All Chapters of The Mafia's Dispensable Woman: Chapter 31 - Chapter 40

NGUMITI ang lalaki sa kanya kaya napilitan siyang ngumiti rin dito pero ewan ba niya kung bakit may takot siyang nararamdaman habang naiisip na dalawa lang sila sa loob ng elevator at pakiramdam niya ay biglang bumagal ang takbo niyon. Iniiwas niya ang tingin dito ngunit pasimple niya itong pinagmamasdan sa relection ng stainless na elevator. Kung hindi siya nagkakamali ay hindi nalalayo ang edad nito kay Rigor. Ang built nito ay para ring kay Rigor, waring hinulma para maging perfect. Mas malalaki lang ang mga braso nito kesa kay Rigor, siguro ay dahil sobrang fit ang suot nitong red collar shirt. Ipinikit niya ang mga mata dahil waring kinikilabutan siya habang lalo niya itong pinag-aaralan. Kaya naman nang bumukas ang elevator at marating nila ang basement ay halos madapa siya sa paglalakad para puntahan ang kanyang sasakyan. Nangangatal ang kanyang mga kamay nang makasakay siya sa loob ng kotse niya. Hindi niya matukoy kung bakit siya takot na takot.

“STOP IT FEL,” SIGAW ni Griff dito saka pinigilan ito sa ginagawa, “I’m not getting married, for God’s sake!” Natigilan si Felicitas sa pagsabunot sa kanya, “You’re lying! Hindi ba napag-uusapan na ninyo ni Britney ang nalalapit ninyong kasal!” “Felicitas, I think it’s very unapproprecate to meddle in my affair. And please stop assuming!” yamot na sabi dito ni Griff saka tumingin sa kanya, “I’m sorry,” hinawakan siya nito sa balikat at akmang igigiya na palayo sa mga ito nang marinig nilang magsalita si Rigor. “So kasalanan pa ngayon ni Felicitas ang pagiging babaero mo!” Yamot na sabi nito. “Excuse me,” nakakunot na turan ni Griff. Napaismid si Rigor, “Tinutuhog mo ang mga babae iyon pala may girlfriend ka na. Balak mo bang mamangka sa dalawang ilog?” May sarcasm ang tonong sabi nito. Nagulat na lamang sila nang bigla itong suntukin ni Griff. Muntik nang ma-out of balance si Rigor sa p

“NAALALA KO na ang lahat, Rigor. Hindi ako tunay na anak ng mga Mondragon. Naalala ko na ang tunay kong magulang,” umiiyak na sabi niya sa lalaki, “Ngayon malinaw na sakin kung bakit. . .kung bakit ang layo ng mukha ko kay Mama,” humihikbing sabi niya rito. Matiim na nakatingin sa kanya ang lalaki. “Tulungan mo akong hanapin ang tunay kong ina. . .siya iyong babae sa panaginip ko. Tulungan mo akong mahanap sya. Pero kung hindi mo ako matutulungan, okay lang. Hahanapin ko sya. . .” “Hahanapin nating dalawa ang tunay mong mga magulang.” Narinig niyang sagot ni Rigor sa kanya. “Salamat Rigor.” Naluluhang sabi niya rito. Magulong-magulo ang utak niya ngayon. Hindi niya alam kung bakit nagawa siyang ipaampon ng kanyang mga magulang. Hindi naman sila kapos. Hindi sila mayaman ngunit hindi sila kinakapos. Besides, nag-iisang anak rin lang siya nuon ng mga magulang niya. Natatandaan pa niya kung saan siya pumapasok na

“SYEMPRE naman may konting selos silang mararamdaman, but I’m sure magiging masaya silang malaman na nagbalik ng lahat ng mga alaala mo,” sagot ni Rigor sa kanya. Hindi alam ni Althea kung bakit nag-iinit ang pakiramdam niya habang nakatingin dito. Parang may mga paru-parong nagsisiliparan sa kanyang dibdib ng mga sandaling iyon, ibinaling na niya sa may bintana ang kanyang paningin dahil hindi na siya mapakali. Hindi naman niya kailanman naramdaman kay Griff ang ganitong klase ng attractions. Parang napakaraming nangyayari sa buhay niya nitong nakalipas na mga buwan. Kung may masama mang naganap, may katumbas namang magagandang nangyayari sa kanya. Excited na siyang makilala ang kanyang kapatid. Ngayon pa lang ay kung anu-ano ng naiisip niya na magiging bonding nilang mag-ate since ang sabi ng nanay niya ay babae ang nakababata niyang kapatid at matanda siya rito ng eleven years. Ano kayang itsura ng kapatid niya? Umaasa siyang h

SI GRIFF ang pinakahuling tao sana na gustong makasama ni Althea ngayong gabi ngunit since wala siyang ibang maisip na tawagan ay ito na lamang ang kinontak niya. Naiinis talaga siya kay Rigor. Ni hindi man lamang siya nito pinigilan kaninang bumaba siya sa sasakyan. Talagang wala man lamang itong pagpapahalaga sa kanya. Nagmamaktol na napakagat labi siya. “Hey, Sophia, what’s wrong?” Narinig niyang tanong nang nasa kabilang linya, “Bakit napatawag ka?” “Pwede mo ba akong samahan ngayong. . .g-gabi?” Halos paanas na tanong niya rito. Nang may makita siyang taxi ay kaagad na sumakay, “I’ll message you kung saan tayo magkikita.” Aniya rito, kinabisado niya ang numero ng telepono nito saka ini-off na ang kanyang phone para di na malaman pa ni Rigor kung nasaan siya. Parang tinitusok ng maliliit na karayom ang dibdib niya habang iniisip ang nangyari kanina. Sa totoo lang, hindi niya alam kung saan siya pupunta ng mga or