All Chapters of Reddish Tulips: Chapter 81 - Chapter 90

"Hi, Allison! How are you?! It's been what? I don't even remember anymore," bungad ni Jeremiah sa akin nang makababa siya mula sa stage, tumatawa pa siyang lumapit sa amin ni Louis. Ang elegante niya oang maglakad kaya naman ang lakas ng dating niya kahit gano'n lang kasimple. Niyakap niya nang makarating na siya sa akin. Hindi ko alam ang gagawin ko dahil sa bilis ng tibok ng aking puso dahil lang sa sinabi niya kanina. Nanginlabot pa rin ako hanggang ngayon at kayang parang kaya niyang kalabanin lahat kahit na kam*tayan pa ang nasa harapan niya, talagang lalaban at lalaban pa rin siya kahit ano pa'ng mangyari. Pinutol niya ang pagkakayakap niya sa akin dahil hindi ko naman siya niyakap pabalik. Ngumiti naman siya nang malaki, alam ko at ramdam kong peke lang 'yon dahil sa nananliksik ang kanyang mga mata. Napalunok naman ako at saka simple ko lang siya nginitian. "Yes, hello, it's been quite a while now..." tanging nasabi ko at buti na lang at hindi nautal dahil mamaya ay maramdam

"Huh?! Seryoso ka ba riyan? Talagang hahayaan mo lang na gano'n?!" malakas na sigaw sa akin kaagad ni Valentine dahil nakuwento ko sa kanya ang lahat na nangyari sa amin nila Jeremiah nitong mga lumipas na mga araw. "At talagang ngayon mo lang sinabi sa akin 'yan? Ilang linggo na ang nakakalipas?!" Napatingin naman ako sa ilalim dahil hindi ko nga sinabi kay Valentine ang lahat na nangyari nitong dalawang linggo na ang nakalipas. Pero naisip ko kasi na huwag na lang sabihin sa kanya dahil ayaw ko siyang ma-stress, ayaw kong mag-isip pa siya ng ibang bagay. Bawal nga raw mainis o ma-stress ang mga buntis kaya ayaw ko na magkuwento pa kay Val. At saka dapat ako na rin dapat ang nagha-handle ng problema ko pero napuno na rin kasi ako kay Jeremiah, palagi na lagi siyang sumasapaw sa amin ni Louis. Sa tuwing nag-uusap kami ay palagi siyang magsasalita para kuhanin ang atensyon ni Louis, para lang makasali lang siya sa usapan namin ay talagang kahit walang kuwentang bagay ay sasabihin niy

"Oo nga, narinig ko nga rin daw na pinaalis na ni sir Louis ang lahat ng connection niya kay Ms. Jeremiah. At talagang lahat daw ay nai-pulled out na ni sir Louis ang mga sponsorships at partnerships sa Santos at Sorreño. Ayon ang pagkakaalam ko matapos no'ng nangyari," mahinang bulong sabi ng isa sa mga staff dito. Mahina pero talagang rinig na rinig ko pa rin. Kalat na kalat nga na pinaalis na ni Louis ang babae, at kahit naging maginhawa ako ro'n ay hindi ko pa rin naman maiwasan na manghinayang dahil sigurado ako dahil din naman sa akin 'yon. Sayang din naman dahil malaki ang naging ambag niya simula't sapul para kay Louis, at mawawala na siya nang ganu'n-gano'n lang dahil lang sa isang 'tulad ko. Ayaw ko rin naman sanang umabot pa sa gano'n lebel dahil ayaw ko ng gulo, pero sumusobra na rin kasi... ayaw talaga ni Louis na mayroong umaapi sa akin at talagang gagawin niya ang lahat para ipaghiganti ako. Napabuntonghininga naman ako dahil tatlong araw na ang nakakaraan simula ang

"Huling programa na namin ito ngayon at uuwi na rin ako pagkatapos nito. Ang nasa isip ko sana ay kahit dalawang araw na lang pa muna rito para saglit na magbakasyon at uuwi na rin ako pagkatapos no'n, gusto ko rin namang mag-enjoy habang narito na rin ako," mahinang bulong ko kay Amiel habang nili-lighter-an ko ang kandilang binili ko na nasa tabi ng nakaukit sa pangalan ni Amiel. Nang may apoy na ang kandila ay saka ko naman pinagpagan ang sementadong nakaukit na pangalan niya dahil may mga halamang naroon. Sinunod ko namang ayusin ang bulaklak at napangiti naman ako, humangin nang malakas kaya naman dinamdam ko ang hangin na sumalubong sa akin. Napapikit pa ako para talagang damang-dama ko ang preskong hangin. Buti na lang ay makulimlim ang panahon kaya naman hindi gano'n kainit, nagkuwento pa ako kung ano ang mga naganap sa buhay ko sa loob lang ng halos isang buwan na pagbabalik ko rito sa Pilipinas, no'ng matapos ng pagbisita ko sa kanya. Nakuwento ko na rin ang tungkol sa nan

"Bakit naman ako iiyak? Sino ba kayo?" narinig ko 'yon mula sa malapit na parte sa paligid ko kaya humarap ako kung saan-saan hanggang sa narinig kong muli ang boses ng matinis na babae. Nang makita ko na ay mayroong nakapalibot sa kanyang dalawang babae at mukhang inaasar siya nito. "Ano naman ngayon kung may bungal ngipin ko?! Eh, maganda pa rin naman ako. Eh, kayo ba?" dagdag pa ng babae, at hindi ko maiwasan na masiyahan dahil sa kung papaano siya magsalita.Maldita ito pero ramdam mo na tinatapangan niya lang ang kanyang boses para maipakitang matapang siya. Tinuruan ako ni Mommy na huwag akong makialam sa ginagawa ng ibang tao, pero naramdaman ko ngayon ay gulo naman ito at gusto kong maging maayos lang ang lahat ng ito kaya naman napagpasyahan ko na lapitan sila at awatin.Tinulak no'ng babae na inaasar 'yong babaeng tinatapangan ang kanyang sarili para hindi maapi, nag-alala naman ako kaagad kaya mabilis akong pumunta sa gawi nila. "Eh, bungal ka kasi! Ang pangit! At saka iiya