Semua Bab I Want Romance For A Lifetime: Bab 211 - Bab 220

Lumabas muna siya at kumuha ng martilyo. Nakita niya pa na nasa backyard si Miguel. Mukha itong wala sa sarili habang spray lang nang spray sa iisang halaman.She shrugged. Wala siyang pakialam.Binalikan niya na lang ang drawer. Buong lakas niyang sinira iyon. Wala namang nabasag o pumutok sa bawat pagmartilyo niya. Mukhang wala namang armas o ano pa man na inuwi nito mula sa barko.Nang masira niya na nang tuluyan, tumambad sa kanya ang mga sobre na may kalumaan na ang kulay. Sumisingaw na rin ang amoy noon, halatang ilang taon na ang mga papel.Malutong na rin iyon kaya ingat na ingat siya sa pagbubukas, baka masira ang laman at hindi niya na makita pa. Binasa niya ang isa.‘Babe, we stopped by this

She promised na hindi siya magseselos. And so, she was trying so hard not to curse this Andrea in her head.Andrea, ang caretaker ni Mrs. Scott sa pamamahay nito kung saan niya nakita si Miguel. Ito lang naman ang pinagseselosan niya sa nakalipas na ilang linggo.Pero kailangan niyang kalmahin ang sarili.Miguel said na wala silang ginawa. Kahit gusto niyang isumbat dito na nalasahan niya ang lipstick sa labi nito nang gabing iyon, pinili niyang intindihin."Ang hirap palang hindi pag-isipan ng masama at isawalang bahala ito..." bulong niya sa sarili.Pumunta siya sa nurse' station para magtanong kung may pasyente ang mga ito na Andrea Miles. Wala naman kasing nasabi si Brix tungkol sa babae.

IT TOOK HER longer to encourage Miguel na sumama sa kanya at bisitahin si Andrea sa ospital. Gusto niya rin sanang isama ang kambal kaya lang baka ma-misunderstood ng mga ito ang pakay niya, lalo na si Mei-Mei na nagsisimula nang magmaldita sa ibang bata.Mabilis naman nilang natungo ang kwarto ni Andrea. Iyon nga lang, inatake na naman ng pag-aalinlangan si Miguel."Babe, it's ok. It's not your fault, hm?" Pinisil niya ang kamay nito."Pero..."Kunot-noong nagpalipat-lipat ang tingin nito sa kanya at sa saradong pinto ng kwarto ni Andrea."It will be ok, Miguel. Kasama mo 'ko. Magsisilbing closure na rin ito, and you will be free from guilt na hindi mo naman dapat maramdaman."

Early 2005 “AYAN! DAPAT GANYAN ang ayos mo araw-araw, hindi iyong para kang nakikipag-contest sa daddy mo sa pagiging lalaki. Kamukha ka lang ng daddy mo, pero babae ka, girl!” tili ng baklang make-up artist habang pinagmamasdan ang obra nito sa mukha ni Ritchelle. Pilit na ngiti naman ang sinukli niya rito saka tumingin sa salamin. Halos hindi niya na makilala ang sarili sa kapal ng make-up, lalong-lalo na sa pulang-pula niyang labi. At dahil may gupit-panlalaki siya, kinailangan niyang magsuot ng wig. “Oh, natulala ka sa sarili mo, ‘no? Ganyan ang babae, ok?” Napapikit siya nang mariin nang bumirit sa tainga niya ang bakla. Ang lakas nito manermon dahil close relative ito ng daddy niya. She rolled her eyes at him. “Bakla, birthday ko ngayon. Meaning, this is my day, not for your nonsense lecture na akala mo magulang kita. At isa pa—” Kumuha siya ng tissue at marahas na pinunasan ang labi niya, “debut ko ngayon, hindi ako sasayaw sa club. Ano itong make-up na ito?!” “Huwag mong

THE LAST ONE—that’s what Ritchelle said. Ayaw niyang makita ulit ang mga ito kaya iyon ang pinili niya. Nagtatatalon pa sa tuwa si Brix na akala mo nanalo sa lotto, pero agad din itong napatigil at napadαing sa sakit na natamo sa sipa niya. Pumalakpak na lamang ito at nag-thumbs up sa kaibigan. “The best ka talaga!” Iyon ang huli nitong sinabi bago sila maghiwa-hiwalay ng landas. Kasama ni Brix ang kaibigan niyang si Kyla, at siya naman ay kasama ni RC. At ngayon nga ay nasa isang classroom sila. Sarado ang pinto at mga bintana. Mabilis din na ginilid ni RC ang mga upuan, at ang ilan ay pinangharang pa sa pinto, saka ito umupo sa gitna ng classroom. “Well then, start dancing.” Nakagat niya ang ibabang labi. Nanigas din siya sa harap nito habang nakatingin sa mga mata nito. Ang huling option nga ang pinili niya para sana hindi na sila guluhin ng dalawang lalaki, pero may nakalimutan siyang isang bagay—hindi siya ma