NANGINGINIG ang buong kalamnan ni Cataleya nang salubungin niya ang nangagalit na tingin ni Lukas. Kita niya sa kislap ng mga mata nito ang nag-aapoy na galit. Hindi sa ganoong paraan niya na ini-expect na mabubuko siya nito sa ginagawa niya.“Of all the people, ikaw pa talaga Cataleya?” Nanlisik pa ang mga mata nito. Lalo pang humigpit ang pagkakahawak nito sa braso niya. Pakiramdam niya ay parang madudurog ang mga buto niya. “Akalain mo ‘yun, secretary ko pala ang may lakas ng loob na i-sabotage ako.”Mariin siyang umiling. “It’s not what you think, Lukas. Ibahin mo naman ang pag-unawa mo.”Nagdilim pa ang expression ng mukha nito. “At ano ang dapat kong isipin huh? Dapat ba akong matuwa huh sa pinaggagawa ninyong ito.”“Sir, nahuli na po namin ang isa pang salarin.”Parehong napako ang tingin nilang dalawa ni Lukas sa kadarating lang na guard. Kasama nito ang dalawang kapwa guard habang pinagtutulungang hawak ang isang pang nilalang.Nawala ang atensyon ni Lukas sa kanya pero at pi
“IT was three years ago,” pagsisimulang pagki-kwento ni Donovan. Napasandal pa ang likod nito sa pagkakaupo. “Kagagaling ko lang noon ng Canada at bigla akong inaya ako ni Lukas. May pupuntahan daw kami.”Nakatingin lang si Cataleya sa katabi. Nakahanda na ang tainga niya makinig sa kwento nito ukol kay Lukas.“Pupuntahan daw namin ang wife niya, na first time kong mami-meet sana. Hindi kasi ako naka-attend ng wedding nila. Five months na silang mag-asawa noon,” pagpapatuloy ni Donovan.Bigla tuloy niyang naalala ang buhay niya. Kagaya din kay Lukas, ang daming nangyari sa kanya sa nagdaang tatlong taon. Iba rin talaga maglaro ang tadhana sa pagkakataong iyon.Tumingala sa kisame si Donovan, na patuloy na sinariwa sa alaala ang mga nangyari. “Nagpunta kami ni Lukas sa isang hotel along Pasay. Inisip ko na baka doon sila magkikita talaga ng wife niya. Pero iba ang nangyari.”“At ano naman ang nangyari?” tanong niya. nagkaroon ng thrill sa kanya ang mga susunod pang ganap.“Pagdating na
“LUKAS, based dito sa analysis ko sa desktop mo, may malware na na-infect dito,” imporma ni Rolly. “Possible na may nabuksan kang isang suspicious link nang hindi mo namamalayan.”“Ang ibig bang sabihin n’yan, hindi ito ginawa ng dalawang ito ang pagkakaroon ng malware?” Matalim pang tumingin si Lukas kina Cataleya at Donovan. Ibinalik muli ang tingin sa IT Specialist. “I need an additional explaination.”“Exactly, nang i-check ko ang source ng malware ay nanggaling ito sa email mo,” dagdag ni Rolly. “Walang kinalaman silang dalawa. Pasalamat ka na lang kahit paano, na hindi nasira ang ibang business intelligence mo. Kaso mahihirapan na tayong ma-retrieve ang ibang data na nawala. We need to update your computer at maging updated ang anti-malware mo. Iyon ang sinamantala sa’yo ng sinumang gusto kang i-sabotage online.”Nakahinga silang dalawa ni Donovan nang maluwag. Kumbaga sa isang kaso ay abswelto sila.Marahas na napabuntong-hininga si Lukas. Naisuklay pa nito ang mga daliri sa sa
HUMAHANGOS na pumasok si Cataleya sa loob ng El Nido Community Hospital. Alas cuatro ng umaga nang makatanggap siya ng tawag na-aksidente si Lukas. Siya ang tinawagan ng nurse sa hospital na pinagdalhan sa boss niya. Hanggang pintuan lang siya dahil hindi na siya pinayagang makapasok sa loob ng emergency room. Napaupo siya sa isang silya na nakita niya sa pasilyo. Naipaalam na rin niya kay Donovan ang sinapit ng pinsan nito. Nagsabi naman kaagad ito na pupunta sa hospital. Oo, may sama ng loob siya kay Lukas pero pinili niyang isantabi iyon. Concern pa rin siya dito. Damang-dama pa rin niya ang matinding pag-alala para sa binata. Napausal siya ng tahimik na panalangin para sa kaligtasan nito. Mga ilang minuto ang lumipas ay dumating na rin si Donovan. Kaagad siyang nilapitan nito. “What happened?” Patingalang binalingan niya ang lalaki. “Accident Donovan, nakabanggaan ng kotse ni Lukas ang isang delivery truck sa parteng kurbada ng junction.” Ang tinutukoy niya ang isa sa dinaanan
TUMAYO si Conchita mula sa pagkakahiga nito sa extrang kama, lumapit ito sa anak na nakaratay sa kama. Maluha-luha sa katuwaan at pagsamo ang mga mata nito. “Lukas anak, alam ko na may galit ka sa akin pero may isang hiling ako sa’yo ngayon. Sana hayaan mo akong maging nanay sa’yo kahit n-ngayon lang.”Tila tinusok ang puso ni Cataleya sa sinabing iyon ng ginang. Masakit ang umamot ng kaunting pagmamahal ang isang ina sa sariling anak nito. napatingin siya kay Lukas. Kita sa ekpresyon ng mukha nito ang paninimbang sa naiisip na desisyon. Nakaawang lang ang labi nito na may malalim na iniisip.“Lukas, maraming dugo ang nawala sa’yo because of accident,” imporma niya dito. “Nahirapan kami ni Donovan na maghanap ng donor at ang iyong ina ang nagbigay ng dugo sa’yo. Dinugtungan niya ang buhay mo.”Napatigil sa Conchita sa paglapit sa anak saka napatingin sa kanya. Gusto siyang pigilan nito sa sasabihin niya pero naunahan na niya ito.“Hijo, ginawa ko lang ‘yun dahil anak kita,” sabi muli
SAGLIT na natigilan si Cataleya sa sinabing iyon ni Lukas. Kinindatan pa siya nito na nagpatalon ng puso niya. Naaliw pa itong pagmasadan siya habang nakahiga sa kama. Tinaasan niya ito ng kilay sabay iwas ng tingin dito.“Mala-cinderella ang story namin ng iyong ama, Lukas,” panimulang paglalahad ni Conchita. Nabaling ang atensyon niya dito at maging ang anak nito. “Masaya lang sa simula, temporary lang ang happy ending.”“I was four years old when you left me,” mapait na sabi ni Lukas sa ina. “Hinahabol kita noon pero nagmamadali ka at ayaw mo akong lapitan. Wala kang pakialam kung umiiyak na ako noon.”Pakiramdam ni Cataleya may isang dramatic song ang nagsimulang tumugtog sa apat na sulok ng private hospital room na iyon. Kinuha niya ng pasimple ang panyo sa bag niyang nasa kandungan niya.“Gusto kong lapitan ng mga sandaling iyon anak pero kailangang pigilan ko ang sarili ko,” tugon ni Conchita na naalala ang masakit na sandaling iyon. “Gusto kitang isama sa pupuntahan ko pero h-
ILANG dipa na lang ang layo ni Cataleya kay Lukas, nang kumalas na si Conchita sa pagkakayakap dito. saglit siyang napatigil sa paglapit sa binata habang nanatiling magkatama ang kanilang mga mata.“Come here,” anyaya nito sa kanya. nanatiling nakabukas ang mga bisig nito na naghihintay sa kanya. Kinindatan siya nito na nagpatalon ng puso niya. Isa sa natatanging epekto nito sa sistema niya.May nadarama man siyang pagkailang, may kung anong kakaibang pwersa ang nagtulak sa kanya na ganap nang lumapit kay Lukas. Namalayan na lang niya na nakakulong na siya sa mga bisig nito. Naka-subsob ang ulo niya sa isang balikat nito.Lumakas ang kabog ng dibdib niya. Nagri-rigodon ang tibok ng puso niya. Napansin niya ang pag-patak ng ulan sa labas ngayong gabi. Nasilip niya sa bintana ng private room ni Lukas.“You came out of the blue on a rainy night. No lie,” tila kumakantang bulong ni Lukas sa kaliwang tainga niya. Familiar sa kanya ang naturang lyrics at hindi nga lang niya alam ang title.
PARANG may sariling utak na tumipa ang mga daliri ni Cataleya sa keyboard ng computer niya. Maya’t maya ang tingin niya sa picture nilang dalawa ni Lukas sa kanyang cellphone. Lalo pa siyang ginaganahan sa pagsusulat. Laksa-laksa ang mga ideya na nailapat na niya sa kanina ay blangkong document.Naroong napapangiti siya sa sinusulat niyang eksena na may kasamang kilig. Inspirado at ganado yata siyang magsulat ngayong gabi. Napapabukas pa ang labi niya na sinasalita sa hangin ang dialogue ng kanyang mga character.“Whoah! Nagawa ko ito ng wala pang kalahating ora?” Hindi makapaniwalang tinitigan niya ang bagong type na chapter ng online novel niya. naka- two thousand words count siya na bihira niyang magawa. Kadalasan ay hanggang one thousand ang maximum words count niya. Pero iba ngayon.Napatingin siya sa picture nila ni Lukas sa nakapatong niyang cellphone sa gilid ng monitor. May kung anong kakaibang damdamin ang binubuhay n’on sa dibdib niya. Pakiramdam niya ay nakalapat sa alaap
TUMIGIL ang van sa compound na nasa labas ng Metro Manila. Mula sa nasabing sasakyan ay sapilitang ibinaba ang dinukot na mag-asawa. May nakasaklob na sako sa mga ulo nito. Bumaba na rin ang mga goon saka pakaladkad na ipinasok ang mga bihag sa loob ng isang lumang bodega. Papakalat na ang dilim sa buong paligid.Sa loob ng bodega ay may dalawang upuang kahoy kung saan iniupo sina Lukas at Cataleya. Nagpapalag ang dalawa pero walang silang magawa para makatakas. Nakatali ang kanilang mga kamay at panibagong tali pa ang ginawa sa kanilang mga katawan sa kanilang kinauupuan.“Welcome,my dear Lukas at Cataleya,” anang ng isang boses na babae na may pagbubunyi ang tono.Kasabay n’on ay ang pagtanggal ng nakasaklob na sako sa kanilang mga ulo. Hindi makapaniwala si Lukas sa mukha ng taong nagpadukot sa kanila. “M-Mama Matilde, kayo ang may kagagawan nito?”Si Cataleya naman ay maang nakatingin sa may katandaan ng babae. Halatang may ginagamit para mapigilan ang pagkulubot ng mukha. Hindi n
"I admit Cataleya, iniwan nga kita noon dahil sa pagkagalit ko sa'yo," walang emosyong pag-amin ni Lukas. Nagtagis ang bagang nito pero sa kislap ng mga mata ay naroon ang pagka-guilt. "Inisip ko na niloko mo ako, dahil nalaman ko ng gabing iyon na ikaw pala ang kakambal ng namatay kong asawa.""At k-kailan nangyari iyon?" Kumabog ang dibdib niya sa walang kalinawang dahilan. Pakiramdam niya ay mas lalo pang nahiwa ang puso niya.Kagaya ng nitong nakaraang araw, wala siyang maapuhap sa alaala niya."It was three years ago, nang i- invite tayo ng father ko sa mansyon for a dinner date. Gusto ka nilang makilala," pagpapatuloy ni Lukas. "Pero malaki ang pagka-disgusto sa'yo ng Mama Matilde. Siya ang nagsiwalat ng pagkatao mo kasabwat ang dating secretary ng kakambal mo."Marahan siyang napatango ngunit may isang particular na emosyon ang nagnanais kumawala sa dibdib niya. Her temporary memory loss prevented her from fully bursting out."Iyong totoo Lukas, until now ay galit ka pa rin ba
"KANINONG bahay ito Lukas?" tanong ni Cataleya sa nagpakilalang asawa niya. Kabababa lang nila sa sasakyan at nasa harap sila ng dalawang palapag na bahay na tabing-dagat. "Ang ganda namam ng view dito."Sumalubong sa paningin ang tanawin ng dagat na kung saan ay may natatanaw siyang tila maliliit na isla.Nilingon siya ni Lukas, karga nito ang dalawa sa triplet na parehong nakatulog sa mahabang byahe. "Bahay mo ito my dear wife."Namanghang nanlaki ang mata niya. "Wow talaga, sa akin talaga ang bahay na ito.""Oo, dito ka tumira noong nag-stay ka pa dito sa El Nido," sagot ni Lukas. "Anyway, pumasok na muna tayo sa loob at para madala sa kwarto ang mga anak natin."Marahan siyang tumango at napasunod na lang sa muling paglakad ng asawa. Humahanga siya sa magandang interior ng bahay na pag-aari niya daw. Dulot ng amnesia niya ay hindi niya maalala ang pagiging bahagi n'on sa buhay niya.Isang kuwarto ang binuksan ni Lukas at nanatiling nakasunod siya dito. Marahan nitong inihiga sa ka
NAGISING siya ng umagang iyon na pakiramdam niya ay malakas na siya. Bumangon siya mula sa pagkakahiga sa malambot na kama. Nakasanayan na ng mga mata niya ang kinaroroonan niyang apat na sulok ng silid, ang madalas niyang makamulatan sa bawat umaga.Isang malaking tanong sa kanya kung nasaan siyang lugar. Humakbang siya palabas silid. Marahan niyang pinihit ang seradura para ganap na siyang makalabas.Hindi pamilyar sa kanya ang pasilyo na nabungaran niya. malinis, maaliwalas at maalwan ang bahaging iyon ng kabahayan. Ipinagpatuloy niya ang paglalakad.Natagpuan niya ang sarili na bumababa sa grand staircase. Indikasyon na naroon siya sa isang mansion. Pero ang tanong, kaninong bahay ang kinaroroonan niya?“Gising ka na pala, ahm okay na ba pakiramdam mo?” Salubong sa kanya ng isang matangkad at gwapong lalaki pagkababa niya ng hagdan. Kita niya ang concern sa mukha nito.Tumango siya pero kinikilala pa rin niya ang itsura nito. “Ayos naman ang pakiramdam ko. Teka, s-sino ka ba?”“Ak
CATALEYA gently stroked him. Tila may nakikipaglaban sa mahigpit niyang pagkakapit niya sa isang bagay nasa loob ng short ni Lukas. Biglang napahiwalay ang labi ng asawa sa kanya at napaungol ito sa bawat paghagod ng kamay niya sa ebidensya ng pagiging lalaki nito. Naroong nakagat pa nito ang sariling labi.“You’re making me crazy,” anas ni Lukas saka naipikit pa nito ang mga mata. Nanatiling pa ring nakaupo ito.Lihim naman siyang nangiti dahil nagawa niyang paligayahin ang asawa sa kanyang mga kamay. Lalo pa ito naging hot sa mga mata niya dahil nakikita niyang reaksyon ng gwapong mukha nito.Lalo pa niyang itinodo ang ginagawa niya. Ayaw niyang maputol ang mainit na sandaling iyon. She loves every inch of him.Maging si Lukas ay hindi na rin nakapagpigil sa matinding init na lumuukob dito. Marahan nitong inalis ang kamay niya na nasa loob ng shot nito. Naramdaman niya ang pag-angat ng katawan niya sa ere at saka niya namalayan na pangko na siya ng asawa.Iniangkla niya ang magkasug
“MAY kailangan ka ba sa akin Lukas?” tanong ni Cataleya sa asawa nang mabungaran niya ito sa mini-bar ng bahay nito. Prente itong nakaupo sa isang round table na kanugnog ng ipinasadyang table. Naka-display ang mga mamahaling alak at iba’t ibang uri ng kopita. A sign of luxurious living.Nilagok muna nito ang lamang alak ng hawak na kopita saka tumingin sa gawi niya. “May gusto lang akong sabihin about sa nangyari kanina sa mansion. Take a seat first.”Medyo kinakabahan na naupo siya sa upuang itinuro nito na malapit lang sa pwesto nito. Sinikap niya na maging kalmado. “I’m sorry kung naging rude o nawalan ako ng galang sa Mama Matilde mo.”Hindi kaagad ito tumugon bagkus ay kumuha pa ito ng isang kopita. Ipinatong sa mismong tapat niya saka sinalinan iyon ng vodka. “It’s not what I mean my dear wife. Ang totoo n’yan ay napahanga mo pa ako sa ginawa mo kanina. Hindi ko inaasahan iyon lalo na ang DNA result.”My dear wife. Tila musika iyon sa pandinig niya na kinasabikang marinig ng pu
“ARE you crazy Lukas?” naiiling na tumingin si Matilde sa gawi nh asawa saka bumalik ang tingin kay Cataleya. “Sa dami ng babae na pwede mong pakasalan ay ang oportunista pang ito ang napili mo. So disappointing.”Chin-up pa rin si Cataleya para ipakita na hindi siya apektado sa kagasapangan ng ugali ni Matilde. “I’m sorry Mama, ganap na kaming kasal at katulad mo ay isa na rin akong Adriatico.”Pinanlisikan siya ng matandang babae ng mata. “I can’t believe it, isang linggo lang akong nawala ng bansa pero ang daming naganap na hindi kaaya-aya.”“Ma, enough!” saway ni Lukas sa kinalakihan nitong ina. “Nasa harap tayo ng pagkain at pati ng mga apo ninyo.”Saka lang niya napansin ang triplet na walang kamuwang-muwang sa mga nangyayari. Kita sa inosenteng mga mukha ang kuryusidad.“Paano ka nakakasigurado na ikaw nga ang anak ng mga batang ‘yan?” tanong ni Mstilde na nakatingin sa tatlong anak niya. “Knowing Cataleya na isa ring manloloko. Hindi sapat na kamukha mo lang sila Lukas at ayok
MAKAILANG beses na dinala ni Lukas sa ikapitong langit si Cataleya. Nakasubsob sa pagitan ng mga nakabuka niyang hita ang ulo ng asawa. Pinagpapala ng labi at dila nito ang kaibuturan niya bilang isang babae. Napakapit siya sa gilid ng unan kasabay ang pag-arko ng sariling katawan.Isang malakas na ungol ang pinakawalan niya at tila namumuti ang mga mata niya. Hnggang sa parang hinang-hina siya matapos ang na parang may dam na nagpakawala ng tubig sa katawan niya.“L-Lukas,” anas niya sa pangaan ng asawa. Ngunit hindi pa ito tapos sa pagpapaligay sa kanya. Gumapang muli ang katawan nito paitaas sa kanya at muling nagpantay ang mga mukha nila.Pareho silang pawisan sa kabila na nakabukas ang aircon. May mga butil na nasabing likido mula dito ang pumatak sa mukha niya. Kitang-kita niya ang nag-aapoy na desire sa mga mata nito.Isang mainit na sandali na kinasabikan niyang mangyari kasama ang lalaking pinakamamahal niya.Naramdaman niya ang pagpasok nito sa kanya na sinundan ng pag-ulos.
"By the power vested in me by the Republic of the Philippines, here in the company of those who love and support you, I now pronounce you husband and wife. You may now kiss each other! Friends, it’s my honor to introduce Lukas and Cataleya Adriatico.," masayang pronouncement ni Judge Alena Cortez sa kanilang kasal.Tila sa nakatitig sa kawalan si Cataleya sa mukha ni Lukas. May ngiting nakakintal sa labi niya pero sa mga mata niya ay nakasungaw ang isang lungkot na pilit niyang itinatago. Hinayaan niya ang asawa ang mag-initiate ng halik. Hanggang sa naramdaman niya ang pagdampi ng labi sa nito sa labi niya. Saglit lanh iyon dahil maging ito ay walang emosyon sa nasabing aksyon.Nagpalakpakan ang mga taong naroon sa loob ng opisina ng RTC judge. May tig- isang ninong at ninant sila na si Lukas mismo ang kumuha. Mga malapit nitong kaibigan sa negosyo. Naroon din ang nanay nitong si Conchita at kapatid na si Aya nasa Manila na rin naniniraham. Kita sa mukha ng mga ito ang kaligayahan pa