Chapter 4

Kuya Ash and I didn't interact with each other ever since.

Not because I was mad at him, but because I respect his space and choice. Iniisip ko nalang na baka nabigla lang siya at hindi niya gusto ang mga nasaksihan niya galing sa akin.

May mali naman talaga ako sa part ko. Kung sana ay itinaboy ko si Master Heins, hindi magkakaganito ang tahanan namin. Pero kapag tinaboy ko siya ay nababahala ako sa kung ano ang p’wedeng gawin niya pabalik sa pamilya ko. At t'yaka, hindi rin makakaya ng konsensya at takot ko kung sakali.

Biglang tumunog ang cellphone na binigay niya noong nakaraan at nakita ko ang mensahe ni Master Heins.

Master Hecy:

Nagkaayos na ba kayo dyan?

Oo nga pala, ilang araw na kaming ganito. Ayaw niya sumabay sa amin sa hapagkainan dahil nakikita niya raw ang pagmumukha ko. He never failed to make me remember that I was adopted, by mentioning it six to eight times a day. It wasn't really a big deal for me, because it was true. Pero hanggang kailan at saan ang kaya ko para tanggapin ang mga salitang ito? Sa mismong kuya ko pa?

Kaagad ko siyang nireplyan.

Me:

Hindi. Bakit mo natanong?

Wala pang ilang segundo ay nag vibrate ang cellphone na kanyang ibinigay. It was a call, at sino pa ba ang aasahan ko na tumawag? Edi siya rin. Sinagot ko ang tawag ngunit hindi ako ang unang nagsalita o kumibo.

“Hey.. are you still there?”

His cold voice made me remember that I was talking to him. Kaagad na bumagsak pabalik sa akin ang aking ulirat.

“O-Opo, nandito pa, Master.” sagot ko sa kaniya.

Narinig ko siyang napabuntong hininga. Maliban sa kaniyang paghinga at pagsasalita ay wala na akong ibang marinig kung ‘di ang ingay ng air-conditioning sa kaniyang tinutuluyang lugar.

“Oh, okay.. do you want to go out with me?”

Napabangon ako sa kaniyang sinabi. That was unexpected! “H-Ha?! Bawal ako lumabas!”

Inisip ko na lahat ng bagay na p’wede kong isipin. Maybe he'll invite me back to the mansion? And kill me? Baka naman sa kotse palang ay papatayin na niya ako? O pasabugin ang kotse sa gitna ng daan?

Kung naririnig lang ni Master Heins ang mga pinagsasabi nitong utak ko ay masasabi niya talagang sobrang judger ko. Humihingi na ako kaagad ng tawad, polluted na ‘ata utak ko sa pamilya niya.

“Ayaw mo ba ako makasama?” it's his charming voice once again, tempting me to accept his offer. H-How can I say no? But.. thinking all the possible things that could happen if I do that, what can I risk?

Tandaan mo, Asheia, yes, he is freaking handsome yet nefarious. Family comes first and remember, he is the son of the man who made you suffer all these years.

Ilang sandali pa ay narinig kong bumukas ang pintuan ng kaniyang tinutuluyan at sumunod no'n ang boses ng babae sa kabilang linya. Kaagad kong pinindot ang mute na nasa baba ng end call at tumahimik.

“Love, I think we should go na. Nagugutom na ako.”

The last reply from him was not clear that's why I ended the call. Sa sobrang kaba ko ay hindi ko namalayang nahulog ko na pala ang hinahawakan kong cellphone.

Shems! He was a lover yet he introduced himself as my boyfriend! You cheater! At sa akin pa talaga!

Yumuko ako at sinubukang abutin ang cellphone, ngunit maliban sa cellphone na iyon ay may iba pa akong nakuha sa ilalim.

Isang photo album na mayroong sandamakmak na litrato. Makapal iyon, at medyo mabigat kung isang kamay lang ang gagamitin sa pagbitbit. Bumaba ako sa kama at hinila papalabas sa madilim na parte ang album at ipinatong sa aking kama.

My Loving Ash Drix.

Iyon ang nakasulat sa baba ng kulay puting cover. Nang binuklat ko ito ay bumungad sa akin ang isang malusog na batang lalake na hawak-hawak ng mas batang Mommy Lexie at Daddy Al. Sa masungit na mukha palang nito ay mahahalata mo ang features ni Kuya Ash.

Grumpy Ashy

I giggled as I flip the next page. May mga title pa ang bawat litrato na nakikita ko!

Ang sumunod na litrato ay ang birthboy na si Kuya Ash, 6th birthday ang nakalagay sa tarpaulin na nasa background. Nakaharap ito sa kaniyang kulay blue na cake at may sombrero pa sa ulo. Nakasimangot pa rin ito, sa sumunod na litrato no'n ay nakasimangot pa rin.

The most interesting photo I have seen was the picture of him and Ate Miranda.

They're both standing, facing the camera, with a wide sunny smile plastered on their faces. Kulay pink pa ang mga ngipin ni Ate Miranda roon, ngunit makikita mo naman na may hawak siyang mga candies, halatang doon nanggaling iyon.

Ash & Miranda won the candies!

The next one was still him, of course, this is his album. He is now wearing a black tuxedo, looking good, while holding Ate Miranda's hands. Mukhang highschool na sila rito o senior high school? Hindi naman sila mukhang masaya, neutral lang.

Ash's first and last date.

So.. they knew each other before highschool? Childhood friends sila na nauwi sa lovers? What an interesting love story!

May ganito rin ba ako sa pamilya ko?

Kahit isang baby pictures lang na nandoon sila? Ginusto ba nilang ipamigay ako sa pamilyang Xenia at gawing alipin? Ginusto ba nila na iwanan ako at kalimutan? Hindi hanapin at ipaubaya nalang? Kahit ni-isang pruweba ay wala, kahit pangalan nila o kulay ng buhok, hindi ko alam.

Minahal ba nila talaga ako?

After hours of scanning the album, I have decided to grab some snacks. Nakakagutom pala makialam sa pictures ni Kuya, ang dami kasi, parang katapusan na ng mundo sa dami. May mga petsa rin na nakasulat, palagi ko tuloy na naalala na ang tanda na niya at nasanay siyang siya lang ang inaalagaan nila Mommy Lexie and Daddy Al.

Nang pababa na ako ng hagdan ay kitang-kita ko ang pagtakbo ni Ate Miranda papunta sa sink na nasa kusina. Nagduduwal ito at maya-maya pa ay nagsusuka na.

“Ate?”

She didn't stop puking until I caressed her back and kept asking her what happened. Hindi naman siya sumasagot sa mga tanong ko, uminom lang ito ng tubig at ilang sandali pa ay nilingon niya ako.

“I think.. I'm pregnant, Asheia.”

Ha?

Napatingin ako sa kaniya. May iilang butil pa ng luha ang nasa kaniyang mata at parang naiiyak siya. “A-Alam ba ni Kuya Ash, Ate?” tanong ko sa kaniya pero kaagad naman itong umiling.

Narinig ko siyang tumawa. “Feeling ko ay si Ash ang naglilihi kaya gano’n ang pag-uugali niya, pagpasensyahan mo na ha? Masungit naman ‘yon pero hindi siya naninigaw at nag t-tantrums. Mukhang naglilihi nga.”

Bigla kong naalala ang mga inasal ni Kuya Ash nitong mga nakaraang araw. Ang pagsusungit siya, paninigaw, pag iiba ng pag uugali at iba pa. It all makes sense now! Pati ako ay napatawa nang ma realize ko ang lahat ng iyon.

Ilang sandali pa ay bumaba ang nakabusangot na si Kuya Ash. Bitbit nito ang kaniyang unan at kumot. May iilang sinabi pa siya at humiga sa sofa ng bahay.

“Asheia, bigyan mo ‘ko ng tubig. May kaunting yelo at salihan mo na rin ng bilis.”

Kaagad ko siyang sinunod at nang maibigay ko sa kaniya iyon ay may pinapakuha na naman ito sa kanilang kwarto. Gusto niya raw ng chicken sandwich at orange juice. Hindi pa ako tapos sa pinapagawa niya at binigyan na naman niya ako ng bagong gawain.

Ate Miranda was trying to refrain herself from laughing when Kuya Ash turned to her and asked her.

“Anong tinatawa-tawa mo dyan?!”

Nag-iwas ng tingin si Ate at nag kunwaring walang ginagawa. “Ha?” sagot niya at tinuro ang kisame. “Tinitignan ko ang kisame, tumatawa ba ako? Pa check ka na kaya sa clinic, love?”

They're arguing with love in their eyes. Ilang sandali pa ay lumapit si Ate Miranda sa kaniyang asawa na ngayo'y umiiyak na at mahigpit itong niyakap. May binulong pa si Ate sa kaniya at nakita ko kung paano siya tumahan at naggulat.

“Naknang pucha!” malakas pa niyang mura.

Bumaba si Mommy Lexie at Daddy Al nang marinig nilang nagmura si Kuya. “Ash Drix! Utang na loob, mijo! Ang lakas mo magmura!”

“May buntis pala rito sa bahay, hindi ko sasabihin kung sino. No clue.”

Kaagad na inintriga ng aming mga magulang si Ate Miranda. May ipinakita itong pregnancy test, may dalawang line iyon, nagpapatunay na buntis nga si Ate. Hindi ko alam paano ako mag r-react dahil naghahalo ang nararamdaman ko para sa kanila.

Masaya rin ba ang mga magulang ko noong nalaman nilang pinagbubuntis nila ako?

I immediately erased my thoughts to avoid negative mindset. Ayokong sirain ang panahon na ito, lalo na't magiging apo na sila Mommy at Daddy. They look so grateful and excited. Sobrang halata na nasasabik silang madagdagan ang pamilya nila, mabilis silang nagpatawag ng pagpupulong.

“Domaine and Froilan? Punta kayo rito, may chocolate ako at bata.”

“Nebuchadnezzar, dude! Great news, my man.”

The whole house was busy that night. My family even introduced me to their close friends. Napag-alaman ko ring may pinsan pala si Ate Miranda, iyon ay si Ate Domaine at ang kaniyang asawa naman ay si Kuya Froi. Buntis din si Ate Domaine, ngunit mas malaki ang kaniyang tyan kung ikukumpara kay Ate Miranda.

“Bukas na pasok mo sa new school mo, Ashi?”

Si Ate Domaine iyon, tumango ako at nagpatuloy sa pagliligpit ng mga ginamit sa kusina. Habang abala sila Ate Miranda at Kuya Ash sa sala, kami naman dito ni Ate Domaine sa kusina, nagk-kwentuhan tungkol sa buhay mag aaral nila rati ni Ate Miranda.

She giggled and pointed my eyes. “Ang ganda ng mga mata mo! Hazel brown bhe! P’wede ba ipaglihi kita rito sa anak ko? Panigurado, sobrang ganda siguro nito.”

“S-Sige, Ate.”

“T’yaka alam mo? Huwag mo na isipin ‘yang mga lessons mo! For sure, isa kang matalinong bata. Ang galing mo pa mag english, walang-wala ang course ko dyan sa accent mo e, ganunin ba naman ako.”

Napatawa nalang ako sa kaniyang inaasal. Habang nagsasalita siya ay tumatango lang ako, pilit na pinapasok sa aking kokote ang mga pinagsasabi niyang tips para maging maganda ang first day mo sa school. May listahan pa siyang ginawa bago umuwi kasama ang kaniyang asawa.

Tips for Ashi's first day:

1. Smile, but don't approach anyone. Magmumukha nyan na ikaw ang nangangailangan sa kanila. Remember that you are ✨gold✨ pake ba natin sa kanila?

2. Kung may kaibigan ka o wala, ok lang! Mas kaunting circle of friends, mas mabuti, iwas backstabber.

3. Kapag may nakita kang matalino, mabango, tall and handsome as hell,  kaldagan mo kaagad.

4. Joke lang ‘yang number three, baka ilibing ako na buhay nila Tita Lex. Dapat maging cold ferson ka, mysterious effect ganern!

Good luck sa first day mo!

Napalunok nalang ako sa aking mga nabasa galing sa papel. Kahit papano ay may sense naman, good luck nga sa’yo, Asheia.