Semua Bab Stuck With The Billionaire: Bab 101 - Bab 110

“And if I don’t want it? Kapag tumanggi ba ako hindi mo ako tutulungan?” tanong ko sa kaniya habang nakataas ang isang kilay ko.Nagkatitigan kaming dalawa. No one dared to speak. It’s as if he’s studying me. Habang ako naman ay pinagmamasdan ang reaksiyon niya sa sinabi ko. There’s a different kind of intensity that is making my knees become wobbly. Hindi ko alam kung dahil ba iyon sa kaniyang kakaibang ngiti o dahil sa kakaibang hitsura niya ngayon. Pakiramdam ko ay mahuhulog ang panty ko dahil sa aura niya ngayon. Who would’ve thought this guy is nearing thirty? Para lang siyang 25 years old.Inalis niya ang pagkaka-ekis ng kaniyang binti at tuluyan siyang humarap sa akin.“Of course, I will still help you. I just gave you an option.”Mahina akong tumawa.“Your option won’t help. Kung may maibibigay man iyan, I’m sure that would be chaos. Sa tingin mo ba kapag nagkabalikan tayo matutuwa si Sabrina at si Papa? Lalo na at tinanggihan mo ang offer ni Sabrina. I’m sure they would hate

Three days later, I was invited by my father to eat dinner outside. Expected ko nang kasama niya si Sabrina kaya imbes na magsuot ako ng kulay puti na dress, I chose to wear black instead.“Saan ka pupunta?” tanong ni Jacob nang makita niya akong nag-aayos. Bumaling ako sa kaniya at tumitig.Hindi pa rin siya nakasuot ng damit. He was half naked at kumot na puti lang ang tumatabon sa kaniyang pang-ibaba.“Bakit hindi ka pa bumabangon diyan?” tanong ko sa kaniya.Sinabi niya sa akin na may lakad siya ngayon. Pero nakapagtataka na hindi pa rin siya bumabangon.“I’m not in the mood to go outside. It’s dinner time, Gab. How could you leave me here alone?”Nginisihan ko siya habang nagsusuot ako ng hikaw sa aking tainga.“Mister, baka nakakalimutan mong inimbita ako ng dinner ng Papa ko.”He rolled his eyes and eventually stood up. Mabilis na umangat ang tingin ko sa kaniyang mga mata kahit ang totoo ay nahagip na ng aking paningin ang kaniyang kahub’dan.“Come on, Gab. Alam naman nating k

Agad akong umatras nang humakbang siya palapit sa akin.“Bakit naman tayo mag-uusap? May dahilan ba para mag-usap pa tayo? If I’m not mistaken, we’ve already talked. Nasabi ko na lahat ng gusto kong sabihin. And I gave you my reasons why I am becoming like this. Sinabi ko na rin sa inyo ang paraan para matanggap ko kayong muli. It’s either you accept my offer or you decline it.”Matagal siyang nag-isip. Inilagay pa niya ang Kaniyang dalawang kamay sa kaniyang batok.“Can we not do this, anak?”Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Ilang sandali pa ay mahina akong tumawa.“Seriously? Ikaw pa talaga ang magsasabi niyan? Shouldn’t it be me?”“I do not plan to argue with you kaya ako nandito. I am here because I want to talk to you. I want to say sorry as well. Sa lahat ng mga bagay na nagawa ko sa’yo.”Tumuwid ako sa pagkakatayo.“Are you sorry as well for threatening Jacob in exchange for him to leave me?”Nagsalubong ang kilay ni Papa sa narinig.“He told you?”“I heard you talking about

Ilang beses akong tinawag ni Shantal. Dahil nga katatapos lang ng board meeting, expected na mayroon pa akong mga kailangang tapusin sa opisina bago ako umalis. And it’s too early for me to leave the office. Kahit sino yata sa mga staff na naroon ay nagulat nang makitang humahangos ako palabas ng building.Nang lumingon ako ay nakita ko rin si Lara na lumabas sa opisina niya para tingnan kung anong nangyayari. I know this would become one of his advantages para mapaalis ako sa puwesto. Ngunit sa pagkakataong ito, wala akong pakialam.Ang mahalaga ay makita ko kung kumusta na ang lagay ni Anton. Despite our misunderstanding, hindi pa rin mawawala sa akin ang labis na pag-aalala ko sa kaniya.I called Jacob and told him about what happened. Just like me, he cancelled all his remaining appointments as well just to accompany me to the hospital. Nang dumating kami, nakita ko si Kuya sa labas, kausap niya ang isa sa mga doctor doon.Bakas ang pagkagulat sa kaniyang mga mata nang makita si J

“Are you available on Friday?” tanong ni Jacob nang malapit na kami sa counter. Maraming nakapila sa supermarket at kami ang nasa pinakahulihan.“I have work,” I said as a matter of fact. Weekdays are devoted for my job. Sabado at Linggo lang ang pahinga ko sa trabaho.“Why? Something came up?”Hindi siya agad sumagot. Kundi ko pa siya pinilit na magsalita, hindi pa niya sasabihin ang nasa isip niya.“Naghanda kasi ng reunion party si Dad at si Tita Amara para sa buong angkan ng mga Castillo. Most of my cousins are bringing their partners. I’d like to ask you hoping that you’ll come with me. Pero sabi mo nga, busy ka. Nakakahiya naman kung aabalahin pa kita.”Matagal akong tumitig sa kaniyang mga mata.“You really think I’ll allow you to go there alone? Hell no! Sasama ako.”“Pero sabi mo, may trabaho ka.”“Puwede ko naman isantabi iyon pansamantala. Importante naman yung pupuntahan natin. Sigurado naman akong maiintindihan nila kung aalis man ako. Isa pa, hindi naman ako pabaya sa tr