All Chapters of The Mafia's Dispensable Woman: Chapter 41 - Chapter 50

BIGLANG NAG-INIT ang buong katawan ni Rigor nang siilin siya ng halik ni Felicitas. Tuluyan na siyang nadarang sa init ng katawan kung kaya’t parang hayup na gutom na gutom na kaagad sinagpang ang pagkaing nasa kanyang harapan. Nasasabik na inihiga niya sa kanyang kama si Felicitas. “Ohh, Rigor. . .” nangigigil na ungol nito, hindi na ito makapaghintay, ito na ang naghubad ng suot niyang sando at shorts saka kagat ang labing dumagan sa kanya habang hinuhubad ang suot nitong night gown. Napalunok siya nang tuluyang malantad sa kanya ang matambok at ga papaya nitong hinaharap. Hindi pa man ay para na siyang mabibilaukan sa laki ng mga iyon. Napangisi si Felictas nang makitang naglalaway na siya habang nakatitig sa malalaki nitong boobs. Dinala nito ang mga kamay niya patungo duon. Shit. Kinuyumos niya ang mga iyon, ang lakas ng sigaw ni Felicitas, “Nice baby,” anitong pinapalo ang matambok nap wet habang pinapaikot-ikot sa ibabaw n

HANGGANG makabalik sa bahay ay tahimik na tahimik pa rin si Rigor sa realization niyang ito. May nararamdaman na siya para kay Althea. Ngunit gusto na muna niyang makasigurado bago niya ipagtapat dito ang tunay na nararamdaman. This is something you have to reflect on. Hndi naman kasi siya ang tipo ng lalaki na nakikipaglaro ng emosyon. What if dala lamang ng kalungkutan niya itong nararamdaman niya para kay Althea? Isa pa, hindi naman siya handa sa rejection. Baka naman may pagtingin pa rin talaga ito sa dating asawa, ayaw naman niyang maging isang panakip butas lamang para dito. Yayain sana niya itong lumabas mamayang gabi ngunit tumawag ang nanay nito at narinig niyang nagkayayaang manuod ng sine ang mga ito. Naki-join na rin siya. Naisip niyang mas matitiyak niya ang damdamin niya para dito kung kikilalanin niya itong mabuti. Pero iba na ang kalampag ng dibdib niya sa tuwing magtatama ang mga paningin nila ni Althea. May halong kilig na.

NANAGINIP ba siya? Gustong tampalin ni Althea ang sarili para matiyak na hindi panaginip ang naririnig niyang ito kay Rigor. “P-Pakiulit nga ng sinabi mo?” Mahinang tanong niya rito, “Gusto ko lang masiguradong tama ang naririnig ko.” “I said, gusto kita!” Muntikan na siyang masamid sa sinabing iyon ni Rigor. Hindi makapaniwalang lumapit siya rito, “G-gusto mo rin ako?” Paniniyak niya na hindi talaga siya nagkamali ng pandinig. Tumango ito saka napangiti, “Tama ba ang sinabi mo, rin? Ibig sabihin?. . .” “Oo,” nakahikbing sabi niya rito. Siya na ang kusang yumakap dito at buong pagmamahal na hinalikan niya ito. Gosh, hindi niya inaakalang may darating pang ganitong klase ng pag-ibig sa kanya. Ang saya-saya niya. Walang pagsidlan ang kaligayahang nararamdaman niya. Natatakot tuloy siyang kapag natulog siya ngayon ay magising siya sa katotohanang panaginip lang ang nagaganap ng lahat ng ito.

PARANG NASA ALAPAAP pa rin ang pakiramdam ni Althea. Mag-iisang buwan na simula nang aminin sa kanya ni Rigor na gusto rin siya nito pero hanggang ngayon ay para pa rin siya nitong nililigawan. Madalas ay dinadalhan siya nito ng mga bulaklak at mga chocolates. Babaeng-babae talaga ang feeling niya sa ginagawang ito sa kanya ng lalaki. Kaya naman mas lalo siyang naiinlab dito. Gabi-gabi siyang nagpapasalamat sa Diyos sa pagkakaroon niya ng isang kagaya ni Rigor. “Natutuwa akong masaya ka, anak,” anang ina niya nang ikwento niya ang tungkol sa kanila ni Rigor, “Sana nga talaga ay mahalin ka niya ng tapat.” “Nay, mukha namang honest talaga siya sa nararamdaman niya sakin,” nakangising sabi niya sa ina, sumubo siya ng French fries na dinawdaw niya sa ketchup, “Ganda siguro ng magiging anak namin ‘no?” dagdag pa niya habang naiimagine ang kombinasyon nilang dalawa ng lalaki. “Anak, gusto ko lang ipaalala saiyo na ganito ang original mon

“KAYA NAMAN pala nainlab saiyo ng husto ang anak ko, mabait ka palang talaga,” magiliw na sabi ni ng matikas na si Doctor Greg Samandehas kay Althea. Para itong pinatandang version ni Rigor. But unlike Rigor, napaka-friendly ng aura nito at palaging nakangiti. Unang pagkakakilala pa lamang nila ay magaan na kaagad ang loob niya rito. Mas lalo na nang panay ang papuri nito sa kanya. Flattered tuloy siya. “M-madalas po pala niya akong nababanggit sa inyo?” Masayang sabi niya sa matanda. “Syempre naman iha,” anitong humigop bahagya ng kape saka muling tumingin sa kanya, “Hindi naman lingid saiyo ang pinagdaanan ng anak ko, hindi ba? Pero simula nang makilala ka nya, naging masigla na ulit sya.” Wala siyang pagsidlan ng kasiyahan sa mga sinasabing iyon ng matanda, “H-hindi naman po kasi ganun ka. . .vocal ang anak nyo sakin. Minsan naiisip ko nga hong b-baka hindi naman sya ganun kasaya sa piling ko.” “No! Malaking b