All Chapters of IKAW SA AKING MGA KAMAY: Chapter 31 - Chapter 40

“YOU know what Cataleya,” nakangiting sabi ni Antonina sa kanya nang matapos ang interview. Pareho silang nakatayo sa isang sulok. Si Lukas naman ay saglit na umalis sa lounge para gumamit ng CR. “I like you for Lukas.”Kumislap ang mga mata niya sa narinig. Hindi siya makapaniwala na makakatanggap ng ganooong message sa sikat na online influencer. “Coming from my idol, na-flattered naman ako bigla.”“To tell you, hindi na ibang tao sa akin si Lukas,” imporma pa nito. “We’re a good friend since childhood. The reason kung bakit mas pinili niyang magpa-interview sa akin kahit ang daming mga columinist, vlogger at reporter ang humihingi ng interview sa kanya.”“I see, sa’yo pala s’ya comfortable dahil may pinagsamahan kayong dalawa,” nakakaunawang tugon niya.“Alam mo, I’m not sure kung alam mo ito,” may biglang naalalang sabi muli ni Antonia. “Isa lang ako sa mga babaeng hindi nadamay sa galit ni Lukas. Woman hater talaga siya.”“And why?” kusang nanulas sa labi niya ang maikling na tan

“HUH? Sino ka?” Bigla niyang naitulak ang lalaki saka mabilis na kumalas ng yakap dito. Bigla siyang nakadama ng pagkapahiya sa napagtanto niya ng mga sandaling iyon. Paiwas ang naging tingin niya dito. “I’m sorry Mister, mukhang naabala pa kita.”“It’s okay Miss, napansin ko kasi na dadaan ka dito sa basang sahig.” Itinuro nito sa kanya ang isang bahagi ng hotel na may caution na ‘slippery when wet. “Napilitan akong hilahin ka kaysa mapahamak ka. It seems na ang lalim ng iniisip mo kanina.”She cleared her throat. Hinaplos ang puso niya sa ginawang pagligtas sa kanya ng estrangherong kaharap. “Ah okay, maraming salamat huh. Pasensya na kung nadamay ka pa sa pagiging lutang ko kanina.”Ngumiti ito ng matamis. Napansin niya ang taglay nitong kagwapuhan at bagay na bagay dito ang wavy hair nito. May lumilitaw ding dimple sa pisngi nito. “You’re welcome Miss, natural naman sa akin ang pagiging helpful.”“Naku, sorry ulit huh,” nahihiyang sabi niyang muli. Napansin niya ang bakas ng luha

“ARE you out of your mind, Miss Domingo?” Parang binuhusan ng malamig na tubig ang ulo ni Cataleya pagkarinig sa boses na iyon ni Lukas. Naimulat niyang muli ang mga mata niya na hindi niya namalayan na naipikit na pala niya. “I’m s-sorry.” Minsan pa niyang naipilig ang ulo sa mga oras na iyon. Napansin niya na titig na titig ito sa kanya, blangko pa rin ang expression ng mukha nito. Ibig sabihin ay imahinasyon lang ang mainit na sandaling pinagsaluhan nila kanina. Lumipad sa ibang dimensyon ang isip niya. “Hindi k-ko alam kung ano ang nangyari.” “Be careful next time. Ayan oh, muntikan kang mahubaran sa harap ko.” Hawak nito ang buhol ng bath towel na nakabalot sa katawan niya. “Actually, nalaglag talaga siya at mabuti na lang dahil nasalo ko agad.” Lihim niyang kinastigo ang sarili niya. Napasobra naman yata ang pagiging advace niyang mag-isip. Pero parang totoo ang mga nangyaring iyon kahit imahinasyon lang. May naiwang kakaibang init sa katawan niya. Tila nais pang tupukin ang

IPINAGBUKAS pa si Cataleya pinto ng personal driver ng lalaki para makababa ng sasakyan ng huli. Magkasabay silang dalawa ng ginoo na naglakad papasok sa loob ng bakuran ng magandang bahay. Hindi pa rin siya makapaniwala at naroon pa rin sa mukha niya ang pagka-mangha. Nagkakaroon na siya ng hinala sa mga sandaling iyon.Pagsapit nila sa pinto ng bahay, eksaktong lumabas ang isang matangkad at gwapong lalaki. Kaagad na lumapit ito sa kanila. “Andito ka na pala Papa, salamat at dumating ka na at kanina pa ako nag-alala sa’yo. Teka, kasama mo si Cataleya?”Imbes na sumagot, lumapit siya sa lalaki na pinapungay niya ang mga mata. Hinaplos niya ang mukha nito ng masuyo at mabilis na ginawaran ng halik ang labi nito. “Yes my love Lukas, hindi ko akalain na siya pala an gang father mo.”Naaliwa siyang pagmasdan ang itsura ni Lukas. Na-doble ang gulat nito sa dahil sa ginawa niya. Sisimulan niya ngayong gabi ang operasyon niya na mahulog ito sa kanya.Tama nga ang hinala niya. gulat siya kan

“SINASADYA mo bang gawing complicated ang lahat?” kastigo ni Lukas kay Cataleya nang makaalis na ang ama nito sa opisina. May taglay na kabalasikan ang mukha nito habang magkasalubong ang mga makakapal na kilay nito.Hindi naman siya nagpasindak dito, taas noo na tiningnan niya ito. “Ano na naman bang problema huh? Ayan ka naman sa pagiging unpredictable mo at hindi mo na lang ako diretsahin.”“At sino ba ang hindi namomoroblema?” anito na bahagyang tumaas ang boses. “From the way you act in front of my father at kasama na doon ang mga sinasabi mo pa sa kanya.”“Sinusunod ko lang naman ang nakasulat sa pinirmahan nating kontrata.” Pinagtaasan niya ito ng kilay. “Iniiwasan kong magkaroon ng breach at wala akong pambayad sa magiging danyos.”“Pero ‘yung mga sinasabi mo kay Papa, aasahan niya iyon,” tugon nito na nagpipigil na magalit sa kanya. “Kilala ko siya Cataleya, inaasahan niya ang palabra de honor ng mga taong nakikilala sa kanya.”Napailing siya saka nasapo niya ang sariling ulo