All Chapters of Reddish Tulips: Chapter 71 - Chapter 80

"Okay! That's settled then? We're going to give you a ticket here so that you would be able to manage my brand here. I have entrusted you all with looking out for my brand for just a month and after it, we're okay, now. Or maybe... you'll get to decide if you still want to work with my brand or not. Sounds nice, but also it will depend on your boss now." Tumawa naman kaming lahat dito sa Zoom Meeting dahil sa sinabi ko. "Go! If that's what they wanted, it's so okay to me!" magiliw na sinabi ni Avereal at nagsalita naman ngayon ang mga taong na-hired ko na magbabantay ng boutique sa ngayon. "Yes, Miss! It's my greatest honor to work under your brand and even to you as a whole." Natawa naman ako dahil sa sinabi niya. "But also, still big thanks to Ms. Avereal for everything also. Without her, I feel I wouldn't be where I am now." Napangiti naman si Avereal at pati ako ay namangha dahil sa loyalty na mayroon siya. "Thank you so much for the opportunity, I'd gladly accept it, in any w

"Could I join you guys?" tanong ni Cole at napangiti naman ako roon. "Yes!" "No." Napatingin naman ako kay Louis dahil sa sinabi niya, gamit ang aking mata ay tinatanong ko siya ay kung bakit niya sinabi 'yon. Binalik niya rin sa akin ang tingin na huwag na, sinamaan ko naman siya ng tingin dahil minsan na lang ulit kami magkita ni Cole kaya naman sumama na siya sa amin. "Join us, Cole! It's so okay," nahihiya kong sabi at saka binigyan niya lang ako ng thumbs up, narinig ko ang malalim na hinga ni Louis. Pinigilan ang kanyang sarili. Tinignan ko siya gamit ang perippheral vision ko at nakita kong nagpipigil siya ng galit niya, bumuntonghinga pa siya at mukhang naging ayos na rin siya. Dumalo na rin sa amin si Cole at saka umupo sa harapan namin, kaming dalawa ni Louis na magkatabi rito sa sapin at sa kabilang banda naman ay roon si Cole. Magkakalapit lang naman kami, sakto lang 'yong laki ng sapin, kasya na kaming tatlo rito. "How is it going? We've been like not seen each othe

Maaga akong nagising kaysa sa aking alarm, mas nauna pa ako roon kaysa sa magtunog ang aking cellphone. Nang makita ko na malapit na rin naman sa oras na aking balak na dapat magising ay tumayo na rin ako kaagad at saka inayos na muli ang aking mga gamit. Nang matapos ko nang gawin ang lahat ng kailangan kong gawin sa aking sarili, nakaligo na rin ako at saka pumili na rin ako ng kung ano ang susuutin ko. Nakapili na ako ng simple white croptop lang at saka baggy pants, sa sapatos naman ay ang Air Force 1 one ko white pero may halo itong pink, Air Force 1 Low White Pink ito. Nag-shades na rin ako para maikumpleto ang outfit ko, at saka ang aga-aga pa? Bakit naman ay handang-handa na ako agad, eh, mamaya pa naman akong kahapon susunduin. Hindi ko alam pero bigla na lang din akong naging anxious bigla sa mga susuotin ko, parang feeling ko ay dapat maging maganda ako palagi. Although, as a fashion designer at ine-embody ko ang pagkakaroon ng great fashion sense ay ibang level ngayon, g

"Hi, Amiel!" masaya kong bungad at saka ko nilapag ang dala-dala kong bulaklak at saka umupo't nilagay ang bulalak sa tabi na kung saan nakaukit ang pangalan niya. Huminga naman ako nang malalim para maiwasan kong hindi may luhang tumulo. Nang mapigilan ko na ay napangiti naman ako. Napansin ko sa tabi ng bulaklak na nilagay ko ay naroon din ang isa pang bulaklak na mukhang kakalagay lang din, fresh pa 'yon, siguro 'yong pamilya ni Amiel ito. Naalala ko na naman ang pangyayari, naroon si Tita no'n siya ang umalalay sa akin para makatayo mula sa pagkahulog na hindi ko kinayanang wala na nga si Amiel. Huminga pa muna ako nang malalim para naman maiwasan ko na huwag maiyak dito at nang maayos na at saka ko hinarap si Amiel ulit at saka nagsimulang ikuwento sa kanya ang lahat na nangyari sa buhay ko simula no'ng nawala siya. Sinimulan ko kung gaano ako nagpapasalamat sa huli niyang sulat para sa akin. Na naging sanhi kung bakit nagkaroonn ako ng pag-asa para muling magpatuloy dahil isa

"What's up, big man?! Bakit hindi mo sinasagot ang mga tawag ko sa 'yo?! Ikaw lalaki ka! Ang tagal mong nasa ibang bansa?! Ano ba'ng ginawa mo roon at ngayon ka lang nakauwi?! At talagang 'yong pag-uwi mo rin ay skato sa pag-launch muli nito, grabe ka na!" sigaw ni Jeremiah sa pinakamatinis nitong boses kaya masarap itong pakinggan pero parang naiinis ako roon, ewan ko kung bakit pero naiirita ako. Medyo malapit pala sa kanya si Louis kaya naman lumapit si Louis na kalmado lang. Hindi pa ako nakikita ni Jeremiah, parang gusto ko na lang na makaalis dito kaagad. Kinakabahan ako baka kung ano ang masabi niya na makita niyang narito ako. Nang makalapit na si Louis sa babae ay agad naman itong niyakap ni Jeremiah. Bumilis ang tibok ko sa ginawa niya, may naramdaman ako sa aking loob na hindi ko maipaliwanag nang maayos kung ano 'yon. Basta naasar ako sa mga bawat paghaplos niya kay Louis. Nag-usap naman sila sa isang gilid at ngiting-ngiti pa si Jeremiah, si Louis naman ay simple lang s