Lahat ng Kabanata ng Beastly: Primo Hernani: Kabanata 21 - Kabanata 30

“Are you okay?” tanong ni Primo sa akin. Kasalukuyan kaming nasa sasakyan niya. Nagpasya kasi siya na sunduin ako sa Mall pagkatapos naming mamili ni Luna. Hinatid naman namin si Luna hanggang sa kanila, tapos ngayon ay ako ang ihahatid niya sa amin. “Y-Yeah,” mahinang sagot ko. “Actually, Attorney, something happened…” mahina at nahihiyang dagdag ko pa. Hindi ko kasi gusto na itago ito sa kanya. At one point or the other, he’s part of this. Kaya may karapatan siya na malaman. “I know,” aniya kaya napalingon ako sa kanya. “Nabasa ko ang article tungkol sa nangyari sa Department Store, kaya nga tinawagan kita agad at nagpasyang puntahan,” dagdag pa niya kaya napabuntong hininga ako. “May article na agad?” may halong pag-aalala na tanong ko. “It wasn’t against you, though. Pero hindi ko maiwasan na hindi mag-alala sa ’yo. I’m sorry that you have to go through this, love,” puno ng sinseridad na sagot naman niya

Nagpasya na rin naman kaming bumaba ni Primo para samahan ang mga kaibigan namin pagkatapos ng ilang minuto. Medyo kinakabahan nga ako kasi alam ko na aasarin kami ni Luna kapag nakita niya kami. At hindi nga ako nagkamali, pagkababa kasi namin at nang makita nila kami ay agad kaming sinalubong ng nang-aasar na ngisi ni Luna habang silang apat naman ay abala sa pag-aayos ng mga dalang groceries. “Tagal natin bumaba, ah? Success ba?” makahulugang tanong pa niya kaya nagtawanan ang iba, maging si Primo ay mahinang natawa samantalang ako ay napanguso na lang dala ng kahihiyan. Siyempre, alam ko na iisipin nila agad na may nangyari sa amin ni Primo. I mean, Luna and Attorney Macus caught us kissing. Tapos ang akala pa nilang lahat ay may relasyon na talaga kami ni Primo, kaya alam ko na hindi mawawala sa isip nila ang mahalay na bagay na iyon. “Walang nangyari, Luna, kung iyon ang iniisip niyo,” agad na sagot ko kaya mas lalo silang nagt

Ang sarap ng naging tulog ko nang gabing iyon. Ang ideya na kami na talaga ni Primo, tapos ay yakap niya ako magdamag ay nagdulot ng kakaibang tuwa sa akin at katahimikan sa isip ko. Nagising naman ako nang sumunod na umaga na wala na siya sa tabi ko. When I took a glance at the wall clock, I saw that it’s already eight in the morning. Kaya naman nagpahinga lang ako saglit habang parang baliw na nakangiti at nakatitig sa kisame bago nagpasyang tumayo at maghilamos na sa banyo. Pagkatapos ay nagpasya na akong lumabas. Naabutan ko sina Luigi at Luna sa kusina, abala sila sa paghahanda ng agahan. Kaya naman hindi na ako nagdalawang isip na lapitan sila. “Good morning,” nakangiting bati ko. “Mukhang good nga ang morning mo, bes. Lawak ng ngiti, eh! Pinaligaya ka ba ni Attorney kagabi?” makahulugang tanong ni Luna kaya napangiwi ako, si Luigi naman ay mahinang natawa. “Hindi ba puwedeng napasarap lang ang tulog k

“Ah! This is paradise! Ang sarap sigurong tumira dito!” ani Luna habang nakatambay kami sa public cottages at umiinom ng buko juice. “Hindi rin,” ani Luigi. “Masaya pumasyal dito, pero kapag dito ka nakatira, magsasawa ka rin. Nakaka-miss din ang mga puwedeng gawin sa city,” dagdag pa niya, napatango naman ako dahil doon. “Kung sabagay, kayo kasi dito na lumaki,” wika naman ni Luna. Nagkuwentuhan pa sila habang ako ay tahimik lang na nakikinig. Minsan ay napapalingon ako kay Primo, pansin ko naman na hindi maalis ang ngiti sa labi niya at hindi ko alam kung bakit. Am I also making him happy? Kasi ako sobrang saya ko. Gano’n din ba ang nararamdaman niya? I honestly want to know his thoughts about us… about our relationship. Hindi ko naman alam kung paano. He’s kind of hard to read. Hindi naman siya uptight na tao, at kapag nagtanong ako ay sinasagot naman niya. Pero nakakahiya namang itanong sa harap ng mga kaibigan namin

“Take a rest now, love. Pupuntahan kita mamaya rito, okay?” ani Primo pagkaparada niya ng sasakyan sa harap ng bahay namin. Bahagya naman akong napanguso kasi parang hindi ko pa siya gustong pakawalan. Nothing happened last night. Natulog lang kaming magkayakap, at nagising na magkayakap pa rin. We had our breakfast, stayed for a bit more at tapos ay nagpasya kaming mag-lunch sa bahay nila Luigi kasama sina Nanang at Tatang. Tapos ay nagpahinga lang saglit at nagpasya nang umuwi. Alas kuwatro na ng hapon nang makarating kami rito sa bahay, si Luna naman ay hinatid na ni Attorney Marcus. “Why?” malambing na tanong ni Primo nang mapansing nakanguso ako at hindi pa bumababa sa sasakyan niya, mahina pa siyang natawa na parang nababasa ang nasa isip ko. “H-Hindi ka ba puwedeng mag-stay rito kahit… saglit lang?” mahinang tanong ko. “I would love to. Pero marami pa kasi akong kailangang gawin sa firm, by seven or e