Lahat ng Kabanata ng Maid of the Arrogant Billionaire (Tagalog) : Kabanata 91 - Kabanata 100

SCARLETT PAGPASOK na pagpasok namin sa kanyang opisina ay sinarado niya agad ang pinto at nilock tapos dumiretso sa mahabang lamesa. Napatingin naman ako sa magkahawak naming kamay, Dang! Ang tibok ng puso ko. Scarlett Louise this is wrong! Dapat galit siya sa‘yo, Dapat hindi kayo nagpapansinan para walang maging problema. Piping saad ko sa aking isip. Napaangat ako ng tingin ng tumigil kami tapos seryosong humarap sa akin si Lucien. “Give me the food.” Wala sa sariling inabot ko ang hawak na pagkain sa kanya. Kinuha naman niya ito gamit ang isang kamay at nilapag sa lamesa. Muli akong napatingin sa kamay naming magkahawak pa rin. Wala ba siyang balak na binatawan ang kamay ko? Nakalimutan niya ata? Nang ibaling ko ang tingin sa kanya ay abala na ito sa paglalabas ng pagkain na binili ko gamit ang isang kamay. Dahil hindi na ako makatiis ay tumikhim ako at nagsalita. “Ahem, Sir ‘yung kamay ko baka pwede niyo ng bitawan? Ako na rin ang mag aayos ng pagkain.”

“We’re only friends,” Mahina niyang usal. Hindi naman ako kumibo. “Magkaibigan lang kami ni Crystal, mas naging malapit lang kami nitong mga nakalipas na araw dahil kay Dad.” Sambit pa ulit nito. Hindi ko alam pero parang gumaan ang pakiramdam ko dahil sa inamin niya pero bigla naman pumasok sa isip ko ang mga pinag usapan namin ng kanyang ama. D*mn! “Pero hanggang doon na lang, hanggang kaibigan na lang ang kaya kong ibigay kay Crystal, So, whatever dad is doing, I hope he stops. I only see Crystal as a friend, nothing more.” Nang humarap siya sa akin ay mabilis akong umiwas ng tingin, Mali ito dapat magkabalikan silang dalawa dahil iyon ang gusto ni Sir Aidan, Iyon ang gusto niyang ipagawa sa akin ang mapaglapit ang dalawa at maging okay. Kahit labag sa kalooban ko kailangan kong gawin dahil nangako ako. Saglit na katahimikan ang namayani sa amin. “Let’s go Louise, hindi na ako babalik sa loob. Umuwi na tayo.” Turan niya pero hindi ako kumilos bagkus hinarap ko siya saka

KINABUKASAN Maaga akong nagising para mag-asikaso at makakain. Nakatulugan kona lang pala ang pag iisip. Pati pagkain ng hapunan ay hindi ko na nagawa. Buti na lang pala kahit papaano nakakain ako ng konti noong naghihintay ako kela Lucien kagabi. Mabilis akong naligo at nag-ayos tapos dumiretso sa kusina para mag-umagahan. Gusto ko ring umiwas sa mga tanong at pabor ni Sir Aidan. At higit sa lahat ayoko sila makasabay kumain. Sa dami ng mga nangyari kahapon akala ko sa backseat uupo si Lucien pero sa passenger seat pa rin ito umupo. Blangko lang ang mukha nito habang busy sa kanyang ipad, hindi katulad kahapon na ramdam ko ang panlalamig niya sa akin. Hindi ko na lang iyon pinansin at nag focus na lang sa pagmamaneho. Hanggang sa makarating kami sa kompanya, nakabuntot lang ako sa lalaki. Mas ok na ganito siya kesa kung ano-anong lumalabas sa bibig niya. Didiretso na sana ako sa waiting area para doon maghintay ng biglang huminto si Lucien sa paglalakad patungo sa

SALUBONG ang mga kilay ng sumakay ako ng sasakyan at pinaandar ito. Hindi ko pinansin ang lalaking katabi. Hindi pa rin mawala-wala ang inis ko dahil sa nangyari kanina. Pati ‘yung pagkain na napakasarap hindi ko naubos dahil nawalan ako ng gana. Pinabalot ko na lang tapos inutusan ko ang isang tauhan ko na ibigay sa mga batang hindi pa kumakain kesa masayang, ang dami pa naman at masasarap. Nung una ay ayaw pa ng babaeng nag asikaso sa akin pero pinilit ko talaga siya na ibalot ang natira kong pagkain. Ang iba kasi hindi ko nagalaw. Napahiya kaya ako kanina, grabe yung pagkasamid ko sa tubig. Nabasa din ang suot kong pants dahil tumapon ‘yung iniinom ko. “Are you mad at me?” Basag ni Lucien sa katahimikan namin. Hindi ako kumibo at sa daan lang nakatingin. “Ever since I came out of the VIP room earlier, you haven't looked at me, and your eyebrows were furrowed. Are you mad because of the food I had prepared?” Mahinahon niyang tanong ulit. Ramdam ko din ang ting

Continuation... “It’s make sense, kaya nakakagulat at nakakapagtaka na nakaharap nila Gunner ang tauhan nila Salvador ng ganon ganon at sa mismong misyon pa nila.” Seryosong sambit naman ni Sapphire. “Sila ang inuna at siguradong may isusunod sila sa atin.” Muling turan ni Night. “Kaya kailangan natin mag-doble ingat. Kumikilos na sila.” Seryoso kong anas. “Yeah,” sabay nilang sagot. Hindi kaya ‘yung ina-akala kong mga nakamasid sa amin kanina sa restaurant ay isa doon ay mga tauhan ni Salvador? Ramdam ko kasing hindi iisa ang nagmamasid sa amin kanina. Tatlo o apa’t ‘yon. Akala ko mga mata lang ni Sir Aidan ‘yun hindi pala, May tao na rin pala si Salvador na nagmamatyag. Tsk, Masyado akong nagiging pabaya. “At isa pa pala, tingin ko rin ang mga nakaharap nila Gunner at Blade ay hindi basta basta. Marurunong din ang mga ito. Natumbasan nila ang galing ng dalawa.” Muling turan ko. “Iyan din ang naiisip ko kanina, Red. Kung sakali na mga tauhan lang nila Salvador an