Hello! Sorry for keeping you wait! Tinapos ko lang po talaga ang word count ng nextbook ko para makapag apply po ng kontrata, title po is "Love by the Iron Fist (The Billionaire's Prisoner). Sana po ay mabigyan na ng kontrata oara masimulan na ninyong basahin. Kailangan ko po magsulat ng panibago dahil po sa performance ng book na ito na non exclusive lang po. Thank you all for waiting! Lovelots! Godbless us!
"I'll transfer now the money you need sa bank account mo. Hindi kita pipiliting bayaran mo, but of you really want to, just don't pressure yourself too much. Asikasuhin mo na muna ang paglipat ninyo." Concern na pahayag ni Keron.Kasalukuyan kaming nasa resto niya. Dito na kami nagkita at nagdinner para pag usapan ang lahat. Matapos kong talikuran si Conrad kanina sa paaralan ay nagpasalamat nalang akong umalis din iyon kaagad."Salamat. Pasensiya ka na sa malaking abala na ito." Emosyonal na ani ko. Ngayong alam na rin ni Conrad ang tinitirhan ko ay mas lalo kong dapat na bilisan ang pagkilos.Kita ko ang pagpakawala ng malalim na buntong hininga ni Keron. Matapos kong sabihin sa kanya ang lahat ng nalaman ko mula kay Jonas naging sobrang seryoso na rin siya bigla."I hope mapanatag ang loob mo sa gagawin mo Ze. Actually, narinig ko ang usap usapan ng mga kaibigan ko sa party na naghiwalay na raw sina Conrad at Lorraine," Salaysay nito kaya napamaang ako sa narinig. Parang biglang lum
"A resignation letter? Are you sure about this Ms. Agustino? Hindi na ba magbabago ang isipan mo?"Kita ang gulat at pagkabigla sa mga mata ni Mrs. Tizon. Ngayo'y nasa loob ako ng opisina niya at pormal na ipinasa ang resignation letter ko."Opo ma'am at babayaran ko rin po ang halagang nakasaad sa kontrata." Magalang at pormal na sambit ko. Medyo nahabag pa ako sa mukha ng ginang na halata ang pagkalungkot."You know what, I supposed to tell you a very good news yesterday but you're absent. Gusto kasi sana ni Mr. Farris na ibalik ka sa pagiging receptionist." Nalulungkot na wika nito kaya napalunok ako ng mariin."You're too beautiful at napakaganda ng credentials mo para maging isang janitress. Buti nalang napansin iyon ng boss natin. Kaya sana pag isipan mong maigi, sayang ang opportunity Ms. Agustino."Napakagat nalang ako sa ibabang labi sa sunod na sinabi ni Mrs. Tizon. Tama ba ang naririnig ko? Pero paano naman ako sasaya sa goodnews na iyon gayung kahit pa ata gawin niya akong
Lumabas ako sa building ng hotel na sobrang bigat ng dibdib ko. Kahit nakapag usap na kami ni Rina ay di pa rin nabawasan ang hinanakit ko sa mga pang iinsulto ni Conrad.Sobrang nagtaka pa nga si Rina kung bakit ako labis na naging emosyonal ngunit naging tikom ang bibig ko. Hindi ko nalang kinuwento sa kanya sa takot na baka madulas siya at may mapagsabihan na iba. Mas lalo akong dapat na mag ingat ngayon kahit aalis na kami.Binalikan ko rin si Mrs. Tizon pagkatapos at binigay na agad ang bayad. Problema na ni Conrad kung hindi niya iyon tatanggapin. Sana masampal at matauhan ang lalaki sa mga sinabi ko kanina.Dumiritso na rin ako sa agad ng uwi sa apartment para ihanda ang mga gamit na dadalhin namin. Ipinaalam ko na rin kay Keron ang oras ng alis namin at nangako ang lalaki na ihahatid kami.Pagkarating mo sa apartment ay naabutan kong nag iimpake na si Tita Charo. Mga mahahalagang gamit lamang ang dadalhin namin dahil ayon kay tita ay kumpleto na raw sa gamit ang pinagawa niyang
Dahil sa panghihina ay di agad ako nakakilos. Nang lumuhod si Conrad para magpantay sila ni Connor ay saka pa lamang akong naalarma. Pinagtitinginan na rin kami ng mga taong nasa paligid.Tila ba naging mabilis pa sa kidlat ang kilos ko at dali daling tumakbo papalapit sa dalawa at hinila ang braso ng anak ko."Pa--- pasensiya na po sir. Connor get up!" Nakayukong sambit ko dahil sa magkahalong kaba at panghihina sa dibdib. Iniiwasan kong magpang abot ang mga mata namin ni Conrad."Mama di ba po siya po," Humihikbing wika ng anak ko puro agaran ko ring pinutol dahil alam ko na ang kasunod."I said tumayo ka! Let's go." Matigas na saad ko at ngayon pa lamang ako nakakapagsalita sa kanya ng ganito. Nakakapanghina na nakikita ko si Connor sa ganitong sitwasyon ngunit kung di ako magmamatigas ay tiyak magugulo lang ang buhay namin, lalo na ang buhay niya.Nang hindi pa rin ito tumatayo at patuloy lang sa paghikbi ay nagkusa na akong kinarga ito."Papa ko po mama....." Humihikbi parang samb
"I----- ikaw!?"Nangangatog ang tuhod na bulalas ko kasabay ng pagbaba ko ng tawag. Pero nanatiling seryoso ang mukha nito habang nagmamaneho. Kita ko pang nagsilabasan ang ugat nito sa kamay dahil sa mariing pagkuyom niya ng kamao."Anong ginagawa niya rito? Bakit nagsorry sa 'kin si Keron sa tawag? Ano ba itong nangyayari! May alam na ba ang lalaking ito na anak niya si Connor? O baka nagduda lang dahil sa naging tagpuan nila sa restaurant kanina?" Sigaw ng aking isip na punong puno ng maraming katanungan.Hindi sumagot si Conrad na parang walang narinig kaya mas lalo naghysterical ang damdamin ko. Naluluhang tiningnan ko si Connor na tulog na tulog kaya kahit gusto kong sumigaw ay hindi ko magawa at baka magising ito."Please lang! Kung anuman ang balak mo. Ibaba mo na kami! Uuwi na kami!" Mariing pakiusap ko habang mahinang umiiyak.Hindi pa rin siya umimik. Pero base sa nakikita kong reaksyon ng mukha niya sa rearview mirror, nag aalab ang mga mata niya sa galit. His jaw clenched
( Conrad's POV )"Papa! Papa!"Nagulat ako nang makita ang isang batang sumalubong sa 'kin pagpasok ko sa isang fastfood.At nang tuluyan itong makalapit at magpang abot ang mga mata namin, ay nakaramdam ako ng bolta boltaheng di maipaliwanag na emosyon sa puso ko.Di ko magawang ialis ang mga mata sa mukha ng inosenteng bata na alam kong napakapamilyar sa 'kin at nakita ko na noon! Fuck! It's because I saw my old self to him, when I was a kid just like his age. Na hanggang ngayon ay nakatago pa ang larawan kong iyon sa wallet ko."Who is he? Damn! Bakit ako nakakaramdam ng ganito sa batang ito?" My mind shouted. I want to touch and caress this kid's face.At mas lalong nagwala ang damdamin ko nang tarantang lumapit ang ina ng bata.Fuck! It's Zelena....Of all woman ay siya pa talaga!? Kaya mas lalo lang namuhay ang kuryosidad ko. I can't even blink habang nakatutok ang mga mata sa mag ina. Ni hindi ko na halos marinig ang sinasabi ni Zelena dahil sa pagwawala ng damdamin ko.Para la
( Zelena's POV )"Nasaan tayo?" Ito ang unang tanong ko sa kanya matapos magising mula sa mahabang pagkakatulog. Dahil sa labis na katahimikan namin sa biyahe matapos ang emosyonal na sagutan kanina ay di ko namalayang nakatulog na pala ako. Maging si Connor ay mahimbing at malalim na rin ang tulog."Batangas." Tipid na sagot niya na tutok na tutok ang mga mata sa pagmamaneho.Napalunok ako ng mariin habang tinitingnan ang tinatahak naming daan. Sa dami ng punong kahoy ay alam kong malayo na nga kami sa Maynila.Di ko alam kung anong mararamdaman ko. Pero isa lang ang alam kong sigurado, kinakabahan ako ng sobra ngunit di ko rin maikakaila ang kakaibang galak sa puso ko.Ganoon pa man, kailangan kong manatiling pormal at kalmado sa harapan niya. Alam kong mapag uusapan na namin ang lahat tungkol sa nakaraan dahil wala na naman akong takas pa. Ngunit hanggang doon lang din iyon. Hindi na ako aasa pang manunumbalik pa kami sa dati kahit na may anak kaming mag uugnay sa 'min. Itinatak ko
Kita ko ang nag uumapaw na kagalakan at kasiyahan sa mga mata niya nang aminin kong siya ang ama ni Connor at nabuo ang bata noong nagkakilala kami sa San Agustin, kung saan siya nangupahan ng halos dalawang buwan lang. Na ganoon lang kami kadaling nagkapalagayan ng loob at nagkaroon ng relasyon. Ngunit ganoon din kabilis na naglaho ang masayang ala ala namin na magkasama nang bigla na lamang siyang nawala sa ere na parang bula. At yun pala ay naaksidente siya ayon na rin sa kwento ni Jonas.Kita ko ang namumuong luha sa mga mata niya. Sobra din siyang nagulantang sa narinig."So it's all for real? And I am using the name Cole Perez? Kaya pala may time noon na nilapitan ako ng magkaibang babae at tinawag sa ganyang pangalan. But why? Bakit nagpakilala ako sa ibang katauhan? " Garalgal ang boses na tanong niya.Marahan lang akong tumango at di rin naitago ang pagiging emosyonal. "Siguro nagpanggap kang ibang tao dahil ayaw mo ng balikan ang buhay mo bilang isang Conrad Lexus Farris. Kw