All Chapters of Stuck With The Billionaire: Chapter 91 - Chapter 100

I was caught off-guard of what he did. Hindi ko man lang naisip na posible niya iyong gawin sa akin. Maraming buwan na ang lumipas at sa mga lumipas na buwan na iyon ay walang humalik sa akin. I never thought that we’ll kiss again ever. Kaya medyo bago sa akin ang ganitong pakiramdam. Madali akong madala lalo na kapag ganito. Aminado naman akong namimiss ko siya. Ang amoy niya, ang malambot na labi niya, at mabango niyang hininga. Ah, lahat ng ito ay pinangarap kong muling madama.Kaya hindi ko alam kung dapat ba ay hayaan ko lang siya sa ginagawa niya o pigilan ko siya dahil unang-una, wala naman kaming relasyon dalawa kaya bakit niya ako hinahalikan? Pangalawa, ex ko siya, sa tingin ko ay hindi tama iyon. Ang ikatlong rason ang bahagyang nagpakirot ng puso ko, iyon ay dahil sa pagkakaalam ko ay may dini-date siyang babae.Bago pa man ako tuluyang madala sa init ng nararamdaman ko, humawak ako sa kaniyang balikat at saka tinulak siya palayo.“Ano ba?!” sigaw ko sa kaniya.Humihingal

“What? you’re asking me for a vacation? For what reason?” kunot-noong tanong ni Papa sa akin nang iabot ko sa kaniya ang letter na ginawa ko para sa hinihingi kong one-week leave sa pagta-trabaho sa kumpanya.Humugot ako ng malalim na hininga saka tumingin nang diretso sa kaniya. Sa totoo lang, gusto ko siyang diretsuhin at sabihin na alam ko na lahat kung anong tumatakbo sa kaniyang isipan. Lahat ng plano niya. Lahat ng masasamang bagay na ginawa niya para lang siya ang ituring na mabait sa lahat ng mga anak ni Lolo Raoul.Nalaman ko iyon sa kaniyang bibig mismo. Kaya kung mayroon man akong nararamdaman sa kaniya ngayon, iyon ay galit at sama ng loob. Hindi rin maalis sa isipan ko ang sinabi niya kay Sabrina Acosta. Pakakasalan niya ang babaeng iyon? Gusto kong matawa. Mom is way better than her. Mom is smarter, prettier, and whole lot more.Pero kung sabagay, kung sino ang sa tingin mong makakatulong sa’yo, malamang yun ang pipiliin mo. Kagaya na lamang nang pagpili ni Papa kay Sabr

Sa dami ng nangyari sa amin ni Jacob, halos makalimutan ko na kung ano ang pagkakaayos ng interior ng Lake House na ito. Pagpasok ko sa loob ay agad kong pinasadahan nang tingin ang palibot. Naroon pa rin ang mga painting na ginawa ko. Hindi kasi natuloy ang pagpapatayo ng bar sa General Luna kaya siguro kaysa itapon ang mga paintings na dapat ay para roon, pinili nalang ni Jacob na sa loob ng bahay isabit ang mga iyon.“Medyo binago ko ang style ng bahay. Palagi akong nandito noong panahong hiwalay na tayo. Halos bihira akong pumunta ng siyudad. Binago ko lang ito nang konti para mas maging malawak living room.”Marahan akong tumango.“Maganda ang ginawa mo. Mas naging maaliwalas sa paningin.”Itinuro niya ang kabilang sofa kaya doon ako umupo.“Nandito ka ba para—”“Makipagbalikan sa’yo?” Ako na ang tumapos sa tanong niya. Kahit ang totoo ay hindi ko naman talaga alam kung anong itatanong niya. Sa totoo lang, bago ako pumunta rito, sinabi ko na sa sarili ko na kailangan kong maging

Katulad nang nakasanayan ko, maaga ako pumasok kinabukasan sa trabaho. Masayang bumati sa akin ang mga empleyadong nakasalubong ko. May iilan pa ngang nakasabay ko sa elevator. They were all asking kung kumusta raw ba ang aking bakasyon. Nagbiro naman ako sa kanila at sinabing dapat ay mag-e extend ako. Tumawa lang ang mga ito.The joke that I’ve told them was actually half-meant. Dahil kung talagang magkakaroon ako ng extra na araw para magbakasyon, baka matagal akong nanatili sa Siargao kasama si Jacob.Paglabas ko ng elevator, magsisimula palang sana akong maglakad, pero napahinto ako nang makita kung sino ang lumabas sa opisina ni Papa.Agad na naningkit ang aking mga mata sa aking nakita. Ang aga-aga pa, nandito na kaagad ang babaeng ito. Wala ba siyang trabaho? O tatay ko ang tinatrabaho niya?Hindi ko tuloy maiwasang masira ang umaga ko. Next time, sa kabila nalang talaga ako dadaan. Para maiwasan ko nang makita maski ang anino nito.“Gab!” tawag niya sa akin nang makita niya a

“Oh, saan ka pupunta? Papasok ka na? Ang aga pa ah.”Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ang boses ni Kuya Aaron. Nang bumaling ako sa kaniya, doon ko siya nakitang nakaupo sa solo-seated sofa sa living room. Hawak niya ang kaniyang mug, mukhang iinom na sana siya pero nahinto nang makita niya ako.“At ano iyang mga dala mo? Props?”Bumaba ang tingin ko sa paperbag na hawak ko. Props? Maybe. May mga damit kasi na nakalagay sa loob niyon.“Umuwi ka pala. Akala ko sa hospital ka Kuya eh”Tumaas ang kulay niya nang marinig ang sinabi ko. Muling bumaba ang tingin niya sa paperbag na hawak ko.“Maaga akong papasok ngayon. May mga kailangan lang akong gawin kaya may dala ako nito.”“For work?”Sandali akong nag-isip. For work nga ba ito. Puwede naman. Puwede ring pang-alis ng mga peste sa work. Ngumiti ako kay Kuya at tumango.“Nakatulog ka naman ba nang maayos? Baka naman panay ang puyat mo, Gabriella ha. Kapag may nangyaring hindi maganda sa’yo, ako ang malalagot kay Mama.”Ngumuso n