“TAMO naman buds, ikaw naman pala ang may gusto sa secretary mo,” panunudyo kay Lukas na kaibigan niyang si Brian. Bigla siya nitong binisita sa office niya isang minuto bago siya mag-out. “Over my dead body, malabo na magkagusto ako sa isang babae na kagaya ni Cataleya. I swear.” Itinaas niya ang isang kamay na parang nanunumpa. Kilala niya ang sarili na kayang pangatawanan ang bawat sinasabi niya. Tumuwid ng upo ang kaibigan saka diretsong tiningnan siya sa mga mata. “Huwag kang magsalita tapos buds. Baka dumating ang araw na kakainin mo ang mga sinabi mong ‘yan.” Umiling siya na napapatawa. “Kilala mo ako, ang nasabi ko na ay nasabi ko na.” “Now I know the reason,” hindi pa rin kumbinsidong sabi ni Brian. “Kaya pala pinagsabihan mo ako na huwag akong makipaglapit sa kanya. Ikaw pala ang may gusto sa maganda mong secretary.” “Kasi nga pamilyadong tao ka na at ayoko na magloloko ka sa asawa mo. Kilalang ko ang karakas mo,” may pagganti niyang tugon. Hindi siya nagsasawang paaal
IPINAGBUKAS pa si Cataleya pinto ng personal driver ng lalaki para makababa ng sasakyan ng huli. Magkasabay silang dalawa ng ginoo na naglakad papasok sa loob ng bakuran ng magandang bahay. Hindi pa rin siya makapaniwala at naroon pa rin sa mukha niya ang pagka-mangha. Nagkakaroon na siya ng hinala sa mga sandaling iyon.Pagsapit nila sa pinto ng bahay, eksaktong lumabas ang isang matangkad at gwapong lalaki. Kaagad na lumapit ito sa kanila. “Andito ka na pala Papa, salamat at dumating ka na at kanina pa ako nag-alala sa’yo. Teka, kasama mo si Cataleya?”Imbes na sumagot, lumapit siya sa lalaki na pinapungay niya ang mga mata. Hinaplos niya ang mukha nito ng masuyo at mabilis na ginawaran ng halik ang labi nito. “Yes my love Lukas, hindi ko akalain na siya pala an gang father mo.”Naaliwa siyang pagmasdan ang itsura ni Lukas. Na-doble ang gulat nito sa dahil sa ginawa niya. Sisimulan niya ngayong gabi ang operasyon niya na mahulog ito sa kanya.Tama nga ang hinala niya. gulat siya kan
“OKAY noted. S’ya nga pala Cataleya,” pagtawag ni Lukas sa kanya matapos niyang sabihin dito ang schedule nito ngayong araw. Tila maganda ang mood nito ngayong araw sa opisina.Napatigil siya sa pagbalik niya sa table niya saka nilingon ito. “Yes Sir? May nalimutan po ba akong i-remind sa inyo?”Nagkibit-balikat ito at saka sumeryoso. “Be ready, papunta ang Papa ngayon dito sa office. Kasasabi lang sa akin ni Rufos, malapit na sila,” tukoy nito sa pangalan ng personal driver ng ama nito. “Alam mo na ang gagawin mo.”Isang pilyang ngiti ang gumuhit sa labi niya. “Ah okay my love, gusto mo ba simulan ko na ngayon?”Nangunot ang noo nito na may kasamang pagtataka. “What do you mean huh?”Tinalikuran niya ito at itinuloy ang pagpunta sa table niya. Ipinatong niya sa table ang dala niyang organizer. Sa pagsulyap muli niya kay Lukas, napansin niya na hinihilot ng kamay nito ang sentido. Kita pa niya ang pagngiwi ng mukha nito sa sakit na nadarama sa bahaging iyon ng katawan nito.May kinuha
“SINASADYA mo bang gawing complicated ang lahat?” kastigo ni Lukas kay Cataleya nang makaalis na ang ama nito sa opisina. May taglay na kabalasikan ang mukha nito habang magkasalubong ang mga makakapal na kilay nito.Hindi naman siya nagpasindak dito, taas noo na tiningnan niya ito. “Ano na naman bang problema huh? Ayan ka naman sa pagiging unpredictable mo at hindi mo na lang ako diretsahin.”“At sino ba ang hindi namomoroblema?” anito na bahagyang tumaas ang boses. “From the way you act in front of my father at kasama na doon ang mga sinasabi mo pa sa kanya.”“Sinusunod ko lang naman ang nakasulat sa pinirmahan nating kontrata.” Pinagtaasan niya ito ng kilay. “Iniiwasan kong magkaroon ng breach at wala akong pambayad sa magiging danyos.”“Pero ‘yung mga sinasabi mo kay Papa, aasahan niya iyon,” tugon nito na nagpipigil na magalit sa kanya. “Kilala ko siya Cataleya, inaasahan niya ang palabra de honor ng mga taong nakikilala sa kanya.”Napailing siya saka nasapo niya ang sariling ulo
“LUKAS?” hindi makapaniwalang bulalas sa pangalan ng binata. Nanatiling hawak nito ang isang kamay niya at napapasunod siya sa paghakbang nito. May kabagalan ang paglakad nilang dalawa dahil sa maraming tao sa paligid at may kasalubong pa sila.Naroon sila sa isang lansangan na kaharap ng municipal hall ng El Nido. May event na nagaganap sa bahaging iyon ng kabayanan. Ang palagi niyang pinupuntahan sa ganoong panahon.Mas iba nga lang ang pakiramdam niya ngayon, dahil parang kilala siya ng lahat ng taong naroroon. Marahil ay natatandaan siya ng mga ito nag-viral niyang picture at maging sa interview sa kanya na kasama si Lukas ng isang sikat na online influencer.“Ano bang ginagawa mo dito, huh?” tanong ni Lukas sa kanya. Tumigil sila sa paglakad at tumayo sa gilid ng daan. Saka lang din nito naalalang bitawan ang kamay niyang hawak nito.“At ano rin ba ang ginagawa mo dito?” balik-tanong niya dito. Sa hindi maipaliwanang na dahilan ay may hatid na kapanatagan sa kanya ang presensya n
“MASYADONG marami na ang nangyari sa buhay ko Lukas,” medyo tipsy na sabi ni Cataleya kay Lukas. “Kumbaga sa kwento, chapter one pa lang ay marami nang ganap. Alam ko naman na hindi ka magiging interesado na malaman iyon.”“Okay, I’m interested sa buhay mo.” Namumungay ang mata ni Lukas sa pagkakatingin sa kanya. Parang may glue na iyon sa mukha niya. “Pakikinggan ko hanggang sa kaliit-liitang detalye.”Napatawa siya. “Mabo-boring ka lang. Mas mabuti pang umuwi na tayo.”Paubos na ang binili nilang mga pagkain at beer. Lalo pang dumadami ang mga tao sa paglalim ng gabi sa bahaging iyon ng El Nido. Dumadagsa na rin ang mga turista sa caraenan sa dalan.Tumayo na ito. “Okay, akward nga naman na dito ka mag-open ng life mo. Sumabay ka na sa akin pag-uwi.”Wala na siyang nagawa kundi ang mapasunod na lang sa naglalakad na si Lukas. Nauna na ito ng ilang distansya sa kanya kung binilisan niya ang paglakad. May kalayuan din kasi ang parking na itinalaga dahil nagaganap na event.“Hindi ka n
NASA isang kagubatan si Cataleya. Walang humpay ang pagtakbo niya sa masukal na daan. Hindi siya maaaring tumigil dahil mahuhuli siya ng maraming tao na humahabol sa kanya. Ang lahat ng mga ito ay gusto siyang mahuli ang buhay.Kung tutuusin, malayo-layo pa ang layo niya sa mga ito. Ngunit dahil sa nadaramang pagkapagod ay nagsisimulang bumagal na ang pagtakbo niya. Napapahingal na siya at makailang beses siyang bumuntong-hininga. Kailangan pa rin niyang mailigtas ang sarili dahil alam niya na ang naghihintay na kalupitan sa kanya.Napasigaw ang maraming tao habang papalapit nang papapalapit ang mga ito sa kanya. Itinuro siya ng tumatayong pinaka-pinuno ng mga ito. Pinahid niya ng isang kamay niya ang pawisang mukha niya. ipinagpatuloy niya ang pagtakbo.Hindi siya dapat sumuko sa pagkapagal ng katawan niya. Ang mahalaga ay mailayo niya ang sarili sa lugar na iyon. Nagsisimula nang kumalat ang dilim sa buong paligid.At mga humahabol sa kanya, sinindihan na ng ningas ng apoy ang dalan
NANGINGINIG ang buong kalamnan ni Cataleya nang salubungin niya ang nangagalit na tingin ni Lukas. Kita niya sa kislap ng mga mata nito ang nag-aapoy na galit. Hindi sa ganoong paraan niya na ini-expect na mabubuko siya nito sa ginagawa niya.“Of all the people, ikaw pa talaga Cataleya?” Nanlisik pa ang mga mata nito. Lalo pang humigpit ang pagkakahawak nito sa braso niya. Pakiramdam niya ay parang madudurog ang mga buto niya. “Akalain mo ‘yun, secretary ko pala ang may lakas ng loob na i-sabotage ako.”Mariin siyang umiling. “It’s not what you think, Lukas. Ibahin mo naman ang pag-unawa mo.”Nagdilim pa ang expression ng mukha nito. “At ano ang dapat kong isipin huh? Dapat ba akong matuwa huh sa pinaggagawa ninyong ito.”“Sir, nahuli na po namin ang isa pang salarin.”Parehong napako ang tingin nilang dalawa ni Lukas sa kadarating lang na guard. Kasama nito ang dalawang kapwa guard habang pinagtutulungang hawak ang isang pang nilalang.Nawala ang atensyon ni Lukas sa kanya pero at pi