Mag-log inShare
Chapter 51.2
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
Kaugnay na kabanata
Reddish Tulips Chapter 52
"Pero hindi lang ako talaga sure doon, ayon lang naman ang ramdam ko pero ayaw ko rin namang mag-isip ng ibang bagay baka mamaya ay ako lang din naman ang nag-iisip no'n, ayaw kong mag-assume ng kung anu-ano," natatawang sabi ko at saka umiling-iling pa."Girl! Manhid ka ba or what?! Halata namang nagseselos siya, eh. Ikaw lang itong ayaw intindihin masyado kung ano ba talaga ang gesture ni Louis na gano'n. Minsan kasi makiramdam ka rin! Or something na tanungin mo na lang kaya nang diretsuhan? Para naman hindi na kayo parang asong naghahabulan paikut-ikot."Nakakakapagod kayo! Like, hindi ba kayo napapagod? Kasi ako na ang nakakapagod sa takbuhan niyo, tanungin mo na lang kasi siya. Tanungin mo nang diretso na kung may jowa ba siya? Kung sino ba'ng nasa puso niya o kung ano pa ang gusto mong itanong para tapos ang problema."Natawa naman ako dahil sa sinabi ni Valentine. "Ang cheap naman no'n, nakakahiya kaya!" kontra ko naman sa kanya at napairap na lang siya roon. Kasalukuyan ko na
Reddish Tulips Chapter 53
Maaga akong nagising kaysa sa aking alarm, mas nauna pa ako roon kaysa sa magtunog ang aking cellphone. Nang makita ko na malapit na rin naman sa oras na aking balak na dapat magising ay tumayo na rin ako kaagad at saka inayos na muli ang aking mga gamit. Nang matapos ko nang gawin ang lahat ng kailangan kong gawin sa aking sarili, nakaligo na rin ako at saka pumili na rin ako ng kung ano ang susuutin ko. Nakapili na ako ng simple white croptop lang at saka baggy pants, sa sapatos naman ay ang Air Force 1 one ko white pero may halo itong pink, Air Force 1 Low White Pink ito. Nag-shades na rin ako para maikumpleto ang outfit ko, at saka ang aga-aga pa? Bakit naman ay handang-handa na ako agad, eh, mamaya pa naman akong kahapon susunduin. Hindi ko alam pero bigla na lang din akong naging anxious bigla sa mga susuotin ko, parang feeling ko ay dapat maging maganda ako palagi. Although, as a fashion designer at ine-embody ko ang pagkakaroon ng great fashion sense ay ibang level ngayon, g
Reddish Tulips Chapter 54
"Welcome back, Allison!" malakas na sigaw ni Valentine at saka mabilis na lumapit sa akin at saka nagsisigaw na siya roon, habang papalapit sa akin ay sigaw na siya nang sigaw ng kung anu-ano na lang na mailabas mula sa kanyang bibig. "Kaibigan ko 'to! Kaibigan ko 'to! Nakauwi na siya, fashion designer 'to!" sigaw niya nang sigaw, medyo nahihiya na rin ako dahil sa mga nakukuhang atensyon niya mula sa ibang tao na narito pero mas nanaig ang tawa ko dahil do'n. Mayroong tumingin at mukhang walang gano'ng masyadong nakakakilala sa akin dito, though, ayos lang din para hindi kami pagkaguluhan dahil sa 'kin. Sa France naman ay walang masyadong pakialam ang mga tao, pero minsan naman ay may nakakakilala sa akin, nirerespeto nila ang oras ko roon. "Hoy, buntis! Manahimik ka nga r'yan! Chill ka lang!" natatawang sabi ko at saka niyakap siya, niyakap niya rin ako pabalik at naiiyak na siya. "Hoy! Huwag ka ngang umiyak ngayon, iiyak talaga ako!" dagdag ko pero habang sinasabi ko 'yon ay may
Reddish Tulips Chapter 55.1
"Hi, Amiel!" masaya kong bungad at saka ko nilapag ang dala-dala kong bulaklak at saka umupo't nilagay ang bulalak sa tabi na kung saan nakaukit ang pangalan niya. Huminga naman ako nang malalim para maiwasan kong hindi may luhang tumulo. Nang mapigilan ko na ay napangiti naman ako. Napansin ko sa tabi ng bulaklak na nilagay ko ay naroon din ang isa pang bulaklak na mukhang kakalagay lang din, fresh pa 'yon, siguro 'yong pamilya ni Amiel ito. Naalala ko na naman ang pangyayari, naroon si Tita no'n siya ang umalalay sa akin para makatayo mula sa pagkahulog na hindi ko kinayanang wala na nga si Amiel. Huminga pa muna ako nang malalim para naman maiwasan ko na huwag maiyak dito at nang maayos na at saka ko hinarap si Amiel ulit at saka nagsimulang ikuwento sa kanya ang lahat na nangyari sa buhay ko simula no'ng nawala siya. Sinimulan ko kung gaano ako nagpapasalamat sa huli niyang sulat para sa akin. Na naging sanhi kung bakit nagkaroonn ako ng pag-asa para muling magpatuloy dahil isa
Reddish Tulips Chapter 55.2
"Hello po, kumusta po ang mga pagkain?" masaya kong tanong at bungad sa mga matatanda na narito. Agad naman nilang hinawakan ang kamay ko at na-welcome talaga ako na parang isa ako sa kanila, pinaupo naman nila ako sa available seats dito at saka ako dumalo sa kanila. "Nako, hija! Ayos lang naman kami. Dito ka na, kumain ka na ba? Kumusta ka rin?" tuluy-tuloy na tanong naman ni Lola, Lola Aming ang kanyang pangalan. Sumubo pa muna siya at saka ngumuya pa, nakatingin siya sa akin at saka ngumiti, lumubo tuloy 'yong kanyang pisngi dahil sa pagkaing kanyang nginunguya. Mahina naman akong natawa dahil do'n. "Ayos lang po ako. Hindi po ako nakakakain, mamaya na lang po siguro. Ang dami pa pong kailangang gawin. Kailangan ko pa pong asikasuhin ang iba pa," nakangiti at kalmado kong sabi. Nakatingin lang sila sa akin at parang na-startstruck sila. Nahiya naman ako nang unti pero binigyan ko na lang sila ng ngiti. "Ang sipag mo naman, hija. Parang sa 'yo na ang lahat, ang ganda-ganda mo ta
Reddish Tulips Chapter 55.3
"What's up, big man?! Bakit hindi mo sinasagot ang mga tawag ko sa 'yo?! Ikaw lalaki ka! Ang tagal mong nasa ibang bansa?! Ano ba'ng ginawa mo roon at ngayon ka lang nakauwi?! At talagang 'yong pag-uwi mo rin ay skato sa pag-launch muli nito, grabe ka na!" sigaw ni Jeremiah sa pinakamatinis nitong boses kaya masarap itong pakinggan pero parang naiinis ako roon, ewan ko kung bakit pero naiirita ako. Medyo malapit pala sa kanya si Louis kaya naman lumapit si Louis na kalmado lang. Hindi pa ako nakikita ni Jeremiah, parang gusto ko na lang na makaalis dito kaagad. Kinakabahan ako baka kung ano ang masabi niya na makita niyang narito ako. Nang makalapit na si Louis sa babae ay agad naman itong niyakap ni Jeremiah. Bumilis ang tibok ko sa ginawa niya, may naramdaman ako sa aking loob na hindi ko maipaliwanag nang maayos kung ano 'yon. Basta naasar ako sa mga bawat paghaplos niya kay Louis. Nag-usap naman sila sa isang gilid at ngiting-ngiti pa si Jeremiah, si Louis naman ay simple lang s
Reddish Tulips Chapter 56.1
"Hi, Allison! How are you?! It's been what? I don't even remember anymore," bungad ni Jeremiah sa akin nang makababa siya mula sa stage, tumatawa pa siyang lumapit sa amin ni Louis. Ang elegante niya oang maglakad kaya naman ang lakas ng dating niya kahit gano'n lang kasimple. Niyakap niya nang makarating na siya sa akin. Hindi ko alam ang gagawin ko dahil sa bilis ng tibok ng aking puso dahil lang sa sinabi niya kanina. Nanginlabot pa rin ako hanggang ngayon at kayang parang kaya niyang kalabanin lahat kahit na kam*tayan pa ang nasa harapan niya, talagang lalaban at lalaban pa rin siya kahit ano pa'ng mangyari. Pinutol niya ang pagkakayakap niya sa akin dahil hindi ko naman siya niyakap pabalik. Ngumiti naman siya nang malaki, alam ko at ramdam kong peke lang 'yon dahil sa nananliksik ang kanyang mga mata. Napalunok naman ako at saka simple ko lang siya nginitian. "Yes, hello, it's been quite a while now..." tanging nasabi ko at buti na lang at hindi nautal dahil mamaya ay maramdam
Reddish Tulips Chapter 56.2
Iba'ng klase ng pikon na naramdaman ko sa aking d*bdib, kahit kanina ay malungkot na malungkot pa ako pero ngayon ay napalitan na rin ng inis dahil pagkabalik na pagkabalik namin ng mga bata sa loob ay nakita kaagad ng aking mga mata sa loob ay pasimple nang hinaharot ni Jeremiah si Louis. Lahat ay hinahawan niya sa kanya, iba'ng klaseng haplos 'yon. Sa braso ni Louis, pababa sa kanyang kamay. Sa d*bdib nito sabay pabiro niya pa itong niyayakap. Wala na rin ding magawa pa si Louis dahil marami'ng nakakakita sa kanila kaya kailangan niyang umakto na ayos lang sa kanya 'yon, kilalang-kilala ko pa rin si Louis. Nakikita ko pa rin kung kailan siya nagiging hindi komportale sa isang tao at kitang-kita ko 'yon sa kanyang mga mata. Bumuntonghininga na lang ako at saka hapon na rin, tapos na ang day one namin. Lifetime na rin naman na itong pagtulong na ito, isang buwan lang ang kontrata ko para dito. Malay ko ba kay Louis at isang buwan lang, gusto ko pa rin naman tumulong nang tumulong ha
Pinakabagong kabanata
Reddish Tulips Special Chapter 4
"Look, Daddy! I have a perfect score!" bungad kaagad sa akin ni Philo pagkadating na pagkadating ko sa school nila para sunduin na sila. Hawak-hawak niya pa ang notebook niya para maipakita niya sa akin ang score niya at nakita ko nga roon ang perpekto niyang marka. "Wow! Well done, Philo!" Ngumiti naman siya nang matimis at si Allistair naman ay nahihiya niyang nilahad sa akin ang notebook niya at puro numbers 'yon kaya hindi na ako magdadalawang-isip na Math subject 'yon at perfect niya dahil paborito niya itong subject. Ginulo ko ang buhok ni Allistair at saka ko siya pinuri sa perfect score niya rin. "Ang galing ng mga anak ko ngayon, ah. We need to celebrate these small wins!" "Yay!" masayang sigaw ni Philo at si Allistair naman ay nakangiti lang. Sabay-sabay na kaming pumunta sa kotse ko at saka muna kami dumaan sa isang paborito nilang kainan after ng classes nila. Isa itong kilalang kainan dito dahil sa pang-snacks ang mga ito 'tulad ng mga donuts, drinks na mga milktea or
Reddish Tulips Special Chapter 3
Louis' POV "Daddy, Daddy, Daddy! Wake up! Please! Wake up, wake up!" sigaw ng matinis na boses at kahit inaantok pa ako ay pinilit ko namang imulat ang aking mata at nakita ko ang mala-angel na mukha ng anak kong babae. Napangiti naman ako dahil do'n, nakikita ko kasi si Allison sa kanya kaya tuwang-tuwa ako sa kanya. "Daddy, please! Stand up now, I'm getting mad already!" Natawa naman ako sa aking isipan ko dahil sa sinabi niya, para talagang makita kung magagalit talaga siya kaya nagtulug-tulugan pa muna ako para asarin siya. "Daddy, no!" Minulat ko ang aking mata at nakita kong namula na ang mata niya, malapit nang tumulo ang luha niya. Mabilis ko naman siyang niyakap at saka hiniga ko siya sa akin at saka mahigpit ko siyang niyakap, hindi ko na maramdaman sa aking tabi si Allison siguro ay hinahanda na si Allistair sa unang araw ngayon sa eskwelahan nila na ngayong dalawa. Nakapang-alis na nga ang anak kong babae, baka magusot ko ang damit niya kaya nagrereklamo na siya. "Dadd
Reddish Tulips Special Chapter 2
"Allistair Kyzen Gomez Sorreño." Natuwa naman ako nang tawagin ko ang pangalan ng aking anak, nasa kamay ko na siya at ang liit-liit niya. Kakaibang tuwa ang aking naramdaman. Ang tuwang walang katumbas na tanging iisang tao lang ang makakapagbigay nito sa akin. Hinaplos ko nang dahan-dahan ang mukha ng anak ko habang natutulog ito. Dahan-dahan ko pa hinalikan ang pisngi nito at saka nilapit ko ang pisngi ko sa kanya. Pumikit ako at dinamnam ang pagkakataon at saka minulat ang aking mga mata at nakita ko na si Louis ito, nakangiti nang matamis at saka niya ako hinalikan sa noo. "Thank you for this, love." Nantubig ang mata ko dahil sa kakaibang saya na naging hatid nito sa amin 'to ni Louis para sa aming dalawa. Ang tagal ko na ring inaasam ang ganitong klaseng pangyayari sa aking buhay at si Louis ang kasama ko. Tinignan ko ulit ang anak naming dalawa at nakita ko kung paano sumilay ang ngiti niya. Lumigaya naman ang puso ko dahil lang sa simpleng gano'n. Lumipas ang ilang araw a
Reddish Tulips Special Chapter 1
Allison's POV. "Love, pretty please?" pagpipilit ko pa sa kanya dahil hindi niya pa rin siya pumapayag sa gusto ko. Gustung-gusto ko na kasing gawin sa akib ni Louis ang isang bagay na kahit ito na lang kasi wala eh... bored ako. Gusto ko lang talaga gawi ni Louis ang bagay na hinihiling ko sa kanya. "Are you even serious?" Tumango naman ako sa kanya kaagad at saka nag-pretty eyes pa sa kanya para sundin niya na ako, hindi ko na nga alam kung maayos pa ba ang itsura ko at kung may kinang pa ba 'yong ganda ko, wala na akong pakialam. Bumuntonghininga naman siya at saka niya kinuha ang kamay ko at saka niya lang naman hinilot ang mga ito, pero... ang sinabi ko sa kanya na hanggang gabi niya gagawin 'yon. Natawa naman ako sa pinapagawa ko sa kanya. Talagang lahat ng gusto ko ay susundin niya, kahit ano pa 'yan. Well, siguro kaya niya ginagawa because I'm happy to announce that I'm already 9 months pregnant! Ang bilis talaga ng mga araw na nagdaan parang kahapon lang ay sinasabi lang
Reddish Tulips Epilogue (4th Part of 4)
"Allison!" tawag ko at saka naman nagtuluy-tuloy ang pagdaan ng mga tao, nakita ko na tumingin pabalik si Allison at hindi akong magkakamali na siya 'yon. Sabi ng tauhan ko na nasa airport ang mahal ko at papaalis na ito. Ayaw kong iwanan niyang ganito lang kami, ang halos tatlong taon namin o dalawang taon na magkasama kami ay matatapos lang din nang ganu'n-gano'n lang, hindi ako papayag. Nangako rin isyang kakauspain niya ako, na magkakaayos kami at papakinggan niya na ako. Kung ano ba talaga ang tunay na nangyari, nalaman ko na lang din sa mga katulong na kinuha na raw lahat ni Allison ang mga gamit niya. Ngayon ay ito pala ang rason, may kinailangan lang akong asikasuhin sa kumpanya at ito na pala kaagad ang malalaman ko... iiwan niya na ako. Pero huli na ang lahat, wala na siya. Tuluyan na siyang nawala hanggang sa tinitigan ko na lang kung paano lumipad ang eroplanong sinasakyan niya at tuluyang na nga siyang nawala sa kamay ko. Gusto kong sumigaw, gusto kong magwala, gusto kon
Reddish Tulips Epilogue (3rd Part of 4)
"Okay then, if that makes you feel okay. I'll do it, anything for you. Just name it, my love," sabi ko at kung ano ang gusto ng mahal ko ay gagawin ko. Nakakainis kasi 'yong nurse na 'yon kaya pinatanggal ko, i know that I acted so immatured pero hindi ko kasi mapigilan at 'yong mga tinginan no'ng lalaking 'yon. Kaya talagang galit na galit ako sa hospital at tinakot ko na kayang-kaya kong pabagsakin 'yon para lang matanggal nila 'yong nurse. Pero nalaman ng mahal ko, at sinabi niya na ngayon ang dapat kong gawin at mas alam niya. Kaya makikinig din ako sa kanya, wala, eh... under ako. Pagkatapos no'n ay balik na ulit kami sa kailangan naming gawin. Habang nagscro-scroll ako online at nakita ko na may mga alagang hayop ang iba't ibang celebrities at kahit papaano ay nakakuha ako ng idea na kumuha na rin ako ng isa, matagal ko na ring pangarap na mag-alaga ng mga hayop at nakakaginhawa siya kapag pag-uwi mo sa bahay na makikita sila na kasama ang Mommy nila, si Allison. Natawa naman
Reddish Tulips Epilogue (2nd Part of 4)
"Bro, what do you think? Punta ka na rin para pupunta na rin ako! Nakakatamad kasi baka mamaya ay wala akong kilala ro'n. Inimbita magulang ko sabay idadamay nila ako, eh, ayaw ko ngang dumalo roon," pagpipilit pa ng kaibigan kong si Hermes. Ilang beses niya na akong niyaya na um-attend ako ng isang kasal, isang kasal sa dami kong ginagawa. At sa tingin niya ba ay libre ako no'ng araw na 'yon? Hindi. Hindi na ako puwedeng gumawa pa ng ibang bagay dahil tambak ako ng daming gawain. "No," simple kong sagot sa kanya at natawa naman siya agad. "Ayan kasi! Lasing pa, inom pa, babae pa! Ano ka ngayon? Ang dami mong gagawin ngayon sa kumpanya niyo, tambak na tambak ka!" pang-aasar niya at saka siya tumawa nang malakas, sinamaan ko naman siya ng tingin. Palagi na lang sinasabi na kung sinu-sino ang babae ko, sila naman itong nagi-insist sa akin pero hindi ko tinutuloy hangga't walang consent nila. Ayaw ko rin namang gumawa ng gano'ng klaseng bagay lang ng walang permisyon ng babae at syemp
Reddish Tulips Epilogue (1st Part of 4)
"Bakit naman ako iiyak? Sino ba kayo?" narinig ko 'yon mula sa malapit na parte sa paligid ko kaya humarap ako kung saan-saan hanggang sa narinig kong muli ang boses ng matinis na babae. Nang makita ko na ay mayroong nakapalibot sa kanyang dalawang babae at mukhang inaasar siya nito. "Ano naman ngayon kung may bungal ngipin ko?! Eh, maganda pa rin naman ako. Eh, kayo ba?" dagdag pa ng babae, at hindi ko maiwasan na masiyahan dahil sa kung papaano siya magsalita.Maldita ito pero ramdam mo na tinatapangan niya lang ang kanyang boses para maipakitang matapang siya. Tinuruan ako ni Mommy na huwag akong makialam sa ginagawa ng ibang tao, pero naramdaman ko ngayon ay gulo naman ito at gusto kong maging maayos lang ang lahat ng ito kaya naman napagpasyahan ko na lapitan sila at awatin.Tinulak no'ng babae na inaasar 'yong babaeng tinatapangan ang kanyang sarili para hindi maapi, nag-alala naman ako kaagad kaya mabilis akong pumunta sa gawi nila. "Eh, bungal ka kasi! Ang pangit! At saka iiya
Reddish Tulips Chapter 60
"Huh? Puwede bang ipaliwanag mo muna sa akin kung ano'ng nangyayari? Akala ko ba ay may nangyayari kay Louis? Nasaan ba siya? Pinag-aalala niyo pa ako, lalo ka na! 'Yong mga sigaw-sigaw mo pa sa akin kanina, nag-aalala talaga ako nang sobra!" irita kong sabi sa kanya at siya naman ay nag-peace sign lang at tumawa. Napairap naman ko dahil kalokohan niya na naman ata kung anu-ano ang mga sinabi niya kanina. "Huwag ka nang maraming tanong at sinasabi basta ang malinaw ay narito ka na! Kapag sinabi ko sa 'yo, edi hindi na siya surprise, 'di ba? Okay 'yang pag-aalala mo, ibig sabihin lang no'n na sobra-sobra mong mahal si Louis, ayie!" Tinulak niya pa ako nang mahina at patuloy pa rin ang kasiyahan sa aking gilid, pero limited pa 'yong ilaw, may iba pang parte ng venue ay walang ilaw. "Well, ang galing ko na atang umarte at napaniwala kitang may nangyari nga sa mahal na mahal mo!" Tumawa naman siya nang malakas kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. "At saka huwag mo muna siyang hanapin,
