All Chapters of Stuck With The Billionaire: Chapter 111 - Chapter 120

“Tita Clarisse, please not here,” agad na sabi ni Jace na kagaya ni Jacob ay nakaharang sa akin ngayon. As if both of them we’re protecting me from the woman who seemed to be mad at seeing me.“I heard that your fiancée as well is a Del Rio, Jace. Hindi talaga kayo nakinig sa mga pangaral ko sa inyo bago ako nag-migrate ng US.”I was confused of the woman’s attitude. Ito ang unang beses ko siyang nakita and yet, kung makapagsalita siya sa akin ay dinaig niya pang ilang dekada na kaming magkakilala.“Excuse me po, ano pong ibig niyong sabihin sa sinabi niyo?”Napalingon sa akin sina Jacob, Janina, at Jace. Kung inaakala nilang hindi ako sasagot porket matanda na ang babaeng nasa aming harapan, puwes nagkakamali sila.If I could talk back to my dad, well, I could talk back to other people as well. And I don’t care if she’s a Castillo.Humakbang pa siya palapit sa akin at pinagmasdan ako mula ulo hanggang paa.“You’re young. You seemed smart. Pero sigurado ka ba rito sa pamangkin ko? o b

Maaga kaming umalis ng General Luna kinabukasan. Ang plano ni Jacob ay sa San Isidro na kami manatili hanggang linggo ng umaga para magkaroon kami ng pagkakataon na mabisita ang mga kaibigan niya na naging kaibigan ko na rin.Magmula nang magising kami hanggang sa biyahe ay hindi na kami nagkikibuan. Nasa isip ko pa rin ang nangyari kagabi at siya naman ay abala sa pagsagot ng mga tawag sa kaniya ng kaniyang mga kaibigan kaya hindi ko na siya kinausap pa.Nakatulog ako sa biyahe at kusa ring nagising nang maramdaman kong bumabagal na ang takbo ng sasakyan.Pagkahinto nito ay nauna na akong bumaba at kinuha ang mga gamit ko sa backseat. Nauna na rin akong pumasok sa loob.“Gabriella.”Agad akong lumingon sa aking likuran nang marinig ang pagtawag ni Jacob sa akin.“Hmm?”“Aalis muna ako. Kailangan ko lang puntahan sa Del Carmen. Pinatatawag ako ni Mama. Gusto mo bang sumama sa akin?”Tipid akong ngumiti sa kaniya saka marahang umiling.“Pagod ako, Jake. Next time nalang.”Tumango naman

Bago kami umuwi ng siyudad, binisita muna namin ang kaniyang mga kaibigan. Humingi pa ng paumanhin si Jacob sa ama ni Yael dahil hindi siya nakapunta sa handaan nito para sa kaarawan ng matandang lalaki.One thing that I noticed about myself when I came back to Manila is that my body starts craving sleep. Mas nagiging lamang na ang pagtulog ko kaysa sa aking pag-aaral sa gabi. Hindi naman ganito ang katawan ko. Halos sanay na akong matulog ng ilang oras lang dahil marami akong ginagawa.Even at work, I feel sleepy. Minsan, nahuhuli ko ang sarili ko na nakakaidlip sa couch ng opisina ko. However, mayroong advantage ang nangyayari sa akin. Mas lalo akong naging alerto, sensitibo, at mas naging palaban ako.Makalipas ang isang buwan, mas napansin kong mas naging epektibo ang pamamahala ko sa kumpanya. Tumaas ang sale ng kumpanya kumpara sa mga nakalipas na buwan sa buong taon. Hindi ko alam kung anong uri ng suwerte ang tumama sa akin at naging sunod-sunod ang pasok ng investor sa kumpa

“So, anong sinabi sa’yo ni Kuya?” agad na tanong ko kay Jacob pagkalabas ng kapatid sa unit ko. Dumaan lang kasi ito para dumalaw sandali at kailangan pa niyang pumasok sa hospital.Ngumisi siya sa akin.“Strictly confidential,” aniya saka sa muling naglakad papasok ng kusina.Sinimangutan ko naman siya.“May sinabi ba siyang hindi maganda? Tinakot ka ba niya?”Huminto siya sa paglalakad at tumingin sa akin.“He just told me that I should take good care of you, especially now that you are pregnant.”Naningkit ang mga mata ko.“Sigurado ka bang iyon lang ang sinabi niya?”Humugot siya ng malalim na hininga.“May dahilan ba para magsinungaling ako sa’yo?”Agad akong nagkibit-balikat para inisin siya. But then, Jacob is older than I am. Ilang taon ang pagitan naming dalawa. Puwede niyang sabihin sa akin na okay lang siya kahit ang totoo ay hindi naman. Magaling siyang magtago ng emosyon. Magaling siyang maglihim ng tunay niyang nararamdaman. Kaya hindi na ako magtataka kung may lihim sil

“Sigurado ka bang kaya mo nang pumasok ng kumpanya? Hindi mas okay kung magpapahinga ka muna. Ako muna ang bahala sa mga gawain doon.”Nilingon ko si Lara na kasalukuyang nagbabalat ng mansanas. Kasalukuyan naman akong nagbabasa ng mga dokumentong dinala niya sa akin ngayong araw. Hindi ko inakalang darating sa puntong magiging maayos din ang kaniyang pakikitungo sa akin.Alam naming pareho na nanggaling kami sa hindi pagkakasundo pero dahil sa aksidenteng kinasangkutan ko, naging maayos ang pagtrato sa akin nina Tito Regan at Lara.Halos isang buwan din akong nanatili sa hospital. Ang totoo ay pinakiusapan ko ang doctor kung maaari ba akong lumabas ng mas maaga, ngunit tumanggi ito. Hiling daw ni Lolo Raoul na masigurong ligtas ako at maayos na talaga bago ako nito payagan lumabas ng hospital.Naglagay pa siya ng dalawang guwardiya sa labas at sinabi sa mga ito na bawal pumasok ang wala sa listahan na ibinigay sa mga ito.Sa loob ng isang buwan, pakiramdam ko ay isa akong preso. Mara