkol sa nakaraan dahil wala na naman akong takas pa. Ngunit hanggang doon lang din iyon. Hindi na ako aasa pang manunumbalik pa kami sa dati kahit na may anak kaming mag uugnay sa 'min. Itinatak ko

"Aba'y oo naman! Di lang yun, ipagluluto rin kita ng paborito mong kakanin nang matikman din nitong maganda mong asawa. Ano nga ulit ang pangalan mo iha?" Inosenteng tanong ni Manang na walang ka alam alam sa nangyayari."Uhmmm Zelena po Manang." Tipid na sagot ko lang at iniwas na ang mga mata sa mapanuksong lalaki."Aba'y kaygandang pangalan, kasing ganda mo. Naku! Kung ako sa inyong dalawa, hangga't bata pa kayo eh mag anak kayo ng marami nang sa gayun dadami ang magagandang lahi ninyo." Ngiting ngiti na turan ni Manang na sinang ayunan naman ni Conrad.Gosh! Inaasar ba ako ng lalaking ito? Kaya naman para makaiwas na sa pang iinis o kung anumang pantitrip niya ay minadali ko ang pag ubos sa pagkain ko at nauna ng tumayo sa kanila.Hawak hawak ko ang dibdib nang makalabas ng kusina. Kokomprontahin ko talaga siya ngayon kung bakit niya iyon sinasabi. Anong klaseng pantitrip ba ang gusto niya. Hindi na nakakatuwa dahil yung puso kong marupok ay umaasa na naman.Upang pakalmahin ang n

Matapos namin kumain ng breakfast at nakapaghanda para tumungong San Agustin ay di ko inaasahan ang biglaang pagdating ni Tita Charo."Lala Charoooo!" Tuwang tuwa itong sinalubong ni Connor at ganoon din ako."Tita!" Kapwa kami napayakap sa kanya."Naku! Namiss ko kayong dalawa. Ang isang gabi ay para ng isang linggo." Emosyonal na sambit nito."Welcome po kayo rito. Feel at home lang po." Magalang na ani ni Conrad at nagmano kay tita na ikinangiti naman nito. Inutusan nito ang driver at isang tauhan niya na bitbitin ang malalaking bag na dala ni tita. "Ang dami mo namang gamit na dala ta." Wala sa sariling sambit ko nang mapuna ang mga ito."Hindi ko lang mga gamit iyan. Mga gamit yan natin, inutos daw nitong si Conrad ehh. Ibabahay na ata kayong mag ina. Nakipag agawan pa yan kay Keron para lang mapuntahan kayo nung gabi." Salaysay ni tita kaya napamaang akong nakatingin sa lalaking napakamot pa sa ulo niya na parang nahihiya."Total naman nakahanda na ang paglipat ninyo kaya ipina