Lahat ng Kabanata ng Sold for a Billionaire's Son: Kabanata 11 - Kabanata 20

Lloyd“Hanggang kailan ako maghihintay sa pinangako mong magsasama na tayo, ha? Pagod na pagod na akong maghintay, Lloyd!” pagmamaktol na sambit ni Francheska habang magkasalubong ang dalawa nitong kilay.Nagbuntong hininga ako habang napapailing na walang tigil na nagpaikot-ikot sa maliit na silid niya. Naiinis na ako, ha? Hindi ko alam kung hindi lang ba talaga siya maka-intindi, o sadyang wala lang siyang pakialam.“Ano, Lloyd? Ganito na lang ba tayo palagi? Nagtatago? Nagnanakaw at nanghihiram ng sandali? Pagod na pagod na akong maghintay na tuparin mo ‘yung mga pangako mo sa akin.” Dagdag pa niya na nakapagdagdag sa init ng ulo ko.Nilingon ko siya at sinamaan ng tingin. Kasalukuyan siyang nakaupo sa kama habang ako naman ay nasa bandang bintana na. Dahan-dahan ko siyang nilapitan at pagkatapos ay inilagay ko ang aking mga kamay sa ilalim ng aking mga braso.“Hindi ba’t sabi k

OliviaNasa sasakyan pa lang ay iniisip ko na kung anong gagawin ko pagkauwi ng bahay. Ibang-iba na kasi ang buhay ko ngayon sa buhay na nakasanayan ko. Basta maraming nagbago.Tulad na lang sa paglalaba. Kung dati, ako pa ang naglalaba ng underwear ko, ngayon ay hindi na nila ako hinahayaang gawin iyon. Maging sa paglilinis at iba pang magagaan na trabaho ay hindi rin nila ako hinahayaang gawin iyon.Wala na tuloy akong ibang ginawa kung hindi ang humiga, tumayo, maglakad, maupo at kung ano-ano pang pwede kong mapaglibangan. Ultimo nga ang bilangin ang mga bulaklak na nasa garden ay ginawa ko na, 'e para lang ubusin ang oras ko.Pero kahit ganito na ang buhay ko, sobrang namimiss ko na ang buhay ko noon. Lalong-lalo na si Daddy. Kahit naman kasi malaki ang nagawa niyang kasalanan, hindi ko pa rin maiwasang mag-alala sa kaniya.Kamusta na kaya si Daddy ngayon? Wala na kasi akong ibang ginawa kung hindi ang takasan siya. Ewan ko ba. Pero pakira

OliviaHindi ko na namalayan na naka-idlip na pala ako. Naalimpungatan ko na lang si Lloyd na nilalagyan ako ng kumot. Napa-bangon pa akong bigla at napa-upo sa kama nang magising ako sa ulirat at ma-realise na si Lloyd nga.“Anong ginagawa mo?” magkasalubong ang dalawang kilay at nagtatakang tanong ko habang diretso ang tingin sa kaniya.“Don’t worry. Wala akong gagawing masama sa iyo. Pagdating ko kasi, nakita kong natutulog ka na kaya nilagyan kita ng kumot. Baka kasi nilalamig ka.”Kalmado ang boses niya habang sinasabi niya iyon. Nakatingin lang ako ng diretso sa kaniya noong mga oras na iyon. Kaya napansin kong nakatingin siya sa kamay kong nakahawak sa kumot at pilit na tinatakpan ang katawan ko. Pagkatapos naman ng ilang sandali ay naglakad na siya palayo at naupo sa couch kung saan siya naka-pwesto.Nakabihis pa siya ng long sleeves na polo noong mga oras na ‘yon. Naka-pants pa

LloydLumabas na ng kwarto si Olivia dahil tinawag na siya for breakfast. Ako naman ay hindi na bumaba dahil busog pa naman ako. Buti na lang at nasa baba siya. Malaya akong mahiga sa malambot na kama ko. Isang linggo na rin kasi yata ang nakalipas mula nang huli akong mahiga dito.Gustuhin ko man kasing mahiga dito, ayoko namang mahiga sa tabi ni Olivia, ano. Hindi naman sa nag-iinarte ako. Alam kong wala namang malisya kung magtatabi kami sa pagtulog dahil at the end of the day, mag-asawa pa rin kami. Pero feeling ko kasi, parang kasalanan ‘yon sa relasyon namin ni Francheska.Alam kong mali. Hindi rin tama na ipagpatuloy ko ang relasyon namin ni Francheska dahil mahal ko siya pero hindi ko naman talaga gustong magpakasal sa babaeng ‘yon, ‘e. Pinilit lang ako ni Daddy. Ayoko namang sirain ang pangakong binigay k okay Fancheska na bibigyan ko siya ng maayos na buhay kaya napilitan akong magpakasal kaagad.Ayoko kaya na tanggalan ako ni Daddy ng m

OliviaBalak ko sanang maglinis ng kwarto nang bigla akong makarinig ng kumakatok sa pinto. Kaya’t tumayo na ako upang buksan ito. Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan at tumambad sa akin si Daddy Richard na nakatayo sa harapan ng kwarto namin ni Lloyd.“Daddy Richard, kayo po pala.  Bakit po? May problema po ba?” tanong ko habang diretso ang tingin sa kaniya.“Can I come in?” he asked. Tumango lang ako bilang pagsang-ayon sa kaniya. Binuksan ko nang mas malaki pa ang pintuan upang papasukin si Daddy Richard. Pagpasok pa lamang niya ay priming iniikot niya ang kaniyang mata na para bang nagmamasid sa buong kwarto. Napansin din niya ang unan at kumot sa couch kaya’t nilapitan niya ito at tsaka nagtanong sa akin. “Bakit may unan at kumot dito? Hindi ba kayo nagtatabi sa pagtulog?”“To be honest po, Daddy Richard, no’ng first day lang po namin kami nagtabi pero after po no’n ay hindi na.”Bigla siyang nagsalubong ng kila