All Chapters of Nefarious Love : Chapter 1 - Chapter 10

Sa wakas, ang gabi na pinakahihintay ko.Hallow's eve.Mula sa labas, ay dinig na dinig ko ang hiyawan at tawanan ng mga bisitang nasa loob ngayon ng X's mansion. Kaarawan kasi ng kanilang pinakabata sa magkakapatid na Xenia, si Lady Cesca. Kaming mga alagad ng pamilya ay nakaabang sa labas ng mansyon, tulad ng dating gawain, nakahilera, walang imik kahit na umuulan. “Disiplinahin niyo ‘yang mga sarili niyo, kung gusto niyong tumagal sa pangangalaga ng Xenia.”Taas-noong naglakad si Madam Clarita, ang alagad na nakuha ang pinakamataas na respeto, siya rin ang tinuturing na Madam dito, sapagkat siya ang inaatasan ng mga amo namin sa gawain. I am Nine, short for Ninety-nine. The last number of all the servants. Maybe, you're wondering, bakit ninety-nine lang, e one hundred ang close number? It's because One hundred died, she was shot last night because she tried to escape the Xenia's premises.Wala akong pangalan.Bata pa lamang ako ay wala na akong matandaan na pinag isipan ang aki

First day as a Travosco.Halos hindi ako nakatulog kagabi kakaisip sa mga sinabi at ipinaalam ng mga magulang ko. My adoptive father, Daddy Al, is an engineer. Kahit nga calculations lang na nasa telebisyon kagabi ay alam na niya kaagad kung ano ang kinahihinatnan. He's super smart, that's why I won't wonder if their son's also a genius.Si Mommy Lexie is a business woman who loves to eat and travel. Please don't judge me, it was based on her introduction and based on the pictures in the wall, mahilig nga mag travel. Kahit bedtime stories kagabi ay hindi nila pinalampas. I was my first time hearing all of those fairytales because my bosses didn't even bother to share even a small matter to us as kids. I want to impress Mom and Dad today. That's why I have decided to cook our breakfast for today. Sampung taong gulang ako noong natuto ako magluto, gumawa ng gawaing bahay at pagsilbihan ang mga amo namin. Kaya't hindi na sila mag aalala kung masusunog ba ang kanilang kusina o hindi.

Kuya Ash and I didn't interact with each other ever since.Not because I was mad at him, but because I respect his space and choice. Iniisip ko nalang na baka nabigla lang siya at hindi niya gusto ang mga nasaksihan niya galing sa akin.May mali naman talaga ako sa part ko. Kung sana ay itinaboy ko si Master Heins, hindi magkakaganito ang tahanan namin. Pero kapag tinaboy ko siya ay nababahala ako sa kung ano ang p’wedeng gawin niya pabalik sa pamilya ko. At t'yaka, hindi rin makakaya ng konsensya at takot ko kung sakali.Biglang tumunog ang cellphone na binigay niya noong nakaraan at nakita ko ang mensahe ni Master Heins.Master Hecy:Nagkaayos na ba kayo dyan?Oo nga pala, ilang araw na kaming ganito. Ayaw niya sumabay sa amin sa hapagkainan dahil nakikita niya raw ang pagmumukha ko. He never failed to make me remember that I was adopted, by mentioning it six to eight times a day. It wasn't really a big deal for me, because it was true. Pero hanggang kailan at saan ang kaya ko para

Clearly, there is someone after me.After what happened, I searched the whole library, looking for witnesses. Hindi naman ako natatakot na baka may nakakita sa ginawa ko, halata namang self defense ang ginawa ko laban sa babaeng iyon. Pati ang matandang librarian ay hindi ko na ulit nakita, nakabukas nalang ang backdoor ng silid bago ako lumabas doon.Naiwan ko lahat ng libro na nakita ko sa library at naglakad papalabas ng campus. Nang tignan ko ang cellphone na ibinigay ni Master Heins ay mag a-alas sais na pala ng hapon. Nasa loob ng aking bulsa ang gloves at mask na ginamit ko, kailangan ko itong sunugin bago pa ito makasakit sa ibang tao.At sino namang matinong librarian ang magtatago ng Schweinfurt green na libro sa silid-aklatan ng paaralan? May balak ba silang patayin na estudyante?I was about to fidget my brother's number when my phone suddenly rang out of nowhere. And there I saw the caller, it was Master Heins. Nagdadalawang isip akong sagutin iyon ngunit traydor ang akin

Hindi ko sinayang ang mga araw na ibinigay sa akin ni Sir Harrison na ayon sa kaniya ay utos ng kaniyang kuya. Abala ang mga kaklase ko sa booth na kailangan naming pagandahin upang manalo kami ng bagong cleaning materials galing sa committee at isang tubo ng ice cream, na sabi naman ni Grant sa amin. Ang napili naming booth ay ang throwback booth. Ang mga sasali sa booth namin ay magsusuot ng mga old styles kagaya ng retro, disco, jeje at kukuha ng litrato sa napiling background. Kaagad naman itong ip-print ng mga naka assign na pair at ilalagay sa frame na kaklase ko pa talaga ang mga c-carve sa harapan nila.Honest comment? It was wonderful watching them bond like that. Kahit free day lamang sa mansyon ng mga Xenia ay hindi ko kailanman naranasan. Kahit ngiti lang man ng mga kasamahan ko ay hindi ko lang man nasilayan. Ang naaalala ko lang ay ang mala-impyernong buhay namin sa kamay ng magkakapatid at mga magulang nito. Kung dito ay abala sila mag-ayos ng mga bagay na nagbibiga