Chapter 7.1

Walang pagsidhan ang kabang nadarama ni Dark Indigo. Para siyang maiihi habang nakatuon ang pansin nito sa malaking pintuan ng function room.

"Are you okay?" Untag sa kanya ni Gabriel Villacorda. Marahil ay napansin nitong, hindi mapakali ang kanyang mga kamay. 

"Yes, Dad." Pinilit na lamang niyang ngitian ito. 

Iginala ni Dark Indigo ang paningin sa loob upang kahit papaano ay mabawasan ang kanyang kaba.

Hiling niya, sana ay magustuhan ng babae ang disenyo ng lugar. Kung sa kanya naman ay pasado sa panlasa niya ang ginawa ng event organizer. 

Sa pinakagitnang bahagi ng lugar ay nakasabit ang malaking chandelier.  May palamuti ring tela sa taas kung saan nakasabit ang mga kulay moss green na paper lanters. Sa ibang bahagi naman ay nakasabit ang tila natuhog na mga crystal beads at LED lights.

Maging ang mga upuan ng mga bisita ay nilagyan ng dekorasyon. May disenyong kulay puting artipisyal na balahibo sa sandalan ng mga upuan. Malalaki iyon na mas mahaba lang ng kaunti sa sandalan.

Malawak ang area pero limitado lamang ang guest. Mahigit singkwenta lang ang okupado sa isang daang upuan  na inilaan sa mga bisita.

May mga potted plants sa loob na pandagdag disenyo pero gaya ng request ng dalaga ay walang kahit anumang presensya ng bulaklak. Maging ang arko sa loob ay gawa sa twigs na dinesenyuhan ng LED lights na may puti at berdeng ilaw. 

Kitang-kita sa lugar ang theme na white  at moss green. Ang mga abay ay pawang nakasuot ng kulay moss green. Maging ang mga bisita ay nakasuot ng something green. Samantalang ang siya naman ay nakasuot ng all white three piece suit. 

"Relax, Hijo. Hindi ka tatakbuhan ng bride mo." Nakatawang tinapik siya ng kanyang ama sa balikat.

Pinilit na lamang niyang suklian ulit iyon ng ngiti. Aniya sa isip, kung alam lamang nito ay totoo ay tiyak na hindi nitong magagawang magbiro.

Dumagdag pa sa kaba niya na wala sa loob ang kanilang anak na si Hyde. Bago pa kasi sila makarating sa function hall ay nakatulog na ito kaya naman dinala na lamang ito ni Dindi kwartong tinuluyan nila.

Naprapraning tuloy siya na baka takasan siya ulit ni Amber.

Nagbuga ng hangin si Dark Indigo upang kalmahin ang kanyang sarili.

Nang unting-unting bumukas ay pinto ay hindi na niya napigilan ang pagsilay ng ngiti kahit tila nabibingi na siya sa malakas tibok ng kanyang puso.

Pumailanlang ang awiting pangkasal kasabay ng paghakbang ni Amber sa kanyang mga paa. 

Tila isa itong modelo sa suot niyang trumpet wedding gown. Kitang-kita ang magandang hubog ng katawan nito. Backless ang istilo ng gown kaya naman lalong na-emphasized ang balingkinitan nitong pangangatawan. Gayunpaman ay sakto lang ang baba ng neckline nito kaya hindi ito naging malaswa sa paningin. 

Gawa ang gown sa sheer lace na may disenyong white beads at gems na nagpa-elegante sa hitsura ng kasuotan. 

Bumagay sa damit ang hawak niyang pearl boquet na dinesenyuhan ng white feathers na tila nagsilbing dahon ng mga perlas na pinagsama-sama upang makabuo ng katamtamang laki ng bilog.

Habang palapit sa kanya ang babae ay lalong lumakas ang pintig ng kanyang puso.

Hindi niya inaasahang darating ang araw na ito. 

Ang araw na pangarap lamang niya noon. 

Nang tuluyang makalapit sa kanya si Amber ay kitang-kita niya ang walang emosyon nitong mga mata. Walang itong kangiti-ngiti. Gayunpaamn ay hindi no'n nabawasan ang ligayang nadarama ni Indigo para sa espesyal na okasyong kasalukuyang nagaganap.

Hindi nagbago ang pormal na expression ng dalaga kahit nang hawakan niya ang mga kamay nito. 

Tila naging mabilis ang takbo ng sumunod na  pangyayari. Namalayan na lang ni Indigo na nasa bahagi na sila ng exchange of vows.

"Dark Indigo, do you solemnly promise before the Almighty God and all the people gathered here  today that you will love Amber, respect her, comfort her and honor her all the days of your life?"

Ngumiti siya at binigyan ng sinserong tingin ang babaeng natatakpan ng puting  belo ang mukha.

"With all my heart, I do."

Tila naman hindi iyon pinansin ng babae. 

"Amber, do you solemnly promise before the Almighty God and all the people gathered here  today that you will love Dark Indigo, respect him, comfort him and honor him all the days of your life?"

Sandaling namayani ang katahimikan.

Tila naman naramdaman ni Indigo ng kirot at kaba sa dibdib.

"Amber." Untag niya rito.

"I do." Walang kaemo-emosyong sagot nito.

Gayunman ay hindi inaalis ni Indigo ang masuyo niyang tingin sa kanya. 

"Do you Dark Indigo, take Amber to be your wife, to have and to hold from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, to cherish with never ending  love and faithfulness, 'till death do you part?"

"I do. I will always do." Binigyan niya ang dalaga ng sinserong tingin.

"Do you Amber, take Dark Indigo to be your husband, to have and to hold from this day forward, for better or worse, for richer or poorer, in sickness and in health, to cherish with neverending love and faithfulness, 'till death do you part?"

"I do." Kaagad naman itong sumagot ngunit tila mas malamig pa ito sa yelo. 

Gumuhit ang munting ngiti sa labi ng Pastor. 

"Indigo and Amber."  Sandali itong bumaling sa kanilang dalawa. "You may now, share your personal vows with each other."

Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa kamay ng babae upang makuha ang atensiyon nito. 

"Amber, I know, hindi mo na natatandaan ang first meeting natin. I understand, you we're very young that time. You we're just fourteen."

Kitang-kita naman niya ang pagsasalubong ng kilay nito kahit may suot itong belo.

"It's like fairytale, I got into trouble, medyo nakakahiya lang dahil ikaw 'yong knight. Napakatapang mo noon. Natakot tuloy ako na pormahan ka kasi baka hindi ako pumasa sa'yo. Pero sa totoo lang, nanghinayang ako sa time na nasayang. Sayang dahil hindi tayo nagkaroon ng chance na makilala ang isa't-isa bago kayo lumipat ng tirahan. But from that day, I became an admirer of yours. Hinanap kita and I'm glad that I found you. At ngayong dumating ang araw na 'to na pangarap ko lang noon, hindi ko ito sasayangin. I will prove to you that I deserve you. I promise to fulfill my vows until forever. I love you so much."

"Indigo.." Anas nito. Kitang-kita niya ang paglambot ng expression nito.

Muling bumuka ang bibig nito ngunit hindi na naituloy ni Amber ang sasabihin niya nang umalingawngaw ang isang putok ng baril.

Naalarma ang mga guest sa loob.

Bago siya makahuma ay marahas na bumukas ang pinto ng function room.

Kitang-kita niya roon ang pagpasok ng lalaking matangkad. Matipuno rin ang pangangatawan nito. Nakasuot ito ng itim na polo na nakatupi ang manggas hanggang sa kanyang siko.

Kitang-kita rin niya nang muli nitong itaas ang baril at kalabitin ang gatilyo. 

Sunod na umalingawngaw ang mala-kulog nitong boses.

"Stop this bullshit wedding!"