บททั้งหมดของ Billionaire's Unwanted Wife: บทที่ 1 - บทที่ 10

Halos sumabog sa init ang mukha ko nang mabasa ko ang isang sulat sa harapan ko. Halos manginig ang kamay ko sa galit at halos malukot ko iyon dahil sa pagkakahawak ko. "This is not what I need!" sigaw ko pagkatapos ay pinunit-punit iyon. Mabilis ang paghinga ko at sobrang galit ang nararamdaman ko. Ikinalat ko ang punit-punit na papel sa loob ng opisina ko at agad kong dinampot ang isang bote ng wine glass doon. Ayaw kong masira nang tuluyan ang araw ko dahil may dinner ako ngayon kasama ang mga kaibigan ko rito. Huminga ako nang malalim at sumimsim sa wine na hawak ko pero sa tuwing naaalala ko ang sulat na nabasa ko ay nag-iinit ang bait ko. "Lets try it in another day, Lily. Baka busy lang talaga-" "Busy?! Ang sabihin niya, ayaw niya lang talagang matanggap ang mga papel na ipinadala ko para sa kaniya!" sigaw ko nang putulin ko sa pagsasalita ang kaibigan kong si Stella. Ang kapal ng mukha niya! How could he do that do me? Hindi ako makapaniwala na susulatan niya lang ako sa

"Are you alright?" tanong sa akin ni Saint nang makaalis kami sa dance floor. Nakabalik na kami ngayon sa table namin at nakita kong naroon na rin si Marcus at Caroline kasama ang iba pa naming mga kaibigan. "Hey! Where have you been?" tanong naman kaagad sa akin ni Caroline nang makita niya kaming naroon na. Humugot naman ako ng malalim na hininga bago siya sagutin. "Sa dance floor," sagot ko pagkatapos ay kay Saint naman ako bumaling. "I'm alright, Saint. Thank you. Ikaw ayos ka lang ba?" sagot at tanong ko naman sa kaniya. "Yeah of course. Sa'yo ako nag-aalala. Nasaktan ka ba?" muling pagtatanong niya sa akin. Napahugot akong muli ng hininga at napatango sa kaniya. Naupo sa bakanteng upuan doon habang ang mga kaibigan ko ay abala sa kani-kanilang ginagawa roon. Sumunod naman sa akin si Saint. "Yeah don't worry about me, Saint. Ayos na ako. Lasing lang si Mike kaya gano'n ang naging reaksyon," sabi ko pagkatapos ay itinawa na lang ang inis na nararamdaman dahil sa nangyari.

Kabanata 5 Lumipas ang ilang araw na naging abala ako sa trabaho ko. Naghahanda na rin ako sa pag-uwi ko sa Pilipinas. Hindi ko alam kung magiging successful ba ang pag-uwi ko nang hindi nalalaman ng pamilya ko. Ilang taon na rin simula nang umalis ako roon kaya hindi naman masama kung babalik ako ulit. Isa pa ay ilang birthday na ako ni Daddy na hindi nakakapunta. "You can email me if you have any questions. My secretary will inform me about that," sabi ko sa medyo matandang foreigner na kausap ko. Nakatanggap na naman ako ng malaking project dito dahil may itatayong malaking building para sa bagong business doon. Ilang taon na akong nagtatrabaho bilang architect at sa ilang taon na lumipas mula nang mapadpad ako rito, pakiramdam ko mas naa-appreciate ang ginagawa ko. "Thank you so much, Architect Scott. I didn't expecy that you would accept this bog project. I know you have a lot of on-going projects and have the right to not accept this. I appreciate it!" sunod-sunod niy

Marami pang sinabi sa akin si Mike pero hindi ko na lang pinakinggan pa. Pasok sa isang tenga at labas sa kabila. Natatawa na lang ako dahil hindi ko inaasahan na ganoon pala ang nararamdaman niya sa akin. Bago pa man kami mag-date, nilinaw na namin sa isa't isa na hindi kami pwedeng ma-attach at ma-inlove. Hindi ko alam na sa tatlong buwan na pag-hangout namin, nahuhulog na pala siya. Well, hindi ko naman kasalanan 'yon at wala akong obligasyon sa kanya na ibalik ang nararamdaman niya para sa akin. Nang matapos ako sa trabaho ay umuwi ako ng maaga para magpahinga. Doon na lang ako nagluto ng hapunan ko dahil hindi naman ako pupunta sa club nang hindi kumakain kung nasaan si Liam mamaya. Niyaya ko rin si Marcus na sumama sa akin at agad naman silang pumayag. Hindi ko rin naman sila aayain kung alam kong hindi sila sasama sa akin. Habang nagluluto ako ng hapunan ko, naglinis muna ako ng bahay. Walang masyadong kalat doon pero kailangan ko pa ring linisin dahil once a week lang ako

Kabanata 9"Architect! Sasama ka ba sa amin?" tanong sakin ni Leah. Si Leah ay isa sa team ko sa firm. Sobrang close namin sa isa't isa kahit ako ang boss nila at bago ako dumating sa kompanya ay nakasanayan na nilang lumabas tuwing biyernes dahil walang pasok kinabukasan. "Nope. I have a meeting with my client tomorrow morning. I need to rest early," sagot ko habang nililigpit ang mga gamit ko sa mesa. "Oh come on. You can move your schedule to the afternoon," giit niya sa akin. Natawa na lang ako at umiling lalo na nang makita ko ang tatlo kong kasamahan na nakasilip mula sa pintuan ng opisina ko. "Sumama ka na sa amin, Architect!" Giit ni Jean. "Sorry girls but I can't make it tonight. I will visit a construction site tomorrow," sagot ko para ipaalam sa kanila ang mga activities ko bukas. "You're always working, Architect. Paano ka makakapag-asawa kung palagi kang gan'yan? Minsan kailangan mo ring lumabas!" Sunod-sunod na sabi ni Leah para lang makasama ako sa kanila. "Tama