LOGINShare
Chapter 7
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Nefarious Love Chapter 8
Hindi ko sinayang ang mga araw na ibinigay sa akin ni Sir Harrison na ayon sa kaniya ay utos ng kaniyang kuya. Abala ang mga kaklase ko sa booth na kailangan naming pagandahin upang manalo kami ng bagong cleaning materials galing sa committee at isang tubo ng ice cream, na sabi naman ni Grant sa amin. Ang napili naming booth ay ang throwback booth. Ang mga sasali sa booth namin ay magsusuot ng mga old styles kagaya ng retro, disco, jeje at kukuha ng litrato sa napiling background. Kaagad naman itong ip-print ng mga naka assign na pair at ilalagay sa frame na kaklase ko pa talaga ang mga c-carve sa harapan nila.Honest comment? It was wonderful watching them bond like that. Kahit free day lamang sa mansyon ng mga Xenia ay hindi ko kailanman naranasan. Kahit ngiti lang man ng mga kasamahan ko ay hindi ko lang man nasilayan. Ang naaalala ko lang ay ang mala-impyernong buhay namin sa kamay ng magkakapatid at mga magulang nito. Kung dito ay abala sila mag-ayos ng mga bagay na nagbibiga
Nefarious Love Chapter 9
“Ninety Nine?” Narinig ko ang boses ni Master Heins, kaagad kong binuksan ang pintuan ng bahay at sinalubong siya ng malawak na ngiti. Lumapit ako sa kaniya. May hawak itong baril sa magkabilang kamay at nakatutok iyon sa akin. “Yes? Master–”Pakiramdam ko ay may tumama ulit sa aking katawan dahil sa kaniyang ginawa. Hindi rin ako nakasigaw dahil dahan-dahang nawala ang sakit sa aking katawan dahil bumagsak ako sa lupang tinatayuan ko. Kaagad akong napabangon dahil sa aking panaginip. It was awful and strange, to be honest. Alam kong hindi mabuting tao si Master Heins, ngunit hindi ko pa nakitang pumatay ng tao, kahit noong binata pa ito sa mansyon at pinagsisilbihan ko pa.“Kuya! She's awake!”I recognize that voice! Napatingin ako sa pintuan ng kwartong hinihigaan ko at nakita ko si Grant na nakatayo roon. Hindi ko maintindihan ang kaniyang ekspresyon, ngunit nangingibabaw doon ang pag-aalala niya. “Grant–”Lumapit ito sa akin at hinawakan ang aking pisngi. “I badly want to hug y
Nefarious Love Chapter 10
Mommy Lexie and Daddy Al extended their vacation on Ate Miranda's new house. Iyon ang nakasaad sa letter na ibinigay ng mailman noong makauwi ako sa bahay namin. Bago ako tuluyang umuwi, chineck ko ulit ang mga letrang nakasulat sa likod ng pintuan, ngunit burado na ito. Nakakapagtaka lang dahil hindi iyon gaano kalinis noong napuntahan ko, unlike before. My first hope vanished, thanks to my stupid ideas. Kung sana'y naging wais ako ay mauunahan ko ang taong iyon.Noong makapasok ako sa kwarto ko ay kaagad akong bumagsak sa aking kama. To my surprise, my soft, comfortable bed I used to sleep in was now hard rock as solid. Muntik na akong mapasigaw sa sakit nang tumama ang likod ko sa matigas na bagay. Mabilis akong tumayo at binuklat ang bedsheet na naka cover dito.I guess mommy and daddy won't be home tonight...Nanlaki ang aking mga mata sa salitang nakasulat sa kahoy na pinalit sa aking malambot na kama. Nang bumaba ang tingin ko sa sumunod na nakasulat ay halos himatayin ko sa t
Nefarious Love Chapter 11
Blind date?Narinig ko ang booth na 'yan pero hindi ko alam kung ano ang gagawin at sino ang makakaharap ko. Ang sabi ng mga taong dumakip sa akin, hindi raw nila sasabihin kung sino ang aking pair dahil blind date nga raw, nakadepende na raw sa amin ng date ko kung irereveal ba namin ang identity ng bawat isa.Dahan-dahan ko nang naririnig ang magiliw na awitin mula sa loob ng tinaguriang booth, dagdag pa ng mga facilitator sa akin ay naka locate raw sila sa classroom para may privacy kami ng kung sino mang pair na ito. She said it'll only take five minutes and I don't have to worry. Tumango nalang ako at ramdam ko ang pag alalay nila sa akin paupo sa upuan na naka assign sa amin ng blind date ko. Akala ko ay tatanggalin na ang aking piring nang sabihin nilang iyon ang twist, hindi raw p'wede dahil nakalagay iyon sa rules. Hindi naman gaano kalakas ang musika ngunit naririnig ko ang lyrics nito, at mukhang love song nga.“Hey..”Napaigtad ako nang makarinig ako ng boses sa aking har
Nefarious Love Chapter 12
Walang pasok pero heto ako, nag iisip ng paraan kung paano ko mapapasok ang school na hindi napapansin. Ang sabi ni Grant kahapon sa akin ay kinuha raw ang footage sa campus mula umaga hanggang sa oras ng insidente. Noong silipin ko ang CCTV kahapon, naka off ito. Siguro ay pagkakataon ko na iyon para makapasok. Sabado na ngayon at magaling na ang mga sugat ko. Dating gawi, nilinisan ko ulit ang bahay namin at pinagluto ang aking sarili. Sa sobrang swerte ko ay nadiskubre kong may google map pala ang aking cellphone, kaya't naisipan kong i-search ang location ng aming school at tignan iyon. Hindi ganoon katayog ang mga gates ng campus, p'wede akyatin pero delikado dahil matinik. Hindi rin naman ako p'wedeng dumaan sa entrance at exit dahil may mga bantay doon. Nang tignan ko mula sa likod ang paaralan namin ay napansin kong higit na mas maliit at maikli ang bakod sa likod ng school kaysa sa front. Mag a-alas otso na ng gabi nang maisipan kong umalis dala ang aking bag. Hindi nama
Nefarious Love Chapter 13
Kinabukasan, nakipagkita sa akin si Sir Harrison.Inipon ko lahat ng mga ebidensyang nakuha ko mula sa unang pangyayari hanggang sa liham na nakuha ko kagabi. Kakagising ko lang ngunit kailangan ko na kaagad maghanda para sa pagkikita namin.Noong dumating ako sa playground na tinutukoy ni Sir Harrison ay nandoon na siya. Prenteng nakaupo sa kaliwang banda ng swing, suot ang kaniyang hawaiian shirt at khaki pants. Mukhang kakagaling niya lang sa bakasyon at kakauwi lang. Nang mapansin niyang papalapit na ako ay tumigil siya kakatingin sa kaniyang relo at tumingin sa aking direksyon.Kinamot ko ang gilid ng aking mata. Mukhang hindi na nga talaga ako nananaginip. He's here. For real.“Morning, Ninety Nine!” pagbati pa niya sa akin. “Naramdaman kong may maibibigay ka sa akin kaya't nakipagkita ako.” Dagdag pa niya at inimuwestra ang kaniyang kamay sa kanang bahagi ng swing, tila ba'y iniimbita akong umupo. Sinunod ko naman ito. Kinapa ko ang aking bulsa at kinuha ang mga papel doon na
Nefarious Love Chapter 14
Kumakaway na sa bintana ng aming tahanan ang himig ng pasko.Ilang araw na lang ay magpapasko na. Mabilis akong napaupo mula sa aking pagkakahiga nang marinig kong may kumatok sa pintuan. Kanina pa ako gising ngunit hindi ko feel bumangon mula sa aking higaan dahil nga sa nangyari kahapon, noong pag uwi ng aking mga magulang.“Asheia? Get up! Mamimili tayo ng Christmas decorations ngayon!”It was my Mommy Lexie's voice. I immediately stood up and opened the door. Nakabihis na ang aking ina at mukhang handang-handa na nga ito sa pag shopping. Paano naman ako? Bumaba ang tingin ko sa aking katawan. Nakasuot pa rin sa akin ang pajama at plain t-shirt na suot ko kagabi bago matulog. Hindi pa ako naliligo dahil tinatamad ako. Mom smiled at me and titled her head, "Come on, darling.”I smiled and nodded my head. Noong isinara ni Mommy ang pintuan ng aking kwarto ay kaagad akong nagpunta sa aking banyo at naghanda.This is my first Christmas with my family! Halos mabaliw ako k
Nefarious Love Chapter 15
I was stunned of what she just said.Humalakhak ang babae ng ilang segundo at kumaway sa akin upang magpaalam. “Adios, amiga! See you around!”Sa sobrang gulat ko sa kaniyang sinabi ay muntik ko pa mahulog ang cupcake na kinuha ko mula sa table. Buti't naalala ko pa ang direksyon kung saan nakaupo ang mga magulang ko, kung hindi pa, siguro'y nawawala na ako ngayon. Noong tumunog ang microphone mula sa stage ay nagmamadali akong umupo sa aming seat upang makinig sa nagsasalita. Ayon kay Mommy, iyon daw ang birthday celebrant sa araw na ito, si Mr. Martinez. Mabait daw iyon na tao at magaling magpalago ng negosyo. Napatango-tango ako. Hindi ka na lang talaga magugulat bakit sobrang tatayog ng buildings niya. May ibinigay pa itong speech, ngunit maya-maya'y lumapit ang aking mga magulang sa kaniya upang personal na iabot ang kanilang regalo. Noong naiwan ako sa aming table ay naisipan kong libutin ang lugar gamit ang aking mga mata. Sa sobrang dami ng tao ay halos mahilo ako kakatingi
Latest chapter
Nefarious Love Special Chapter
Henriesh Cedie Xenia's Point of ViewFirst born of the Xenia. Malamang marami silang aasahan sa akin. I don't want to disappoint my mom nor my dad because of my illness, that's why everyday, I try harder and always do my best to make them happy. Simula pa noong pagkabata, nahiligan ko na talaga ang musika. I am eager to learn it, that's why I always ask my parents to buy me different kinds of instruments everytime I achieved something they wanted me to have. Pero sa lahat ng instrumentong nasa bandroom ko, isa lang talaga nag umakit ng puso ko, iyon ay ang piano. Naglalakad ako papasok ng school's bandroom nang mabangga ko ang isang babae na mas maliit sa akin. Nang mag angat ito ng tingin sa akin ay napansin kong may iilang butil ng luha ang pumapatak sa kaniyang mga mata. And me, Henriesh Cedie, being the cognitive empath Henriesh Cedie, malamang ay dadamayan ko siya sa nararamdaman niyang sakit sa oras na ito. “Are you okay, miss?” I asked. She nodded her head. I
Nefarious Love Special Chapter
Asheia Dian's Point of View“Henriesh! Henrietta!” nagmamadali akong tumakbo papasok ng kaniyang kwarto nang makauwi ako galing fashion show. Hindi kasi nila sinasagot ang telepono at nag aalala ako sa kalagayan ng mga anak ko. “Where on earth are you?!” My voice thundered the whole house.Noong makapasok ako sa kwarto ng aking panganay na anak na si Henriesh Cedie ay kaagad kong namataan na nag pi-pinta ito sa isang malaking canvas. May hawak pa itong palette sa kaniyang kaliwang kamay at brush. Punong-puno ang kaniyang apron ng mga pintura at may iilan din na natapon sa kaniyang mukha. Kaagad ko siyang nilapitan at niyakap. “Mommy! I painted this on my own! May magic pa nga ‘yan e, wait!” humiwalay siya mula sa pagkakayakap sa akin at pinindot ang switch ng ilaw sa kaniyang kwarto. Noong ginawa niya iyon ay nag iba ang mukha ng painting. “Look!”Mabilis na bumaba ang lahat ng dugo ko sa aking katawan nang makita ko ang kaniyang painting. At the age of seven, napa
Nefarious Love Epilogue
Heins Cyan's Point of View“Babae ang anak ko!”As a six year old kid, I clapped my hands like a proud brother to let my Tito Russell Fuente know that I was glad with his news. My mom, Creshian Xenia, kissed my cheeks at giggled. Pati ang mga nakababatang kapatid ko ay tuwang-tuwa. “May naisip na ba kayong pangalan para sa kaniya, Russ?” My dad, the intimidating Henderson Xenia asked. Tito Russell just shrugged his shoulders and told my dad that Tita Bernice, her wife, will be the one to decide that. May iilang bisita na bumati sa akin, of course, it is my party, after all. Pakiramdam ko nga ay may excited pa akong makita at mahawakan ang anak nila Tito Russell kaysa buksan ang mga regalo nila para sa akin. Hindi ba't nakakatuwa na may kasabay na akong mag birthday taon-taon? Hindi lang ako mag-iisa sa mahabang mesa sa kusina, may kasama na ako!Tinawag na ako ng aking mga magulang upang pumunta sa labas para tignan ang fireworks display na inihanda nila sa aki
Nefarious Love Chapter 30
Noong lumabas ako sa aking kwarto ay wala na siya sa unit ko. Dali-dali akong nagluto ng hapunan para sa sarili ko dahil gutom na gutom na ako. Ilang oras na akong nakakulong sa kwarto at pinipigilan ang sarili na lumabas upang hindi makausap o makaharap ang taong iyon. Napagdesisyunan kong magluto ng fried chicken buti naman ay may stock ang refrigerator dito, siguro ay namili siya o kung ano mang ginawa niya. Ang pinagtataka ko lang ay kung condo unit ko ito, bakit may access siya sa pagmamay-ari ko? After all these years, why is he doing this to me? Playing pretend na parang walang nangyari?Baka naman nanalo na siya sa dare at kailangan niya akong paibigin ng ilang buwan para manalo sa pustahan?Erase, erase! Kakanood ko na ito ng telebisyon, nagiging madumi na ang utak ko at hindi na ako ang dating Asheia Dian Travosco ng mga magulang ko. Umupo ako sa counter ng kusina at nagsimulang papakin ang manok habang nag aalab pa ito. Sa sobrang init nga nito ay muntik na akong mapaso!
Nefarious Love Chapter 29
“Tita Ashe!”Napangiti ako nang makita ang aking pamangkin na si Hannah Nira na kinakaway ang kaniyang maliliit na daliri sa akin. I smiled and waved back too, kahit na sa malayo ay nasisilayan ko pa rin siya kasama sila Ate Miranda.It was the launching day of my company. My parent's company. Ilang taon ang ginugol ko para maibalik ito sa dating ayos. Nag-aral ako nang mabuti para lang matutuhan paano ang pamamalakad nito. Of course, hindi ko ito magagawa kung wala ang tulong ni Heins. Hindi niya ipinull out ang kaniyang shares dito sa nagdaang taon, dahil alam niyang balang araw ay magagamit din iyon sa larangang ito. Wearing the only gown my parents left me, I held my head high and gracefully made my way to the stage. May iilang palakpakan pa akong narinig mula sa madla, may hiyawan at syempre, hindi mawawala ang mga photographers. “Ano po ang suot niyo?” Tanong ng isang reporter.Napangiwi ako sa kaniyang tanong. “Damit.”Nagtawanan ang ibang reporters sa aking sagot, hindi nagt
Nefarious Love Chapter 28
Naguguluhan ko siyang tinitignan. Ang mga kamay niyang nakahawak sa aking pulso ay nakapirmi pa rin doon, magkalapit pa rin ang aming katawan. Ramdam na ramdam ko ang kaniyang mainit na hininga. Hinanap ko ang tamang salita na maari kong sabihin ng ilang segundo.“What do you mean, Heins?” Naguguluhan kong tanong. “Of course, hindi mo alam.” he scoffed. “The day I left for another country was the day I almost lost you, Ninety Nine. Iyon ang araw na nalaman kong hindi sila ang mga magulang na nag alaga sa akin. They're after you but I beg them not to.”Uminit ang magkabilang sulok ng mata ko. I remember that day! Iyon ang araw na pinangako niyang babalik siya sa akin! Na babalik siya upang i-celebrate ang birthday namin ng sabay! “Pero nandoon ka para itaguyod ang kompanya niyo–”“Yes!” tinaasan niya ako ng boses. “That was for your own damn good! Pinalago ko ang kompanyang hindi sa’kin para lang hindi ka nila saktan, Ninety Nine! I suffered from everything! I was homesick! I wanted
Nefarious Love Chapter 27
Tahimik ako habang nagmamaneho si Harrison pauwi sa mansyon.Iniisip ko tuloy. Ano ang madadatnan ko pagdating ko roon? Nandoon pa ba sila Madam Clarita kasama ang mga malditang maids na palaging nang bu-bully sa’kin noon? Nandoon ba sila Lady Cesca? O alam ba niya ang mga pangyayaring ito?Umayos ako ng upo noong mamataan ko ang pamilyar na liko. Ito ang direksyon papasok sa lupa ng mga Xenia, isang beses lang ako nakalabas sa mansyon ngunit alalang-alala ko pa ito. Sino bang makakalimot e bigyan ka ba naman ng fifteen minutes mamalengke tapos ilang putahe ang bibilhin sa merkado?Ini-parking ni Harrison ang kaniyang gamit na kotse sa harap mismo ng mansyon. Napansin ko na walang maid na nagbukas ng kanilang matayog na gates at naging automatic na ito. Ganoon na ba talaga katagal noong umalis ako? Dalawang buwan lang naman akong wala pero ang dami nang nagbago. Pinagbuksan niya ako ng pintuan. “Tara na?” anyaya pa niya at lumabas na ako. “For sure maninibago ka, same here, wala na k
Nefarious Love Chapter 26
Hindi ko alam anong mararamdaman ko. Nakatayo ako ngayon sa railings ng isang tulay habang tinitignan ang tubig na dahan-dahang umaagos sa ilog na malapit sa daan pauwi ng aming bahay. Noong ipikit ko ang aking mga mata ay unti-unti ko na namang naalala lahat-lahat ng mga nangyari kanina sa school.“What is she doing here?” Sa sobrang lamig ng boses ni Heins ay alam ko na kaagad na galit s’ya sa akin. Hindi ko alam bakit siya pa ang may ganang magalit sa akin matapos lahat ng nangyari.Hindi naman tumatakbo si Nehemiah pero hingal ito noong sumagot kay Heins. “We thought she left the campus–” “No, let her be, boys.” Miss Paulette Cruella's voice stopped them from talking. Mas lalo pang lumawak ang ngiti nito sa akin at lalo pang lumapit sa katawan ni Heins. “I want her to watch us. Watch Heins and I kiss each other. Ano kayang ir-react niya?” Mapaglaro niyang tanong kaya't mabilis kong ikinuyom ang aking kamao. This bitch! Kung akala niya ay hindi ko alam kung ano ang ginawa niya k
Nefarious Love Chapter 25
When I woke up, I was inside my tent.Madilim pa ang paligid at narinig ko na may nag zip ng aking tent mula sa labas. Ang anino nito ay dahan-dahang nawala matapos ang iilang yapak. Doon ko lang napagtanto na kakalapag lang nila sa akin dito mismo sa aking tent. Sa sobrang sakit ng tyan ko ay halos masuka ko sa aking nararamdaman. Napakapit ako sa aking unan at doon ko inibaon ang aking ulo upang isigaw lahat ng nararamdaman ko. Nasaan si Francesca? Is she okay? Lalabas na sana ako ng tent nang makarinig ako ng boses kalapit ng aking tent. Mabilis akong nagpanggap na tulog at walang kamalay-malay.“Nagawa ko na, Ma'am Lette. Ang bilis naman paiyakin no’ng babae, sabi niya hindi niya raw lalayuan. Kung hindi lang dumating mga facilitators, baka napatay ko na siya.”Lette? Ilang sandaling katahimikan ang bumalot sa paligid. Muli itong nagsalita at nakarinig ako ng taong naglalakad papalayo sa kinahihigaan ko. Buti nalang at hindi niya napansin na gising ako o may malay na ako, baka
