As usual, nainip na naman ako sa conference. They were actually talking about some things that they already tackled on their previous conference. Kaya naman tahimik lang ako na nakatingin sa may entablado. Kunware ay nakikinig ako, kahit na ang totoo ay walang ibang laman ang isip ko kung hindi ang nangyari kagabi, at kaninang umaga. Wait, what stage are we in right now? MU na ba? I mean, did I just give him the right to flirt with me? Hindi ba malanding ugnayan ang ibig sabihin ng MU? Gano’n na ba kami? Hindi ko alam! At wala akong lakas ng loob na magtanong sa kanya. Kasama pa rin naman namin sa table sina Jeric at Aryan, maging ang mga iba pa naming nakasama sa table sa barbecue party kagabi. Ngayon ko lang nalaman na Luna pala ang pangalan nung babae na nagbigay sa akin ng alak. Luna is actually fun and easy to be with. Okay siya kumpara kay Aryan. Nalaman ko rin na may isa siyang maliit na at kasisimula pa lang na negosyo kaya siya

Siguro ay nanatili kami sa bahay nila Nanang at Tatang ng halos dalawang oras. Nakipagkuwentuhan lang kami. Masaya silang kausap, hindi rin nauubusan ng kuwento at nakakatuwa kasi sobrang init ng pagtanggap nila sa amin. Nabanggit din ni Primo na magbabakasyon daw kami sa Isla Amara sa mga susunod na araw, hindi pa raw sigurado kung kailan ang exact date, pero sigurado naman daw na pupunta kami ro’n. Medyo nakakalungkot kasi mga bandang alas kuwatro ay nagpasya na kaming umalis. Hindi na namin nahintay sina Mario at Luigi kasi masyado raw silang abala sa trabaho. Nalaman ko na pareho pala silang nagma-manage ng isa sa mga businesses ng mga Montealegre rito sa Pangasinan kaya hindi nakakapagtaka na abala talaga sila masyado. Habang nasa sasakyan naman at biyahe pauwi ay tahimik lang akong nakikinig sa mga pandadaldal at kuwento ni Luna. Hindi ko alam pero feeling ko kasi ay pagod ako ngayong araw kahit na wala naman akong masyadong ginawa.

“What’s going to happen to him now?” tanong ko kay Primo. Kasalukuyan kaming kumakain ng lunch magkasabay rito sa opisina ko. Balak talaga sana namin na kumain sa labas, eh ang kaso ay pareho kaming busy at maraming ginagawa. Kaya naman nagpasya kami na magpa-deliver na lang. “I don’t know,” sagot niya. “Pero sisiguraduhin ko na sa kulungan ang bagsak niya,” dagdag pa niya kaya marahan akong tumango. “Sorry ulit, ah? I mean, kung dati pa lang nagsalita at nagsabi na ako, baka sakali lang na marami ang nagbago. Baka wala na siyang nabiktima ulit na iba pa,” nahihiyang saad ko. “You don’t have to apologize, Aliyah. It’s not like you did it for him. Ginawa mo iyon kasi hindi mo gusto ng gulo, and if that was your better judgment at that time, then who am I to question it?” sagot at tanong niya. Tipid akong napangiti dahil sa narinig. Ang ganda talaga niyang mag-isip. Alam mo na matalino talaga at pinag-iisipan ang mga sasab

“Okay ka pa ba?” tanong ni Primo sa akin. “Bakit hindi naman ako magiging okay, eh ikaw lang naman ang umiinom?” pagbabalik ko ng tanong sa kanya kaya mahina siyang natawa. “Nagsusungit ka na naman,” aniya kaya mahina na rin akong natawa. Isa na siguro ito sa mga bagay na hindi ko maalis sa akin, iyong maging masungit sa tingin ng iba minsan kahit na hindi ko naman talaga intensiyon iyon. Kasalukuyan pa rin kaming nasa rooftop ng building at nagkukuwentuhan. Kanina ay ramdam ko ang bahagyang pagod at antok, ngayon naman ay gising na gising ang diwa ko. Kahit na madalas ay wala naman nang kuwenta ang mga pinag-uusapan namin ay hindi man lang ako naiinip. I just feel like I want to be with him longer. Mag-a-alas diez na ng gabi, at normally ganitong oras ay nakakulong na ako sa kuwarto ko at nagtatrabaho pa rin. Pero ngayon ay parang wala akong pakialam sa kahit na ano. Basta gusto ko lang manatili rito kasama

“Ito, bes?” nakangising tanong sa akin ni Luna at winagayway pa ang hawak na white polka dots na bikini. “Bagay sa ’yo ito, for sure maglalaway sa ’yo si Attorney!” dagdag pa niya kaya napangiwi ako. “Luna, hindi ako nagsusuot ng mga ganyan!” agad naman na saad ko, bahagya pang namula nang maisip kung ano kaya ang magiging reaksiyon ni Primo kapag nakita niya na gano’n nga ang suot ko. Kaalukuyan kaming nasa isang kilalang Mall sa BGC ni Luna. Kaninang alas kuwatro, dahil wala naman na akong ginagawa ay nagpasya kaming umalis na. Iniwan namin si Primo sa opisina ko na abala pa rin sa trabaho. “Madalang lang naman, atsaka, hello! Beach ang pupuntahan natin!” giit niya pero mabilis pa rin akong umiling. “Hindi ko talaga kaya, Luna,” pinal na saad ko kaya napanguso na lang siya. “Ito? Hindi gaanong daring, kasi may black na robe naman!” nakangising tanong niya. Pinakita niya sa akin ang two piece na hindi nga g