All Chapters of My Husband's Shadow: Chapter 1 - Chapter 10

PROLOGUE Umiiyak ang kalangitan… katulad ko. I tried to wipe my tears away pero hindi ‘yon nauubos sa tindi ng sakit na nararamdaman ko. My heart’s badly broken… at unti-unti na itong sumusuko. I’m waiting for my husband to come home. I’ve been waiting for him for days already. Hindi na ako makatulog nang maayos kakaisip kung nasaan ba siya at sino ang kasama niya. I clasped my hands and walked back and forth while looking at the clock. It’s already 2 am and I’m still here, desperately hoping that even for once, he’d come home to me. Ilang oras pa akong naka-upo roon sa sofa na hindi ko na namalayan pa ang oras. Napatayo lang ako nang biglang bumukas ang pinto at bumungad sa akin si Raven. I looked at him from head to toe and I just clenched my jaw because there’s no words coming out from my mouth, ni hindi ko nga alam kung paano magsisimula. “B-Bakit ngayon ka lang? Anong oras na, nag-alala—” “Stop with your drama, Archella. ‘Wag kang umarte na para bang nag-aalala ka,” he coldl

CHAPTER 2 Nanatili akong nakatayo roon habang nakatulala. Nang maalala si Laurel ay kagad akong umakyat sa kwarto para tawagan siya pero nagulat nalang ako nang makita ang isang bodyguard na hawak na ang cellphone at laptop ko. I ran to him and tried to get my belongings but he was too tall and bulky. Wala akong kalaban-laban. “Ibigay mo sa akin ‘yan!” Sinubukan kong kunin sakaniya pero hindi ko rin nagawa. “No! Laurel!” I yelled, almost crying while thinking of Laurel who’s probably waiting for me to come. My shoulders shook as I looked at the bodyguard’s back. Pumasok ako sa kwarto at naghanap ng kung anong gadget na magagamit para matawagan o matext si Laurel. Nanlumo ako at napa-upo nalang nang walang nakita kahit na halos halughugin ko ang buong kwarto. Even my old phones weren’t there anymore! Parang talagang plinano na ito! I cried helplessly while trying to open the door. The bodyguards were too strong, hindi ko man lang mahawakan ang handle. “Let me go! Let me go! I need

CHAPTER 4He was working when I entered the room. He didn’t even give me a single glance. Umirap ako at pumasok na sa banyo. While showering, I kept on thinking why he was mad. Ano bang nagawa ko para magalit siya? At akala ko ba walang pakielamanan?I went out wearing my sleepwear. I brushed my hair using my fingers while slowly walking towards the bed. Hinintay kong tumingin siya sa akin pero hindi nangyari ‘yon. Umirap akong muli at inayos nalang ang space ko sa kama. Umupo ako sa kama at hihiga na sana nang magsalita siya. “Aren’t you going to tell me where you went?” he asked with a cold voice with his eyes still on the screen of his laptop. “Why do you have to know?” sabi ko habang nakatingin sa laptop niya. Up until now, I don’t have a phone! Gusto ko nang marinig ang boses ni Laurel!I saw how his jaw clenched when I looked at him. Tumalim ang tingin niya sa laptop at mas umingay ang pag-tipa niya sa kaniyang keyboard. Kumunot na ang noo ko dahil nararamdaman ko na ang gali

CHAPTER 6I ignored him because he was also ignoring me. Naiinis lang ako dahil paano ko makakausap si Laurel kung ganitong hindi niya man lang ako pinapansin, ni ultimo sulyap ay hindi niya magawa.Sunday ngayon kaya walang pasok, ganoon din siya. Nanatili lang kami parehas sa bahay pero ni isang beses, hindi kami nag-usap o nagdikit man lang. Busy ako sa pagbabasa ng mga libro at pag-iisip kung kailan ako makakabili ng cellphone. Pwede akong humiram sa mga kaibigan ko pero hindi ko ‘yon naisip kagad dahil nakulong ang isip ko sa katotohanang kasal na ako kay Raven. It just won’t sink in.I was in the library when Raven entered. Naka-upo ako sa couch na medyo malayo sa table kung saan madalas nagta-trabaho si Raven. Kaya lang naman ako pumunta rito dahil alam kong hindi siya magta-trabaho ngayon. Hindi ko in-expect na papasok siya rito ngayon, hindi tuloy ako makagalaw at makaalis. I just stayed seated. Umakto pa akong hindi ko siya napansin pero kagad siyang sinundan ng mata ko nang

CHAPTER 8 “Bumalik ka ah!” Amara said and then she let out a sigh. Ngayon ang lipad ko papuntang Canada. Tinapos ko muna ang mga dapat na pag-aralan at trabahuhin sa kumpanya and then I asked for a break. Raven asked me about my plans but I kept quiet. Ang tanging sinabi ko lang sakaniya ay gusto ko lang ng break bago ako tuluyang mag-trabaho. “Of course, babalik ako…” I gave her a warm smile. Hindi ko sinabi kay Amara ang dahilan kung bakit ako pupunta ng Canada. Hindi naman niya ako kinulit tungkol doon na siyang ipinagpasalamat ko. Nga lang, naging mahirap ang pag-aayos ng gamit dahil mahuhuli ako ni Raven. Kaya hindi na ako nagdala ng damit at humiram nalang ng ilan kay Jade. Bibili na lang din ako roon. Hindi naman ako magtatagal, kailangan ko lang talaga maka-usap si Laurel para naman aware siya sa sitwasyon ko ngayon. Buti nalang din at naging busy si Raven these past few days kaya hindi niya na ako gaanong napapansin.“I’ll go na,” I said to Amara. “Mag-iingat ka, ah? Ca