All Chapters of Stuck With The Billionaire: Chapter 1 - Chapter 10

“Siya pala ‘yun. Sayang. Ang ganda pa naman, kaso ang sabi ng kaibigan ko nagtatrabaho raw ‘yan sa isang entertainment bar sa Quezon City.” “Oo nga raw. Plano pa naman siyang ligawan ng kuya ko noon dahil mukha siyang matino pero nagbago ang isip ng kuya ko noong malaman niya ang trabaho ng babaeng iyan.” Kalalabas ko lang ng classroom pero kung anu-ano na agad ang naririnig ko. Matagal na akong nakakarinig ng ganitong chismis na kumakalat sa eskuwelahang pinapasukan ko pero binabalewala ko nalang kasi hindi naman totoo. Hindi ako isang bayarang babae. Hindi ako isang prostitute at alam ko iyon sa aking sarili. “P****k naman pala, pero kung makaasta akala mo Santa.” Humugot ako nang malalim na hininga nang marinig ang sinabi ng isa sa mga babaeng dumaan sa harapan ko. Iyon ay walang iba kundi si Karina, ang kaklase ko na kalaban ko sa pagiging rank 1 sa buong Architecture Department dito sa UST. “P****k pero sa Catholic school nag-aaral? Ang kapal ng mukha.” Sanay na ako sa ganit

Napuno ng hiyawan ang paligid nang halikan ko ang lalaking sumalo sa akin kanina. Karamihan sa mga nag-iingay ay mga kasama nito. Tila nabigla ito sa aking ginawa kaya hindi ito nakagalaw nang maglapat ang aming labi. Nang ma-realize ko kung anong ginagawa ko ay agad akong lumayo sa kaniya saka mabilis na naglakad palayo rito. Kahit nahihilo ay nagmadali ako sa paglalakad para makalabas na ng bar na iyon. Nang makarating ako sa parking area ay sinampal ko nang paulit-ulit ang aking pisngi. Anong naisip ko kung bakit ko ginawa ang bagay na iyon? Parang gusto ko tuloy sabunutan ang aking sarili sa nangyari. “Arghhhh!” Inis na nagpapadyak ako at nagmadaling hinanap ang aking sasakyan. Mabuti nalang at nasa bulsa ko ang wallet ko at susi ng sasakyan. Kung hindi, paniguradong mayayari ako kay Mama pati na rin kay Yaya Gina. “Nakita niyo ho ba yung babaeng lumabas ng bar?” Nang marinig ko ang boses nung Jacob ay agad akong yumuko para magtago sa mga nakaparadang kotse. “Ah yung magand

Sa buong buhay ko, hindi ko pinangarap na madamay sa ganitong gulo. Gusto ko lang naman ng isang tahimik na buhay. At ang orihinal ko na plano ay mag-deposit lang ng pera sa bangkong ito. Kung minamalas nga naman ako at ganito pa ang mararanasan ko sa araw na ito. At ang malala pa, kasama ko pa ang lalaking ito—si Jacob Castillo na walang ginawa kundi asarin ako. Buti sana kung iyon lang. Dalawang beses din akong n*******n ng mokong na ‘to. Well, technically isang beses lang. Kasi yung pangalawa, ako na ang h*****k sa kaniya. Ah basta! Nakakairita siya. Maling desisyon talaga ang pagpunta ko rito. Sana sa ibang branch nalang ako nagpunta, edi sana ligtas ako at wala akong kasamang asungot ngayon. “Nilalamig ka ba?” Nahimigan ko ang pag-aalala sa boses niya nang tanungin niya ako. Napansin yata niyang kanina pa ako nakayakap sa aking sarili. Kung bakit ba naman kasi napakatagal ng negosasyon ng mga robber na ito sa mga police. Ang daming hinihiling. Hindi ko tuloy maiwasang maawa roo

Dahil sa napagkasunduan na plano ni Mama at Jacob para sa itatayo nilang bar sa Siargao, lahat ng plano ko sa buhay ko para sa mga susunod na buwan ay hindi na matutuloy. May parte sa isipan ko ang nagrereklamo, pero sa tingin ko naman ay mas mabuti na ito. Hindi naman siguro aabutin ng kalahating taon ang pagpapatayo ng building sa Siargao. Sigurado rin akong hindi maso-short sa budget dahil bilyonaryo ang makakasama ko roon. Like my mom said, Jacob Xavier Abad Castillo is a freakin’ billionaire. “Sigurado ka bang sasama ka sa business partner ng Mama mo? Kilala mo ba ang Mr. Castillo na tinutukoy mo?” tanong ni Yaya Gina. Tumango naman ako. “Opo. Kilala ko naman. Saka, sigurado naman akong mags-stick siya sa pangako niya kay Mama na iingatan niya ako.” Nang tumahimik si Yaya ay saka ko siya nilingon. Kitang-kita ko na titig na titig siya sa akin. “Baka naman kung ano ang gawin ng lalaking iyon sa iyo. Baka may gusto sa’yo ang lalaking iyon.” Huminto ako sa pagtutupi ng ilang d

“Ganito ba ka talaga sa mga babae?” Hindi ko napigilang magtanong habang nasa kusina kami. Sinabi niya kasing bago ako umalis ay dapat kumain ako. Him, being superior all the time, didn’t allow me to leave his place. Kanina pa kating-kati ang paa ko at kanina pa rin ako mapakali. Pakiramdam ko hindi ako safe rito. Una, dahil nahihirapan akong magtiwala kay Jacob. Pangalawa, dahil wala rin akong tiwala sa sarili ko. I’m always losing my control whenever I’m with him.Ngayon, nandito kami sa kusina dahil pinaglulutuan niya ako ng pagkain. Ilang beses ko ring sinabi na hindi naman ako gutom, pero ayun, mapilit talaga siya. Kaya nandito lang ako, walang ganang nakatunganga sa lamesa habang paminsan-minsang lumilingon sa kaniya. He’s still wearing his white shirt and shorts with above the knee length.Pagkatapos niyang tingnang mabuti ang niluluto niya ay inilapag niya ang sandok na ginamit sa isang plate na nasa gilid ng stove.“What’s that again? Sorry, I had to focus on cooking. Baka ma