All Chapters of My Little Trophy : Chapter 11 - Chapter 20

Walang pagsidhan ang kabang nadarama ni Dark Indigo. Para siyang maiihi habang nakatuon ang pansin nito sa malaking pintuan ng function room. "Are you okay?" Untag sa kanya ni Gabriel Villacorda. Marahil ay napansin nitong, hindi mapakali ang kanyang mga kamay. "Yes, Dad." Pinilit na lamang niyang ngitian ito. Iginala ni Dark Indigo ang paningin sa loob upang kahit papaano ay mabawasan ang kanyang kaba. Hiling niya, sana ay magustuhan ng babae ang disenyo ng lugar. Kung sa kanya naman ay pasado sa panlasa niya ang ginawa ng event organizer. Sa pinakagitnang bahagi ng lugar ay nakasabit ang malaking chandelier. May palamuti ring tela sa taas kung saan nakasabit ang mga kulay moss green na paper lanters. Sa ibang bahagi naman ay nakasabit ang tila natuhog na mga crystal beads at LED lights. Maging ang mga upuan ng mga bisita ay nilagyan ng dekorasyon. May disenyong kulay puting artipisyal na balahibo sa sandalan ng mga upuan. Malalaki iyon na mas mahaba lang ng kaunti sa sandal

Dumagundong ang dibdib ni Amber nang magsimula siyang humakbang sa pintuan . Iba iyon sa pintuang nakasanayan niyang pasukin noon. Pagpasok nila sa loob ay sinalubong sila ng isang katulong na nakasuot ng kulay dark blue na unipormeng pangkatulong "Welcome home, Master." Magalang itong yumukod ngunit ni hindi man lang siya tinapunan ng tingin ni Ashton Blumentrint. Nang dumaan sa harap niya si Amber ay ginawaran siya nito ng matamis na ngiti. "Welcome to the house of Blumentrint, ma'am." Yumukod din ito sa kanya. Sandali namang huminto si Ashton at kunot-noong hinarap ang katulong. "She is Amber, the Lady of this house." Agad namang nabura ang ngiti ng katulong. "Pasensya na po, Master. Hindi ko po alam." Taranta itong yumukod na parang nakagawa ng malaking kasalanan. Puno naman ng pagtataka ang mukha ni Amber na pinaglipat-lipat ang tingin sa dalawa. Maya-maya lang ay bumaling sa kanya si Ashton Blumentrint. Walang kaemo-emosyon ang mukha nito. "She is Aya." "Hi Aya

"Anong ginagawa mo rito?" Tila sa isang iglap ay nawala ang matinding pananakit ng ulo ni Amber. Nakaramdam siya ng pagkaalarma. Awtomatiko niyang iginala ang paningin kung saan siya maaaring lumabas maliban sa kinaroroonan ng lalaki. "Am I not allowed in our room?" "Our ka diyan! Ang sa'yo, sa'yo lang. Huwag kang pauso diyan. Maka-our ka naman diyan parang legal tayo." "Then let's make us legal." "Asa ka! Aalis na ako." Mabilis siyang tumayo sa kama. Nakakailang hakbang pa lamang siya nang maagaw ng pansin niya ang pagtawag. "Mama!" Napatingin siya sa pinagmulan ng tinig. Nanlaki ang kanyang mga mata nang makita ang pagpasok ng bata sa pinto. "Hyde, anak." Mabilis namang lumapit ang bata sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. "Anong ginagawa mo dito, anak?" Umupo siya upang pantayan ang bata. Sinipat rin niya ang kabuan nito. Mukhang namang walang masamang nangyari rito, masigla ito at may munting ngiti sa labi. "Mama, nalilito na ako." Nakanguso niyong turan at saka n

Humagikgik ang batang si Hyde habang sinisipat niya ang suot nilang mag-ama. "Twinning tayo papa."  Malawak ang ngiti nito at nagniningning ang mga mata. Magkapareho ang suot nilang blue polo. Maging ang suot nilang pantalon at sapatos ay pareho-pareho sila. Napaikot na lamang ng mata si Amber matapos siyang lumabas sa walk in closet. Hindi niya lubos maisip kung anong trip ni Ashton Blumentrint at gano'n ang napili niyang damit para sa kanilang dalawa ng bata.  Siya naman ay nakasuot ng kulay blue na off-shoulder maxi dress. Tila tuloy nagkaroon sila ng color coding.  Hindi na natuloy ang pagsama nilang mag-ina kay Dark Indigo matapos ipagpilitan ni Ashton na mayroon na silang gamit na mag-ina sa loob ng bahay nito. Gusto niya sanang magwala pero ayaw naman niyang masaksihan iyon ng kanyang anak. "Tara na, naghihintay na ang Daddy Indigo mo sa labas." Nakuha naman niya ang atensiyon ng bata. "Mama, t

Awtomatikong napalingon  si Amber sa pintuan nang bumukas iyon. Mula roon ay pumasok ang isang katulong, mahihinuha iyon sa suot niyang kulay dark blue na unipormeng pangkatulong. Nasa five flat lamang ang tangkad nito ngunit may kalakihan ang pangangatawan nito. Medyo may kalakihan ang hugis almond na mga mata nito. Natural na manipis ang kilay at hindi maayos ang ang arko. Hindi katangusan ang ilong nito na tulad ng typical na pinoy. Maamo ang bukas ng kanyang mukha. Larawan ito ng simple at mabait na Ginang.  Walang emosyong bumalik ang tingin ng dalaga sa dingding ng silid matapos ang panandaliang pagsuri ng tingin sa babae.  Aware naman siyang  limang beses sa isang araw kung pumasok ang katulong upang bigyan siya ng makakain ngunit umasa  pa rin siyang sa pagbukas ng pinto ay ang kanyang anak na ang papasok. Labis-labis na siyang nanabik na makita ito. At habang nadadagdagan ang araw na hindi niya ito nasisilayan ay tila lalo si