Lahat ng Kabanata ng I Want Romance For A Lifetime: Kabanata 1 - Kabanata 10

ORLYN CITY, EARLY 2001“When I grew up, I will marry you!”Hindi alintana ng musmos na batang babae na kagagaling niya lang sa isang kidnapping incident. Nakasuot ito ng hospital gown at nakaupo sa gilid ng kama. She’s swaying her feet back and forth, with her smile as bright as the sun on her face. Tila ba tuluyan na nitong nakalimutan ang trahedya na naganap nang masilayan ang mukha ni John.Tumayo sa dulo ng higaan si John at humalukipkip. “Silly. I might be married when that time comes. You’re so small, you see?”The little girl pouts, her eyebrows met as she glared at the young man thirteen years older than her.“Then promise me, stay single till then!” the girl snarled.“Yes, yes.” Ginulo ni John ang wavy at maiksing buhok ng bata.Sumang-ayon na lamang siya dahil alam niya na makakalimutan din nito ang sinabi. At isa pa, nasa ospital sila. Makakaistorbo sa ibang pasyente kung patuloy siyang makikipagtalo sa isang bata na may matilin na boses.Yumuko si John sa harap ng bata par

BAKIT HINDI NA LANG SI MIA?Maraming dahilan. We grew up together like real siblings. Some say that we should get married soon. But I can’t see myself being a husband to her. I mean, she deserves more. It’s not that I am not that good but I just can’t be with her more than a brother-and-sister relationship. Anyone would fall head-over-heals for her, but not me.Bukod sa kapatid ang turing ko sa kanya, hindi ko nararamdaman sa puso ko na siya ang gusto kong makasama habambuhay. There is this part in my mind that I already found her, but never in my life that I had a romantic relationship with any dignified women.And as long as I feel like I’m taken, and not wanting to be tied down, I won’t entertain any woman.“Narinig ko kasi na nag-uusap sina Mom at Tita Rose. Grabe si Tita, kahit si Miss Lunatic pagtya-tyagaan, makasal ka lang. Okay naman daw sa kanya kasi matagal niya nang kilala si Mia,” sabi ni Brix at inabot sa akin ang isang plato ng kanin at ulam.“I think I need to pack my

NADAGDAGAN na naman ang isipin ko sa buhay. Kailangan ko talaga ng mahabang bakasyon.Bakit sinabi iyon ni Mr. Dizon? Tila ba gusto nila akong paalisin sa lugar na ito. Kung sakali man na hindi ako isa sa mga may-ari ng ospital, asset ako dito. Gaya ng sabi nila, isa ako sa mga magaling na surgeon ng ospital, kaya bakit?Pagbukas ko ng pinto sa opisina ko, nadatnan ko si Brix na seryoso sa ginagawa. Tahimik siyang nakaupo sa harap ng lamesa ko habang kinukuhanan ng BP ni Uncle Rod.“Anong nangyari sa iyo, Brix?”“Nadapa ako kanina, sa maling tao.”“Uncle,” tawag-pansin ko kay Uncle na hindi pinansin si Brix. Tinanguan lang ako ni Uncle.Nagtimpla muna ako ng kape bago tuluyang maupo at harapin silang dalawa.“Nakakailang tasa na kami ng kape kahihintay sa iyo. Anong balita?” tanong ni Brix.Nagkibit-balikat lang ako. Wala ako sa mood. Kung pwede lang, gusto ko muna mapag-isa ngayon.“Hey, Son.” Agaw-pansin ni Uncle. “I heard your operations didn’t go well. Is there something bothering

TRUE TO his words, tiningnan niya ang apartment ko. And thanks God, safe ang place. “You are safe for now. So, nagte-text pa ba sa iyo ang lalaki?” tanong ni James habang sinisilid ang gamit niya. “Hindi pa, siguro pagod na sa pangungulit iyong tao. Mabuti na rin siguro ito.” Dati, halos minu-minuto kung mag-text, ngayon matatapos na ang araw, wala pa akong natatanggap. “You sound disappointed.” “What?!” “Oh, umuusok na naman ang ilong mo.” Kinuha niya ang isang cup ng instant ramen na niluto ko. Wala akong maihahain na homemade sa kanya, kaya magtiis siya. “Nga pala, nagyaya ang mga ka-batch ko na magpi-picnic sa Solong Falls bukas. Weekend naman at wala akong gagawin kaya pumayag ako.” “Niyayaya mo ba ako?” tanong niya. “Hindi, bakit naman kita yayayain?” “Grabe, ang sama mo na sa akin ngayon,” sabi niya at humawak pa siya sa dibdib niya na parang nasasaktan talaga siya. “Okay lang iyan. Kami-k

ISANG BUWAN ang nakalipas mula nang picnic na ginuhit lang ng barkada, panay ang message nila sa akin at hingi ng sorry. Hindi ko sila pinapansin. Bahala sila! Kung ayaw nila sa akin, ayaw ko na rin sa kanila. I’ll be fine on my own.Abala ang lahat sa pag-decorate ng stage at hall sa Farmdol University. Induction ng mga newly elected School Officers mamayang gabi. I’m not an active student, pero mahilig sa party-party. At isa pa, tumutulong ako dahil isa sa mga magpapanata si James.“Pupunta ka ba sa ball mamaya?” tanong niya.Kung wala lang akong iniisip na stalker…“Yeah, pero after ng program, uuwi lang ako. Mahirap na at baka nasa paligid lang ang lalaki.”Pinagmasdan ko ang ginawa kong bulaklak na yari sa crepe paper. Ok naman, matatawag pa rin na art.“Kinukulit ka pa rin ba?” nag-aalalang tanong niya, at binigay sa akin ang ginawa niyang pulang bulaklak.“Hindi na. S