All Chapters of My Married Lover: Chapter 61 - Chapter 70

"Ayaw mo ba na mabuo ang pamilya natin, Ina? Ayaw mo ba na magkaroon ng ama ang anak natin?" tanong ni Roy. "Roy, may ama na si Amari. Buo na ang pamilya namin kaya kung puwede lang, tama na," pagpapatigil ko sa kaniya. Ang kinatatakutan ko na makita siya sa Building ay nangyari na. Sa labas pa lang ay naghihintay na siya at hindi na ako nakakuha ng oras para makatakas. Hindi umuwi si Carl kagabi dahilan upang mag-commute ako kinabukasan. Medyo inaasahan ko na... there is possibility na pumunta si Roy rito ngunit ang hindi ko inakala na umagang-umaga. Wala akong choice. Tiningnan ko ang palaruan sa harapan ko. Dinala niya ako sa isang park. Hindi pa ako nakakapasok sa building ay hinila na niya ako palayo roon. "I am the biological father, Ina!" "Bakit?" tanong ko nang mabalingan siya. "Nasaan ka noong mga panahon na lumalaki siya? Nasaan ka, Roy?" tanong ko. "Hindi ko alam!" sagot niya. "Hindi ko alam n

Napakurap ako nang marinig ang isang boses na kalmado ngunit tama ang lakas upang marinig ng lahat.Mahigpit ang naging paghawak ni Carl sa aking kamay bago niya iyon binalingan. Hindi makatiis na tiningnan ko ang pinaggalingan ng boses na iyon."What the... Roy?" dinig ko na sambit ni Carl. Walang emosyon ang mga mata ngayon na mas nakikita ko na siya habang lumalakad papalapit.Umingay ang mga nag-uusap sa harapan at doon ako mas nahihilo ngunit hindi ko rin naman magawa na alisin ang mga mata kay Roy na nakatayo lamang sa harapan namin hawak ang isang envelope."Is this a prank? Come on, Roy," pilit na tawang sambit ni ni Carl.Napaatras ako nang balingan ako ni Roy."Tell him, Ina," aniya.Bakas ang kaguluhan sa mukha ni Carl nang balingan ko siya. Kung kanina ay kunot na ang kaniyang noo ay mas lalo na ngayon. "Ina?" tanong niya at saka ako binalingan.Umiling ako bilang sagot dahilan upang matawa siya. "What is this?" "Carl," pagpigil ko sa kaniya nang tanggalin niya ang hawa

Hinaplos ko ang buhok ni Amari na ngayon ay mahimbing na ang tulog.Inosente pa rin siya sa nangyayari sa paligid niya dahil hanggang ngayon ay hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kaniya ang lahat.Gusto kong kausapin muli si Carl matapos ang nangyari kanina pero pinipigilan ko ang sarili ko.Ngayon ko napagtanto na marami pala ako dapat na ipaliwanag at sana hindi ko na lang sinayang pa ang oras ko na patulan ang mga sinasabi niya.Gusto kong bigyan ng linaw ang lahat pero paano ko pa magagawa iyon ngayon kung huli na ang lahat.Buntonghininga na tumabi ako kay Amari. Iniisip ko rin na aalis na kami rito dahil masiyado na rin makapal ang mukha ko kung mananatili pa kami rito.Iniisip ko rin na mag-resign na lang sa trabaho at humanap ng iba pero baka isipin naman niya na tumigil talaga ako kaya nais ko manatili kahit isang buwan.Sa mga nagdaang araw ay drain na drain na ako sa mga nangyayari sa akin. Ayos naman na ang buhay ko, nagulo lang nang pumasok muli at magtagpo ang mga

Tiningnan ko si Amari na tahimik lang na naglalaro sa isang gilid. Mula pa kanina ay hindi na siya nagtanong pa kung bakit kami nandito.Kanina ko pa hinihintay na kulitin niya ako sa mga kasagutan na alam kong nais niyang malaman pero nanatili siyang tahimik doon."Amari, anak," pag-agaw ko sa atensiyon niya.Binalingan niya ako at saka siya tipid na ngumiti."Come here," utos ko.Kinuha niya ang teddy bear niya at saka lumapit sa akin. Pinaupo ko siya sa mga hita ko."Wala ka bang itatanong kay Mama?" tanong ko.Napatigil siya sa paglalaro sa mga braso ng teddy bear niya at matagal na tinitigan iyon."You know what's the best for me, Mama. I trust you po," aniya at saka ako nginitian. "Ate May said that I should bear with you because you have a lot of problems and I don't want to cause another problem, Mama. If somethings happen again, I am here po. Tell me, I will hug you tightly, Mama."Nag-init ang mga mata ko habang tinitingnan siya. "Sorry," ang kataga na lumabas sa aking mga l

Tumingin ako sa gawi ng pinto nang may kumatok doon ngunit kalaunan ay muli kong ibinaling sa ginagawa ko.Wala naman ibang kakatok diyan bukod sa nag-iisang tao na dahilan ng malaking itim sa ilalim ng mga mata ko."Tao po," tawag pa niya.Nagbuntonghininga ako at saka siya pinagbuksan ng pinto.Sumalubong sa akin ang umaalingasaw na pabango niya. Basa pa ang buhok na akala mo ay dumiretso na rito matapos maligo."Pastries," aniya at saka inabot sa akin ang paper bag.Nababagot ko siya ba tiningnan. "Iaabot ko lang 'to. May pasok din ako," aniya."Kumain ka na ba?" alanganin pa na tanong ko. Ako pa ngayon ang nag-aalangan!"Hindi pa pero dadaan na lang ako bago pumasok sa office."Tumango ako bilang sagot. Hindi na rin siya nagtagal pa at umalis na rin habang ako ay naiwan dito sa bahay kasama ni Amari.Inayos ko lang ang mga gawain bahay at saka inayusan na rin si Amari. Maghahanap ako ng trabaho. Hindi naman puwede na ganito na lang ako, baka mamatay kami pareho ng anak ko na dila