Sorry po!! So sorry! Inatake po ako ng dysmennorhea mga mamsh. Sa tuwing nagkakaroon ako ay talagang napakasakit ng puson ko at ang tamlay tamlay ko. Nawawala po ako sa konsentrasyon sa pagsusulat. Sana rin po tuloy tuloy na ito kahit di ganoon kaganda ang performance ng book. Salamat sa inyong pag aabang at suporta. Love you all!
( Lorraine's POV )"The hell Jessa, kanina pa ako naghihintay rito!" Pakiramdam ko umuusok na ang ilong ko sa inis dahil hanggang ngayon ay hindi ko na mahagilap ulit si Conrad. Kanina lang ay nandito yon tapos biglang nawala. At sa rami ng mga bisita ng pesteng Keron na yon ay hirap na akong hanapin ulit ang lalaki. Ilang minuto na akong nag aabang ngunit maski anino niyon ay di ko na ulit nakita pa."Atat na atat ka na naman eh! Alam mo namang napakailap nung ex mo. Tinutulungan na nga kita di ba?" Maarteng sagot ng pinsan ko. Kandahaba rin ang leeg nito kakahanap kay Conrad."Who told you that he's my ex? Hindi pa kami naghihiwalay." Buong loob na sagot ko sabay tungga ng baso ng wine na hawak ko. Sa tuwing naiisip ko ang sinabing iyon ni Conrad sa 'kin ay nag aalburuto ako sa galit.The nerve! Hinding hindi ko iyon kailanman matatanggap. Anong akala niya na basta basta na lang akong susuko? Hindi ako magpapakatanga ng limang taon kung wala akong mapapala sa lalaking noon ko pa pina
( Conrad's POV )"Oh Fuck!"Napamura ako nang maramdaman ang pagsakit ng ulo ko."Are you okay babe?" Isang boses ng babae ang narinig ko kaya dahan dahan kong iminulat ang mga mata.Napaawang ako nang mabungaran ang mukha ni Lorraine sa tabi ko."Goodmorning babe!" Nakangiting bati nito habang nakatakip ng kumot ang katawan.Agad akong napabalikwas ng bangon dahil sa pagkagulat. At mas lalo lang akong nataranta nang makitang hubo't hubad ako at wala ring anumang suot na saplot sa katawan.Papaanong!?"What the fuck Lorraine! What are you doing here!?" Asik ko habang nagmamadaling pinulot ang nakakalat na boxer, pantalon at t- shirt at isinuot ito agad.Kalmado naman itong umupo sa kama na nagingiti pa. "Why you look furious babe? Samantalang kagabi panay ungol ka. Aren't you happy na sa wakas naisuko ko na sayo ang pagkababae ko?" Kampanteng sagot nito kaya mas lalo akong napamura sa isipan.Damn! How come?Pilit kong inaalala ang mga nangyari kagabi ngunit di ko naman maalala na nag
( Zelena's POV )"Sigurado ka na ba sa pinaplano mo? Di na ba talaga mababago yan?" Paniniguro ni Tita Charo nang banggitin ko sa kanya ang binabalak ko."Opo tita. Kailangan ko na pong mailayo si Connor hangga't wala pang ibang nakakaalam ng lahat, bago pa man malaman ni Conrad at ng pamilya niya na nagkaanak kami. Ayaw ko pong madamay ang anak ko ta." Emosyonal na turan ko. Kinaumagahan palang ay Ikinuwento ko na kay tita ang lahat lahat ng nalaman ko kagabi. Sa sobrang bigat ng dibdib ko at gulo ng isipan ko, feeling ko mapapraning ako kung wala akong masabihan at malabasan ng saloobin.Nasapo nito ang noo bago umupo sa tabi ko. "Di naman sa nangingialam ako sa desisyon mo Ze, pero parang napakaunfair naman ata niyan kay Conrad. Isipin mo, naaksidente siya dahilan ng pagkawala ng ala ala niya, dahilan kung bakit hindi ka niya nabalikan at hindi niya napanindigan ang pagbubuntis mo. Siguradong kung hindi iyon nangyari sa kanya, buo at masaya sana kayo ngayon." Matapat na salaysay ni
"I'll transfer now the money you need sa bank account mo. Hindi kita pipiliting bayaran mo, but of you really want to, just don't pressure yourself too much. Asikasuhin mo na muna ang paglipat ninyo." Concern na pahayag ni Keron.Kasalukuyan kaming nasa resto niya. Dito na kami nagkita at nagdinner para pag usapan ang lahat. Matapos kong talikuran si Conrad kanina sa paaralan ay nagpasalamat nalang akong umalis din iyon kaagad."Salamat. Pasensiya ka na sa malaking abala na ito." Emosyonal na ani ko. Ngayong alam na rin ni Conrad ang tinitirhan ko ay mas lalo kong dapat na bilisan ang pagkilos.Kita ko ang pagpakawala ng malalim na buntong hininga ni Keron. Matapos kong sabihin sa kanya ang lahat ng nalaman ko mula kay Jonas naging sobrang seryoso na rin siya bigla."I hope mapanatag ang loob mo sa gagawin mo Ze. Actually, narinig ko ang usap usapan ng mga kaibigan ko sa party na naghiwalay na raw sina Conrad at Lorraine," Salaysay nito kaya napamaang ako sa narinig. Parang biglang lum
"A resignation letter? Are you sure about this Ms. Agustino? Hindi na ba magbabago ang isipan mo?"Kita ang gulat at pagkabigla sa mga mata ni Mrs. Tizon. Ngayo'y nasa loob ako ng opisina niya at pormal na ipinasa ang resignation letter ko."Opo ma'am at babayaran ko rin po ang halagang nakasaad sa kontrata." Magalang at pormal na sambit ko. Medyo nahabag pa ako sa mukha ng ginang na halata ang pagkalungkot."You know what, I supposed to tell you a very good news yesterday but you're absent. Gusto kasi sana ni Mr. Farris na ibalik ka sa pagiging receptionist." Nalulungkot na wika nito kaya napalunok ako ng mariin."You're too beautiful at napakaganda ng credentials mo para maging isang janitress. Buti nalang napansin iyon ng boss natin. Kaya sana pag isipan mong maigi, sayang ang opportunity Ms. Agustino."Napakagat nalang ako sa ibabang labi sa sunod na sinabi ni Mrs. Tizon. Tama ba ang naririnig ko? Pero paano naman ako sasaya sa goodnews na iyon gayung kahit pa ata gawin niya akong
Lumabas ako sa building ng hotel na sobrang bigat ng dibdib ko. Kahit nakapag usap na kami ni Rina ay di pa rin nabawasan ang hinanakit ko sa mga pang iinsulto ni Conrad.Sobrang nagtaka pa nga si Rina kung bakit ako labis na naging emosyonal ngunit naging tikom ang bibig ko. Hindi ko nalang kinuwento sa kanya sa takot na baka madulas siya at may mapagsabihan na iba. Mas lalo akong dapat na mag ingat ngayon kahit aalis na kami.Binalikan ko rin si Mrs. Tizon pagkatapos at binigay na agad ang bayad. Problema na ni Conrad kung hindi niya iyon tatanggapin. Sana masampal at matauhan ang lalaki sa mga sinabi ko kanina.Dumiritso na rin ako sa agad ng uwi sa apartment para ihanda ang mga gamit na dadalhin namin. Ipinaalam ko na rin kay Keron ang oras ng alis namin at nangako ang lalaki na ihahatid kami.Pagkarating mo sa apartment ay naabutan kong nag iimpake na si Tita Charo. Mga mahahalagang gamit lamang ang dadalhin namin dahil ayon kay tita ay kumpleto na raw sa gamit ang pinagawa niyang
Dahil sa panghihina ay di agad ako nakakilos. Nang lumuhod si Conrad para magpantay sila ni Connor ay saka pa lamang akong naalarma. Pinagtitinginan na rin kami ng mga taong nasa paligid.Tila ba naging mabilis pa sa kidlat ang kilos ko at dali daling tumakbo papalapit sa dalawa at hinila ang braso ng anak ko."Pa--- pasensiya na po sir. Connor get up!" Nakayukong sambit ko dahil sa magkahalong kaba at panghihina sa dibdib. Iniiwasan kong magpang abot ang mga mata namin ni Conrad."Mama di ba po siya po," Humihikbing wika ng anak ko puro agaran ko ring pinutol dahil alam ko na ang kasunod."I said tumayo ka! Let's go." Matigas na saad ko at ngayon pa lamang ako nakakapagsalita sa kanya ng ganito. Nakakapanghina na nakikita ko si Connor sa ganitong sitwasyon ngunit kung di ako magmamatigas ay tiyak magugulo lang ang buhay namin, lalo na ang buhay niya.Nang hindi pa rin ito tumatayo at patuloy lang sa paghikbi ay nagkusa na akong kinarga ito."Papa ko po mama....." Humihikbi parang samb
"I----- ikaw!?"Nangangatog ang tuhod na bulalas ko kasabay ng pagbaba ko ng tawag. Pero nanatiling seryoso ang mukha nito habang nagmamaneho. Kita ko pang nagsilabasan ang ugat nito sa kamay dahil sa mariing pagkuyom niya ng kamao."Anong ginagawa niya rito? Bakit nagsorry sa 'kin si Keron sa tawag? Ano ba itong nangyayari! May alam na ba ang lalaking ito na anak niya si Connor? O baka nagduda lang dahil sa naging tagpuan nila sa restaurant kanina?" Sigaw ng aking isip na punong puno ng maraming katanungan.Hindi sumagot si Conrad na parang walang narinig kaya mas lalo naghysterical ang damdamin ko. Naluluhang tiningnan ko si Connor na tulog na tulog kaya kahit gusto kong sumigaw ay hindi ko magawa at baka magising ito."Please lang! Kung anuman ang balak mo. Ibaba mo na kami! Uuwi na kami!" Mariing pakiusap ko habang mahinang umiiyak.Hindi pa rin siya umimik. Pero base sa nakikita kong reaksyon ng mukha niya sa rearview mirror, nag aalab ang mga mata niya sa galit. His jaw clenched
Conrad held my waist habang karga karga nito si Connor sa matipuno niyang braso. Lahat ng mga kasambahay nila sa mansyon ay nanlaki ang mga mata na halatang gulat na gulat at puno ng pagtatakang nakatingin sa amin.Nakakaasiwa man ang tipo ng titig nila ngunit di ko inaasahang mas malala pa ang magiging reaksyon ng dad niya at ng mommy ni Keron. Napaawang din si Keron nang makita kami pero ngumiti rin ito sa 'kin na ginantihan ko naman. Pero di ko napaghandaan ang biglaang pagtayo ni Lorraine sabay turo sa amin sa nanlilisik na mga mata.At ano namang ginagawa ng babaeng ito dito? Akala ko family dinner ito!"What is this Conrad!? Bakit kasama mo yang pobreng janitress ng hotel mo? At yang bata...." Puno ng gigil na asik ng matapobreng babae pero sinamaan ito ng tingin ni Conrad at puno ng gigil na pinagbantaan."Just fucking stop Lorraine! Kung wala kang respeto sa sarili mo, respetuhin mo ang mag ina ko." Buong loob na sambit ni Conrad.Irritableng umupo muli ang babae na kita na a
"Baby, may ipapadala akong box diyan sa tauhan ko. It's for you and Connor, susuotin ninyo ngayong gabi." Wika ni Conrad sa kabilang linya.Magmula ng umuwi kami ng San Agustin ay pumirmi na muna siya sa Maynila dahil may mahalaga raw na aasikasuhin. Habang kami nina Connor at Tita Charo ay dito na nanatili sa resthouse niya sa Batangas. Di na rin naman ako nag isip ng anupaman o nagbusisi pa dahil malaki naman ang tiwala ko sa kanya. At syempre halos oras oras naman itong nagtetext o di kaya'y tumatawag dahil namimiss niya raw kami sa bawat minuto. Medyo OA man pakinggan but maybe ganito lang siya magpakita at magparamdam ng pagmamahal na sobra ko namang na- aapreciate."Bakit? May okasyon ba? Anong meron ngayong gabi?" Nagtatakang tanong ko pero sa malambing na boses."Magdidinner tayo sa bahay. Dumating na kaninang umaga sina daddy. Gusto ko na kayong pormal na ipakilala sa kanila and please don't get nervous or afraid dahil nandito ako baby, I will always protect the two of you!"
At gaya nga ng mariing sinabi at pangako ni Conrad, pormal kaming humarap kami kina Tiyang. Sobrang nagwawala ang puso ko nang nasa harapan ng luma nilang bahay at naabutan si Tiyang na naglalabada. Mangha at gulat na gulat ang mga mata nito habang nakatitig sa akin. "Ze---- Zelena?" Di makapaniwalang turan nito at pansin ko kaagad ang namumuong mga luha sa mga mata nito."Tiyang....."Emosyonal akong lumapit at kinuha ang basang kamay niya na dali dali niyang pinunasan bago ito inilahad sa akin at nagmano.Di ko mapigilan maging emosyonal habang nakatitig sa mukha nitong pinaglipasan na ng panahon. Marami na itong puting buhok sa ulo at kulubot na rin ang mataray nitong mukha.At di ko na napigilan ang sariling mapaluha nang ito na mismo ang kusang yumakap sa akin at una pang humagulhol ng iyak.Tahimik lang na nakatingin sa amin si Conrad na mababanaag din ang emosyon sa mga mata niya."Kumusta ka na pamangkin ko? Patawad! Sana mapatawad mo ako!" Humahagulhol na sambit ni Tiyang kay
Matapos namin kumain ng breakfast at nakapaghanda para tumungong San Agustin ay di ko inaasahan ang biglaang pagdating ni Tita Charo."Lala Charoooo!" Tuwang tuwa itong sinalubong ni Connor at ganoon din ako."Tita!" Kapwa kami napayakap sa kanya."Naku! Namiss ko kayong dalawa. Ang isang gabi ay para ng isang linggo." Emosyonal na sambit nito."Welcome po kayo rito. Feel at home lang po." Magalang na ani ni Conrad at nagmano kay tita na ikinangiti naman nito. Inutusan nito ang driver at isang tauhan niya na bitbitin ang malalaking bag na dala ni tita. "Ang dami mo namang gamit na dala ta." Wala sa sariling sambit ko nang mapuna ang mga ito."Hindi ko lang mga gamit iyan. Mga gamit yan natin, inutos daw nitong si Conrad ehh. Ibabahay na ata kayong mag ina. Nakipag agawan pa yan kay Keron para lang mapuntahan kayo nung gabi." Salaysay ni tita kaya napamaang akong nakatingin sa lalaking napakamot pa sa ulo niya na parang nahihiya."Total naman nakahanda na ang paglipat ninyo kaya ipina
Dahil sa sinabi niya ay halos nabuhay ang diwa ko sa buong magdamag. Paano ba namang hindi? Conrad was talking about marriage and building our own family. Para akong nanaginip. Napakabiglaan ng lahat at di ko aakalaing iaalok niya ang ganoon kaseryosong bagay.Dahil lang ba talaga ito kay Connor? O baka may mas malalim pang dahilan?Napapikit ako sa sariling kaisipan at marahang tinampal ang umiinit na pisngi ko dahil sa pagiging ilusyonada. Dahil kahit magdeny pa 'ko, alam ko sa sarili kong umaasa ako na minamahal pa rin ako ng puso niya gaya ng naunawaan ko sa mga sinabi niya kanina.At ang kaba, takot at pag aalinlangan ay napawi lahat sa isang iglap lang. Mahirap man magtiwala ngunit sa salita pa lang niyang iyon ay parang nanumbalik ang lakas kong ipaglaban ang naudlot na pagmamahalan namin noon. Unti unting napapawi ang kaduwagan at takot ko para sa kaligtasan ni Connor dahil nagtiwala at kumakapit ako na poprotektahan kami ni Conrad gaya ng pangako niya.Dahil sa sobrang daming
"Aba'y oo naman! Di lang yun, ipagluluto rin kita ng paborito mong kakanin nang matikman din nitong maganda mong asawa. Ano nga ulit ang pangalan mo iha?" Inosenteng tanong ni Manang na walang ka alam alam sa nangyayari."Uhmmm Zelena po Manang." Tipid na sagot ko lang at iniwas na ang mga mata sa mapanuksong lalaki."Aba'y kaygandang pangalan, kasing ganda mo. Naku! Kung ako sa inyong dalawa, hangga't bata pa kayo eh mag anak kayo ng marami nang sa gayun dadami ang magagandang lahi ninyo." Ngiting ngiti na turan ni Manang na sinang ayunan naman ni Conrad.Gosh! Inaasar ba ako ng lalaking ito? Kaya naman para makaiwas na sa pang iinis o kung anumang pantitrip niya ay minadali ko ang pag ubos sa pagkain ko at nauna ng tumayo sa kanila.Hawak hawak ko ang dibdib nang makalabas ng kusina. Kokomprontahin ko talaga siya ngayon kung bakit niya iyon sinasabi. Anong klaseng pantitrip ba ang gusto niya. Hindi na nakakatuwa dahil yung puso kong marupok ay umaasa na naman.Upang pakalmahin ang n
Kita ko ang nag uumapaw na kagalakan at kasiyahan sa mga mata niya nang aminin kong siya ang ama ni Connor at nabuo ang bata noong nagkakilala kami sa San Agustin, kung saan siya nangupahan ng halos dalawang buwan lang. Na ganoon lang kami kadaling nagkapalagayan ng loob at nagkaroon ng relasyon. Ngunit ganoon din kabilis na naglaho ang masayang ala ala namin na magkasama nang bigla na lamang siyang nawala sa ere na parang bula. At yun pala ay naaksidente siya ayon na rin sa kwento ni Jonas.Kita ko ang namumuong luha sa mga mata niya. Sobra din siyang nagulantang sa narinig."So it's all for real? And I am using the name Cole Perez? Kaya pala may time noon na nilapitan ako ng magkaibang babae at tinawag sa ganyang pangalan. But why? Bakit nagpakilala ako sa ibang katauhan? " Garalgal ang boses na tanong niya.Marahan lang akong tumango at di rin naitago ang pagiging emosyonal. "Siguro nagpanggap kang ibang tao dahil ayaw mo ng balikan ang buhay mo bilang isang Conrad Lexus Farris. Kw
( Zelena's POV )"Nasaan tayo?" Ito ang unang tanong ko sa kanya matapos magising mula sa mahabang pagkakatulog. Dahil sa labis na katahimikan namin sa biyahe matapos ang emosyonal na sagutan kanina ay di ko namalayang nakatulog na pala ako. Maging si Connor ay mahimbing at malalim na rin ang tulog."Batangas." Tipid na sagot niya na tutok na tutok ang mga mata sa pagmamaneho.Napalunok ako ng mariin habang tinitingnan ang tinatahak naming daan. Sa dami ng punong kahoy ay alam kong malayo na nga kami sa Maynila.Di ko alam kung anong mararamdaman ko. Pero isa lang ang alam kong sigurado, kinakabahan ako ng sobra ngunit di ko rin maikakaila ang kakaibang galak sa puso ko.Ganoon pa man, kailangan kong manatiling pormal at kalmado sa harapan niya. Alam kong mapag uusapan na namin ang lahat tungkol sa nakaraan dahil wala na naman akong takas pa. Ngunit hanggang doon lang din iyon. Hindi na ako aasa pang manunumbalik pa kami sa dati kahit na may anak kaming mag uugnay sa 'min. Itinatak ko
( Conrad's POV )"Papa! Papa!"Nagulat ako nang makita ang isang batang sumalubong sa 'kin pagpasok ko sa isang fastfood.At nang tuluyan itong makalapit at magpang abot ang mga mata namin, ay nakaramdam ako ng bolta boltaheng di maipaliwanag na emosyon sa puso ko.Di ko magawang ialis ang mga mata sa mukha ng inosenteng bata na alam kong napakapamilyar sa 'kin at nakita ko na noon! Fuck! It's because I saw my old self to him, when I was a kid just like his age. Na hanggang ngayon ay nakatago pa ang larawan kong iyon sa wallet ko."Who is he? Damn! Bakit ako nakakaramdam ng ganito sa batang ito?" My mind shouted. I want to touch and caress this kid's face.At mas lalong nagwala ang damdamin ko nang tarantang lumapit ang ina ng bata.Fuck! It's Zelena....Of all woman ay siya pa talaga!? Kaya mas lalo lang namuhay ang kuryosidad ko. I can't even blink habang nakatutok ang mga mata sa mag ina. Ni hindi ko na halos marinig ang sinasabi ni Zelena dahil sa pagwawala ng damdamin ko.Para la